9
Magdalena Abakanowicz (1930 - 2017) | Figura Krocząca z serii "Vancouver Ancestors", 2005
Estymacja:
1,300,000 zł - 1,800,000 zł
Sprzedane
1,600,000 zł
Aukcja na żywo
Rzeźba i Formy Przestrzenne
Wymiary
282 x 125 x 69 cm
Kategoria
Opis
żeliwo, 282 x 125 x 69 cm, sygnowany i datowany monogramem artystki: 'AM 05',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Figury Kroczące” autorstwa Magdaleny Abakanowicz stanowią część instalacji, która oryginalnie składała się z dwudziestu postaci. Olbrzymie żeliwne odlewy postaci ludzkich zostały wykonane na specjalne zlecenie Vancouver Biennale na wystawę w latach 2005-2007. Zostały odlane w odlewni Śrem, w okolicy Poznania, pod specjalnym nadzorem artystki. Magdalena Abakanowicz osobiście zadbała o to, by prace różniły się od siebie, a osiągnęła to poprzez modyfikacje formy przed odlewaniem kolejnych figur. Dzięki temu wszystkie rzeźby różnią się od siebie, tworząc unikalne obiekty.
Początkowo obiekty zostały wystawione w Parku Queen Elizabeth w Vancouver na Biennale w latach 2005-2007. W kolejnych latach, 2009-2011, dziewięć z nich zostało zaprezentowanych przed stacją City Hall Canada Line Station. W latach 2014-2016 część figur została pokazana wzdłuż Lonsdale Avenue w North Vancouver. W 2017 sześć z „Kroczących Postaci” zostało wypożyczonych do Montreal Museum of Fine Arts na wystawę „La Balade pour la Paix: An Open-Air Museum”, gdzie prace zostały zestawione z innymi eksponatami. Wystawa w swoim zamyśle opowiadała o otwartości i pokoju pomiędzy narodami. W 2020 rzeźby zostały wypożyczone Arts on the Avenue, instytucji w Edmonton, w Albercie.
Instalacje nawiązuje do realizacji „Agora”, którą można podziwiać w Parku Grant w Chicago. Swoją nazwą grupa bezgłowych olbrzymów nawiązuje do miejsca spotkań w przestrzeni miejskiej w starożytnej Grecji. To właśnie Agora, czyli głównym plac, stała się miejscem narodzin demokracji, gdzie równi sobie mieszkańcy omawiali, głosowali i spierali się. Wszyscy równi w swoich prawach. To właśnie do tej koncepcji – różnorodności w jedności, nawiązywała artystka.
Wspominane realizacje, zarówno figury wykonane na zlecenie Vancouver Biennale, jak i Agora to jedne z wielu instalacji artysty, które można było podziwiać oraz nadal można w przestrzeniach publicznych. Jak zauważa Mary Jane Jacob: „Przestrzeń prac Abakanowicz – tak jak przestrzeń wszelkiej dobrej sztuki – to przestrzeń społeczna. Kiedy doświadczamy takiej sztuki, czujemy impuls, by na nowo określać, co jest istotne.
Jak widzowie idziemy w ślady artystki, uczestnicząc w niekończącym się poszukiwaniu znaczeń i ludzkiego postępu” (Mary Jane Jacob, Magdalena Abakanowicz, Cysterna, Warszawa 2008, s. 16). Jak opowiada krytyczka oraz mieszkanka Chicago, realizacje miejskie, w tym przypadku Agora, stają się miejskimi oazami, przestrzeniami do kontemplacji, których znaczenia czy wydźwięk ulegają zmianie pod wpływem bieżących wydarzeń społecznych czy politycznych. Umiejscowienie prac w przestrzeni publicznej, obcowanie z nimi bezpośrednio, spacerowanie w ich towarzystwie pozwala spojrzeć na miasto i jego mieszkańców z nowej perspektywy. W Chicago zyskiwały one
nowe znaczenie w kontekście napływu migrantów w poszukiwaniu dostatku i lepszego życia. W każdym miejscu zyskują one nowe kontekst i znaczenie.
