139
Almir da Silva Mavignier (1925 - 2018) | Bez tytułu, 1981
Estymacja:
380,000 zł - 480,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Grażyna Kulczyk Collection. Awangarda
Wymiary
100 x 100 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 100 x 100 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: ‘Mavignier | 1981 | [nieczytelne]',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
PRZEPŁYWAJĄCA ENERGIA W OBRAZIE DA SILVA MAVIGNIERA
Dzieło Almira da Silva Mavigniera reprezentuje dojrzałą fazę twórczości brazylijskiego artysty. Jako jeden z wielu artystów tego pokolenia inspiracje do stworzenia swojej metody malarskiej czerpał z teorii szwajcarskiego twórcy Maxa Billa, związanego z Bauhausem, ucznia Wassilego Kandinskiego i Paula Klee, którego twórczość odegrała ważną rolę w brazylijskiej sztuce lat 50. XX wieku.
Już na etapie studiów sztuka stała się dla Mavigniera nie tylko sposobem na poznanie świata, ale przede wszystkim narzędziem do badań nad zagadnieniami optyki. Odrzucił on malarstwo figuratywne i zwrócił się w kierunku abstrakcji, którą z perspektywy czasu można zaliczyć do kategorii op-artu. W jego pracach widać naukowe podejście do sztuki oraz zatracenie granicy między sztuką a technologią wynikające z teorii szkoły Bauhausu. Mavignier odcina się od wizji artysty, który kieruje się swoimi emocjami i to je przelewa na płótna, bliższa mu jest wizja malarza-eksperymentatora, projektanta, wszechstronnego, dla którego sztuka jest sposobem na życie.
Kompozycja, chociaż stworzona w latach 80., więc dość późno, stanowi kontynuację metody malarskiej wypracowanej przez Mavigniera w jeszcze w latach 50. Jego praktyka zaczęła się od obrazów nazywanych „Permutacjami”, składających się z matematycznych kombinacji form i kolorów. W swoich najbardziej znanych obrazach Mavignier używa charakterystycznych kropek, tworzących gradienty i niespodziewane formy geometryczne. W „Kompozycji” z 1981 idzie o krok dalej i decyduje się na dalszą eksplorację przepływów energetycznych poprzez manipulowanie teksturą i formą, ale już bez użycia kropek i wielu kolorów. Niebagatelną rolę odgrywa także w obrazie światło, które pada na impasty farby w konkretny sposób, tworząc obraz na nowo, w zależności od miejsca i kąta. Gra z przestrzennością płótna staje się kolejną płaszczyzną poszukiwania odpowiedzi na pytanie o dynamikę i siłę w obrazie. Almir da Silva Mavignier jest perfekcjonistą, każdy element swojego obrazu maluje z dokładnością, pozostając otwarty na nieznane, nazywając tę dowolność „zdeterminowanymi przypadkami”.
Prezentowany obraz jest jednym z serii jedenastu kwadratów malowanych białą farbą na białym tle. Mavignier za pomocą impastów farby buduje kompozycje o nierównej strukturze, której tematem staje się napięcie i kierunki zawarte w płaszczyźnie. Sześć z serii obrazów przedstawia pole płótna w pełni zamalowane grubo kładzioną farbą, reszta – fakturowane wielokąty obracane na płasko zamalowanym tle. W każdym z obrazów impasty układają się w inny sposób i tworzą iluzje przepływów powietrza i falowania powierzchni. Artysta zdaje się eksplorować formę kwadratu białego na białym, poprzez malowanie go w różnych perspektywach na płaskim jasnym tle. Jest to rejestracja obrotu struktury w przestrzeni, która jeszcze dodatkowo zmienia się sama w sobie, poprzez falowanie faktury płaszczyzny. „Kompozycja” to jeden z obrazów, których cała powierzchnia zamalowana jest fakturalnie. Tutaj poszczególne plamy koncentrują się w środku obrazu, płyną z zewnątrz do środka, stwarzając uczucie głębi w obrazie. Farba staje się materiałem artysty, za którego pomocą może zamykać wiele obrazów w jednym płótnie. Pomimo wyboru malarstwa, techniki płaskiej, artysta przemyca tu rozwiązania rzeźbiarskie.
Minimalizm środków formalnych, sprowadzenie wszystkiego do jednego koloru i operowanie tylko fakturą oraz niuansami kolorystycznymi, ukrytymi w białej farbie, można odczytać jako ukoronowanie twórczości artysty, rozwinięcie teorii artystycznej do samego końca, poprzez ukazanie nowej interpretacji podstawowej figury geometrycznej – kwadratu. Nie bez powodu obraz ten przywodzi na myśl ikoniczne działo Kazimierza Malewicza z 1918 „Biały kwadrat na białym tle”.
