32
Zygmunt Waliszewski | "Akt siedzący"
Estymacja:
15,000 zł - 20,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. Prace na Papierze
Wymiary
28,5 x 38,5 cm
Kategoria
Opis
kredka, sepia, akwarela/papier, 28,5 x 38,5 cm, sygnowany p.d.: 'Z. Waliszewski', na odwrociu l.g. papierowa nalepka wystawowa Instytutu Propagandy Sztuki z opisem pracy; p.d. napis: 'Wł. Vetulani w-Wa'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Dzieciństwo spędził w Gruzji, w Tyflisie (obecnie Tbilisi), gdzie rozpoczął naukę rysunku i malarstwa pod kierunkiem Nikołaja Sklifasowskiego. W okresie I wojny światowej walczył w szeregach armii rosyjskiej. Kilkakrotnie odwiedzał Moskwę, gdzie poznał sztukę z kręgu Mir Isskustwa i wielkie kolekcje malarstwa francuskiego Siergieja Szczukina i Iwana Morozowa. Związał się z grupą futurystów, przyswajając sobie normy sztuki awangardowej. Pod koniec 1920 roku wyjechał do Polski drogą morską przez Turcję i Grecję; w 1921 roku osiedlił się w Krakowie. W latach 1921-24 odbył studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Wojciecha Weissa i Józefa Pankiewicza. W 1924 roku wyjechał do Paryża w gronie członków Komitetu Paryskiego, by pod kierunkiem Pankiewicza kontynuować studia malarskie. Uczestniczył w pierwszej wystawie kapistów w paryskiej Galerie Zak (1930) i w pokazie w Galerie Moos w Genewie (1931). W 1931 powrócił do kraju; mieszkał w Warszawie, Krzeszowicach i Krakowie. Prezentował swe prace w Warszawie, w Polskim Klubie Artystycznym i na Salonach Instytutu Propagandy Sztuki - w latach 1930, 1931, 1933, 1936). Swoje malarstwo eksponował także w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, we Lwowie, Poznaniu i Łodzi. W latach 1935-36 wykonał dekorację plafonu w Kurzej Stopce na Wawelu. Zajmował się scenografią, projektował plakaty, rysował ilustracje książkowe, karykatury i groteskowe scenki. Namalował wiele widoków Warszawy i Krakowa; pociągała go sztuka portretowa, fascynowały akty. W przeciwieństwie do innych kapistów nie obawiał się opisowości rysunku i literackiej narracyjności w malarstwie. Komponował fantastyczne sceny inspirowane przedstawieniami komedii dell'arte, opracowywał w wielu wariantach motyw Don Kichota. Drobnymi, urywanymi pociągnięciami pędzla malował płaskie, dekoracyjne, wibrujące czystymi barwami kompozycje, w których syntetycznie ujęte postacie i przedmioty dookreślał kontur.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Dzieciństwo spędził w Gruzji, w Tyflisie (obecnie Tbilisi), gdzie rozpoczął naukę rysunku i malarstwa pod kierunkiem Nikołaja Sklifasowskiego. W okresie I wojny światowej walczył w szeregach armii rosyjskiej. Kilkakrotnie odwiedzał Moskwę, gdzie poznał sztukę z kręgu Mir Isskustwa i wielkie kolekcje malarstwa francuskiego Siergieja Szczukina i Iwana Morozowa. Związał się z grupą futurystów, przyswajając sobie normy sztuki awangardowej. Pod koniec 1920 roku wyjechał do Polski drogą morską przez Turcję i Grecję; w 1921 roku osiedlił się w Krakowie. W latach 1921-24 odbył studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach Wojciecha Weissa i Józefa Pankiewicza. W 1924 roku wyjechał do Paryża w gronie członków Komitetu Paryskiego, by pod kierunkiem Pankiewicza kontynuować studia malarskie. Uczestniczył w pierwszej wystawie kapistów w paryskiej Galerie Zak (1930) i w pokazie w Galerie Moos w Genewie (1931). W 1931 powrócił do kraju; mieszkał w Warszawie, Krzeszowicach i Krakowie. Prezentował swe prace w Warszawie, w Polskim Klubie Artystycznym i na Salonach Instytutu Propagandy Sztuki - w latach 1930, 1931, 1933, 1936). Swoje malarstwo eksponował także w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, we Lwowie, Poznaniu i Łodzi. W latach 1935-36 wykonał dekorację plafonu w Kurzej Stopce na Wawelu. Zajmował się scenografią, projektował plakaty, rysował ilustracje książkowe, karykatury i groteskowe scenki. Namalował wiele widoków Warszawy i Krakowa; pociągała go sztuka portretowa, fascynowały akty. W przeciwieństwie do innych kapistów nie obawiał się opisowości rysunku i literackiej narracyjności w malarstwie. Komponował fantastyczne sceny inspirowane przedstawieniami komedii dell'arte, opracowywał w wielu wariantach motyw Don Kichota. Drobnymi, urywanymi pociągnięciami pędzla malował płaskie, dekoracyjne, wibrujące czystymi barwami kompozycje, w których syntetycznie ujęte postacie i przedmioty dookreślał kontur.
Technika
kredka, sepia, akwarela/papier
Sygnatura
sygnowany p.d.: 'Z. Waliszewski'
Proweniencja
kolekcja prywatna Wandy Waliszewskiej, żony artysty; (zakup w 1946 roku w Krakowie); kolekcja Armanda Vetulaniego, kuratora, krytyka i historyka sztuki, pierwszego powojennego dyrektora CBWA Zachęta; kolekcja prywatna spadkobierców Armanda Vetulaniego
Literatura
Katalog wystawy pośmiertnej prac Zygmunta Waliszewskiego, Instytut Propagandy Sztuki, Warszawa 1937, kat. poz. 305.
Wystawiany
Wystawa pośmiertna prac Zygmunta Waliszewskiego, Instytut Propagandy Sztuki, Warszawa, 1937
