12
Jan Dobkowski | "Benia i wielki wazon", 1967
Estymacja:
40,000 zł - 60,000 zł
Sprzedane
60,000 zł
Aukcja na żywo
Obiekt Pożądania. Martwa Natura i Przedmiot w Sztuce
Artysta
Jan Dobkowski (1942)
Wymiary
88 x 90 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 88 x 90 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Jan Dobkowski | "Benia i Wielki Wazon" 67 | 88cm x 90cm',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W 1967 roku, kiedy powstała prezentowana praca, Jan Dobkowski studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w jednej z najbardziej prestiżowych pracowni malarskich – u profesora Jana Cybisa. Początkowo malarstwo „Dobsona” wpisywało się w ogólny, kolorystyczny trend. Z czasem jednak skupił się na własnych poszukiwaniach, wcześniej realizowanych równolegle poza Akademią. Tworzył prace, które były skrajnie odmienne od zasad ukłutych przez kolorystów: konturowe, malowane płaską plamą barwną, zbudowane z kontrastów kolorystycznych. Mimo to, Cybis cenił twórczość Dobkowskiego i mianował go gospodarzem swojej pracowni, a ten postanowił tchnąć w nią nowe życie.
Podobnie jak w całym kraju, na warszawskiej ASP koniec lat 60. był przełomowy. W 1968 studia skończył nie tylko Jan Dobkowski i „Jurry” Zieliński, ale też Marek Sapetto i Wiesław Szamborski (w pracowni Byliny) oraz Ryszard Winiarski (w pracowni Kobzdeja). W tym samym roku karierę dydaktyczną zakończył profesor Jan Cybis, oficjalnie przechodząc na emeryturę. Rok wcześniej odbyła się legendarna wystawa w Klubie Medyka, na której duet „Neo-neo-neo” zaprezentował swoją nowatorską twórczość. Ich sukces przypieczętowała wystawa „Secesja – Secesja?” w Galerii Współczesnej. Mimo, że jego twórczość była antytezą koloryzmu, jeszcze przed odejściem, Cybis uzyskał dla Jana Dobkowskiego nagrodę rektora, a pracę „Jurrego” i „Dobsona” na wystawie dyplomowej zostały wyróżnione poprzez umieszczenie ich w osobnej sali. Słowami Jakuba Dąbrowskiego, uznanie Cybisa dla Dobkowskiego „(…) było to nie tyle przystanie na proponowaną przez studentów koncepcję obrazu, ile raczej uznanie dla postawy, łączącej oddanie dla malarstwa, ciężką pracę, cierpliwość, konsekwencję, autentyczność przeżycia i przekonanie do własnych propozycji” (Jakub Dąbrowski, „Między koloryzmem a ‘nowoczesnością‘” w: Jan Dobkowski, red. Marika Kuźmicz, Warszawa 2021, s. 45).
Nieskrępowany erotyzm, fascynacja naturą i ludzkim ciałem obecna w pracach Dobkowskiego wynikały nie tylko z zainteresowań formalnych artysty, ale także panującego wówczas równościowego dyskursu, proklamującego otwarcie na drugiego człowieka, jego seksualność i jej związek z przyrodą. Choć artysta ukazuje postaci ludzkie, odbiera im dosłowność, deformuje je i transformuje, uwypuklając jednocześnie wątki anatomiczne i fizjologiczne. Nie ma to charakteru jedynie waloru dekoracyjnego, sugerowanego przez inspiracje secesją. Kompozycje ukazują ludzi w jedni z przyrodą i wszechświatem, proklamują filozofię kosmicznego połączenia, gdzie człowiek jest częścią natury, a natura – częścią człowieka.
