424
Sławoj Dubiel (1964) | "Groszowice", 2000
Estymacja:
3,000 zł - 5,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Grażyna Kulczyk Collection. Powiększenie
Artysta
Sławoj Dubiel (1964)
Wymiary
30 x 25 cm
Kategoria
Opis
odbitka żelatynowo-srebrowa/papier fotograficzny, 30 x 25 cm, sygnowany, datowany i numerowany u dołu: '2000 4/15 Sławoj Dubiel', odbitka autorska
ed. 4/15
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Zaprezentowane fotografie pochodzą z cyklu „Cementownia Groszowice 1998-2002” i są datowane na rok 2000. Ich autor, Sławoj Dubiel, jako miejsce dokumentacji wybrał dzielnicę Opola, która przez ponad 160 lat słynęła z jednej z najstarszych w Europie cementowni. Dubiel zauważa unikalność przemysłowego krajobrazu tych terenów. Bliski jego twórczości wydaje się motyw urban exploration z potrzebą dokumentowania zbyt szybko znikających obiektów i charakterystycznych dla nich detali. To, co interesuje go szczególnie, to problem stopniowego niszczenia postindustrialnych miejsc. Intuicyjnie wyczuwamy w tych obrazach pewną nutę nostalgii, podkreśloną wyborem czarno-białej techniki fotografowania – za utraconą tożsamością miejskich okolic, czy zmarnowanych szansach na inne, ciekawe wykorzystanie poprzemysłowego dziedzictwa. A jednocześnie jego prace nie są pozbawione i poetyckiej uważności, wyciszenia, czy wreszcie – dostrzegalnej metafory. Hala sfotografowana na jednym z prezentowanych zdjęć przypomina szkielet wymarłej istoty z niemo skierowanymi w niebo „kominnymi” kłami. Budynek na drugim – może budzić skojarzenia z obrazem Pieta Mondriana, gdyby tylko używał on czerni i bieli. Całość – przenika wszechobecny pył.
Fotograf, wyczulony również na słowo, o swoim projekcie pisze: „Charakterystyczne kominy i olbrzymie rury – piece do wypalania cementu na ‘trwałe’ były wpisane w krajobraz Groszowic jednej z dzielnic Opola. Przejeżdżając drogą wzdłuż kręcących się rur, czuło się charakterystyczne ciepło, a najbliższa okolica obsypana była cementowym pyłem jak ciasto pudrem. Życie zakładu wyznaczały kolejne zmiany i wagony cementu. Wydawało się, że nic tego nie zmieni, a jednak któregoś dnia kominy przestały dymić, a piece zatrzymały się na zawsze. Przez siatkę ogrodzenia miejsce wydało mi się na tyle interesujące, że postanowiłem dokumentować nie tylko proces likwidacji zakładu, ale niezwykłe miejsce. Miejsce niezwykłe poprzez swoją prostotę i ciszę. Pomiędzy moimi fotograficznymi odwiedzinami cementownia pełna budynków, hal, urządzeń powoli znikała, z krajobrazu zniknęły kominy, pozostał jedynie charakterystyczny biały pył na okolicznych budynkach i fotografie” (Sławoj Dubiel, Cementownia Groszowice 1998-2002, źródło: https://www.slawojdubiel.opole.pl/, dostęp: 22.08.2022).
Description:
"Groszowice", 2000
gelatin-silver print/photographic paper, 30 x 25 cm; signed, dated and nummbered on the bottom: '2000 4/15 Slawoj Dubiel', artist's print
ed. 4/15,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
ed. 4/15
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Zaprezentowane fotografie pochodzą z cyklu „Cementownia Groszowice 1998-2002” i są datowane na rok 2000. Ich autor, Sławoj Dubiel, jako miejsce dokumentacji wybrał dzielnicę Opola, która przez ponad 160 lat słynęła z jednej z najstarszych w Europie cementowni. Dubiel zauważa unikalność przemysłowego krajobrazu tych terenów. Bliski jego twórczości wydaje się motyw urban exploration z potrzebą dokumentowania zbyt szybko znikających obiektów i charakterystycznych dla nich detali. To, co interesuje go szczególnie, to problem stopniowego niszczenia postindustrialnych miejsc. Intuicyjnie wyczuwamy w tych obrazach pewną nutę nostalgii, podkreśloną wyborem czarno-białej techniki fotografowania – za utraconą tożsamością miejskich okolic, czy zmarnowanych szansach na inne, ciekawe wykorzystanie poprzemysłowego dziedzictwa. A jednocześnie jego prace nie są pozbawione i poetyckiej uważności, wyciszenia, czy wreszcie – dostrzegalnej metafory. Hala sfotografowana na jednym z prezentowanych zdjęć przypomina szkielet wymarłej istoty z niemo skierowanymi w niebo „kominnymi” kłami. Budynek na drugim – może budzić skojarzenia z obrazem Pieta Mondriana, gdyby tylko używał on czerni i bieli. Całość – przenika wszechobecny pył.
Fotograf, wyczulony również na słowo, o swoim projekcie pisze: „Charakterystyczne kominy i olbrzymie rury – piece do wypalania cementu na ‘trwałe’ były wpisane w krajobraz Groszowic jednej z dzielnic Opola. Przejeżdżając drogą wzdłuż kręcących się rur, czuło się charakterystyczne ciepło, a najbliższa okolica obsypana była cementowym pyłem jak ciasto pudrem. Życie zakładu wyznaczały kolejne zmiany i wagony cementu. Wydawało się, że nic tego nie zmieni, a jednak któregoś dnia kominy przestały dymić, a piece zatrzymały się na zawsze. Przez siatkę ogrodzenia miejsce wydało mi się na tyle interesujące, że postanowiłem dokumentować nie tylko proces likwidacji zakładu, ale niezwykłe miejsce. Miejsce niezwykłe poprzez swoją prostotę i ciszę. Pomiędzy moimi fotograficznymi odwiedzinami cementownia pełna budynków, hal, urządzeń powoli znikała, z krajobrazu zniknęły kominy, pozostał jedynie charakterystyczny biały pył na okolicznych budynkach i fotografie” (Sławoj Dubiel, Cementownia Groszowice 1998-2002, źródło: https://www.slawojdubiel.opole.pl/, dostęp: 22.08.2022).
Description:
"Groszowice", 2000
gelatin-silver print/photographic paper, 30 x 25 cm; signed, dated and nummbered on the bottom: '2000 4/15 Slawoj Dubiel', artist's print
ed. 4/15,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
odbitka żelatynowo-srebrowa/papier fotograficzny
Sygnatura
sygnowany, datowany i numerowany u dołu: '2000 4/15 Sławoj Dubiel'
Wystawiany
Sławoj Dubiel, Piotr Szymon, Andrzej Ślusarczyk, Ireneusz Zjeżdżałka, „Fotorealizm”, Galeria Zderzak, Kraków, 25.11-14.12.2003;
