7
Magdalena Abakanowicz (1930 - 2017) | Bez tytułu, 1996
Estymacja:
120,000 zł - 160,000 zł
Sprzedane
120,000 zł
Aukcja na żywo
Rzeźba i Formy Przestrzenne
Wymiary
65 x 22,5 x 18,3 cm
Kategoria
Opis
drewno, tkanina jutowa, 65 x 22,5 x 18,3 cm, sygnowany i datowany monogramem wiązanym na podstawie: 'AM 96',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Sztuka Magdaleny Abakanowicz została ukształtowana przez kryzys, który dotknął ludzkość podczas II wojny światowej. Brutalność na niespotykaną wcześniej skalę
doprowadziła do dehumanizacji człowieka, odjęcia aspektu duchowego i uproszczenia do fizycznej powłoki. Rysy twarzy przedstawionej „Maski” są podobne do tych obecnych w innej pracy Magdaleny Abakanowicz o wymownym tytule „Twarze nie będące portretami” z 1983. Artystka zdaje się zastanawiać nad naszą umiejętnością rozpoznawania w uproszczonych formach człowieka i paradoksalnej porażce w dostrzeżeniu osoby w innym człowieku.
Najbardziej uznana światowo polska artystka, Magdalena Abakanowicz, przetransformowała tekstylia, zwykle kojarzone z przedmiotami użytku codziennego lub dwuwymiarowymi gobelinami, w instalacje przestrzenne i rzeźby. Pomysł wyniknął z jej potrzeby bycia poza kontrolą, stworzenia tego, co „w żadną kategorię się nie wpisuje, będzie nie nazwane więc umknie krytyce i ocenie” (Magdalena Abakanowicz, Sztuka koczownicza, [w:] Magdalena Abakanowicz, Warszawa 1995, s. 21). Na początku lat 60. XX wieku zaczęła produkować abakany, masywne, przestrzenne twory tekstylne. Były to przełomowe instalacje, które na stałe umieściły Magdalenę Abakanowicz w kanonie najbardziej przełomowych artystów XX wieku, choć przyznała, że nie stało się to bez oporów. Jak zauważyła, „abakany drażniły ludzi. Były nie w porę. W tkactwie: gobelin francuski, w sztuce: pop-art i sztuka konceptualna, a tu magiczne, skomplikowane, ogromne… obcy język” (Magdalena Abakanowicz, Abakany, [w:] Magdalena Abakanowicz, Warszawa 1995, s. 24).Pojedyncze głosy krytyki nie liczyły się jednak wobec nabierającej rozmachu kariery artystki, a już w 1965 przyznano jej nagrodę Grand Prix na Biennale São Paulo.
Magdalena Abakanowicz dalej rozwijała „obcy język” swoich prac. Swoje rzeźby porównywała do skór, które wytwarza i zrzuca z siebie, zaznaczając kolejne etapy życia. Od lat 80. XX wieku coraz częściej wyrażała się o swoich pracach z pewnym mistycyzmem. Stanowiły dla niej medium w poznawaniu tajemnic o sobie, istnieniu i kondycji ludzkiej. Była zainteresowana badaniem wspólnych mianowników
różnych religii i kultur na świecie. Prace wykonane z worka jutowego przywodzą na myśl obiekty archeologiczne z zapomnianej epoki, wyschnięte mumie składowane
w masowych ilościach i o utraconym kontekście.
Pierwsze wizerunki ludzkich twarzy powstawały właśnie w okresie tych socjologicznych i religioznawczych poszukiwań. Cykl „Inkarnacje” zrealizowany w latach 1985-87 to maski zrobione z odcisków twarzy Magdaleny Abakanowicz. Zdejmowane za pomocą wosku odciśnięte twarze zniekształcały się i odbiegały od jej obiektywnego wyglądu. Seria rysunków „Twarze nie będące portretami” idzie o krok dalej w rozdzieleniu wizerunku od osoby, upraszczając ludzką twarz do graficznego znaku. W późniejszym cyklu „Portretów anonimowych” Magdalena Abakanowicz częściowo zatarła rysy twarzy rzeźb, usuwając portretowanego. Prezentowana „Maska”, podobnie jak autoportrety z cyklu „Inkarnacji”, prawdopodobnie bierze za bazę twarz artystki. Trudno jednak mówić tu o portrecie. Magdalena Abakanowicz, zacierając swoje znaki charakterystyczne, staje się „everymanem”. W jej pracach widać często zabieg synekdochy – jedno ciało zamienne jest ze wszystkimi ciałami. O swojej sztuce powiedziała: „Dopiero mówiąc o sobie,
mówi się o całym świecie. Ważne, żeby to było wyznanie prawdziwe, wtedy może stać się odkryciem” (Magdalena Abakanowicz, katalog wystawy, Orońsko 2013, s. 25).
Magdalena Abakanowicz studiowała w latach 1950-54 na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uprawiała rzeźbę. Pierwsze prace, które przyniosły jej międzynarodową sławę to monumentalne, przestrzenne gobeliny o reliefowej fakturze Abakany. Rzeźby artystki wykonane są w wielu technikach i różnych materiałach: ceramika, drewno, brąz, plastik - zarówno figuratywne, jak i niefiguratywne. Wykonała i zrealizowała wiele projektów dla miejsc publicznych i muzeów. W latach 1965-90 wykładała w poznańskiej ASP. Jest autorką erudycyjnych esejów poświęconych sztuce, mitologii, religii. W roku 1965 otrzymała nagrodę Grand Prix na Biennale Sao Paulo. Przez krytykę światową zaliczana do ścisłej czołówki artystów XX wieku.
