29
Jacek Sienicki (1928 - 2000) | "Wnętrze pracowni", 1971
Estymacja:
90,000 zł - 120,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Jacek Sienicki (1928 - 2000)
Wymiary
171 x 110 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 171 x 110 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'SIENICKI | JACEK | "WNĘTRZE PRACOWNI" | I | 1971 | 171 x 110',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Jacek Sienicki poruszał w swojej twórczości wątki związane z jego najbliższym otoczeniem. Na jego płótnach oraz papierach możemy dostrzec fragmenty pracowni, fikusy, dachy domów. Zawsze są to jednak szczątki, fragmenty rzeczywistości. Jak zauważa Janusz Jaremowicz wspominane cząstki „zdają się tutaj pełnić funkcję metaforyczną, reprezentując granicę egzystencji – i skończoność i zależność. Cała ta ikonografia jest skrajnie uboga. Pomijając to, co z niej jest poza życiem, jak czaszki, wszystko tu – kształty roślinne i ludzkie – nosi piętno istnienia utrudzonego, poddanego erozji, trwającego na przekór odrzuceniu”. (Janusz Jaremowicz, Malarz osobny [w:] Jacek Sienicki, Łowicz, s. 19).
W przypadku zaprezentowanej pracy, powstałej w 1971, artysta przedstawił fragment swojej pracowni. Artysta w typowy dla siebie sposób zorientował swoją kompozycję wertykalnie. Praca, jak wiele z realizacji Sienickiego, została pozbawiona detali przedmiotowych. Głównym środkiem ekspresji pozostaje kolor – autor posługuje się nim w wyrafinowany i niezwykle świadomy sposób. Zawężona gama barwna oraz redukacja motywów służyły artyście doskonaleniu warsztatu. W przypadku zaprezentowanego wnętrza pracowni na pierwszy plan wysuwa się intensywny granatowy zestawiony z czystym białym kolorem. Farba położona została w sposób ekspresyjny, za pomocą wyraźnych impastów.
Janusz Jaremowicz upatruje źródeł wspominanej kolorystycznej wirtuozerii w fakcie, iż w trakcie podjętych studiów w warszawskiej akademii panowała moda na postimpresjonizm. Jak wspomina krytyk, nurt ten ukształtował jednak styl artysty w przewrotny sposób: „Nie uformował go jednak ten wpływ w sposób rozstrzygający, gdyż sztukę swoją zbudował w całkowitej opozycji do postimpresjonizmu, do jego estetyki i filozofii. Nie ma tu postimpresjonistycznych utopii piękna. U Sienickiego gry kolorów obarczone są ciężarem egzystencji. Dużo tu czerni i szarości, a nade wszystko stanów barwnych pośrednich – brązo-czerni, fioleto-szarości. Gdy występuje na przykład czerwień – a Sienicki umie rozjarzyć czysty, nasycony kolor – wydaje się, że i na niej spoczywa jakaś odpowiedzialność. Z tej sztuki niefrasobliwość została wykluczona” (Janusz Jaremowicz, Malarz osobny [w:] Jacek Sienicki, Łowicz, s. 21).