Malarz i grafik. W latach 1962-68 odbył studia w ASP w Warszawie na Wydziale Malarstwa w pracowniach prof. Juliusza Studnickiego i prof. Jana Cybisa. Był współzałożycielem (wraz z Jerzym Jurrym Zielińskim) grupy "Neo-Neo" (1967-1970). Ilustrator wierszy Guillaume'a Apollinaire'a "Zwierzyniec albo świta Orfeusza" (1963). W roku 1968 Dobkowski wziął udział w wystawie "Secesja-Secesja?" w Galerii Współczesnej w Warszawie, która wywołała wielkie zainteresowanie w mediach i wśród krytyków. Po sukcesie na tej wystawie jego obrazy znalazły się na prestiżowej prezentacji "Polskie malarstwo współczesne. Źródła i poszukiwania" w Paryżu. Wkrótce też Guggenheim Museum w Nowym Jorku zakupiło do swoich zbiorów jego płótno "Podwójna dziewczyna" (1968), pierwszy czerwono-zielony obraz Dobkowskiego. Cały cykl obrazów w takiej kolorystyce powstał rok później, namalowany w ujednoliconym formacie 200 x 150 cm. Na zielonych tłach pojawiały się w różnych sytuacjach czerwone sylwety męskich i kobiecych postaci, te ostatnie najczęściej o bujnych kształtach, karykaturalnie rozrośniętych. Kobiety o wielu piersiach o formach jabłek czy gruszek miały w sobie potężny ładunek erotyzmu i zmysłowości. Niektóre formy na obrazach Dobkowskiego przemieniały się płynnie w inne, pierś kobieca stawała się dorodnym jabłkiem, serce plemnikiem, a kręgosłup i żebra organiczną, wiotką strukturą. Zieleń sugerowała naturę, żywiołową witalność, życie. Obrazy te stały się punktem wyjścia do wielu działań przestrzennych i następnych serii obrazów. W okresie stanu wojennego uczestniczył w akcjach kultury niezależnej. W 1972 roku był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. Laureat nagród, m.in.: Nagrody Krytyki im. Cypriana Kamila Norwida (1978); Nagrody im. Jana Cybisa (1994) za całokształt twórczości.
Description:
"Benia and the Large Vase", 1967
oil/canvas, 88 x 90 cm; signed, dated and described on the reverse: 'Jan Dobkowski | "Benia i Wielki Wazon" 67 | 88cm x 90cm',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W 1967 roku, kiedy powstała prezentowana praca, Jan Dobkowski studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w jednej z najbardziej prestiżowych pracowni malarskich – u profesora Jana Cybisa. Początkowo malarstwo „Dobsona” wpisywało się w ogólny, kolorystyczny trend. Z czasem jednak skupił się na własnych poszukiwaniach, wcześniej realizowanych równolegle poza Akademią. Tworzył prace, które były skrajnie odmienne od zasad ukłutych przez kolorystów: konturowe, malowane płaską plamą barwną, zbudowane z kontrastów kolorystycznych. Mimo to, Cybis cenił twórczość Dobkowskiego i mianował go gospodarzem swojej pracowni, a ten postanowił tchnąć w nią nowe życie.
Podobnie jak w całym kraju, na warszawskiej ASP koniec lat 60. był przełomowy. W 1968 studia skończył nie tylko Jan Dobkowski i „Jurry” Zieliński, ale też Marek Sapetto i Wiesław Szamborski (w pracowni Byliny) oraz Ryszard Winiarski (w pracowni Kobzdeja). W tym samym roku karierę dydaktyczną zakończył profesor Jan Cybis, oficjalnie przechodząc na emeryturę. Rok wcześniej odbyła się legendarna wystawa w Klubie Medyka, na której duet „Neo-neo-neo” zaprezentował swoją nowatorską twórczość. Ich sukces przypieczętowała wystawa „Secesja – Secesja?” w Galerii Współczesnej. Mimo, że jego twórczość była antytezą koloryzmu, jeszcze przed odejściem, Cybis uzyskał dla Jana Dobkowskiego nagrodę rektora, a pracę „Jurrego” i „Dobsona” na wystawie dyplomowej zostały wyróżnione poprzez umieszczenie ich w osobnej sali. Słowami Jakuba Dąbrowskiego, uznanie Cybisa dla Dobkowskiego „(…) było to nie tyle przystanie na proponowaną przez studentów koncepcję obrazu, ile raczej uznanie dla postawy, łączącej oddanie dla malarstwa, ciężką pracę, cierpliwość, konsekwencję, autentyczność przeżycia i przekonanie do własnych propozycji” (Jakub Dąbrowski, „Między koloryzmem a ‘nowoczesnością‘” w: Jan Dobkowski, red. Marika Kuźmicz, Warszawa 2021, s. 45).
