32
Jacek Waltoś | "Płaszcz miłosiernego Samarytanina", 1988/95
Estymacja:
8,000 zł - 12,000 zł
Sprzedane
7,500 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Dzikość i Ekspresja
Artysta
Jacek Waltoś (1938)
Wymiary
33 x 80 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 33 x 80 cm, sygnowany i datowany p.d.: 'Waltoś' 88/95', sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: JACEK WALTOŚC " Płaszcz miłosiernego | Samarytanina | XIXa | ol. pl. 33 x 80'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Twórczości Jacka Waltosia krytyka nadała miano „sztuki prywatnej”. Prywatność oznacza tutaj rezygnację z zaangażowania w rzeczywiste wydarzenia i zwrot ku zupełnie innym źródłom inspiracji, takim jak: tradycja klasyczna, chrześcijańska, literatura czy elementy psychologii i psychoanalizy. Niezwykle ważna jest wielokrotnie cytowana w literaturze wypowiedź Waltosia: „pierwszym pomostem między sztuką a życiem są emocje. I to, co mnie interesuje w pracy, to forma uczuć. Tym samym nie mógłbym obyć się bez egzystencjalnych doświadczeń, które dostarczają różnorodnego i zaiste pobudzającego materiału” (Mariola Woszkowska, Najważniejsze jest pomiędzy…, „Trybuna Śląska” 1997, nr 127, s. 5). Poprzez skupienie się na przeżyciach egzystencjalnych Waltoś i inni członkowie grupy Wprost wyrażali swój bunt przeciwko sytuacji w Polsce, a zarazem sztuce lat 60. Niepełne, wydrążone figury – motywy niespełnienia pojawiają się w całej twórczości malarskiej, rysunkowej i rzeźbiarskiej Waltosia. Wszystkie one dotyczą sytuacji życiowej człowieka. Artysta postawił się tym samym w niezwykle trudnej sytuacji – poszukiwania kształtu dla czegoś, co ze swej natury jest nieuchwytne. Zajmował się przełożeniem na język sztuki uczuć i relacji, które nie są udziałem pojedynczego człowieka, ale istnieją pomiędzy ludźmi. Waltoś próbuje pokazać emocje: radość, ból, osamotnienie, lecz nie robi tego w powszechnie przyjęty sposób. Nie kładzie nacisku na mimikę czy gest modela, lecz na formę i kształt. Rozbicie kształtu człowieka to środek, jakim operowała – przeciwna klasycznej – tradycja ekspresjonizmu. Odciski i ślady negatywowe w postaciach Waltosia, oprócz tego, że są metaforą braku drugiej osoby, dają iluzoryczne poczucie jej obecności. W latach 80. artysta wykonał cykl obrazów i rzeźb „Płaszcz miłosiernego Samarytanina”. Powstał on z kolejnej inspiracji Rembrandtem, tym razem jego obrazem „Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem”. Waltoś powtarzał ten motyw wielokrotnie, zarówno w rzeźbie, jak i obrazach. Na omawianej pracy na kawałku szaty zostaje jakby porzucona, leżąca ludzka postać. Sięganie do retoryki ciała opuszczonego powodowane jest zamyśleniem artysty nad kondycją człowieka. Artysta stale krąży wokół zagadnienia pamięci intymnej ludzi. Sam na ten temat mówił: „ja się przyznaję do takiej interpretacji świata i sztuki, do tej współczesnej wiedzy o człowieku, który zagubiony, oderwany jest od społecznych obszarów sacrum i profanum, skazany na swoją samodzielną, indywidualną, często sceptyczną naturę, krąży po ciemnych rejonach, przez naukę wprawdzie opisywanych, ale niejasnych w przeżyciu osobistym” (Jacek Waltoś, Pomiędzy rzeźbą a obrazem [kat. wyst.], Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 1996, s. 34). Waltoś zajmuje się właśnie tymi obszarami życia, do których na co dzień, w zawirowaniu zwyczajności, człowiek nie ma dostępu. Artysta wyłuskuje i pokazuje, jakby skupiając w soczewce, fundamentalne wybory egzystencjalne, pragnienia czy namiętności.
Malarz, grafik, rzeźbiarz, krytyk sztuki. W latach 1957-63 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest wykładowcą poznańskiej i krakowskiej ASP. Był członkiem grupy "Wprost" działającej w latach 1966-86, brał udział we wszystkich wystawach grupy. W swojej twórczości podejmuje głównie wątki egzystencjalne.
