25
Marcin Osiowski | Bez tytułu (11 listopada), 2020
Estymacja:
20,000 zł - 30,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Art Outlet. Sztuka Współczesna
Artysta
Marcin Osiowski (1957)
Wymiary
160 x 120 cm
Kategoria
Opis
akryl, tusz/płótno, 160 x 120 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'MARCIN | 2020 | BEZ TYTUŁU | 11 LISTOPADA',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Malarz, grafik, twórca instalacji, autor tekstów krytycznych oraz wierszy, będących także punktem wyjścia dla działań performatywnych (ur. 1957, Warszawa). Marcin Osiowski rocznikowo należy do pokolenia ekspresji lat 80. Jego twórczość określił jednak fakt, że stan wojenny zastał go za granicą i za „żelazną kurtyną” studiował, rozwijał swój malarski język oraz oddawał się rozważaniom nad tam publikowanymi lekturami oraz wyświetlanymi filmami. Nie odnajdziemy zatem w jego twórczości ani fascynacji malarstwem Andrzeja Wróblewskiego, ani niemieckim Neue Wilde – jedynym naówczas współczesnym kierunkiem w sztuce, o którym dostępna była wiedza w Polsce. Jego zainteresowania dość nietypowo jak na tamte czasy ogniskowały się wokół twórczości Strzemińskiego i Berlewiego, amerykańskiego i brytyjskiego popartu w wersji Rauschenberga i Hamiltona, a także kaligraficznego malarstwa Franza Klina’a czy Cy Twombly’ego. Jedynym w zasadzie partnerem dla Marcina Osiowskiego w Polsce w tamtych czasach mógł być jego rówieśnik, członek Gruppy, Włodzimierz Pawlak. Ale panowie się nie poznali. Ekspresja Osiowskiego jest inna – abstrakcyjna. Wynika raczej z użycia zdegradowanych materiałów, zastosowania techniki niedbałego kolażu oraz raczej pojedynczego gestu aniżeli malarskiego wielosłowia.
Twórczości Osiowskiego podążała kilkoma drogami, które trafnie nazwała i opisała w obszernej monografii artysty krytyczka Katarzyna Piskorz (por. „Marcin Osiowski. Art on Art”, Fundacja Sztuk Dwie, Warszawa, 2019). Można by te rozróżnienia znacznie jednak uprościć i sprowadzić w zasadzie do dwóch sytuacji – obrazów, w których górę bierze nerw publicystyczny artysty, oraz tych, w których objawia nam się on jako subtelny erudyta i „poszukiwacz malarskich sprzeczności”. W zasadzie jedna strona nie istnieje bez drugiej, a ostateczny rezultat jest tylko kwestią proporcji.
Osiowski tłumaczył dla siebie rozprawę Ludwiga Wittgensteina „Uwagi o kolorach” tuż po tym, jak została wydana w Anglii. Ta fenomenologiczna lektura naznaczyła jego stosunek do malarstwa, który stał się bardziej analityczny, a samo malarstwo dziedziną pewnej umowności, wartej obserwacji i dystansu. Z drugiej strony to właśnie Osiowski stworzył cykl „Stu flag”, które poświęcił nie tyle Jasperowi Johnsowi, co zagrożeniom demokracji w Polsce. Zdaje się, że intencje artysty zostały właściwie odczytane, gdy w przeddzień Święta Niepodległości w 2019 doszło do włamania na jego wystawie „Art on Art” i „prawdziwi patrioci” wysprejowali na jego biało-czerwonych obrazach „JUDE RAUS” oraz szubienicę.