Studiował w warszawskiej ASP pod kierunkiem A. Nachta-Samborskiego; przez wiele lat był jego asystentem a następnie profesorem macierzystej uczelni. Debiutował na wystawie "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955 Uprawiał malarstwo w ograniczonej, przygaszonej palecie barw. Dążył do maksymalnej syntezy przekazu. Tematy czerpał z natury - pojedyncze rośliny, pejzaże czy z najbliższego otoczenia - np. wnętrze pracowni, mieszkania. Używając oszczędnie środków malarskich, tworzył obrazy o ogromnym bogactwie materii. Laureat Nagrody Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida w 1975, niezależnej Nagrody im. J. Cybisa w 1983 oraz nowojorskiej Nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego w 1993
Description:
"Interior of the studio", 1971
oil/canvas, 171 x 110 cm; signed, dated and described on the reverse: 'SIENICKI | JACEK | "WNETRZE PRACOWNI" | I | 1971 | 171 x 110', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Jacek Sienicki poruszał w swojej twórczości wątki związane z jego najbliższym otoczeniem. Na jego płótnach oraz papierach możemy dostrzec fragmenty pracowni, fikusy, dachy domów. Zawsze są to jednak szczątki, fragmenty rzeczywistości. Jak zauważa Janusz Jaremowicz wspominane cząstki „zdają się tutaj pełnić funkcję metaforyczną, reprezentując granicę egzystencji – i skończoność i zależność. Cała ta ikonografia jest skrajnie uboga. Pomijając to, co z niej jest poza życiem, jak czaszki, wszystko tu – kształty roślinne i ludzkie – nosi piętno istnienia utrudzonego, poddanego erozji, trwającego na przekór odrzuceniu”. (Janusz Jaremowicz, Malarz osobny [w:] Jacek Sienicki, Łowicz, s. 19).
W przypadku zaprezentowanej pracy, powstałej w 1971, artysta przedstawił fragment swojej pracowni. Artysta w typowy dla siebie sposób zorientował swoją kompozycję wertykalnie. Praca, jak wiele z realizacji Sienickiego, została pozbawiona detali przedmiotowych. Głównym środkiem ekspresji pozostaje kolor – autor posługuje się nim w wyrafinowany i niezwykle świadomy sposób. Zawężona gama barwna oraz redukacja motywów służyły artyście doskonaleniu warsztatu. W przypadku zaprezentowanego wnętrza pracowni na pierwszy plan wysuwa się intensywny granatowy zestawiony z czystym białym kolorem. Farba położona została w sposób ekspresyjny, za pomocą wyraźnych impastów.
Janusz Jaremowicz upatruje źródeł wspominanej kolorystycznej wirtuozerii w fakcie, iż w trakcie podjętych studiów w warszawskiej akademii panowała moda na postimpresjonizm. Jak wspomina krytyk, nurt ten ukształtował jednak styl artysty w przewrotny sposób: „Nie uformował go jednak ten wpływ w sposób rozstrzygający, gdyż sztukę swoją zbudował w całkowitej opozycji do postimpresjonizmu, do jego estetyki i filozofii. Nie ma tu postimpresjonistycznych utopii piękna. U Sienickiego gry kolorów obarczone są ciężarem egzystencji. Dużo tu czerni i szarości, a nade wszystko stanów barwnych pośrednich – brązo-czerni, fioleto-szarości. Gdy występuje na przykład czerwień – a Sienicki umie rozjarzyć czysty, nasycony kolor – wydaje się, że i na niej spoczywa jakaś odpowiedzialność. Z tej sztuki niefrasobliwość została wykluczona” (Janusz Jaremowicz, Malarz osobny [w:] Jacek Sienicki, Łowicz, s. 21).
Studiował w warszawskiej ASP pod kierunkiem A. Nachta-Samborskiego; przez wiele lat był jego asystentem a następnie profesorem macierzystej uczelni. Debiutował na wystawie "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955 Uprawiał malarstwo w ograniczonej, przygaszonej palecie barw. Dążył do maksymalnej syntezy przekazu. Tematy czerpał z natury - pojedyncze rośliny, pejzaże czy z najbliższego otoczenia - np. wnętrze pracowni, mieszkania. Używając oszczędnie środków malarskich, tworzył obrazy o ogromnym bogactwie materii. Laureat Nagrody Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida w 1975, niezależnej Nagrody im. J. Cybisa w 1983 oraz nowojorskiej Nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego w 1993
Description:
"Interior of the studio", 1971
oil/canvas, 171 x 110 cm; signed, dated and described on the reverse: 'SIENICKI | JACEK | "WNETRZE PRACOWNI" | I | 1971 | 171 x 110', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'SIENICKI | JACEK | "WNĘTRZE PRACOWNI" | I | 1971 | 171 x 110'
