31
Hannes Beckmann | "Gentle Glow", 1968
Estymacja:
80,000 zł - 120,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Hannes Beckmann (1909 - 1977)
Wymiary
54,5 x 54,5 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno naklejone na płytę pilśniową, 54,5 x 54,5 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: '"Gentle Glow" | canvas on masonite | oil 1968 | Hannes Beckmann'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Prezentowana praca to misterna kompozycja prostokątnych modułów nakładanych na siebie według ściśle określonego schematu. Ideą jest tytułowe zbadanie cieni rzucanych na pozostałe obszary obrazu. W centrum kompozycji znajduje się jasny kwadrat. Jest on zarówno punktem przyciągającym wzrok widza patrzącego na obraz, jak i ową dominantą rozrzucającą wokół siebie cienie. Warstwa „pod” centralnym kwadratem składa się z mniejszych prostokątów, są one oświetlone tytułowym „delikatnym blaskiem”. Twórczość Beckmanna to doskonały przykład sztuki optycznej, która od samego początku istnienia bazowała na dwóch naukowych filarach: optyce i matematyce. Korzystali z nich najważniejsi twórcy tworzący w duchu op-artu z Vasarelym i Anuszkiewiczem na czele. Nie inaczej było z Beckmannem. Sztuka optyczna, która w latach 60. przeżywała swój renesans, nie była nurtem opartym na intuicji twórczej. Odcięcie od osobistych przeżyć i emocjonalnych doświadczeń stanowiło swoisty powrót do wczesnego modernizmu. Nie było to zaskakujące – zarówno Vasarely, jak i Beckmann przez całe życie wracali do doświadczeń Bauhausu, promując modernistyczne podejście do roli sztuki. Iluzje ruchu i przestrzeni miały dostarczać odbiorcom silnych wrażeń wzrokowych. Zaskakujące, łudzące oko kompozycje sprawiały, że często musieli zakwestionować to, co wcześniej wydawało się prawdziwe. Beckmann z Bauhausem był związany również poprzez czas spędzony tam na nauce (1928-32). Artysta był wówczas pod wpływem twórczości swoich szkolnych kolegów takich jak Paul Klee, Wassily Kandinsky czy Josef Albers. Jego prace z tego okresu utrzymane były w stylistyce abstrakcji surrealistycznej. Po studiach rozpoczął naukę fotografowania w Wiedniu. Zaowocowało to licznym zbiorem przedwojennych fotografii stanowiących niezwykle ważny, acz zapominany aspekt twórczości Beckmanna.
Hannes Beckmann, czesko-niemiecki malarz, fotograf i scenograf, urodził się w Stuttgarcie w 1909 roku. Początek jego twórczości nie zapowiadał, że artysta stanie się jednym z najlepiej rozpoznawalnych twórców nurtu op-art. Na przełomie lat 20. i 30. studiował w słynnej szkole artystyczno-rzemieślniczej Bauhaus, w której uczyli się m.in. Paul Klee, Vassily Kandinsky i Josef Albers. Następnie kształcił się w zakresie fotografii w Wiedniu. Po dojściu nazistów do władzy i kryminalizacji awangardowej sztuki przez hitlerowców, emigracja stała się koniecznością - szczególnie w obliczu antysemityzmu władz III Rzeszy. Po wojennej zawierusze, podczas której Beckmann wraz z żoną - dziedziczką fortuny - zbiegli z Niemiec do Pragi, artysta zamieszkał w Nowym Jorku. Do najbardziej znanych dzieł Beckmanna z okresu amerykańskiego należą akrylowe obrazy w stylu op-art, które powstawały w jego pracowni od lat 40. Mimo to dzisiaj Beckmann znany jest nie tylko jako malarz, lecz również fotograf. Beckmann był współtwórcą kolekcji i kuratorem działu fotografii w muzeum Solomona L. Guggenheima w Nowym Jorku (wówczas Museum of Non-Objective Painting) i wykładał w Cooper Union, na Yale i Dartmouth. W swojej pracy fotograficznej eksperymentował z solaryzacją, kontrolowanym prześwietleniem i silnymi kontrastami. Efekty optyczne były kluczowe również dla malarstwa Beckmanna: opierał na nich - obok studiów neurologicznych - swoją metodę twórczą. Płótno artysty - obraz z 1964 roku zatytułowany "Inca" - znalazło się na kultowej już wystawie The Responsive Eye w MoMA, w której wzięli udział najważniejsi op-artyści tego czasu, na czele z Josefem Albersem, Julianem Stańczakiem, Richardem Anuszkiewiczem i Tadasky'm.