Obraz „Bez tytułu (11 listopada”) nawiązuje do tych wydarzeń. We właściwy dla artysty sposób. Oprócz niego powstało kilka kompozycji olejnych pod tytułem „100 Flags Revisited”, gdzie biało-czerwone pola zostały wtórnie przez artystę „rozpikselowane” i „zabrudzone” czarnymi rysunkami, a także kolaż na ludowej narzucie na łóżko z przetworzonym motywem mieczyków Chrobrego – znakiem polskich faszystów. W obrazie „Bez tytułu (11listopada)”, gdzie zawarta w nawiasie data jest kolejnym przypomnieniem wydarzenia z 2019, Osiowski ponownie odniósł się do wątku polskiego narodowego folkloru. Na barwny i radosny ludowy kwiatowy wzór nałożył ciemny filtr smutku i zniszczenia. Zarazem jest to nadal obraz o autonomicznych malarskich wartościach, tak charakterystycznych dla twórczości Osiowskiego – o ograniczonej gamie barwnej, redukcyjnej płaskiej kompozycji i zdecydowanym malarskim geście.
Malarz, grafik, twórca instalacji, autor tekstów krytycznych oraz wierszy, będących także punktem wyjścia dla działań performatywnych. W 1976 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które z przerwami kontynuował do 1986 roku. Pod koniec lat 70. wyjechał do Londynu, gdzie pracował w biurze projektowym. Ogłoszenie stanu wojennego zastało go w Antwerpii, gdzie w studiował na Wydziale Malarstwa tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych (1982 – 1984). Od 1982 prezentował swoje prace na indywidualnych wystawach w Belgii i Luksemburgu. Od 1986 rozpoczął współpracę z galerią Astel w Kopenhadze; podjął wówczas eksperymenty interdyscyplinarne, współpracował z kompozytorką awangardowej grupy Skrap Olgą Magieres. Poza sporadycznymi wspólnymi działaniami z artystami szwajcarskimi, od roku 2002 współpracuje z Ryszardem Grzybem – dawnym członkiem Gruppy – wspólnie tworząc płótna prezentowane na wystawach Oba m.in. w warszawskiej Królikarni, w galerii Arsenał w Poznaniu, w galeriach Program, Promocyjna i HOS Gallery w Warszawie. W 2018 wraz z Antonim Gustowskim i Julią Słonecką powołał do życia otwartą grupę artystyczną #grupawolno. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Description:
Untitled (Nowember 11), 2020
acrylic, ink/canvas, 160 x 120 cm; signed, dated and described on the reverse: 'MARCIN | 2020 | UNTITLED | NOVEMBER 11',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Malarz, grafik, twórca instalacji, autor tekstów krytycznych oraz wierszy, będących także punktem wyjścia dla działań performatywnych (ur. 1957, Warszawa). Marcin Osiowski rocznikowo należy do pokolenia ekspresji lat 80. Jego twórczość określił jednak fakt, że stan wojenny zastał go za granicą i za „żelazną kurtyną” studiował, rozwijał swój malarski język oraz oddawał się rozważaniom nad tam publikowanymi lekturami oraz wyświetlanymi filmami. Nie odnajdziemy zatem w jego twórczości ani fascynacji malarstwem Andrzeja Wróblewskiego, ani niemieckim Neue Wilde – jedynym naówczas współczesnym kierunkiem w sztuce, o którym dostępna była wiedza w Polsce. Jego zainteresowania dość nietypowo jak na tamte czasy ogniskowały się wokół twórczości Strzemińskiego i Berlewiego, amerykańskiego i brytyjskiego popartu w wersji Rauschenberga i Hamiltona, a także kaligraficznego malarstwa Franza Klina’a czy Cy Twombly’ego. Jedynym w zasadzie partnerem dla Marcina Osiowskiego w Polsce w tamtych czasach mógł być jego rówieśnik, członek Gruppy, Włodzimierz Pawlak. Ale panowie się nie poznali. Ekspresja Osiowskiego jest inna – abstrakcyjna. Wynika raczej z użycia zdegradowanych materiałów, zastosowania techniki niedbałego kolażu oraz raczej pojedynczego gestu aniżeli malarskiego wielosłowia.