Description:
Untitled, 1996
wood, jute, 65 x 22.5 x 18.3 cm; signed and dated with the artist's monogram on the base: 'AM 96',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Sztuka Magdaleny Abakanowicz została ukształtowana przez kryzys, który dotknął ludzkość podczas II wojny światowej. Brutalność na niespotykaną wcześniej skalę
doprowadziła do dehumanizacji człowieka, odjęcia aspektu duchowego i uproszczenia do fizycznej powłoki. Rysy twarzy przedstawionej „Maski” są podobne do tych obecnych w innej pracy Magdaleny Abakanowicz o wymownym tytule „Twarze nie będące portretami” z 1983. Artystka zdaje się zastanawiać nad naszą umiejętnością rozpoznawania w uproszczonych formach człowieka i paradoksalnej porażce w dostrzeżeniu osoby w innym człowieku.
Najbardziej uznana światowo polska artystka, Magdalena Abakanowicz, przetransformowała tekstylia, zwykle kojarzone z przedmiotami użytku codziennego lub dwuwymiarowymi gobelinami, w instalacje przestrzenne i rzeźby. Pomysł wyniknął z jej potrzeby bycia poza kontrolą, stworzenia tego, co „w żadną kategorię się nie wpisuje, będzie nie nazwane więc umknie krytyce i ocenie” (Magdalena Abakanowicz, Sztuka koczownicza, [w:] Magdalena Abakanowicz, Warszawa 1995, s. 21). Na początku lat 60. XX wieku zaczęła produkować abakany, masywne, przestrzenne twory tekstylne. Były to przełomowe instalacje, które na stałe umieściły Magdalenę Abakanowicz w kanonie najbardziej przełomowych artystów XX wieku, choć przyznała, że nie stało się to bez oporów. Jak zauważyła, „abakany drażniły ludzi. Były nie w porę. W tkactwie: gobelin francuski, w sztuce: pop-art i sztuka konceptualna, a tu magiczne, skomplikowane, ogromne… obcy język” (Magdalena Abakanowicz, Abakany, [w:] Magdalena Abakanowicz, Warszawa 1995, s. 24).Pojedyncze głosy krytyki nie liczyły się jednak wobec nabierającej rozmachu kariery artystki, a już w 1965 przyznano jej nagrodę Grand Prix na Biennale São Paulo.
Magdalena Abakanowicz dalej rozwijała „obcy język” swoich prac. Swoje rzeźby porównywała do skór, które wytwarza i zrzuca z siebie, zaznaczając kolejne etapy życia. Od lat 80. XX wieku coraz częściej wyrażała się o swoich pracach z pewnym mistycyzmem. Stanowiły dla niej medium w poznawaniu tajemnic o sobie, istnieniu i kondycji ludzkiej. Była zainteresowana badaniem wspólnych mianowników
różnych religii i kultur na świecie. Prace wykonane z worka jutowego przywodzą na myśl obiekty archeologiczne z zapomnianej epoki, wyschnięte mumie składowane
w masowych ilościach i o utraconym kontekście.
Pierwsze wizerunki ludzkich twarzy powstawały właśnie w okresie tych socjologicznych i religioznawczych poszukiwań. Cykl „Inkarnacje” zrealizowany w latach 1985-87 to maski zrobione z odcisków twarzy Magdaleny Abakanowicz. Zdejmowane za pomocą wosku odciśnięte twarze zniekształcały się i odbiegały od jej obiektywnego wyglądu. Seria rysunków „Twarze nie będące portretami” idzie o krok dalej w rozdzieleniu wizerunku od osoby, upraszczając ludzką twarz do graficznego znaku. W późniejszym cyklu „Portretów anonimowych” Magdalena Abakanowicz częściowo zatarła rysy twarzy rzeźb, usuwając portretowanego. Prezentowana „Maska”, podobnie jak autoportrety z cyklu „Inkarnacji”, prawdopodobnie bierze za bazę twarz artystki. Trudno jednak mówić tu o portrecie. Magdalena Abakanowicz, zacierając swoje znaki charakterystyczne, staje się „everymanem”. W jej pracach widać często zabieg synekdochy – jedno ciało zamienne jest ze wszystkimi ciałami. O swojej sztuce powiedziała: „Dopiero mówiąc o sobie,
mówi się o całym świecie. Ważne, żeby to było wyznanie prawdziwe, wtedy może stać się odkryciem” (Magdalena Abakanowicz, katalog wystawy, Orońsko 2013, s. 25).
Magdalena Abakanowicz studiowała w latach 1950-54 na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uprawiała rzeźbę. Pierwsze prace, które przyniosły jej międzynarodową sławę to monumentalne, przestrzenne gobeliny o reliefowej fakturze Abakany. Rzeźby artystki wykonane są w wielu technikach i różnych materiałach: ceramika, drewno, brąz, plastik - zarówno figuratywne, jak i niefiguratywne. Wykonała i zrealizowała wiele projektów dla miejsc publicznych i muzeów. W latach 1965-90 wykładała w poznańskiej ASP. Jest autorką erudycyjnych esejów poświęconych sztuce, mitologii, religii. W roku 1965 otrzymała nagrodę Grand Prix na Biennale Sao Paulo. Przez krytykę światową zaliczana do ścisłej czołówki artystów XX wieku.
Description:
Untitled, 1996
wood, jute, 65 x 22.5 x 18.3 cm; signed and dated with the artist's monogram on the base: 'AM 96',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
drewno, tkanina jutowa
Sygnatura
sygnowany i datowany monogramem wiązanym na podstawie: 'AM 96'
Proweniencja
dar od artystki; kolekcja prywatna, Polska
