6
Wlastimil Hofman | Mała krakowianka, lata 20.-30. XX w.
Estymacja:
40,000 zł - 60,000 zł
Sprzedane
65,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. XIX wiek, Modernizm, Międzywojnie
Artysta
Wlastimil Hofman (1881 - 1970)
Wymiary
47,5 x 51 cm
Kategoria
Opis
olej/tektura, 47,5 x 51 cm, sygnowany p.d.: 'Wlastimil | Hofmann', na odwrociu papierowa nalepka z opisem pozycji bibliograficznej
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Wlastimil Hofman jest uznawany za jednego z głównych artystów nurtu symbolistycznego w malarstwie polskim. Urodził się w 1881 w Pradze, jako syn Czecha i Polki. Rodzice w 1889 zdecydowali się na przeprowadzkę do Krakowa. W tym też mieście podjął studia artystyczne w Szkole Sztuk Pięknych, w latach 1895-99, pod skrzydłami wybitnych polskich malarzy – Jacka Malczewskiego oraz Jana Stanisławskiego. Kolejne dwa lata doskonalił swój warsztat w paryskiej École des Beaux-Arts pod okiem Jeana-Léona Gérôme’a, po czym powrócił do krakowskiej uczelni, przemianowanej już na Akademię, gdzie zdobywał dodatkowe umiejętności w pracowni Leona Wyczółkowskiego. W latach 1919-20 wyjechał ponownie do Paryża, natomiast po roku postanowił na stałe osiedlić się w Krakowie. Chętnie udawał się w niedługie podróże, które umożliwiły mu zapoznanie się ze sztuką dawnych mistrzów oraz nowinkami ze świata sztuki. Odwiedzał regularnie Wiedeń, Pragę, Paryż, Włochy. Z największym umiłowaniem praktykował wyjazdy plenerowe w tereny Karpat Wschodnich. Podczas II Wojny Światowej wyjechał do Palestyny. Był to kierunek zgodny ze szlakiem bojowym Legionu Czeskiego, do którego wstąpił jako ochotnik. Wraz z końcem wojny powrócił do Polski i zamieszkał w Szklarskiej Porębie. Sztuka Wlastimila Hofmana oscyluje często wokół tematyki sakralnej, gdyż artysta uważał formy artystyczne za możliwość „służby Bogu”. Ludowość, którą często ukazywał, posłużyła mu jako kostium do prezentowania ikonografii religijnej. Malował liczne wizerunki Madonny z Dzieciątkiem, wyobrażenia świętych, Pietę, sceny świąt oraz sceny modlitewne ludności góralskiej i huculskiej. Największy wpływ na jego stylistykę miała symbolistyczna sztuka Jacka Malczewskiego. Szczególnie dostrzegalne są w niej symbole oraz alegorie, podobne motywy ikonograficzne i kompozycyjne rozwiązania. Ponadto obrazy Hofmana cechowała narracyjność, pouczająca anegdota oraz teatralizacja. Madonny malowane przez artystę, były zazwyczaj przebrane w ludowy strój, ukazane na tle pejzażu górskiego. Dziewczyna z gałązką bazi, mała krakowianka, to jeden z przykładów rodzajowego malarstwa Hofmana, w którym artysta nawiązywał do życia górali, pokazując ich barwne, dekoracyjne stroje oraz swoją fascynację folklorem. Dodatkowo inspirowała go postać dziecka. Uzasadniał to, mawiając: „Nie mam żadnego potomstwa i możliwe, że to spotęgowało w jakiś sposób moje uczucia w tym kierunku. Bardzo lubię dzieci – i dlatego chętnie je maluję, ale to jeszcze nie wszystko. (…) Ustami dziecka przemawia prawda, piękno, dobroć – to zwierciadło śmierci, tej śmierci, z którą tak często można spotkać się w moich obrazach. (…) Na ich twarzach nie ma masek, a przecież twarz ludzka jest podstawowym tworzywem w większości moich kompozycji” (Magdalena Czapska-Michalik, Wlastimil Hofman, Warszawa 2007, s. 36).
W latach 1895-1899 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Floriana Cynka, Jacka Malczewskiego, Józefa Unierzyskiego i Jana Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u J. L. Gerôme`a. Podczas II wojny światowej był w ZSSR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Należał m.in. do TAP "Sztuka", Grupy Zero, Grupy Pięciu oraz "Secesji" wiedeńskiej. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość J. Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.
