38
Edward Dwurnik | "Obraz nr 183" z cyklu "Dwudziesty piąty", 2003
Estymacja:
100,000 zł - 150,000 zł
Sprzedane
110,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Edward Dwurnik (1943 - 2018)
Wymiary
150 x 81 cm
Kategoria
Opis
akryl/płótno, 150 x 81 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: '2003 | E. DWURNIK | NR: XXV | 183 | 3019' oraz datowany i opisany na krośnie malarskim: '13.08.03 | XXV-183-3019'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
SIŁA ABSTRAKCJI
Edward Dwurnik pracę nad cyklem obrazów abstrakcyjnych rozpoczął w momencie, kiedy był już twórcą o ugruntowanej pozycji na scenie artystycznej. Abstrakcja była dla niego niejako ucieczką od tak charakterystycznych dla jego stylu narracyjności oraz społeczno-politycznego komentarza. W pracach z serii brakuje zatem widoków Krakowskiego Przedmieścia, Sukiennic czy Kościoła Mariackiego. Zamiast nich uwidacznia się intensywna wibracja kolorów oraz bogactwo materii będącej wynikiem nakładanych w twórczym akcie kolejnych warstw farby, licznych bryzgów i strużek spływającej materii. Jak przyznał w jednym z wywiadów, dopiero po pięćdziesięciu latach narracyjnej pracy twórczej był wystarczająco dojrzały artystycznie, by „pomyśleć o prawdziwym malarstwie” i zmierzyć się z tematem wielkiej abstrakcji. Przy użyciu ekspresyjnych chwytów oraz zastosowaniu kompozycyjnych uproszczeń artysta porządkował przestrzeń oraz emocje towarzyszące podczas aktu tworzenia.
Uwolnienie tej skumulowanej intuicji malarskiej dało swój wyraz w abstrakcyjnych kompozycjach z lat 2001–2004, do których przynależy omawiany obraz przepełniony barwną eksplozją. Warto jednak zwrócić uwagę, że w ramach serii tworzył prace stonowane, monochromatyczne, których kompozycja była bardziej przemyślana, wręcz usystematyzowana. Dwurnik, podążając za metodą jednego z najważniejszych artystów XX wieku, Jacksona Pollocka, nie tracił kontroli nad procesem twórczym. Najważniejszą cechą twórczości Amerykanina było dla Dwurnika wyzbycie się narracyjności, tak dominującej w sztuce europejskiej. Malarstwo to przybrało zatem formę gwałtownej i niezwykle euforycznej ucieczki od treści, gdzie uwidocznione jest znużenie Dwurnika odpowiedzialnością wobec znaczeń.
Dwurnika można określić mianem maksymalisty, czerpiącego wręcz fizyczną przyjemność z gestu lania litrów farby, której strużki układały się w organiczne, swobodne formy. W abstrakcji pociągała go przede wszystkim możliwość powrotu do procesu kreacyjnego oraz łatwość poprawiania kompozycji. Jak sam przyznał: „Mnie się często zdarza, że dochodzę do obrazu powtórnie i go przemalowuję, albo jeszcze raz maluję. Jeśli jakiś obraz mnie nie zadowala, nie jest odpowiednio nasycony, nie pasuje do nastroju danej chwili, to go natychmiast zmieniam, pracuję nad nim dalej. Takie obrazy cały czas są w laboratorium, ciągle coś w nich przemalowuję” (Thanks Jackson. Dwurnik 2001–2004, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków 2005, s. 87).
Studiował na wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom zdobył w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa w 1970 roku. W 1966 roku stworzył najliczniejszy cykl jakim był "Podróże Autostopem". W latach 80. malarstwo Dwurnika stało się ekspresyjne i dramatyczne. W latach 90. tworzył kontynuację "Podróży Autostopem" czyli "Błękitne miasta", "Diagonalne", "Błękitne" i "Wyliczanka". Obecnie zajmuje się też sztuką abstrakcyjną. W 1981 roku otrzymał nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida, w 1983 Nagrodę Kulturalną Solidarności oraz nagrodę Coutts and Co International Private Banking w Zurychu. Brał udział w Documenta 7 w Kassel w 1982, Nouvelle Biennale de Paris w 1985 i w XIX Biennale Sztuki w Sao Paulo w 1987.
