6
Józef Mehoffer | "Młodzieńcze fantazje", 1928
Estymacja:
150,000 zł - 250,000 zł
Sprzedane
140,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. XIX wiek, Modernizm, Międzywojnie • Sesja I
Artysta
Józef Mehoffer (1869 - 1946)
Wymiary
86,3 x 57,3 cm
Kategoria
Opis
akwarela, ołówek/papier naklejony na płótno, 86,3 x 57,3 cm, sygnowany i datowany l.d.: 'Józ Mehoffer | 1928', pod sygnaturą wtórnie opisany długopisem: 'MARR'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Józef Mehoffer to obok Stanisława Wyspiańskiego najbardziej rozpoznawalna postać sztuki młodopolskiej, jeden z ojców wyjątkowej odmiany rodzimego modernizmu. Urodził się w 1869 w Ropczycach, w rodzinie starosty powiatu ropczyckiego, Wilhelma Mehoffera. Józef zaczął naukę w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w 1887 roku, w której studiował do 1894 roku. Obok obecności w pracowni Jana Matejki, w której poznał i zaprzyjaźnił się z młodym Stanisławem Wyspiańskim, Mehoffer uzupełniał swoją edukację artystyczną w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1889-90 Potem kształcił się w Paryżu w latach 1891-96 kolejno w Académie Julian i École Nationale des Arts Décoratifs, Académie Colarossi u Josepha Blanca i Jacquesa Courtois, od 1892 w École Nationale des Beaux-Arts w pracowni Leona Bonnata. Do legendy polskiej historii sztuki przeszedł pełen napięć, lecz niezwykle płodny okres, kiedy Mehoffer dzielił swoją paryską pracownię z Wyspiańskim. Podczas tego pobytu przygotowywali wspólnie karton przeznaczony do chóru kościoła Mariackiego w Krakowie, oddzielnie brali również udział w konkursie na kurtynę Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. W tym czasie ujawniła się wszechstronna natura talentu plastycznego Mehoffera – jego dorobek obejmował malarstwo, rysunek, dekoracje witrażowe, projekty tkanin, grafikę artystyczną i ilustrację prasową (m.in. dla modernistycznego czasopisma „Chimera”).
Mehoffer w swojej manierze zasymilował wpływy wielu prądów współczesnej mu sztuki. Z secesji czerpał powiązanie dekoracyjności, ornamentalnego przepychu z awangardowym estetyzmem i dekadencką figurą femme fatale, z impresjonizmu uważne studia natury i właściwości światła, czego dowodem są migotliwe, jasne barwy dzieł takich jak „Słońce majowe” z 1911 roku i inne prace okresu Jankówki. Spełniał się również w kompozycjach o bardziej symbolicznym charakterze. Najsłynniejszą z nich jest „Dziwny ogród”, arcydzieło przedstawiające sielankową rajską scenę z ogrodu artysty, którego głównym motywem jest splot natury i życia ludzkiego. Migotliwe, rozświetlone dzieło wyróżnia rodzaj ekstatycznego zachwytu rzadko spotykanego w panteistycznych kompozycjach młodopolskich. Jego głównym symbolem jest ogromna, przeskalowana ważka wychodząca niemalże poza powierzchnię płótna.
Sławę przyniosły Mehofferowi portrety kobiet, których formuła wykrystalizowała się jeszcze w początkach jego kariery. Prezentowane najczęściej na tle wzorzystych kurtyn i tapet, w zdobnych sukniach, nosiły cechy kilku wiodących nurtów sztuki przełomu wieków. W pracy takiej jak „Śpiewaczka” z 1896 roku, przedstawiającej siostrę przyszłej żony artysty, Wandę Janakowską, Mehoffer zbliżał się do formuły portretu secesyjnego, szczególnie poprzez spłaszczenie kompozycjne czy przez wprowadzenie ornamentalnej kurtyny z motywem floralnym. Ta sama modelka pozowała do pracy „Muza” z 1897 roku, który bywa porównywana z malarstwem nabistów. Jego odrealniona atmosfera i świadoma gra z nierównym wykończeniem różnych partii obrazu czyni to dzieło jednym z ciekawszych przykładów inspiracji płynących z ruchu symbolistycznego w dorobku Mehoffera. Dużą część oeuvre artysty stanowiły portrety jego żony, Jadwigi Janakowskiej, w których eksperymentował z ujęciami modelki. To ona znajduje się również, wraz z synem Mehoffera na obrazie „Dziwny ogród”.