Dlaczego postacie, którymi posługuje się artystka, przypominają w swojej formie ludzkie skorupy? Jak opowiadała sama artystka, „W człowieku istnieje niepełna świadomość własnych kalectw – na tyle niepełna, że pozwala nam ona coś ciągle zdobywać i poszukiwać nowych spełnień. Niektóre z nich udowadniają obecność tkwiącego w nas instynktu samozagłady. Wynika to także z obserwacji zbiorowego działania czy choćby z tego, że nasza bogata wyobraźnia nie obejmuje skutków naszych wynalazków”
(Magdalena Abakanowicz [w:] Zbigniew Taranienko, Podróż do źródeł energii, „Exit” 1993, nr 2, s. 560, [cyt. za:] „Orońsko. Kwartalnik Rzeźby” 2013, nr 2, s. 7). Anna Szary-Cioczek, krytyk sztuki, tłumaczy, że działalność artystyczna Abakanowicz wyrasta z refleksji nad ludzką naturą, ale nie brak jej odniesień do aktualnych wydarzeń, zarówno z rzeczywistości politycznej, jak i społecznej. Badaczka zaznacza, że wątki egzystencjalne przeplatają się ze wspomnieniami wojennymi autorki. Znamienne w tym kontekście są wspomnienia Abakanowicz z końca wojny oraz momentu opuszczenia domu rodzinnego: „1944. Było coraz straszniej. Szedł front. Rewolucja. Jednego dnia ojciec każe zaprząc konie. Wyjechaliśmy z Warszawy. Oddalając się od domu, okolicy, czułam, jak pustoszeję. Zupełnie tak, jakby ze mnie wyjęto środek, a wewnętrzna warstwa, nieoparta na niczym, kurcząc się, traciła wyraz” (Magdalena Abakanowicz, [w:] Eleonora Jedlińska, Sztuka po Holokauście, Łódź 2001, s. 151, [cyt. za:] „Orońsko. Kwartalnik Rzeźby”, 2013, nr 2, s. 7).
Magdalena Abakanowicz studiowała w latach 1950-54 na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uprawiała rzeźbę. Pierwsze prace, które przyniosły jej międzynarodową sławę to monumentalne, przestrzenne gobeliny o reliefowej fakturze Abakany. Rzeźby artystki wykonane są w wielu technikach i różnych materiałach: ceramika, drewno, brąz, plastik - zarówno figuratywne, jak i niefiguratywne. Wykonała i zrealizowała wiele projektów dla miejsc publicznych i muzeów. W latach 1965-90 wykładała w poznańskiej ASP. Jest autorką erudycyjnych esejów poświęconych sztuce, mitologii, religii. W roku 1965 otrzymała nagrodę Grand Prix na Biennale Sao Paulo. Przez krytykę światową zaliczana do ścisłej czołówki artystów XX wieku.
Description:
Walking Figure from the series "Vancouver Ancestors, 2005
iron, 282 x 125 x 69 cm; signed and dated with the artist's monogrami: 'AM 05',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Figury Kroczące” autorstwa Magdaleny Abakanowicz stanowią część instalacji, która oryginalnie składała się z dwudziestu postaci. Olbrzymie żeliwne odlewy postaci ludzkich zostały wykonane na specjalne zlecenie Vancouver Biennale na wystawę w latach 2005-2007. Zostały odlane w odlewni Śrem, w okolicy Poznania, pod specjalnym nadzorem artystki. Magdalena Abakanowicz osobiście zadbała o to, by prace różniły się od siebie, a osiągnęła to poprzez modyfikacje formy przed odlewaniem kolejnych figur. Dzięki temu wszystkie rzeźby różnią się od siebie, tworząc unikalne obiekty.
Początkowo obiekty zostały wystawione w Parku Queen Elizabeth w Vancouver na Biennale w latach 2005-2007. W kolejnych latach, 2009-2011, dziewięć z nich zostało zaprezentowanych przed stacją City Hall Canada Line Station. W latach 2014-2016 część figur została pokazana wzdłuż Lonsdale Avenue w North Vancouver. W 2017 sześć z „Kroczących Postaci” zostało wypożyczonych do Montreal Museum of Fine Arts na wystawę „La Balade pour la Paix: An Open-Air Museum”, gdzie prace zostały zestawione z innymi eksponatami. Wystawa w swoim zamyśle opowiadała o otwartości i pokoju pomiędzy narodami. W 2020 rzeźby zostały wypożyczone Arts on the Avenue, instytucji w Edmonton, w Albercie.
Instalacje nawiązuje do realizacji „Agora”, którą można podziwiać w Parku Grant w Chicago. Swoją nazwą grupa bezgłowych olbrzymów nawiązuje do miejsca spotkań w przestrzeni miejskiej w starożytnej Grecji. To właśnie Agora, czyli głównym plac, stała się miejscem narodzin demokracji, gdzie równi sobie mieszkańcy omawiali, głosowali i spierali się. Wszyscy równi w swoich prawach. To właśnie do tej koncepcji – różnorodności w jedności, nawiązywała artystka.
Wspominane realizacje, zarówno figury wykonane na zlecenie Vancouver Biennale, jak i Agora to jedne z wielu instalacji artysty, które można było podziwiać oraz nadal można w przestrzeniach publicznych. Jak zauważa Mary Jane Jacob: „Przestrzeń prac Abakanowicz – tak jak przestrzeń wszelkiej dobrej sztuki – to przestrzeń społeczna. Kiedy doświadczamy takiej sztuki, czujemy impuls, by na nowo określać, co jest istotne.
