12
Tomasz Tatarczyk | "Czarne wzgórze" - dyptyk, 1988
Estymacja:
200,000 zł - 300,000 zł
Sprzedane
190,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Dzikość i Ekspresja
Artysta
Tomasz Tatarczyk (1947 - 2010)
Wymiary
170 x 260 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 170 x 260 cm, sygnowane, datowane i opisane na odwrociu: 'TOMASZ TATARCZYK | "CZARNE WZGÓRZE" 1988' oraz wskazówka montażowa, na odwrociu nalepka z Galerii Foksal z wystawy indywidualnej w 1988 roku
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Maluje płaskie, czarne wzgórza, z postrzępionym konturem szczytu, wypełniające jak wcześniejsze ‘bramy’ i ‘stosy’ całe płótna. Obrazy są masywne, kompozycje niemal abstrakcyjne. Jednocześnie w tych właśnie płótnach chyba po raz pierwszy rozwinie Tatarczyk cały kunszt kolorystyczny. Opisze w nich pory dnia, roku, lokalne zmiany oświetlenia, przemiany przyrody. A jednocześnie uczyni z nich jakieś alchemiczne retorty malarskie. W czerni i bieli, w zmieszanych pod nimi warstwach farb, kłębi się samoistny, żywy świat koloru. W jego głębi i gwałtowności zawiera się owa moc przekształceń, która przenosi nas wraz z obrazem w inny wymiar rzeczywistości. Te statyczne i niemal monumentalne obrazy ją kunsztownymi malarskimi kondensacjami pejzażu”.
Waldemar Baraniewski
Twórczość Tomasza Tatarczyka oscyluje na granicy abstrakcji oraz realizmu. Jego obrazy to pełne ekspresji wycinki rzeczywistości – otaczającej go natury oraz pejzaży. Tym, co charakterystyczne, jest zainteresowanie malarza fragmentem rzeczywistości odartym z anegdoty – wybierał motyw, który studiował aż do osiągnięcia pożądanych rezultatów. Tatarczyk malował to, co widział i to, co wzbudzało w nim emocje. Uczciwość jego malarstwa jest pierwszą wartością, którą wymieniają zarówno krytycy, jak i przyjaciele artysty. Niewątpliwie autentyzm, skromność i szczerość obrazów sprawiają, że jego twórczość znalazła uznanie u tak wielu odbiorców.
Prace Tatarczyka od II połowy lat 80. najczęściej są inspirowane naturą. Nieustannym źródłem inspiracji był dla artysty Męćmierz. Tatarczyk niejednokrotnie podkreślał, że gdyby osiedlił się w innym miejscu, zapewne jego malarstwo byłoby również inne. Natura nadwiślańskiej miejscowości nie była jednak bezpośrednio odtwarzana na płótnach oraz papierach artysty. Stanowiła raczej wyraz zanurzenia twórcy w dźwięki, barwy oraz odczycie. Jak opisywał wpływ pejzażu na twórczość artysty Jacek Sempoliński: „Wieś, Wisła i pola są obszarem artystycznej eksploracji, głębszej niż klasyczne ‘plenery’, bo polegające na specyficznym istnieniu w czymś, co istnieje równocześnie i stale. Obrazy Tatarczyka są tego istnienia nie tylko zewnętrznym, ale i duchowym portretem. Mimo że tematy obrazów wybiera i przemyśla starannie, ogranicza nawet ich repertuar, wszystkie jednak emanują treścią uogólnianą i wybraną, wybranym skazaniem na tę, a nie inną drogę, człowieczeństwem bez rozproszeń i przypadkowego bogactwa. A bogactwa w Męćmierzu pod dostatkiem: purpurowe zachody słońca nad Wisłą, soczysta zieleń wzgórz, jesienne orgie barw berberysów i dereni, fiolety zaoranych pól – wszystko to Tatarczyk odsuwa i wybiera tylko czerń i biel. Te dwie barwy oczywiście kunsztownie wzbogaca chromatycznie i tworzy z nich pełnobrzmiące akordy, ale jego wizja malarstwa jest ascetyczna, jakby nie doznanie wzrokowe ją ukształtowało, a uporczywa koncepcja matki ziemi. I dojmujące opuszczenie człowieka, który się po nie porusza” (Jacek Sempoliński, „Twardy wybór” [w:] Tomasz Tatarczyk, [red.] Agnieszka Morawińska, Warszawa 2004, s. 34).
