156
Antoni Grabarz | Na morzu, 1938
Estymacja:
50,000 zł - 70,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. XIX wiek, Modernizm, Międzywojnie • Sesja II
Artysta
Antoni Grabarz (1904 - 1965)
Wymiary
120 x 162 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 120 x 162 cm, sygnowany i datowany l.d.: 'A. | A. GRABARZ-JARZYMSKI | D. | 1938', na krośnie malarskim papierowa nalepka wystawowa Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Antoni Grabarz był jednym z bardziej znaczących malarzy związanych z przedwojenną grupą artystyczną Bractwa św. Łukasza, któremu patronował Tadeusz Pruszkowski. Artystycznym credo ugrupowania było uprawianie malarstwa zwróconego ku formom sztuki nowożytnej, czystej figuralnie, stylizowanej, tradycyjnej, walorowej i ściśle powiązanej z ideologią sakralizacji sztuki. Ideą młodych malarzy była organizacja pracy artystycznej na zasadach średniowiecznego cechu; mieli oni na wzór czeladników w cechu poznawać tajniki warsztatu malarskiego, zgłębiając przede wszystkim techniki dawnych mistrzów, doskonalić umiejętność rysunku i komponowania wielofiguralnych scen. Owe wskrzeszanie dawnych form nie było założeniem ściśle lokalnym, i inicjatywą sformułowaną przez „łukaszowców” Pruszkowskiego, lecz częścią europejskiego zjawiska. Artyści tacy jak Grabarz, Michalak czy Gotard postanowili zerwać z modernistycznym pędem i zwrócić się ku „indywidualizmowi”, „niepowtarzalności”, „osobności” i malować w zbliżonej do siebie, klasycyzującej formule. To, co wyróżniało twórczość Grabarza było uprawiane przez niego malarstwo rodzajowe, koncentrujące się w szczególności na odmalowywaniu scen z życia rybaków. Kompozycje te sprawiły, iż jego prace z powodzeniem pokazywane były przed 1945 rokiem w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Warto wspomnieć, że związki Grabarza z Zachętą były w pewnym sensie trampoliną do jego kariery. Zadebiutował tam jeszcze w czasie studiów, w 1929 roku. W Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych zdobył dwa medale: brązowy (1929) i srebrny (1932). To właśnie podczas ekspozycji w Zachęcie malarstwo Grabarza odnotowała krytyka artystyczna. W listopadzie 1931 roku Wacław Husarski, krytyk wpływowych „Wiadomości Literackich” i „Czasu”, w natłoku prezentowanych w Zachęcie „300 banalności, nijakości i rzeczy błahych” „wyłowił”, wyróżniające się poziomem i warsztatem, malarstwo Antoniego Grabarza. Malarz był wielokrotnie nagradzany na salonach Zachęty, w 1938 roku został stypendystą tej instytucji.
W prezentowanej w katalogu pracy widoczne są najważniejsze nurty artystyczne obecne w dziełach Grabarza. Choć z jednej strony artysta realizował nowoczesny w charakterze „cykl barek”, to nie można w jego realizacji odmówić recepcji barokowego malarstwa marynistycznego. W dziele artysty z 1938 roku tak jak w realizacjach doby XVII wieku na pierwszy plan wysuwają się użyte w wyrazisty sposób środki malarskie, jak i recepcja niepokojącej atmosfery, jaką nasycone były nowożytne pejzaże morskie z motywami okrętów lub rybaków na morzu. Zamaszyste pociągnięcia pędzla, impasty, nieoczywista malarskość oraz dobór kolorów czynią z obrazu „Na morzu” reprezentatywny przykład przestrzennej i kolorystycznej wyobraźni Grabarza, który w indywidualnie dobranych środkach potrafił interpretować ikonografię o kilkusetletniej tradycji.
W latach 1922-1928 studiował pod kierunkiem prof. Tadeusza Pruszkowskiego na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom obronił w roku 1930. Do wybuchu wojny związany z grupą artystyczną „łukaszowców”. Brał udział w wystawach okręgowych, objazdowych i ogólnopolskich m.in. w Dorocznym Salonie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W 1936 studiował także krótko w Paryżu. W latach 1935-1937 był członkiem Komitetu TZSP. Po wojnie osiadł w Bydgoszczy. jego obrazy ilustrowały prace związanych z życiem rybaków („cykl barek”) i zycie górali. tworzył również portrety salonowe i pejzaże.