Jak widzowie idziemy w ślady artystki, uczestnicząc w niekończącym się poszukiwaniu znaczeń i ludzkiego postępu” (Mary Jane Jacob, Magdalena Abakanowicz, Cysterna, Warszawa 2008, s. 16). Jak opowiada krytyczka oraz mieszkanka Chicago, realizacje miejskie, w tym przypadku Agora, stają się miejskimi oazami, przestrzeniami do kontemplacji, których znaczenia czy wydźwięk ulegają zmianie pod wpływem bieżących wydarzeń społecznych czy politycznych. Umiejscowienie prac w przestrzeni publicznej, obcowanie z nimi bezpośrednio, spacerowanie w ich towarzystwie pozwala spojrzeć na miasto i jego mieszkańców z nowej perspektywy. W Chicago zyskiwały one
nowe znaczenie w kontekście napływu migrantów w poszukiwaniu dostatku i lepszego życia. W każdym miejscu zyskują one nowe kontekst i znaczenie.
Dlaczego postacie, którymi posługuje się artystka, przypominają w swojej formie ludzkie skorupy? Jak opowiadała sama artystka, „W człowieku istnieje niepełna świadomość własnych kalectw – na tyle niepełna, że pozwala nam ona coś ciągle zdobywać i poszukiwać nowych spełnień. Niektóre z nich udowadniają obecność tkwiącego w nas instynktu samozagłady. Wynika to także z obserwacji zbiorowego działania czy choćby z tego, że nasza bogata wyobraźnia nie obejmuje skutków naszych wynalazków”
(Magdalena Abakanowicz [w:] Zbigniew Taranienko, Podróż do źródeł energii, „Exit” 1993, nr 2, s. 560, [cyt. za:] „Orońsko. Kwartalnik Rzeźby” 2013, nr 2, s. 7). Anna Szary-Cioczek, krytyk sztuki, tłumaczy, że działalność artystyczna Abakanowicz wyrasta z refleksji nad ludzką naturą, ale nie brak jej odniesień do aktualnych wydarzeń, zarówno z rzeczywistości politycznej, jak i społecznej. Badaczka zaznacza, że wątki egzystencjalne przeplatają się ze wspomnieniami wojennymi autorki. Znamienne w tym kontekście są wspomnienia Abakanowicz z końca wojny oraz momentu opuszczenia domu rodzinnego: „1944. Było coraz straszniej. Szedł front. Rewolucja. Jednego dnia ojciec każe zaprząc konie. Wyjechaliśmy z Warszawy. Oddalając się od domu, okolicy, czułam, jak pustoszeję. Zupełnie tak, jakby ze mnie wyjęto środek, a wewnętrzna warstwa, nieoparta na niczym, kurcząc się, traciła wyraz” (Magdalena Abakanowicz, [w:] Eleonora Jedlińska, Sztuka po Holokauście, Łódź 2001, s. 151, [cyt. za:] „Orońsko. Kwartalnik Rzeźby”, 2013, nr 2, s. 7).
Magdalena Abakanowicz studiowała w latach 1950-54 na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uprawiała rzeźbę. Pierwsze prace, które przyniosły jej międzynarodową sławę to monumentalne, przestrzenne gobeliny o reliefowej fakturze Abakany. Rzeźby artystki wykonane są w wielu technikach i różnych materiałach: ceramika, drewno, brąz, plastik - zarówno figuratywne, jak i niefiguratywne. Wykonała i zrealizowała wiele projektów dla miejsc publicznych i muzeów. W latach 1965-90 wykładała w poznańskiej ASP. Jest autorką erudycyjnych esejów poświęconych sztuce, mitologii, religii. W roku 1965 otrzymała nagrodę Grand Prix na Biennale Sao Paulo. Przez krytykę światową zaliczana do ścisłej czołówki artystów XX wieku.
Description:
Walking Figure from the series "Vancouver Ancestors, 2005
iron, 282 x 125 x 69 cm; signed and dated with the artist's monogrami: 'AM 05',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
żeliwo
Sygnatura
sygnowany i datowany monogramem artystki: 'AM 05'
Proweniencja
Montreal Museum of Fine Arts, Kanada; kolekcja instytucjonalna, Polska
Wystawiany
Queen Elizabeth Park, wystawa plenerowa, Vancouver Biennale, 2005-2007; City Hall Canada Line Station, wystawa plenerowa, Vancouver Biennale 2009-2011; Londsdale Avenue, North Vancover, wystawa plenerowa, Vancouver Biennale, 2014-2016; La Balade pour la Paix: An Open-Air Museum, wystawa plenerowa, Vancouver Biennale, 2017-2020 Arts on the Avenue, wystawa plenerowa, Vancouver Biennale, Edmonton, 2020