Description:
Untitled, 1981
oil/canvas, 100 x 100 cm; signed, dated and described on the reverse: ‘Mavignier | 1981 | [illegible]', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
PRZEPŁYWAJĄCA ENERGIA W OBRAZIE DA SILVA MAVIGNIERA
Dzieło Almira da Silva Mavigniera reprezentuje dojrzałą fazę twórczości brazylijskiego artysty. Jako jeden z wielu artystów tego pokolenia inspiracje do stworzenia swojej metody malarskiej czerpał z teorii szwajcarskiego twórcy Maxa Billa, związanego z Bauhausem, ucznia Wassilego Kandinskiego i Paula Klee, którego twórczość odegrała ważną rolę w brazylijskiej sztuce lat 50. XX wieku.
Już na etapie studiów sztuka stała się dla Mavigniera nie tylko sposobem na poznanie świata, ale przede wszystkim narzędziem do badań nad zagadnieniami optyki. Odrzucił on malarstwo figuratywne i zwrócił się w kierunku abstrakcji, którą z perspektywy czasu można zaliczyć do kategorii op-artu. W jego pracach widać naukowe podejście do sztuki oraz zatracenie granicy między sztuką a technologią wynikające z teorii szkoły Bauhausu. Mavignier odcina się od wizji artysty, który kieruje się swoimi emocjami i to je przelewa na płótna, bliższa mu jest wizja malarza-eksperymentatora, projektanta, wszechstronnego, dla którego sztuka jest sposobem na życie.
Kompozycja, chociaż stworzona w latach 80., więc dość późno, stanowi kontynuację metody malarskiej wypracowanej przez Mavigniera w jeszcze w latach 50. Jego praktyka zaczęła się od obrazów nazywanych „Permutacjami”, składających się z matematycznych kombinacji form i kolorów. W swoich najbardziej znanych obrazach Mavignier używa charakterystycznych kropek, tworzących gradienty i niespodziewane formy geometryczne. W „Kompozycji” z 1981 idzie o krok dalej i decyduje się na dalszą eksplorację przepływów energetycznych poprzez manipulowanie teksturą i formą, ale już bez użycia kropek i wielu kolorów. Niebagatelną rolę odgrywa także w obrazie światło, które pada na impasty farby w konkretny sposób, tworząc obraz na nowo, w zależności od miejsca i kąta. Gra z przestrzennością płótna staje się kolejną płaszczyzną poszukiwania odpowiedzi na pytanie o dynamikę i siłę w obrazie. Almir da Silva Mavignier jest perfekcjonistą, każdy element swojego obrazu maluje z dokładnością, pozostając otwarty na nieznane, nazywając tę dowolność „zdeterminowanymi przypadkami”.
Prezentowany obraz jest jednym z serii jedenastu kwadratów malowanych białą farbą na białym tle. Mavignier za pomocą impastów farby buduje kompozycje o nierównej strukturze, której tematem staje się napięcie i kierunki zawarte w płaszczyźnie. Sześć z serii obrazów przedstawia pole płótna w pełni zamalowane grubo kładzioną farbą, reszta – fakturowane wielokąty obracane na płasko zamalowanym tle. W każdym z obrazów impasty układają się w inny sposób i tworzą iluzje przepływów powietrza i falowania powierzchni. Artysta zdaje się eksplorować formę kwadratu białego na białym, poprzez malowanie go w różnych perspektywach na płaskim jasnym tle. Jest to rejestracja obrotu struktury w przestrzeni, która jeszcze dodatkowo zmienia się sama w sobie, poprzez falowanie faktury płaszczyzny. „Kompozycja” to jeden z obrazów, których cała powierzchnia zamalowana jest fakturalnie. Tutaj poszczególne plamy koncentrują się w środku obrazu, płyną z zewnątrz do środka, stwarzając uczucie głębi w obrazie. Farba staje się materiałem artysty, za którego pomocą może zamykać wiele obrazów w jednym płótnie. Pomimo wyboru malarstwa, techniki płaskiej, artysta przemyca tu rozwiązania rzeźbiarskie.
Minimalizm środków formalnych, sprowadzenie wszystkiego do jednego koloru i operowanie tylko fakturą oraz niuansami kolorystycznymi, ukrytymi w białej farbie, można odczytać jako ukoronowanie twórczości artysty, rozwinięcie teorii artystycznej do samego końca, poprzez ukazanie nowej interpretacji podstawowej figury geometrycznej – kwadratu. Nie bez powodu obraz ten przywodzi na myśl ikoniczne działo Kazimierza Malewicza z 1918 „Biały kwadrat na białym tle”.
Description:
Untitled, 1981
oil/canvas, 100 x 100 cm; signed, dated and described on the reverse: ‘Mavignier | 1981 | [illegible]', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: ‘Mavignier | 1981 | [nieczytelne]'
Proweniencja
0
Literatura
0
Wystawiany
0