Description:
"Mantle of the Good Samaritan", 1988/95
oil/canvas, 33 x 80 cm; signed and dated lower right: 'Waltos' 88/95 '', signed, dated and described on the reverse: JACEK WALTOS " Plaszcz milosiernego | Samarytanina | XIXa | ol. pl. 33 x 80'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Twórczości Jacka Waltosia krytyka nadała miano „sztuki prywatnej”. Prywatność oznacza tutaj rezygnację z zaangażowania w rzeczywiste wydarzenia i zwrot ku zupełnie innym źródłom inspiracji, takim jak: tradycja klasyczna, chrześcijańska, literatura czy elementy psychologii i psychoanalizy. Niezwykle ważna jest wielokrotnie cytowana w literaturze wypowiedź Waltosia: „pierwszym pomostem między sztuką a życiem są emocje. I to, co mnie interesuje w pracy, to forma uczuć. Tym samym nie mógłbym obyć się bez egzystencjalnych doświadczeń, które dostarczają różnorodnego i zaiste pobudzającego materiału” (Mariola Woszkowska, Najważniejsze jest pomiędzy…, „Trybuna Śląska” 1997, nr 127, s. 5). Poprzez skupienie się na przeżyciach egzystencjalnych Waltoś i inni członkowie grupy Wprost wyrażali swój bunt przeciwko sytuacji w Polsce, a zarazem sztuce lat 60. Niepełne, wydrążone figury – motywy niespełnienia pojawiają się w całej twórczości malarskiej, rysunkowej i rzeźbiarskiej Waltosia. Wszystkie one dotyczą sytuacji życiowej człowieka. Artysta postawił się tym samym w niezwykle trudnej sytuacji – poszukiwania kształtu dla czegoś, co ze swej natury jest nieuchwytne. Zajmował się przełożeniem na język sztuki uczuć i relacji, które nie są udziałem pojedynczego człowieka, ale istnieją pomiędzy ludźmi. Waltoś próbuje pokazać emocje: radość, ból, osamotnienie, lecz nie robi tego w powszechnie przyjęty sposób. Nie kładzie nacisku na mimikę czy gest modela, lecz na formę i kształt. Rozbicie kształtu człowieka to środek, jakim operowała – przeciwna klasycznej – tradycja ekspresjonizmu. Odciski i ślady negatywowe w postaciach Waltosia, oprócz tego, że są metaforą braku drugiej osoby, dają iluzoryczne poczucie jej obecności. W latach 80. artysta wykonał cykl obrazów i rzeźb „Płaszcz miłosiernego Samarytanina”. Powstał on z kolejnej inspiracji Rembrandtem, tym razem jego obrazem „Krajobraz z miłosiernym Samarytaninem”. Waltoś powtarzał ten motyw wielokrotnie, zarówno w rzeźbie, jak i obrazach. Na omawianej pracy na kawałku szaty zostaje jakby porzucona, leżąca ludzka postać. Sięganie do retoryki ciała opuszczonego powodowane jest zamyśleniem artysty nad kondycją człowieka. Artysta stale krąży wokół zagadnienia pamięci intymnej ludzi. Sam na ten temat mówił: „ja się przyznaję do takiej interpretacji świata i sztuki, do tej współczesnej wiedzy o człowieku, który zagubiony, oderwany jest od społecznych obszarów sacrum i profanum, skazany na swoją samodzielną, indywidualną, często sceptyczną naturę, krąży po ciemnych rejonach, przez naukę wprawdzie opisywanych, ale niejasnych w przeżyciu osobistym” (Jacek Waltoś, Pomiędzy rzeźbą a obrazem [kat. wyst.], Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 1996, s. 34). Waltoś zajmuje się właśnie tymi obszarami życia, do których na co dzień, w zawirowaniu zwyczajności, człowiek nie ma dostępu. Artysta wyłuskuje i pokazuje, jakby skupiając w soczewce, fundamentalne wybory egzystencjalne, pragnienia czy namiętności.
Malarz, grafik, rzeźbiarz, krytyk sztuki. W latach 1957-63 studiował na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jest wykładowcą poznańskiej i krakowskiej ASP. Był członkiem grupy "Wprost" działającej w latach 1966-86, brał udział we wszystkich wystawach grupy. W swojej twórczości podejmuje głównie wątki egzystencjalne.
Description:
"Mantle of the Good Samaritan", 1988/95
oil/canvas, 33 x 80 cm; signed and dated lower right: 'Waltos' 88/95 '', signed, dated and described on the reverse: JACEK WALTOS " Plaszcz milosiernego | Samarytanina | XIXa | ol. pl. 33 x 80'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'Waltoś' 88/95'