Description:
"Gentle Glow", 1968
oil/canvas mounted on board, 54.5 x 54.5 cm; signed, dated and described on the reverse: '"Gentle Glow" | canvas on masonite | oil 1968 | Hannes Beckmann',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Prezentowana praca to misterna kompozycja prostokątnych modułów nakładanych na siebie według ściśle określonego schematu. Ideą jest tytułowe zbadanie cieni rzucanych na pozostałe obszary obrazu. W centrum kompozycji znajduje się jasny kwadrat. Jest on zarówno punktem przyciągającym wzrok widza patrzącego na obraz, jak i ową dominantą rozrzucającą wokół siebie cienie. Warstwa „pod” centralnym kwadratem składa się z mniejszych prostokątów, są one oświetlone tytułowym „delikatnym blaskiem”. Twórczość Beckmanna to doskonały przykład sztuki optycznej, która od samego początku istnienia bazowała na dwóch naukowych filarach: optyce i matematyce. Korzystali z nich najważniejsi twórcy tworzący w duchu op-artu z Vasarelym i Anuszkiewiczem na czele. Nie inaczej było z Beckmannem. Sztuka optyczna, która w latach 60. przeżywała swój renesans, nie była nurtem opartym na intuicji twórczej. Odcięcie od osobistych przeżyć i emocjonalnych doświadczeń stanowiło swoisty powrót do wczesnego modernizmu. Nie było to zaskakujące – zarówno Vasarely, jak i Beckmann przez całe życie wracali do doświadczeń Bauhausu, promując modernistyczne podejście do roli sztuki. Iluzje ruchu i przestrzeni miały dostarczać odbiorcom silnych wrażeń wzrokowych. Zaskakujące, łudzące oko kompozycje sprawiały, że często musieli zakwestionować to, co wcześniej wydawało się prawdziwe. Beckmann z Bauhausem był związany również poprzez czas spędzony tam na nauce (1928-32). Artysta był wówczas pod wpływem twórczości swoich szkolnych kolegów takich jak Paul Klee, Wassily Kandinsky czy Josef Albers. Jego prace z tego okresu utrzymane były w stylistyce abstrakcji surrealistycznej. Po studiach rozpoczął naukę fotografowania w Wiedniu. Zaowocowało to licznym zbiorem przedwojennych fotografii stanowiących niezwykle ważny, acz zapominany aspekt twórczości Beckmanna.
Hannes Beckmann, czesko-niemiecki malarz, fotograf i scenograf, urodził się w Stuttgarcie w 1909 roku. Początek jego twórczości nie zapowiadał, że artysta stanie się jednym z najlepiej rozpoznawalnych twórców nurtu op-art. Na przełomie lat 20. i 30. studiował w słynnej szkole artystyczno-rzemieślniczej Bauhaus, w której uczyli się m.in. Paul Klee, Vassily Kandinsky i Josef Albers. Następnie kształcił się w zakresie fotografii w Wiedniu. Po dojściu nazistów do władzy i kryminalizacji awangardowej sztuki przez hitlerowców, emigracja stała się koniecznością - szczególnie w obliczu antysemityzmu władz III Rzeszy. Po wojennej zawierusze, podczas której Beckmann wraz z żoną - dziedziczką fortuny - zbiegli z Niemiec do Pragi, artysta zamieszkał w Nowym Jorku. Do najbardziej znanych dzieł Beckmanna z okresu amerykańskiego należą akrylowe obrazy w stylu op-art, które powstawały w jego pracowni od lat 40. Mimo to dzisiaj Beckmann znany jest nie tylko jako malarz, lecz również fotograf. Beckmann był współtwórcą kolekcji i kuratorem działu fotografii w muzeum Solomona L. Guggenheima w Nowym Jorku (wówczas Museum of Non-Objective Painting) i wykładał w Cooper Union, na Yale i Dartmouth. W swojej pracy fotograficznej eksperymentował z solaryzacją, kontrolowanym prześwietleniem i silnymi kontrastami. Efekty optyczne były kluczowe również dla malarstwa Beckmanna: opierał na nich - obok studiów neurologicznych - swoją metodę twórczą. Płótno artysty - obraz z 1964 roku zatytułowany "Inca" - znalazło się na kultowej już wystawie The Responsive Eye w MoMA, w której wzięli udział najważniejsi op-artyści tego czasu, na czele z Josefem Albersem, Julianem Stańczakiem, Richardem Anuszkiewiczem i Tadasky'm.
Description:
"Gentle Glow", 1968
oil/canvas mounted on board, 54.5 x 54.5 cm; signed, dated and described on the reverse: '"Gentle Glow" | canvas on masonite | oil 1968 | Hannes Beckmann',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno naklejone na płytę pilśniową
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: '"Gentle Glow" | canvas on masonite | oil 1968 | Hannes Beckmann'
Proweniencja
kolekcja prywatna, USA; Desa Unicum, 2015; kolekcja prywatna, Polska
