10
Katarzyna Kozyra | "Karaski w pościeli" - zestaw 5 prac, 1992/2012
Estymacja:
40,000 zł - 60,000 zł
Sprzedane
38,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Nowe Pokolenie po 1989
Artysta
Katarzyna Kozyra (1963)
Wymiary
16 x 23 cm (wymiary każdej pracy)
Kategoria
Opis
odbitka żelatynowo-srebrowa/papier barytowy, 16 x 23 cm (wymiary każdej pracy), każda część sygnowana i opisana ołówkiem na odwrociu p.d.: '1/5 + AP | Kozyra'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Andrzej Karaś był przyjacielem i współlokatorem Katarzyny Kozyry w mieszkaniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Obiektem jej fotografii stał się w 1992, w trakcie czwartego roku studiów na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Kozyra w tym czasie nie uczestniczyła w zajęciach na uczelni, a seria fotografii była podstawą do zaliczenia roku przez profesora Grzegorza Kowalskiego. W tym samym roku zdiagnozowano u artystki ziarnicę złośliwą (morbus hodgkin). Walka z chorobą trwała do marca 1996, kiedy nastąpiła jej remisja.
„Na czwartym roku w ogóle nie przychodziłam do szkoły – fotografowałam Karaska. Na podstawie tych fotografii Kowalski zaliczył mi rok. Było już wiadomo, że jestem chora”.
KATARZYNA KOZYRA
Współpraca z Andrzejem Karasiem trwała niemal rok, podczas którego powstało kilka serii przedstawiających modela (od jego nazwiska pochodzą nazwy poszczególnych serii) w różnych sytuacjach. Tym, co łączy wszystkie „Karaski”, jest dwoistość znaczeń: nagość i erotyka zestawione są z historyczno-artystycznymi kontekstami. Kozyra samodzielnie aranżowała różne sytuacje: od abstrakcyjnych, zupełnie wykreowanych – jak „Karaski w wołowinie” z wykorzystaniem surowego mięsa – aż po zwykłe scenki rodzajowe, do powstania których wykorzystano zwykłe domowe przedmioty. Do drugiego typu należy 5-częściowa seria prezentowana w niniejszym katalogu. Zdjęcia przestawiające nagiego mężczyznę w pomiętej pościeli. Tym, co najbardziej interesujące, jest kontrast pozornie wykluczających się tematów. Męski akt na tle udrapowanego materiału może kojarzyć się z ikonografią ukrzyżowania lub świętym Sebastianem. Jednocześnie w obiektywie Katarzyny Kozyry Andrzej Karaś epatuje dosłownym i dobitnym erotyzmem. Tym samym „Karaski” są dziełem o charakterze intelektualnej prowokacji. O pracach z tej serii Danuta Ćwirko-Godycka pisała, że „są niczym zabawa w niejednoznaczność. Łączy je postać modela o klasycznych kształtach i purystyczna sceneria białego tła – lekko zagniecionej tkaniny. (…) Fotografie Kozyry korzeniami tkwią w sztuce najnowszej i do niej całkowicie należą. Nasuwają się porównania z twórczością innych współczesnych fotografów, m.in. Roberta Mapplethorpe’a” (Danuta Ćwirko-Godycka, „Zabawa w niejednoznaczność”, katalog wystawy, Perserwacja mityczna i róża. Sztuka najnowsza, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 1993, s. 45). Co ciekawe, w 1997 roku to właśnie Andrzej Karaś poradził Katarzynie Kozyrze, aby poszła obejrzeć Király — turecką łaźnię odwiedzaną głównie przez gejów, ale w niektóre dni tygodnia otwartą także dla kobiet. Dzięki tej wizycie Kozyra zdecydowała się zrealizować „Łaźnię”.
Rzeźbiarka, autorka instalacji i filmów wideo. W latach 1985-1988 studiowała germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1988 roku rozpoczęła studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuki Pięknych Warszawie. Tam w 1993 roku obroniła dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego. Praca dyplomowa Katarzyny Kozyry, „Piramida Zwierząt” (1993), zdobyła spory, początkowo głównie negatywny, rozgłos w prasie i telewizji. Od tej pory artystka zyskała miano dyżurnej skandalistki polskich mediów. Po studiach zaprzestała uprawiania rzeźby na rzecz fotografii, wideo, wideo-instalacji, performances. W 1997 roku została wyróżniona Paszportem Polityki jako najbardziej obiecująca polska artystka. Reprezentując Polskę na 47. Biennale w Wenecji w 1999 roku otrzymała honorowe wyróżnienie. W latach dziewięćdziesiątych Katarzyna Kozyra uznana została za czołową artystkę nurtu tzw. sztuki krytycznej, głównie za sprawą dotykania społecznych tabu (śmierć, choroba, nagość), zazwyczaj związanych z kwestią ciała. Jej zainteresowanie cielesnością sięga jeszcze okresu studiów (np. :”Akty anorektyczki” 1991, „Polaroidy czarno-białe” 1992). Obecnie mieszka w Berlinie i Warszawie.
