44
Aleksander Roszkowski | "Postać", 1992
Estymacja:
12,000 zł - 15,000 zł
Sprzedane
11,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Dzikość i Ekspresja
Artysta
Aleksander Roszkowski (1961)
Wymiary
80 x 70 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 80 x 70 cm, sygnowany i datowany p.d.: 'AR92', sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'ALEKSANDER ROSZKOWSKI | 462 "POSTAĆ" 1992 | 04-921 WARSZAWA | WALCOWNICZA 56 R | POLAND | T. 15 08 47'; opisany na krośnie: '80 x 70 cm'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Na dorobek artystyczny Aleksandra Roszkowskiego istotny wpływ miało jego wykształcenie, a konkretnie wiedza, którą zaczerpnął od profesorów warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jednak już od pierwszych etapów działalności wykreował swój własny, odmienny styl odbiegający od prac nauczycieli, w tym Jacka Sienickiego i Zbigniewa Gostomskiego. Charakterystyczną cechą jego obrazów jest zwrócenie szczególnej uwagi na fakturę płócien, którą uzyskuje za pomocą grubo kładzionej farby kształtowanej szpachelką. W zaciszu swych pracowni samodzielnie tworzy materiały, używając naturalnych surowców, takich jak damara, wosk, mastyks, guma arabska, terpentyna balsamiczna, olej lniany. Te występujące w naturze malarskie artykuły nadają jego pracom bogatą fakturę, ale sprawiają także, że jeszcze świeży obraz angażuje również zmysł powonienia. Artysta podkreśla swoją fascynację tymi zapachami, ich właściwościami konotowania najprzyjemniejszych momentów i rozbudzania pokładów energii. Jego płótna są dowodem głębokiej fascynacji barwą farby, a także samą jej konsystencją. Artysta maluje impasty, nadając fakturze mięsistości, która nasuwa skojarzenia z biologicznymi tkankami. W płótnach tych zawarte są gesty towarzyszące ich powstaniu, przejawiające się w gwałtownych pasmach grubo kładzionej farby, w zadrapaniach powstałych wskutek operowania wieloma narzędziami. Roszkowski nakłada farbę różnej wielkości szpachlami, niektóre z nich są rozmiaru murarskiej kielni. Część narzędzi malarskich celowo preparuje, inne wykonuje samodzielnie, aby uzyskać pożądany efekt. Artysta, charakteryzując swój warsztat, napisał: „malowanie to dynamiczny, brudny żywioł. Kilogramy drogiej farby lądują na podłodze, na ścianach, na których zawsze maluję”. Nie bez znaczenia pozostaje kompozycyjny aspekt powstania prac, w rozmowie Roszkowski podkreślał, że pozornie nieznaczące dodatkowe 10 centymetrów szerokości płótna, nawet przy formacie ponad dwumetrowym, w sposób istotny wpływa na skomponowanie całości. Roszkowski od wielu lat grupuje obrazy w serie oscylujące wokół zajmujących go w danym okresie motywów, takich jak postać ludzka, pejzaż, samotne drzewa, pastelowe krajobrazy łąk czy figury geometryczne. Temat, który w danym momencie pochłania go bez reszty, powielany jest w różnych wariantach na kilku płótnach, aż do momentu, w którym artysta uzna, że wyczerpał płynące z niego treści oraz możliwości i rozwiązania techniczne. Malarstwo wczesnych lat pozostawało pod znakiem figuracji. Od czasu debiutu głównym obszarem jego artystycznych poszukiwań był człowiek, jego miejsce w świecie, wraz z szargającymi go emocjami, wątpliwościami i niepokojami. Wielkoformatowe prace, utrzymane w ciemnej, niepokojącej kolorystyce zdominowane były przez ludzką sylwetkę, osamotnioną i umęczoną w dramatycznych konwulsjach. Artysta na swych obrazach kreował postaci muskularne, monumentalizowane, wizualnie zapożyczone z długiej tradycji minionych epok. Czerpanie z antycznych i renesansowych wzorców, mitologicznych opowieści, można odczytywać jako próbę wskrzeszenia wartości światów, które odchodzą w zapomnienie, ich fascynacji człowiekiem jako jednostką będącą centrum wszechświata, kulturą humanistyczną dbającą o duchowe piękno. Prezentowany obraz należy do cyklu prac powstałego w latach 80. Powtarzalnym elementem kompozycji jest postać bez głowy, ukazana w różnych pozach. Często są to osoby skulone, pochylone lub odwrócone, z podniesionymi rękoma. Pozbawienie głowy sprawia, że cała uwaga skoncentrowana zostaje na ciele. To ono emanuje emocjami, a nie pełna możliwości mimika twarzy. Elementem, który dodatkowo wzmaga dramatyzm przedstawienia, jest nagość i ekspresyjna poza postaci. Przywołuje ona skojarzenia z dawnymi dziełami sztuki obrazującymi męczeńską śmierć czy tortury. Wykorzystana przez artystę gama kolorystyczna jest pogrążona w szarościach i brunatnych odcieniach, dzięki czemu znakomicie oddaje ekspresję pracy. Akcenty kolorystyczne stanowią jedynie czerwienie, które imitują ludzką tkankę. Obrazy Roszkowskiego często utożsamiane są z sytuacją polityczną końca lat 80. oraz mogą stanowić odzwierciedlenie społeczeństwa, które stało się świadkiem upadku komunizmu. Najnowsze obrazy Aleksandra Roszkowskiego bliższe są abstrakcji geometrycznej. Aczkolwiek zamiast typowego dla tego nurtu puryzmu formalnego, płótna artysty są malowane ekspresyjnie i posiadają bogatą fakturę, która nadaje im specyficzny wolumen.