Description:
At the sea, 1938
oil/canvas, 120 x 162 cm; signed and dated lower left: 'A. GRABARZ-JARZYMSKI | A | D | 1938', on the stretcher paper exhibition label of Society for Encouragement of Fine Arts in Warsaw,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Antoni Grabarz był jednym z bardziej znaczących malarzy związanych z przedwojenną grupą artystyczną Bractwa św. Łukasza, któremu patronował Tadeusz Pruszkowski. Artystycznym credo ugrupowania było uprawianie malarstwa zwróconego ku formom sztuki nowożytnej, czystej figuralnie, stylizowanej, tradycyjnej, walorowej i ściśle powiązanej z ideologią sakralizacji sztuki. Ideą młodych malarzy była organizacja pracy artystycznej na zasadach średniowiecznego cechu; mieli oni na wzór czeladników w cechu poznawać tajniki warsztatu malarskiego, zgłębiając przede wszystkim techniki dawnych mistrzów, doskonalić umiejętność rysunku i komponowania wielofiguralnych scen. Owe wskrzeszanie dawnych form nie było założeniem ściśle lokalnym, i inicjatywą sformułowaną przez „łukaszowców” Pruszkowskiego, lecz częścią europejskiego zjawiska. Artyści tacy jak Grabarz, Michalak czy Gotard postanowili zerwać z modernistycznym pędem i zwrócić się ku „indywidualizmowi”, „niepowtarzalności”, „osobności” i malować w zbliżonej do siebie, klasycyzującej formule. To, co wyróżniało twórczość Grabarza było uprawiane przez niego malarstwo rodzajowe, koncentrujące się w szczególności na odmalowywaniu scen z życia rybaków. Kompozycje te sprawiły, iż jego prace z powodzeniem pokazywane były przed 1945 rokiem w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Warto wspomnieć, że związki Grabarza z Zachętą były w pewnym sensie trampoliną do jego kariery. Zadebiutował tam jeszcze w czasie studiów, w 1929 roku. W Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych zdobył dwa medale: brązowy (1929) i srebrny (1932). To właśnie podczas ekspozycji w Zachęcie malarstwo Grabarza odnotowała krytyka artystyczna. W listopadzie 1931 roku Wacław Husarski, krytyk wpływowych „Wiadomości Literackich” i „Czasu”, w natłoku prezentowanych w Zachęcie „300 banalności, nijakości i rzeczy błahych” „wyłowił”, wyróżniające się poziomem i warsztatem, malarstwo Antoniego Grabarza. Malarz był wielokrotnie nagradzany na salonach Zachęty, w 1938 roku został stypendystą tej instytucji.
W prezentowanej w katalogu pracy widoczne są najważniejsze nurty artystyczne obecne w dziełach Grabarza. Choć z jednej strony artysta realizował nowoczesny w charakterze „cykl barek”, to nie można w jego realizacji odmówić recepcji barokowego malarstwa marynistycznego. W dziele artysty z 1938 roku tak jak w realizacjach doby XVII wieku na pierwszy plan wysuwają się użyte w wyrazisty sposób środki malarskie, jak i recepcja niepokojącej atmosfery, jaką nasycone były nowożytne pejzaże morskie z motywami okrętów lub rybaków na morzu. Zamaszyste pociągnięcia pędzla, impasty, nieoczywista malarskość oraz dobór kolorów czynią z obrazu „Na morzu” reprezentatywny przykład przestrzennej i kolorystycznej wyobraźni Grabarza, który w indywidualnie dobranych środkach potrafił interpretować ikonografię o kilkusetletniej tradycji.
W latach 1922-1928 studiował pod kierunkiem prof. Tadeusza Pruszkowskiego na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom obronił w roku 1930. Do wybuchu wojny związany z grupą artystyczną „łukaszowców”. Brał udział w wystawach okręgowych, objazdowych i ogólnopolskich m.in. w Dorocznym Salonie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. W 1936 studiował także krótko w Paryżu. W latach 1935-1937 był członkiem Komitetu TZSP. Po wojnie osiadł w Bydgoszczy. jego obrazy ilustrowały prace związanych z życiem rybaków („cykl barek”) i zycie górali. tworzył również portrety salonowe i pejzaże.
Description:
At the sea, 1938
oil/canvas, 120 x 162 cm; signed and dated lower left: 'A. GRABARZ-JARZYMSKI | A | D | 1938', on the stretcher paper exhibition label of Society for Encouragement of Fine Arts in Warsaw,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany l.d.: 'A. | A. GRABARZ-JARZYMSKI | D. | 1938'
Wystawiany
Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, 1938 lub 1939 (?)