Oprócz przekazanych treści bardzo ważny dla artysty jest także sam proces malowania. Tatarczyk posługuje się szybkimi, krótkimi ruchami pędzla, które mozolnie wykonuje jedno obok drugiego. Buduje w ten sposób jednolity zarówno fakturowo, jak i kolorystycznie, obraz. Posługiwanie się energicznymi, krótkimi, identycznymi pociągnięciami pędzla można interpretować jako gest medytacyjny, wyraz skupienia nad światem, a właściwie nad jego fragmentem, który pozostaje bohaterem twórczości malarza.
Swoje życie dzielił pomiędzy Warszawę, a dom pod Kazimierzem. Natura i pejzaż były jego naturalnym środowiskiem i inspiracją. Studiował w warszawskiej ASP, wcześniej ukończył studia na Politechnice. Jego twórczość jest efektem wnikliwej obserwacji wybranych z otoczenia i wielokrotnie powtarzanych motywów: zamknięte bramy, drogi, wzgórza, wąwozy, woda i unoszące się na jej powierzchni łodzie lub brodzące w niej psy. Od 1984 roku współpracował z Galerią Foksal w Warszawie. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych m.in. w : Galerii Foksal, galerii BWA w Lublinie, Galerii Awangarda we Wrocławiu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii 86 w Łodzi, w Galerii Zachęta w Warszawie, Soho Center for Visual Arts w Nowym Jorku, Galerie Ucher, Kolonia. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych. W 1999 roku został laureatem Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Rysunku we Wrocławiu. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w N owym Jorku; Fundacji Sorosa w USA i Fundacji Rockefellera we Włoszech. W ostatnim czasie walczył z chorobą, malował mniej. W 2009 roku uhonorowany został za 2008 rok nagrodą im. Jana Cybisa przyznawaną wybitnym malarzom przez Związek Polskich Artystów Plastyków za całokształt twórczości.
Description:
"Black hill" (diptych), 1988
oil/canvas, 170 x 260 cm; signed, dated and described on the reverse: 'TOMASZ TATARCZYK | "CZARNE WZGORZE" 1988 'and an assembly tip, on the reverse, a sticker from the Foksal Gallery from an individual exhibition in 1988
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
„Maluje płaskie, czarne wzgórza, z postrzępionym konturem szczytu, wypełniające jak wcześniejsze ‘bramy’ i ‘stosy’ całe płótna. Obrazy są masywne, kompozycje niemal abstrakcyjne. Jednocześnie w tych właśnie płótnach chyba po raz pierwszy rozwinie Tatarczyk cały kunszt kolorystyczny. Opisze w nich pory dnia, roku, lokalne zmiany oświetlenia, przemiany przyrody. A jednocześnie uczyni z nich jakieś alchemiczne retorty malarskie. W czerni i bieli, w zmieszanych pod nimi warstwach farb, kłębi się samoistny, żywy świat koloru. W jego głębi i gwałtowności zawiera się owa moc przekształceń, która przenosi nas wraz z obrazem w inny wymiar rzeczywistości. Te statyczne i niemal monumentalne obrazy ją kunsztownymi malarskimi kondensacjami pejzażu”.
Waldemar Baraniewski
Twórczość Tomasza Tatarczyka oscyluje na granicy abstrakcji oraz realizmu. Jego obrazy to pełne ekspresji wycinki rzeczywistości – otaczającej go natury oraz pejzaży. Tym, co charakterystyczne, jest zainteresowanie malarza fragmentem rzeczywistości odartym z anegdoty – wybierał motyw, który studiował aż do osiągnięcia pożądanych rezultatów. Tatarczyk malował to, co widział i to, co wzbudzało w nim emocje. Uczciwość jego malarstwa jest pierwszą wartością, którą wymieniają zarówno krytycy, jak i przyjaciele artysty. Niewątpliwie autentyzm, skromność i szczerość obrazów sprawiają, że jego twórczość znalazła uznanie u tak wielu odbiorców.