Aleksander Roszkowski urodził się w 1961 roku w Warszawie. W 1985 roku ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych, gdzie studiował pod kierunkiem Jacka Sienickiego i Zbigniewa Gostomskiego. Dyplom na Wydziale Malarstwa uzyskał w 1985 roku. Był uczestnikiem
wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą. Dwa lata po uzyskaniu dyplomu Aleksander Roszkowski zdobył dwa wyróżnienia honorowe na XIII Ogólnopolskim Konkursie Malarskim im. Jana Spychalskiego w Poznaniu. Nagrodzony został również na pokazie „Arsenał 88”. Tym, co wyróżnia sztukę Roszkowskiego jest niezwykle ekspresyjna metoda twórcza oraz specyficzna, niepowtarzalna kolorystyka, uzyskiwana w skutek kładzenia kolejnych warstw farby. Wczesne płótna tego artysty sytuowano w popularnym wówczas nurcie nowej ekspresji. Już przy końcu dekady lat 80. Roszkowski zaczął tworzyć monumentalne kompozycje figuralne, przedstawiające sylwetki ludzkie w kanonicznych ujęciach, takich jak Ukrzyżowanie. Najnowsze obrazy Aleksandra Roszkowskiego bliższe są abstrakcji geometrycznej. Aczkolwiek zamiast typowego dla tego nurtu puryzmu formalnego, płótna tego artysty są malowane ekspresyjnie i posiadają bogatą fakturę, która nadaje im specyficzny wolumen.
Description:
"Character", 1992
oil/canvas, 80 x 70 cm; signed and dated lower right: 'AR92', igned, dated and described on the reverse: 'ALEKSANDER ROSZKOWSKI | 462 "POSTAC" 1992 | 04-921 WARSZAWA | WALCOWNICZA 56 R | POLAND | T. 15 08 47''; described on the stretcher: '80 x 70 cm '
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Na dorobek artystyczny Aleksandra Roszkowskiego istotny wpływ miało jego wykształcenie, a konkretnie wiedza, którą zaczerpnął od profesorów warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jednak już od pierwszych etapów działalności wykreował swój własny, odmienny styl odbiegający od prac nauczycieli, w tym Jacka Sienickiego i Zbigniewa Gostomskiego. Charakterystyczną cechą jego obrazów jest zwrócenie szczególnej uwagi na fakturę płócien, którą uzyskuje za pomocą grubo kładzionej farby kształtowanej szpachelką. W zaciszu swych pracowni samodzielnie tworzy materiały, używając naturalnych surowców, takich jak damara, wosk, mastyks, guma arabska, terpentyna balsamiczna, olej lniany. Te występujące w naturze malarskie artykuły nadają jego pracom bogatą fakturę, ale sprawiają także, że jeszcze świeży obraz angażuje również zmysł powonienia. Artysta podkreśla swoją fascynację tymi zapachami, ich właściwościami konotowania najprzyjemniejszych momentów i rozbudzania pokładów energii. Jego płótna są dowodem głębokiej fascynacji barwą farby, a także samą jej konsystencją. Artysta maluje impasty, nadając fakturze mięsistości, która nasuwa skojarzenia z biologicznymi tkankami. W płótnach tych zawarte są gesty towarzyszące ich powstaniu, przejawiające się w gwałtownych pasmach grubo kładzionej farby, w zadrapaniach powstałych wskutek operowania wieloma narzędziami. Roszkowski nakłada farbę różnej wielkości szpachlami, niektóre z nich są rozmiaru murarskiej kielni. Część narzędzi malarskich celowo preparuje, inne wykonuje samodzielnie, aby uzyskać pożądany efekt. Artysta, charakteryzując swój warsztat, napisał: „malowanie to dynamiczny, brudny żywioł. Kilogramy drogiej farby lądują na podłodze, na ścianach, na których zawsze maluję”. Nie bez znaczenia pozostaje kompozycyjny aspekt powstania prac, w rozmowie Roszkowski podkreślał, że pozornie nieznaczące dodatkowe 10 centymetrów szerokości płótna, nawet przy formacie ponad dwumetrowym, w sposób istotny wpływa na skomponowanie całości. Roszkowski od wielu lat grupuje obrazy w serie oscylujące wokół zajmujących go w danym okresie motywów, takich jak postać ludzka, pejzaż, samotne drzewa, pastelowe krajobrazy łąk czy figury geometryczne. Temat, który