Nieskrępowany erotyzm, fascynacja naturą i ludzkim ciałem obecna w pracach Dobkowskiego wynikały nie tylko z zainteresowań formalnych artysty, ale także panującego wówczas równościowego dyskursu, proklamującego otwarcie na drugiego człowieka, jego seksualność i jej związek z przyrodą. Choć artysta ukazuje postaci ludzkie, odbiera im dosłowność, deformuje je i transformuje, uwypuklając jednocześnie wątki anatomiczne i fizjologiczne. Nie ma to charakteru jedynie waloru dekoracyjnego, sugerowanego przez inspiracje secesją. Kompozycje ukazują ludzi w jedni z przyrodą i wszechświatem, proklamują filozofię kosmicznego połączenia, gdzie człowiek jest częścią natury, a natura – częścią człowieka.
Malarz i grafik. W latach 1962-68 odbył studia w ASP w Warszawie na Wydziale Malarstwa w pracowniach prof. Juliusza Studnickiego i prof. Jana Cybisa. Był współzałożycielem (wraz z Jerzym Jurrym Zielińskim) grupy "Neo-Neo" (1967-1970). Ilustrator wierszy Guillaume'a Apollinaire'a "Zwierzyniec albo świta Orfeusza" (1963). W roku 1968 Dobkowski wziął udział w wystawie "Secesja-Secesja?" w Galerii Współczesnej w Warszawie, która wywołała wielkie zainteresowanie w mediach i wśród krytyków. Po sukcesie na tej wystawie jego obrazy znalazły się na prestiżowej prezentacji "Polskie malarstwo współczesne. Źródła i poszukiwania" w Paryżu. Wkrótce też Guggenheim Museum w Nowym Jorku zakupiło do swoich zbiorów jego płótno "Podwójna dziewczyna" (1968), pierwszy czerwono-zielony obraz Dobkowskiego. Cały cykl obrazów w takiej kolorystyce powstał rok później, namalowany w ujednoliconym formacie 200 x 150 cm. Na zielonych tłach pojawiały się w różnych sytuacjach czerwone sylwety męskich i kobiecych postaci, te ostatnie najczęściej o bujnych kształtach, karykaturalnie rozrośniętych. Kobiety o wielu piersiach o formach jabłek czy gruszek miały w sobie potężny ładunek erotyzmu i zmysłowości. Niektóre formy na obrazach Dobkowskiego przemieniały się płynnie w inne, pierś kobieca stawała się dorodnym jabłkiem, serce plemnikiem, a kręgosłup i żebra organiczną, wiotką strukturą. Zieleń sugerowała naturę, żywiołową witalność, życie. Obrazy te stały się punktem wyjścia do wielu działań przestrzennych i następnych serii obrazów. W okresie stanu wojennego uczestniczył w akcjach kultury niezależnej. W 1972 roku był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. Laureat nagród, m.in.: Nagrody Krytyki im. Cypriana Kamila Norwida (1978); Nagrody im. Jana Cybisa (1994) za całokształt twórczości.
Description:
"Benia and the Large Vase", 1967
oil/canvas, 88 x 90 cm; signed, dated and described on the reverse: 'Jan Dobkowski | "Benia i Wielki Wazon" 67 | 88cm x 90cm',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'Jan Dobkowski | "Benia i Wielki Wazon" 67 | 88cm x 90cm'
Literatura
Jan Dobkowski. Prace z lat 1963-1978, katalog wystawy, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych „Zachęta”, Warszawa 1978, kat. 39, s. nlb.
Wystawiany
Jan Dobkowski. Wystawa prac dyplomowych, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, pracownia prof. Jana Cybisa, 1968; Jan Dobkowski. Prace z lat 1963-1978, Centralne Biuro Wystaw Artystycznych "Zachęta", Warszawa, marzec 1978