„Młodzieńcze fantazje” wydają się niepozbawioną humoru aluzją do przesyconego erotyzmem modernistycznego etapu w sztuce artysty. Przedstawia tu siebie jako młodego studenta, w nieformalnym, luźnym stroju. Interesująca jest niemal monochromatyczna paleta obrazu, utrzymana w tonach ciepłych brązów i żółcieni oraz swobodnie traktowany rysunek kompozycji. Podkreśla ona jeszcze bardziej płaszczyznową kompozycję pracy, w której Mehoffer przedstawia się na tle wizji nagiej kobiety z ekstatycznie uniesioną głową. Praca przywołuje skojarzenia z symbolicznymi autoportretami Jacka Malczewskiego. Pozbawiona jest jednak sfery aluzji literackiej oraz mitu i zamiast tego odwołuje do przesyconych erotyzmem czasów młodości artysty.
Był malarzem, grafikiem, dekoratorem, scenografem i pedagogiem. Malarstwa uczył się w latach 1887-94 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, równocześnie studiując prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kontynuował naukę w paryskich uczelniach: Académie Julian, Académie Colarossi (u P. - J. Blanca, G. Courtoisa) i École des Beaux-Arts (u Léona Bonnata). Po studiach w latach 1894-96 przebywał na zmianę w kraju, Paryżu i w Szwajcarii. Za projekt witraży do kolegiaty we Fryburgu otrzymał I nagrodę na międzynarodowym konkursie (realizacja witraży trwała do roku 1934). W roku 1896 zamieszkał w Krakowie, a od 1900 roku był wykładowcą w Akademii Sztuk Pięknych. Był członkiem i współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (1897). Malował dekoracyjne portrety, kompozycje symboliczne, pejzaże i martwe natury.
Description:
"Youthful fantasies", 1928
watercolour, pencil/paper mounted on canvas, 86.3 x 57.3 cm; signed and dated lower left: 'Joz Mehoffer | 1928 r.', under the signature inscribed imitatively: 'MARR',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Józef Mehoffer to obok Stanisława Wyspiańskiego najbardziej rozpoznawalna postać sztuki młodopolskiej, jeden z ojców wyjątkowej odmiany rodzimego modernizmu. Urodził się w 1869 w Ropczycach, w rodzinie starosty powiatu ropczyckiego, Wilhelma Mehoffera. Józef zaczął naukę w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w 1887 roku, w której studiował do 1894 roku. Obok obecności w pracowni Jana Matejki, w której poznał i zaprzyjaźnił się z młodym Stanisławem Wyspiańskim, Mehoffer uzupełniał swoją edukację artystyczną w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1889-90 Potem kształcił się w Paryżu w latach 1891-96 kolejno w Académie Julian i École Nationale des Arts Décoratifs, Académie Colarossi u Josepha Blanca i Jacquesa Courtois, od 1892 w École Nationale des Beaux-Arts w pracowni Leona Bonnata. Do legendy polskiej historii sztuki przeszedł pełen napięć, lecz niezwykle płodny okres, kiedy Mehoffer dzielił swoją paryską pracownię z Wyspiańskim. Podczas tego pobytu przygotowywali wspólnie karton przeznaczony do chóru kościoła Mariackiego w Krakowie, oddzielnie brali również udział w konkursie na kurtynę Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. W tym czasie ujawniła się wszechstronna natura talentu plastycznego Mehoffera – jego dorobek obejmował malarstwo, rysunek, dekoracje witrażowe, projekty tkanin, grafikę artystyczną i ilustrację prasową (m.in. dla modernistycznego czasopisma „Chimera”).