w danym momencie pochłania go bez reszty, powielany jest w różnych wariantach na kilku płótnach, aż do momentu, w którym artysta uzna, że wyczerpał płynące z niego treści oraz możliwości i rozwiązania techniczne. Malarstwo wczesnych lat pozostawało pod znakiem figuracji. Od czasu debiutu głównym obszarem jego artystycznych poszukiwań był człowiek, jego miejsce w świecie, wraz z szargającymi go emocjami, wątpliwościami i niepokojami. Wielkoformatowe prace, utrzymane w ciemnej, niepokojącej kolorystyce zdominowane były przez ludzką sylwetkę, osamotnioną i umęczoną w dramatycznych konwulsjach. Artysta na swych obrazach kreował postaci muskularne, monumentalizowane, wizualnie zapożyczone z długiej tradycji minionych epok. Czerpanie z antycznych i renesansowych wzorców, mitologicznych opowieści, można odczytywać jako próbę wskrzeszenia wartości światów, które odchodzą w zapomnienie, ich fascynacji człowiekiem jako jednostką będącą centrum wszechświata, kulturą humanistyczną dbającą o duchowe piękno. Prezentowany obraz należy do cyklu prac powstałego w latach 80. Powtarzalnym elementem kompozycji jest postać bez głowy, ukazana w różnych pozach. Często są to osoby skulone, pochylone lub odwrócone, z podniesionymi rękoma. Pozbawienie głowy sprawia, że cała uwaga skoncentrowana zostaje na ciele. To ono emanuje emocjami, a nie pełna możliwości mimika twarzy. Elementem, który dodatkowo wzmaga dramatyzm przedstawienia, jest nagość i ekspresyjna poza postaci. Przywołuje ona skojarzenia z dawnymi dziełami sztuki obrazującymi męczeńską śmierć czy tortury. Wykorzystana przez artystę gama kolorystyczna jest pogrążona w szarościach i brunatnych odcieniach, dzięki czemu znakomicie oddaje ekspresję pracy. Akcenty kolorystyczne stanowią jedynie czerwienie, które imitują ludzką tkankę. Obrazy Roszkowskiego często utożsamiane są z sytuacją polityczną końca lat 80. oraz mogą stanowić odzwierciedlenie społeczeństwa, które stało się świadkiem upadku komunizmu. Najnowsze obrazy Aleksandra Roszkowskiego bliższe są abstrakcji geometrycznej. Aczkolwiek zamiast typowego dla tego nurtu puryzmu formalnego, płótna artysty są malowane ekspresyjnie i posiadają bogatą fakturę, która nadaje im specyficzny wolumen.
Aleksander Roszkowski urodził się w 1961 roku w Warszawie. W 1985 roku ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych, gdzie studiował pod kierunkiem Jacka Sienickiego i Zbigniewa Gostomskiego. Dyplom na Wydziale Malarstwa uzyskał w 1985 roku. Był uczestnikiem
wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą. Dwa lata po uzyskaniu dyplomu Aleksander Roszkowski zdobył dwa wyróżnienia honorowe na XIII Ogólnopolskim Konkursie Malarskim im. Jana Spychalskiego w Poznaniu. Nagrodzony został również na pokazie „Arsenał 88”. Tym, co wyróżnia sztukę Roszkowskiego jest niezwykle ekspresyjna metoda twórcza oraz specyficzna, niepowtarzalna kolorystyka, uzyskiwana w skutek kładzenia kolejnych warstw farby. Wczesne płótna tego artysty sytuowano w popularnym wówczas nurcie nowej ekspresji. Już przy końcu dekady lat 80. Roszkowski zaczął tworzyć monumentalne kompozycje figuralne, przedstawiające sylwetki ludzkie w kanonicznych ujęciach, takich jak Ukrzyżowanie. Najnowsze obrazy Aleksandra Roszkowskiego bliższe są abstrakcji geometrycznej. Aczkolwiek zamiast typowego dla tego nurtu puryzmu formalnego, płótna tego artysty są malowane ekspresyjnie i posiadają bogatą fakturę, która nadaje im specyficzny wolumen.
Description:
"Character", 1992
oil/canvas, 80 x 70 cm; signed and dated lower right: 'AR92', igned, dated and described on the reverse: 'ALEKSANDER ROSZKOWSKI | 462 "POSTAC" 1992 | 04-921 WARSZAWA | WALCOWNICZA 56 R | POLAND | T. 15 08 47''; described on the stretcher: '80 x 70 cm '
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'AR92'