Description:
"Painting No. 183" from the series "Twenty-fifth", 2003
acrylic/canvas, 150 x 81 cm; signed, dated and described on the reverse: '2003 | E. DWURNIK | NR: XXV | 183 | 3019' and dated and described on the stretcher: '13.08.03 | XXV-183-3019'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
SIŁA ABSTRAKCJI
Edward Dwurnik pracę nad cyklem obrazów abstrakcyjnych rozpoczął w momencie, kiedy był już twórcą o ugruntowanej pozycji na scenie artystycznej. Abstrakcja była dla niego niejako ucieczką od tak charakterystycznych dla jego stylu narracyjności oraz społeczno-politycznego komentarza. W pracach z serii brakuje zatem widoków Krakowskiego Przedmieścia, Sukiennic czy Kościoła Mariackiego. Zamiast nich uwidacznia się intensywna wibracja kolorów oraz bogactwo materii będącej wynikiem nakładanych w twórczym akcie kolejnych warstw farby, licznych bryzgów i strużek spływającej materii. Jak przyznał w jednym z wywiadów, dopiero po pięćdziesięciu latach narracyjnej pracy twórczej był wystarczająco dojrzały artystycznie, by „pomyśleć o prawdziwym malarstwie” i zmierzyć się z tematem wielkiej abstrakcji. Przy użyciu ekspresyjnych chwytów oraz zastosowaniu kompozycyjnych uproszczeń artysta porządkował przestrzeń oraz emocje towarzyszące podczas aktu tworzenia.
Uwolnienie tej skumulowanej intuicji malarskiej dało swój wyraz w abstrakcyjnych kompozycjach z lat 2001–2004, do których przynależy omawiany obraz przepełniony barwną eksplozją. Warto jednak zwrócić uwagę, że w ramach serii tworzył prace stonowane, monochromatyczne, których kompozycja była bardziej przemyślana, wręcz usystematyzowana. Dwurnik, podążając za metodą jednego z najważniejszych artystów XX wieku, Jacksona Pollocka, nie tracił kontroli nad procesem twórczym. Najważniejszą cechą twórczości Amerykanina było dla Dwurnika wyzbycie się narracyjności, tak dominującej w sztuce europejskiej. Malarstwo to przybrało zatem formę gwałtownej i niezwykle euforycznej ucieczki od treści, gdzie uwidocznione jest znużenie Dwurnika odpowiedzialnością wobec znaczeń.
Dwurnika można określić mianem maksymalisty, czerpiącego wręcz fizyczną przyjemność z gestu lania litrów farby, której strużki układały się w organiczne, swobodne formy. W abstrakcji pociągała go przede wszystkim możliwość powrotu do procesu kreacyjnego oraz łatwość poprawiania kompozycji. Jak sam przyznał: „Mnie się często zdarza, że dochodzę do obrazu powtórnie i go przemalowuję, albo jeszcze raz maluję. Jeśli jakiś obraz mnie nie zadowala, nie jest odpowiednio nasycony, nie pasuje do nastroju danej chwili, to go natychmiast zmieniam, pracuję nad nim dalej. Takie obrazy cały czas są w laboratorium, ciągle coś w nich przemalowuję” (Thanks Jackson. Dwurnik 2001–2004, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków 2005, s. 87).
Studiował na wydziale malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom zdobył w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa w 1970 roku. W 1966 roku stworzył najliczniejszy cykl jakim był "Podróże Autostopem". W latach 80. malarstwo Dwurnika stało się ekspresyjne i dramatyczne. W latach 90. tworzył kontynuację "Podróży Autostopem" czyli "Błękitne miasta", "Diagonalne", "Błękitne" i "Wyliczanka". Obecnie zajmuje się też sztuką abstrakcyjną. W 1981 roku otrzymał nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida, w 1983 Nagrodę Kulturalną Solidarności oraz nagrodę Coutts and Co International Private Banking w Zurychu. Brał udział w Documenta 7 w Kassel w 1982, Nouvelle Biennale de Paris w 1985 i w XIX Biennale Sztuki w Sao Paulo w 1987.
Description:
"Painting No. 183" from the series "Twenty-fifth", 2003
acrylic/canvas, 150 x 81 cm; signed, dated and described on the reverse: '2003 | E. DWURNIK | NR: XXV | 183 | 3019' and dated and described on the stretcher: '13.08.03 | XXV-183-3019'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
akryl/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: '2003 | E. DWURNIK | NR: XXV | 183 | 3019' oraz datowany i opisany na krośnie malarskim: '13.08.03 | XXV-183-3019'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Polska
