kolekcja prywatna, Warszawa; kolekcja prywatna, Kraków; depozyt Muzeum Narodowego w Krakowie w latach 2002-2012 (numer inwentarza ND9656-19); spadkobiercy artysty po 1994

22,6 x 22,6 cm

tusz/papier, 22,6 x 22,6 cm, opisany p.g.: '74' oraz p.d.: 'A Wróblewski' (ręką Krystyny Wróblewskiej, matki artysty)
i oznaczony na odwrociu '20' i 'IN19',

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


Zaprezentowana praca to lapidarny w formie autoportret artysty. Wśród bardzo bogatego dorobku Wróblewskiego autoportrety stanowią niewielki procent dzieł. Pośród
przeszło 1500 prac są to dwie prace olejne i kilkanaście prac na papierze. W efekcie, każdy autoportret artysty pojawiający się na rynku jest wydarzeniem wyjątkowym.
Na pracy [Autoportret nr 74] artysta za pomocą kilku pociągnięć tuszu przedstawił siebie takiego, jakiego znamy go z licznych fotografii. Jako młodego mężczyznę w charakterystycznych okularach. W przypadku zaprezentowanej pracy zerka on melancholijnym wzrokiem poza kadr. Ubrany w prostą marynarkę, lub koszulę, sprawia
wrażenie zamyślonego oraz skupionego.

Rysunki w różnych technikach były oczywiście ściśle związane z obrazami, ale wydarzyło się w nich też dużo niezależnie czy równolegle do malarstwa. Również prezentowaną
pracę można rozpatrywać jako to, co Barbara Majewska nazwała po prostu realizacją „potrzeby patrzenia, nieustannego przetwarzania widzialności w formę”.
Jak opisywała prace na papierze artysty krytyczka: „Tak jakby miał w sobie dodatkowy organ, zmysł przetłumaczenia świata na rysunek, gwasz, akwarelę o dużo szerszym
niż wizualny wymiarze. Chwytał kreską i plamą nie tylko kształt, ale i sens tego, na co patrzył (…). Co za siła zdecydowanego budowania przestrzeni, a czasem w akwarelach czy gwaszach, co za czułość, uroda i umiejętność zestawiania kolorów i tonów” (Barbara Majewska, Gwasze, akwarele, rysunki Andrzeja Wróblewskiego. Inedita, s. 9).
Wróblewski był człowiekiem skrupulatnie notującym wydarzenia ze swojego życia w zachowanych terminarzykach. Warto jednak zauważyć, że notatki zawarte w zeszytach
nie dotyczyły tylko i wyłącznie istotnych wydarzeń, lecz także spotkań z kolegami czy przyjaciółki, tytuły obejrzanych filmów czy przeczytanych książek. W efekcie, niedużych rozmiarów zeszyty są niezastąpionym źródłem informacji o życiu Andrzej
Wróblewskiego, jego codzienności. Są one, poniekąd, literackimi autoportretami twórcy.

Zapiski zachowane w terminarzykach są także nieocenioną pomocą w przypadku prób określenie daty powstania prac niedatowanych. Wiadomo, że między 8 a 11, a potem 21 a 25 lipca 1954 roku Wróblewski pracował nad autoportretem. Kilka lat wcześniej (1-4 czerwca 1949) Wróblewski zapisał, zwielokrotniając kończącą wyraz literę „y”: „AUTOPORTRETYYY”. Można przypuszczać, że artysta najpierw opracowywał kompozycje na papierze (pod datą 2 czerwca – adnotacja: „akwarela”), by potem
malować autoportrety w wersji olejnej (pod datą 3 czerwca – adnotacja: „olej”). Krótkie zapiski, pozbawione szczegółów, dostarczają nam wskazówek przy próbach datowania, jednak nie możemy tego stwierdzić z całkowitą pewnością.
W latach 1945-52 studiował malarstwo na ASP w Krakowie oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 brał udział w wystawach, od 1948 zajmował się także publicystyką, głównie z dziedziny sztuki. W latach 1950-54 pełnił funkcję asystenta w krakowskiej ASP w pracowniach m.in. prof. Radnickiego i prof. Rudzkiej-Cybisowej. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. W swoich pracach, posługując się oryginalnym, fascynującym językiem malarskim, w sposób niezwykle sugestywny wypowiedział tragiczne doświadczenia pokolenia dorastającego w okresie wojny i wkraczającego w dojrzałość w czasach stalinowskich. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.

Description:
"Self-portrait 74"
ink/paper, 22.6 x 22.6 cm; described upper right: '74' and lower right: 'A Wroblewski' (by hand of Krystyna Wroblewska, the artist's mother)
and described on the reverse '20' and 'IN19', ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

Gwasze, akwarele, rysunki Andrzeja Wróblewskiego. Inedita, Galeria In Spe, Muzeum Teatralne; Teatru Wielkiego Opery Narodowej, Warszawa, 4-27.02.2002;; Biuro Wystaw Artystycznych, Gorzów Wielkopolski, 2-31.03.2002; Biuro Wystaw Artystycznych,; Olsztyn, 11.04–6.05.2002;; Centrum Sztuki Galeria EL, Elbląg, 10.05–2.06.2002; Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 6-23.06.2002

tusz/papier

opisany p.g.: '74' oraz p.d.: 'A Wróblewski' (ręką Krystyny Wróblewskiej, matki artysty)
i oznaczony na odwrociu '20' i 'IN19'