190 x 300 cm

akryl/płótno, 190 x 300 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'untitled: bez tytułu (1) 2001 | Bogna Burska' oraz wskazówki montażowe,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.


Bogna Burska jest artystką multimedialną realizującą się w wielu technikach artystycznych. Tworzy instalacje, realizacje przestrzenne, malarstwo, video, rzeźbę, tkaninę, fotografie, a także sztuki teatralne, umiejętnie dobierając formę do przemyślanego uprzednio konceptu. Twórczość artystki można włączyć do krytycznego nurtu polskiej sztuki, święcącego triumfy w połowie lat 90., który w indywidualny sposób łączy z problematyką estetyzmu, nierzadko poruszając przy tym wątki feministyczne.
Omawiana kompozycja prezentowana była na wystawie „Krew i Cukier” będącej największym i bodaj najważniejszym przekrojowym pokazem prac artystki. „Bez tytułu (1)” przynależy do cyklu prac dyplomowych zrealizowanych w pracowni malarstwa prowadzonej przez Leona Tarasewicza na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a ich wiodącym tematem była cielesność oraz percepcja ciała. Czerwone jak krew, z czasem nabierające coraz ciemniejszych barw obrazy artystka malowała dłońmi, zanurzając je w czerwonej farbie i kreując symboliczne kształty na jasnym płótnie. Były niezwykle ekspansywne malarsko. Emanowały pewną agresją oraz drapieżnością. Jak o tych pracach pisała Anda Rottenberg: „Gęste czerwone smugi wyglądają na białym płótnie jak ślady rozpaczliwego drapania po murze zakrwawionymi palcami. To wrażenie potęgują duże rozmiary płótna: 190 na 300 centymetrów. Stojąca przed nim kobieta średniego wzrostu może sięgnąć ręką akurat jego górnej krawędzi, a jej rozstawione wzdłuż osi poziomej ręce obejmują obszar około 150 centymetrów. Samo malowanie polega na wielokrotnym zanurzaniu dłoni w farbie, która ma kolor i konsystencję krzepnącej krwi, i ciągnięciu nimi po płótnie, raz za razem, najpierw od góry do dołu, potem coraz dynamicznej, we wszystkich kierunkach. Aby zagarnąć brzegi i pokryć malarstwem całą płaszczyznę, wystarcza wahadłowe wychylenie bądź niewielki krok w lewo lub w prawo od środka obrazu. Trudniej dosięgnąć dolnej krawędzi, trzeba się przy tym nisko pochylać, kucać lub klęczeć. Dlatego przez dolne partie płócien przebija więcej bieli, a górne są bardziej zagęszczone. Z płótna na płótno coraz ciemniejsze; krew także z czasem czarnieje. Płócien jest dwanaście. To dyplom Bogny Burskiej w pracowni Leona Tarasewicza” (Anda Rottenberg, [w:] katalog wystawy „Krew i Cukier”, Gdańsk 2021, s. 44).
Czerwona barwa konotująca z krwią pozostawała wiodącym komponentem prac Burskiej niemal od początków jej artystycznej drogi. Jak dalej pisała Rottenberg, niemal wszystko, co wychodziło z rąk artystki w pierwszych latach jej obecności na scenie artystycznej, naznaczone było soczystą czerwienią. Jeszcze przed dyplomem Burska stworzyła rodzaj zeszytu, na który składały się ręcznie wycięte reprodukcje greckich rzeźb okresu klasycznego, które kolejno zachlapywała czerwoną farbą. W późniejszym czasie czerwonymi maźnięciami imitującymi rozbryzganą krew pokrywała stare tynki kamazytów w Force Legionów w Warszawie, białe ściany Galerii Szarej w Cieszynie, zielonogórskim BWA oraz Zamku Ujazdowskim w Warszawie. W tym czasie tworzyła także rodzaj witraży, rozprowadzając dłońmi po szkle czerwoną farbę. Te interwencje, przywodzące na myśl wielkie cierpienie, a które można odczytywać także w kontekście polityczno-społecznym czy desakralizującym zrealizowała na oknach Kościoła Mariawitów w podwarszawskiej Pogorzeli oraz Kościoła Pokoju we Frankfurcie nad Odrą. Czerwień w pracach artysty można interpretować na wiele sposobów. Może oznaczać krew, płodność, sugerować siły witalne, śmierć, ale też i życie. Może być także symbolem przemocy, bólu, a także być utożsamiana z kobiecą fizjonomią.
Bogna Burska - malarka, fotografka, autorka instalacji, prac wideo, filmów found footage i tekstów dramatycznych, reżyserka. Doktora habilitowana, profesora ASP w Katedrze Intermediów ASP w Gdańsku. Prowadzi też zajęcia na kierunku Sztuki społeczne w IKP na Uniwersytecie Warszawskim. Często pojawiającym się motywem w jej pracach jest krew: zalane farbą w krwistym kolorze instalacje czy czerwone obrazy. Burska zestawiała ze sobą to, co piękne z tym, co jest powszechnie uważane za brzydkie, odrażające, odrzucane. Jej twórczość bywa określana jako połączenie sztuki krytycznej z problematyką estetyczną.
Przez wiele lat zajmowała się też wideo found footage ukazując mechanizmy powstawania i obrazowania współczesnych narracji kulturowych.
Najnowsze, poetyckie obrazy artystki stały się delikatne i organiczne. Mówi o sobie, że zajmuje się problemami z budowaniem spójnych obrazów rzeczywistości. Jest autorką Gniazda, Końca przemocy (wraz z Magdą Mosiewicz), Buntu Głuchych, a także innych tekstów prezentowanych w galeriach sztuki i przestrzeniach teatralnych. Wystawia w kraju i za granicą.

Description:
Untitled (no 1), 2001
acrylic/canvas, 190 x 300 cm; signed, dated and described on the reverse: 'untitled: bez tytulu (1) 2001 | Bogna Burska' and installation tips, ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.

akryl/płótno

sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'untitled: bez tytułu (1) 2001 | Bogna Burska' oraz wskazówki montażowe