Prace Tatarczyka od II połowy lat 80. najczęściej są inspirowane naturą. Nieustannym źródłem inspiracji był dla artysty Męćmierz. Tatarczyk niejednokrotnie podkreślał, że gdyby osiedlił się w innym miejscu, zapewne jego malarstwo byłoby również inne. Natura nadwiślańskiej miejscowości nie była jednak bezpośrednio odtwarzana na płótnach oraz papierach artysty. Stanowiła raczej wyraz zanurzenia twórcy w dźwięki, barwy oraz odczycie. Jak opisywał wpływ pejzażu na twórczość artysty Jacek Sempoliński: „Wieś, Wisła i pola są obszarem artystycznej eksploracji, głębszej niż klasyczne ‘plenery’, bo polegające na specyficznym istnieniu w czymś, co istnieje równocześnie i stale. Obrazy Tatarczyka są tego istnienia nie tylko zewnętrznym, ale i duchowym portretem. Mimo że tematy obrazów wybiera i przemyśla starannie, ogranicza nawet ich repertuar, wszystkie jednak emanują treścią uogólnianą i wybraną, wybranym skazaniem na tę, a nie inną drogę, człowieczeństwem bez rozproszeń i przypadkowego bogactwa. A bogactwa w Męćmierzu pod dostatkiem: purpurowe zachody słońca nad Wisłą, soczysta zieleń wzgórz, jesienne orgie barw berberysów i dereni, fiolety zaoranych pól – wszystko to Tatarczyk odsuwa i wybiera tylko czerń i biel. Te dwie barwy oczywiście kunsztownie wzbogaca chromatycznie i tworzy z nich pełnobrzmiące akordy, ale jego wizja malarstwa jest ascetyczna, jakby nie doznanie wzrokowe ją ukształtowało, a uporczywa koncepcja matki ziemi. I dojmujące opuszczenie człowieka, który się po nie porusza” (Jacek Sempoliński, „Twardy wybór” [w:] Tomasz Tatarczyk, [red.] Agnieszka Morawińska, Warszawa 2004, s. 34).
Oprócz przekazanych treści bardzo ważny dla artysty jest także sam proces malowania. Tatarczyk posługuje się szybkimi, krótkimi ruchami pędzla, które mozolnie wykonuje jedno obok drugiego. Buduje w ten sposób jednolity zarówno fakturowo, jak i kolorystycznie, obraz. Posługiwanie się energicznymi, krótkimi, identycznymi pociągnięciami pędzla można interpretować jako gest medytacyjny, wyraz skupienia nad światem, a właściwie nad jego fragmentem, który pozostaje bohaterem twórczości malarza.
Swoje życie dzielił pomiędzy Warszawę, a dom pod Kazimierzem. Natura i pejzaż były jego naturalnym środowiskiem i inspiracją. Studiował w warszawskiej ASP, wcześniej ukończył studia na Politechnice. Jego twórczość jest efektem wnikliwej obserwacji wybranych z otoczenia i wielokrotnie powtarzanych motywów: zamknięte bramy, drogi, wzgórza, wąwozy, woda i unoszące się na jej powierzchni łodzie lub brodzące w niej psy. Od 1984 roku współpracował z Galerią Foksal w Warszawie. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych m.in. w : Galerii Foksal, galerii BWA w Lublinie, Galerii Awangarda we Wrocławiu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii 86 w Łodzi, w Galerii Zachęta w Warszawie, Soho Center for Visual Arts w Nowym Jorku, Galerie Ucher, Kolonia. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych. W 1999 roku został laureatem Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Rysunku we Wrocławiu. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w N owym Jorku; Fundacji Sorosa w USA i Fundacji Rockefellera we Włoszech. W ostatnim czasie walczył z chorobą, malował mniej. W 2009 roku uhonorowany został za 2008 rok nagrodą im. Jana Cybisa przyznawaną wybitnym malarzom przez Związek Polskich Artystów Plastyków za całokształt twórczości.
Description:
"Black hill" (diptych), 1988
oil/canvas, 170 x 260 cm; signed, dated and described on the reverse: 'TOMASZ TATARCZYK | "CZARNE WZGORZE" 1988 'and an assembly tip, on the reverse, a sticker from the Foksal Gallery from an individual exhibition in 1988
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowane, datowane i opisane na odwrociu: 'TOMASZ TATARCZYK | "CZARNE WZGÓRZE" 1988' oraz wskazówka montażowa
Wystawiany
Tomasz Tatarczyk. Wystawa indywidualna, Galeria Foksal, Warszawa, sierpień-wrzesień 1988