Mehoffer w swojej manierze zasymilował wpływy wielu prądów współczesnej mu sztuki. Z secesji czerpał powiązanie dekoracyjności, ornamentalnego przepychu z awangardowym estetyzmem i dekadencką figurą femme fatale, z impresjonizmu uważne studia natury i właściwości światła, czego dowodem są migotliwe, jasne barwy dzieł takich jak „Słońce majowe” z 1911 roku i inne prace okresu Jankówki. Spełniał się również w kompozycjach o bardziej symbolicznym charakterze. Najsłynniejszą z nich jest „Dziwny ogród”, arcydzieło przedstawiające sielankową rajską scenę z ogrodu artysty, którego głównym motywem jest splot natury i życia ludzkiego. Migotliwe, rozświetlone dzieło wyróżnia rodzaj ekstatycznego zachwytu rzadko spotykanego w panteistycznych kompozycjach młodopolskich. Jego głównym symbolem jest ogromna, przeskalowana ważka wychodząca niemalże poza powierzchnię płótna.
Sławę przyniosły Mehofferowi portrety kobiet, których formuła wykrystalizowała się jeszcze w początkach jego kariery. Prezentowane najczęściej na tle wzorzystych kurtyn i tapet, w zdobnych sukniach, nosiły cechy kilku wiodących nurtów sztuki przełomu wieków. W pracy takiej jak „Śpiewaczka” z 1896 roku, przedstawiającej siostrę przyszłej żony artysty, Wandę Janakowską, Mehoffer zbliżał się do formuły portretu secesyjnego, szczególnie poprzez spłaszczenie kompozycjne czy przez wprowadzenie ornamentalnej kurtyny z motywem floralnym. Ta sama modelka pozowała do pracy „Muza” z 1897 roku, który bywa porównywana z malarstwem nabistów. Jego odrealniona atmosfera i świadoma gra z nierównym wykończeniem różnych partii obrazu czyni to dzieło jednym z ciekawszych przykładów inspiracji płynących z ruchu symbolistycznego w dorobku Mehoffera. Dużą część oeuvre artysty stanowiły portrety jego żony, Jadwigi Janakowskiej, w których eksperymentował z ujęciami modelki. To ona znajduje się również, wraz z synem Mehoffera na obrazie „Dziwny ogród”.
„Młodzieńcze fantazje” wydają się niepozbawioną humoru aluzją do przesyconego erotyzmem modernistycznego etapu w sztuce artysty. Przedstawia tu siebie jako młodego studenta, w nieformalnym, luźnym stroju. Interesująca jest niemal monochromatyczna paleta obrazu, utrzymana w tonach ciepłych brązów i żółcieni oraz swobodnie traktowany rysunek kompozycji. Podkreśla ona jeszcze bardziej płaszczyznową kompozycję pracy, w której Mehoffer przedstawia się na tle wizji nagiej kobiety z ekstatycznie uniesioną głową. Praca przywołuje skojarzenia z symbolicznymi autoportretami Jacka Malczewskiego. Pozbawiona jest jednak sfery aluzji literackiej oraz mitu i zamiast tego odwołuje do przesyconych erotyzmem czasów młodości artysty.
Był malarzem, grafikiem, dekoratorem, scenografem i pedagogiem. Malarstwa uczył się w latach 1887-94 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki, równocześnie studiując prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kontynuował naukę w paryskich uczelniach: Académie Julian, Académie Colarossi (u P. - J. Blanca, G. Courtoisa) i École des Beaux-Arts (u Léona Bonnata). Po studiach w latach 1894-96 przebywał na zmianę w kraju, Paryżu i w Szwajcarii. Za projekt witraży do kolegiaty we Fryburgu otrzymał I nagrodę na międzynarodowym konkursie (realizacja witraży trwała do roku 1934). W roku 1896 zamieszkał w Krakowie, a od 1900 roku był wykładowcą w Akademii Sztuk Pięknych. Był członkiem i współzałożycielem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (1897). Malował dekoracyjne portrety, kompozycje symboliczne, pejzaże i martwe natury.
Description:
"Youthful fantasies", 1928
watercolour, pencil/paper mounted on canvas, 86.3 x 57.3 cm; signed and dated lower left: 'Joz Mehoffer | 1928 r.', under the signature inscribed imitatively: 'MARR',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
akwarela, ołówek/papier naklejony na płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany l.d.: 'Józ Mehoffer | 1928'