Twórczości Osiowskiego podążała kilkoma drogami, które trafnie nazwała i opisała w obszernej monografii artysty krytyczka Katarzyna Piskorz (por. „Marcin Osiowski. Art on Art”, Fundacja Sztuk Dwie, Warszawa, 2019). Można by te rozróżnienia znacznie jednak uprościć i sprowadzić w zasadzie do dwóch sytuacji – obrazów, w których górę bierze nerw publicystyczny artysty, oraz tych, w których objawia nam się on jako subtelny erudyta i „poszukiwacz malarskich sprzeczności”. W zasadzie jedna strona nie istnieje bez drugiej, a ostateczny rezultat jest tylko kwestią proporcji.
Osiowski tłumaczył dla siebie rozprawę Ludwiga Wittgensteina „Uwagi o kolorach” tuż po tym, jak została wydana w Anglii. Ta fenomenologiczna lektura naznaczyła jego stosunek do malarstwa, który stał się bardziej analityczny, a samo malarstwo dziedziną pewnej umowności, wartej obserwacji i dystansu. Z drugiej strony to właśnie Osiowski stworzył cykl „Stu flag”, które poświęcił nie tyle Jasperowi Johnsowi, co zagrożeniom demokracji w Polsce. Zdaje się, że intencje artysty zostały właściwie odczytane, gdy w przeddzień Święta Niepodległości w 2019 doszło do włamania na jego wystawie „Art on Art” i „prawdziwi patrioci” wysprejowali na jego biało-czerwonych obrazach „JUDE RAUS” oraz szubienicę.
Obraz „Bez tytułu (11 listopada”) nawiązuje do tych wydarzeń. We właściwy dla artysty sposób. Oprócz niego powstało kilka kompozycji olejnych pod tytułem „100 Flags Revisited”, gdzie biało-czerwone pola zostały wtórnie przez artystę „rozpikselowane” i „zabrudzone” czarnymi rysunkami, a także kolaż na ludowej narzucie na łóżko z przetworzonym motywem mieczyków Chrobrego – znakiem polskich faszystów. W obrazie „Bez tytułu (11listopada)”, gdzie zawarta w nawiasie data jest kolejnym przypomnieniem wydarzenia z 2019, Osiowski ponownie odniósł się do wątku polskiego narodowego folkloru. Na barwny i radosny ludowy kwiatowy wzór nałożył ciemny filtr smutku i zniszczenia. Zarazem jest to nadal obraz o autonomicznych malarskich wartościach, tak charakterystycznych dla twórczości Osiowskiego – o ograniczonej gamie barwnej, redukcyjnej płaskiej kompozycji i zdecydowanym malarskim geście.
Malarz, grafik, twórca instalacji, autor tekstów krytycznych oraz wierszy, będących także punktem wyjścia dla działań performatywnych. W 1976 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które z przerwami kontynuował do 1986 roku. Pod koniec lat 70. wyjechał do Londynu, gdzie pracował w biurze projektowym. Ogłoszenie stanu wojennego zastało go w Antwerpii, gdzie w studiował na Wydziale Malarstwa tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych (1982 – 1984). Od 1982 prezentował swoje prace na indywidualnych wystawach w Belgii i Luksemburgu. Od 1986 rozpoczął współpracę z galerią Astel w Kopenhadze; podjął wówczas eksperymenty interdyscyplinarne, współpracował z kompozytorką awangardowej grupy Skrap Olgą Magieres. Poza sporadycznymi wspólnymi działaniami z artystami szwajcarskimi, od roku 2002 współpracuje z Ryszardem Grzybem – dawnym członkiem Gruppy – wspólnie tworząc płótna prezentowane na wystawach Oba m.in. w warszawskiej Królikarni, w galerii Arsenał w Poznaniu, w galeriach Program, Promocyjna i HOS Gallery w Warszawie. W 2018 wraz z Antonim Gustowskim i Julią Słonecką powołał do życia otwartą grupę artystyczną #grupawolno. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Description:
Untitled (Nowember 11), 2020
acrylic, ink/canvas, 160 x 120 cm; signed, dated and described on the reverse: 'MARCIN | 2020 | UNTITLED | NOVEMBER 11',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
akryl, tusz/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'MARCIN | 2020 | BEZ TYTUŁU | 11 LISTOPADA'
