4
Stanisław Gałek (1876 - 1961) | Śniegi w Dolinie Rybiego Potoku, 1927
Estymacja:
30,000 zł - 40,000 zł
Sprzedane
45,000 zł
Aukcja na żywo
Zakopane, Zakopane!
Artysta
Stanisław Gałek (1876 - 1961)
Wymiary
130 x 100 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 130 x 100 cm, sygnowany, datowany i opisany l.d.: 'ST. GAŁEK | ZAKOPANE 1927',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Na twórczość Stanisława Gałka składają się przede wszystkim pejzaże górskie. Jego ulubionym „modelem” było Morskie Oko, które malował, jak wspomina Rafał Malczewski, „rano i w południe, nocą, z limbą i bez, na szaro lub granatowo, w groźny czas i łagodny, barankowy”. Artysta lubił uwieczniać także inne tatrzańskie kadry w różnorodnych okolicznościach pogodowych. Fascynowała go zmienność i malowniczość górskiego krajobrazu, jego bezmiar oraz ulotność uchwyconego światła. Prezentowane płótno przedstawia zaśnieżony tatrzański krajobraz w urokliwy, słoneczny dzień. Ostre zimowe słońce oświetla z lewej strony potężne szczyty górskie, których sylwetki odcinają się wyraźnie swoją bielą od błękitu nieba. Poniżej nich rozpościerają się zbocza otulone śniegiem i porośnięte drzewami iglastymi, spomiędzy których wyłania się potok. Gałek w mistrzowski sposób oddał różnorodne odcienie bieli śnieżnego krajobrazu oraz oddziaływanie na niego światła. Z obrazu tchnie zapierający dech monumentalizm oraz potęga Tatr, wobec których człowiek może poczuć swoją małość.
Urodzony w 1876 w Mokrzyskach Stanisław Gałek uchodzi za najwybitniejszego pejzażystę Tatr XX-lecia międzywojennego. W góry przeniósł się w wieku 13 lat i tam rozpoczął swoją edukację artystyczną w Szkole Zawodowej Przemysłu Drzewnego w Zakopanem w klasie rzeźby ornamentalnej i figuralnej. Po uzyskaniu dyplomu objął tam stanowisko nauczyciela rysunku jako asystent Edgara Kovátasa. W 1899 wstąpił na krakowską Akademię Sztuk Pięknych do pracowni Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego, jednak po roku wyjechał do Monachium szlifować swój talent w Königliche Kunstgewerbeschule, a następnie do Paryża na zajęcia u Jean-Léon Gérôme’a na École Nationale des Beaux-Arts. Jego artystyczną edukację dopełniły podróże do Włoch i na Krym.
W 1916 Stanisław Gałek powrócił do Zakopanego na stałe, gdzie dołączył do towarzystwa „Sztuka Podhalańska”, promującego twórczość plastyków na wystawach, wspomagającego sprzedaż ich obrazów oraz dbającego o rozwój sztuki regionu. Od 1925 był także członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Przez pewien czas rozwijał równolegle swoją karierę artystyczną i działalność pedagogiczną w Szkołach Zawodowych Przemysłu Drzewnego w Kołomyi i Zakopanem, jednak od 1931 poświęcił się całkowicie twórczości malarskiej. Artysta eksponował swoje obrazy w kraju na wystawach krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu, a także za granicą we Wiedniu, Berlinie i Budapeszcie. Po wojnie stale uczestniczył w wystawach Związku Polskich Artystów Polskich w Zakopanem. W 1957 został uhonorowany Nagrodą Plastyczną Miasta Zakopane za cała swoją działalność artystyczną na rzecz Podhala i Zakopanego, zaś w 1960 warszawska Zachęta ukoronowała jego twórczość indywidualną, jubileuszową wystawą. Rok później malarz zmarł, pozostawiając po sobie cenny dla Podhala dorobek artystyczny.
W latach 1899 - 1900 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem J. Malczewskiego i J. Stanisławskiego. Naukę kontynuował w Kunstgewerbeschule w Monachium oraz w École Nationale des Beaux-Arts w Paryżu. Po przyjeździe do kraju mieszkał w Zakopanem. Należał do Towarzystwa Sztuka Podhalańska. Odbywał liczne podróże artystyczne m.in. do Paryża, do Włoch i na Krym. Po 1945 wystawiał w Zakopanem, gdzie w 1960 odbyła się jego wystawa jubileuszowa oraz z grupą 'Zachęta' w Warszawie. Malował głównie widoki tatrzańskie; w dwudziestoleciu międzywojennym uchodził za najlepszego pejzażystę Tatr. Malował także portrety.