Description:
Little Cracovian girl, lata 20.-30. XX w.
oil/paperboard, 47.5 x 51 cm; signed lower right: 'Wlastimil | Hofmann', on the reverse a paper label with a description of bibliographical position,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Wlastimil Hofman jest uznawany za jednego z głównych artystów nurtu symbolistycznego w malarstwie polskim. Urodził się w 1881 w Pradze, jako syn Czecha i Polki. Rodzice w 1889 zdecydowali się na przeprowadzkę do Krakowa. W tym też mieście podjął studia artystyczne w Szkole Sztuk Pięknych, w latach 1895-99, pod skrzydłami wybitnych polskich malarzy – Jacka Malczewskiego oraz Jana Stanisławskiego. Kolejne dwa lata doskonalił swój warsztat w paryskiej École des Beaux-Arts pod okiem Jeana-Léona Gérôme’a, po czym powrócił do krakowskiej uczelni, przemianowanej już na Akademię, gdzie zdobywał dodatkowe umiejętności w pracowni Leona Wyczółkowskiego. W latach 1919-20 wyjechał ponownie do Paryża, natomiast po roku postanowił na stałe osiedlić się w Krakowie. Chętnie udawał się w niedługie podróże, które umożliwiły mu zapoznanie się ze sztuką dawnych mistrzów oraz nowinkami ze świata sztuki. Odwiedzał regularnie Wiedeń, Pragę, Paryż, Włochy. Z największym umiłowaniem praktykował wyjazdy plenerowe w tereny Karpat Wschodnich. Podczas II Wojny Światowej wyjechał do Palestyny. Był to kierunek zgodny ze szlakiem bojowym Legionu Czeskiego, do którego wstąpił jako ochotnik. Wraz z końcem wojny powrócił do Polski i zamieszkał w Szklarskiej Porębie. Sztuka Wlastimila Hofmana oscyluje często wokół tematyki sakralnej, gdyż artysta uważał formy artystyczne za możliwość „służby Bogu”. Ludowość, którą często ukazywał, posłużyła mu jako kostium do prezentowania ikonografii religijnej. Malował liczne wizerunki Madonny z Dzieciątkiem, wyobrażenia świętych, Pietę, sceny świąt oraz sceny modlitewne ludności góralskiej i huculskiej. Największy wpływ na jego stylistykę miała symbolistyczna sztuka Jacka Malczewskiego. Szczególnie dostrzegalne są w niej symbole oraz alegorie, podobne motywy ikonograficzne i kompozycyjne rozwiązania. Ponadto obrazy Hofmana cechowała narracyjność, pouczająca anegdota oraz teatralizacja. Madonny malowane przez artystę, były zazwyczaj przebrane w ludowy strój, ukazane na tle pejzażu górskiego. Dziewczyna z gałązką bazi, mała krakowianka, to jeden z przykładów rodzajowego malarstwa Hofmana, w którym artysta nawiązywał do życia górali, pokazując ich barwne, dekoracyjne stroje oraz swoją fascynację folklorem. Dodatkowo inspirowała go postać dziecka. Uzasadniał to, mawiając: „Nie mam żadnego potomstwa i możliwe, że to spotęgowało w jakiś sposób moje uczucia w tym kierunku. Bardzo lubię dzieci – i dlatego chętnie je maluję, ale to jeszcze nie wszystko. (…) Ustami dziecka przemawia prawda, piękno, dobroć – to zwierciadło śmierci, tej śmierci, z którą tak często można spotkać się w moich obrazach. (…) Na ich twarzach nie ma masek, a przecież twarz ludzka jest podstawowym tworzywem w większości moich kompozycji” (Magdalena Czapska-Michalik, Wlastimil Hofman, Warszawa 2007, s. 36).
W latach 1895-1899 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Floriana Cynka, Jacka Malczewskiego, Józefa Unierzyskiego i Jana Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u J. L. Gerôme`a. Podczas II wojny światowej był w ZSSR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Należał m.in. do TAP "Sztuka", Grupy Zero, Grupy Pięciu oraz "Secesji" wiedeńskiej. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość J. Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.
Description:
Little Cracovian girl, lata 20.-30. XX w.
oil/paperboard, 47.5 x 51 cm; signed lower right: 'Wlastimil | Hofmann', on the reverse a paper label with a description of bibliographical position,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygnowany p.d.: 'Wlastimil | Hofmann'