Description:
"Karaski in bedding" - set of 5 works, 1992/2012
gelatin-silver print/baryta paper, 16 x 23 cm (dimensions of each); each part signed and described in pencil on the reverse right bottom: '1/5 + AP | Kozyra',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
ID
113775
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Andrzej Karaś był przyjacielem i współlokatorem Katarzyny Kozyry w mieszkaniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. Obiektem jej fotografii stał się w 1992, w trakcie czwartego roku studiów na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Kozyra w tym czasie nie uczestniczyła w zajęciach na uczelni, a seria fotografii była podstawą do zaliczenia roku przez profesora Grzegorza Kowalskiego. W tym samym roku zdiagnozowano u artystki ziarnicę złośliwą (morbus hodgkin). Walka z chorobą trwała do marca 1996, kiedy nastąpiła jej remisja.
„Na czwartym roku w ogóle nie przychodziłam do szkoły – fotografowałam Karaska. Na podstawie tych fotografii Kowalski zaliczył mi rok. Było już wiadomo, że jestem chora”.
KATARZYNA KOZYRA
Współpraca z Andrzejem Karasiem trwała niemal rok, podczas którego powstało kilka serii przedstawiających modela (od jego nazwiska pochodzą nazwy poszczególnych serii) w różnych sytuacjach. Tym, co łączy wszystkie „Karaski”, jest dwoistość znaczeń: nagość i erotyka zestawione są z historyczno-artystycznymi kontekstami. Kozyra samodzielnie aranżowała różne sytuacje: od abstrakcyjnych, zupełnie wykreowanych – jak „Karaski w wołowinie” z wykorzystaniem surowego mięsa – aż po zwykłe scenki rodzajowe, do powstania których wykorzystano zwykłe domowe przedmioty. Do drugiego typu należy 5-częściowa seria prezentowana w niniejszym katalogu. Zdjęcia przestawiające nagiego mężczyznę w pomiętej pościeli. Tym, co najbardziej interesujące, jest kontrast pozornie wykluczających się tematów. Męski akt na tle udrapowanego materiału może kojarzyć się z ikonografią ukrzyżowania lub świętym Sebastianem. Jednocześnie w obiektywie Katarzyny Kozyry Andrzej Karaś epatuje dosłownym i dobitnym erotyzmem. Tym samym „Karaski” są dziełem o charakterze intelektualnej prowokacji. O pracach z tej serii Danuta Ćwirko-Godycka pisała, że „są niczym zabawa w niejednoznaczność. Łączy je postać modela o klasycznych kształtach i purystyczna sceneria białego tła – lekko zagniecionej tkaniny. (…) Fotografie Kozyry korzeniami tkwią w sztuce najnowszej i do niej całkowicie należą. Nasuwają się porównania z twórczością innych współczesnych fotografów, m.in. Roberta Mapplethorpe’a” (Danuta Ćwirko-Godycka, „Zabawa w niejednoznaczność”, katalog wystawy, Perserwacja mityczna i róża. Sztuka najnowsza, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 1993, s. 45). Co ciekawe, w 1997 roku to właśnie Andrzej Karaś poradził Katarzynie Kozyrze, aby poszła obejrzeć Király — turecką łaźnię odwiedzaną głównie przez gejów, ale w niektóre dni tygodnia otwartą także dla kobiet. Dzięki tej wizycie Kozyra zdecydowała się zrealizować „Łaźnię”.
Rzeźbiarka, autorka instalacji i filmów wideo. W latach 1985-1988 studiowała germanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1988 roku rozpoczęła studia na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuki Pięknych Warszawie. Tam w 1993 roku obroniła dyplom w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego. Praca dyplomowa Katarzyny Kozyry, „Piramida Zwierząt” (1993), zdobyła spory, początkowo głównie negatywny, rozgłos w prasie i telewizji. Od tej pory artystka zyskała miano dyżurnej skandalistki polskich mediów. Po studiach zaprzestała uprawiania rzeźby na rzecz fotografii, wideo, wideo-instalacji, performances. W 1997 roku została wyróżniona Paszportem Polityki jako najbardziej obiecująca polska artystka. Reprezentując Polskę na 47. Biennale w Wenecji w 1999 roku otrzymała honorowe wyróżnienie. W latach dziewięćdziesiątych Katarzyna Kozyra uznana została za czołową artystkę nurtu tzw. sztuki krytycznej, głównie za sprawą dotykania społecznych tabu (śmierć, choroba, nagość), zazwyczaj związanych z kwestią ciała. Jej zainteresowanie cielesnością sięga jeszcze okresu studiów (np. :”Akty anorektyczki” 1991, „Polaroidy czarno-białe” 1992). Obecnie mieszka w Berlinie i Warszawie.
Description:
"Karaski in bedding" - set of 5 works, 1992/2012
gelatin-silver print/baryta paper, 16 x 23 cm (dimensions of each); each part signed and described in pencil on the reverse right bottom: '1/5 + AP | Kozyra',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
ID
113775
Technika
odbitka żelatynowo-srebrowa/papier barytowy
Sygnatura
każda część sygnowana i opisana ołówkiem na odwrociu p.d.: '1/5 + AP | Kozyra'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Polska
Literatura
Katarzyna Kozyra, Casting, katalog wystawy, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2010, s. 50-51 (il.)
Wystawiany
por. „Perseweracja mistyczna i róża. Sztuka najnowsza”, Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, 1992; por. „Rzeźbiarze fotografują”, Muzeum Narodowe w Warszawie, 2004; por. „Katarzyna Kozyra, Casting”, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2010;