Description:
Snow in Dolina Rybiego Potoku, 1927
oil/canvas, 130 x 100 cm; signed, dated and described lower left: 'ST. GALEK | ZAKOPANE 1927',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Na twórczość Stanisława Gałka składają się przede wszystkim pejzaże górskie. Jego ulubionym „modelem” było Morskie Oko, które malował, jak wspomina Rafał Malczewski, „rano i w południe, nocą, z limbą i bez, na szaro lub granatowo, w groźny czas i łagodny, barankowy”. Artysta lubił uwieczniać także inne tatrzańskie kadry w różnorodnych okolicznościach pogodowych. Fascynowała go zmienność i malowniczość górskiego krajobrazu, jego bezmiar oraz ulotność uchwyconego światła. Prezentowane płótno przedstawia zaśnieżony tatrzański krajobraz w urokliwy, słoneczny dzień. Ostre zimowe słońce oświetla z lewej strony potężne szczyty górskie, których sylwetki odcinają się wyraźnie swoją bielą od błękitu nieba. Poniżej nich rozpościerają się zbocza otulone śniegiem i porośnięte drzewami iglastymi, spomiędzy których wyłania się potok. Gałek w mistrzowski sposób oddał różnorodne odcienie bieli śnieżnego krajobrazu oraz oddziaływanie na niego światła. Z obrazu tchnie zapierający dech monumentalizm oraz potęga Tatr, wobec których człowiek może poczuć swoją małość.
Urodzony w 1876 w Mokrzyskach Stanisław Gałek uchodzi za najwybitniejszego pejzażystę Tatr XX-lecia międzywojennego. W góry przeniósł się w wieku 13 lat i tam rozpoczął swoją edukację artystyczną w Szkole Zawodowej Przemysłu Drzewnego w Zakopanem w klasie rzeźby ornamentalnej i figuralnej. Po uzyskaniu dyplomu objął tam stanowisko nauczyciela rysunku jako asystent Edgara Kovátasa. W 1899 wstąpił na krakowską Akademię Sztuk Pięknych do pracowni Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego, jednak po roku wyjechał do Monachium szlifować swój talent w Königliche Kunstgewerbeschule, a następnie do Paryża na zajęcia u Jean-Léon Gérôme’a na École Nationale des Beaux-Arts. Jego artystyczną edukację dopełniły podróże do Włoch i na Krym.
W 1916 Stanisław Gałek powrócił do Zakopanego na stałe, gdzie dołączył do towarzystwa „Sztuka Podhalańska”, promującego twórczość plastyków na wystawach, wspomagającego sprzedaż ich obrazów oraz dbającego o rozwój sztuki regionu. Od 1925 był także członkiem Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Przez pewien czas rozwijał równolegle swoją karierę artystyczną i działalność pedagogiczną w Szkołach Zawodowych Przemysłu Drzewnego w Kołomyi i Zakopanem, jednak od 1931 poświęcił się całkowicie twórczości malarskiej. Artysta eksponował swoje obrazy w kraju na wystawach krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, warszawskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu, a także za granicą we Wiedniu, Berlinie i Budapeszcie. Po wojnie stale uczestniczył w wystawach Związku Polskich Artystów Polskich w Zakopanem. W 1957 został uhonorowany Nagrodą Plastyczną Miasta Zakopane za cała swoją działalność artystyczną na rzecz Podhala i Zakopanego, zaś w 1960 warszawska Zachęta ukoronowała jego twórczość indywidualną, jubileuszową wystawą. Rok później malarz zmarł, pozostawiając po sobie cenny dla Podhala dorobek artystyczny.
W latach 1899 - 1900 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem J. Malczewskiego i J. Stanisławskiego. Naukę kontynuował w Kunstgewerbeschule w Monachium oraz w École Nationale des Beaux-Arts w Paryżu. Po przyjeździe do kraju mieszkał w Zakopanem. Należał do Towarzystwa Sztuka Podhalańska. Odbywał liczne podróże artystyczne m.in. do Paryża, do Włoch i na Krym. Po 1945 wystawiał w Zakopanem, gdzie w 1960 odbyła się jego wystawa jubileuszowa oraz z grupą 'Zachęta' w Warszawie. Malował głównie widoki tatrzańskie; w dwudziestoleciu międzywojennym uchodził za najlepszego pejzażystę Tatr. Malował także portrety.
Description:
Snow in Dolina Rybiego Potoku, 1927
oil/canvas, 130 x 100 cm; signed, dated and described lower left: 'ST. GALEK | ZAKOPANE 1927',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany l.d.: 'ST. GAŁEK | ZAKOPANE 1927'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Zakopane
