3021
Józef Ryszkiewicz | Zimowa scena przed piwniczką, 1880
Cena wywoławcza: 22,000 zł
Estymacja:
24,000 zł - 30,000 zł
Zakończone
Aukcja online
Wsi Spokojna, Wsi Wesoła
Artysta
Józef Ryszkiewicz (1856 - 1925)
Wymiary
31 x 41 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno naklejone na deskę, 31 x 41 cm, sygnowany, opisany i datowany l.d.: 'J. MRyszkiewicz Monachjum 1880',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Scena zimowa” to wczesny obraz Józefa Ryszkiewicza ukazujący nam młodego, 24-letniego artystę próbującego z powodzeniem swoich sił w malarstwie. Jego nestorami byli nad Izarą Józef Brandt i Alfred Wierusz-Kowalski. Widać tu już solidne warsztatowe podstawy zdobyte podczas nauki w Warszawie i Petersburgu. Malarz przedstawia anegdotę okraszoną efektownym śnieżnym tłem i – przede wszystkim – udanym studium konia.
Józef Ryszkiewicz kojarzony jest głównie z Monachium jako kolejna już generacja polskich artystów nad Izarą, ale najtrwalej związany był z Warszawą. Tutaj kształcił się w Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Cypriana Lachnickiego. Stąd wyruszył na „małe akademickie tournée”, które było czymś typowym dla uzdolnionych artystów tego czasu. Zaczęło się ono od dwóch lat spędzonych w Petersburgu (1875-77). Tutaj uczył się u malarza scen batalistycznych Bogdana Willewaldego. Artysta tworzył monumentalne sceny batalistyczne sławiące potęgę rosyjskiego wojska. Polityczne różnice nie stwarzały jednak przeszkód, by wykształcić w swojej pracowni kilku przynajmniej polskich malarzy: Józefa Bałzukiewicza, Wiktora Mazurowskiego, Józefa Brodowskiego i Antoniego Kamieńskiego. W 1879 Ryszkiewicz przeniósł się zaledwie na rok do Monachium. Jednak rok brzemienny w skutki – artysta uczył się u Alexandra Wagnera i zetknął z wieloma polskimi twórcami. Tutaj uczył się malowania pejzażu, ale też charakterystycznego, nieheroicznego i często aluzyjnego opisu polskiej historii (na tle polskiego i ukraińskiego pejzażu). Najsilniejsze wrażenie wywarła na nim twórczość nieżyjącego już wówczas Maksymiliana Gierymskiego.
Po powrocie do rodzinnego miasta, Warszawy, Ryszkiewicz włączył się w żywy nurt ówczesnego życia artystycznego. Był nie tylko aktywnym twórcą, ale również organizatorem wystaw i krytykiem. Lista jego aktywności jest długa. Przez wiele lat (1910-12) był prezesem Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. Działał w komitecie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Publikował recenzje w „Kurierze Niedzielnym” oraz w „Słowie”. I dalej malował. Rok 1900 przyniósł najbardziej spektakularny malarski sukces w karierze artysty: brązowy medal na Wystawie Powszechnej w Paryżu za „Śmierć markietanki”.
Naukę malarstwa rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Cypriana Lachnickiego i Wojciecha Gersona (1871). W 1875 roku zdał egzamin do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie przez dwa lata studiował w pracowni malarza-batalisty Bogdana Willewaldego. Następnie, w latach 1878-82, kształcił się u Aleksandra Wagnera w akademii w Monachium, korzystał też ze wskazówek Józefa Brandta. W 1882 roku wrócił do Warszawy, gdzie zamieszkał na stałe. Działał w Komitecie TZSP, wielokrotnie uczestnicząc w wystawach. W 1891 roku otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie, w 1894 roku srebrny medal na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie, w 1901 roku brązowy medal na Powszechnej Wystawie w Paryżu. Malował sceny batalistyczne, historyczne i rodzajowe z życia polskiej wsi.
Description:
Winter scene in front of the cellar, 1880
oil/canvas mounted on panel, 31 x 41 cm; signed, inscribed and dated lower left: 'J. MRyszkiewicz Monachjum 1880',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Scena zimowa” to wczesny obraz Józefa Ryszkiewicza ukazujący nam młodego, 24-letniego artystę próbującego z powodzeniem swoich sił w malarstwie. Jego nestorami byli nad Izarą Józef Brandt i Alfred Wierusz-Kowalski. Widać tu już solidne warsztatowe podstawy zdobyte podczas nauki w Warszawie i Petersburgu. Malarz przedstawia anegdotę okraszoną efektownym śnieżnym tłem i – przede wszystkim – udanym studium konia.
Józef Ryszkiewicz kojarzony jest głównie z Monachium jako kolejna już generacja polskich artystów nad Izarą, ale najtrwalej związany był z Warszawą. Tutaj kształcił się w Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona i Cypriana Lachnickiego. Stąd wyruszył na „małe akademickie tournée”, które było czymś typowym dla uzdolnionych artystów tego czasu. Zaczęło się ono od dwóch lat spędzonych w Petersburgu (1875-77). Tutaj uczył się u malarza scen batalistycznych Bogdana Willewaldego. Artysta tworzył monumentalne sceny batalistyczne sławiące potęgę rosyjskiego wojska. Polityczne różnice nie stwarzały jednak przeszkód, by wykształcić w swojej pracowni kilku przynajmniej polskich malarzy: Józefa Bałzukiewicza, Wiktora Mazurowskiego, Józefa Brodowskiego i Antoniego Kamieńskiego. W 1879 Ryszkiewicz przeniósł się zaledwie na rok do Monachium. Jednak rok brzemienny w skutki – artysta uczył się u Alexandra Wagnera i zetknął z wieloma polskimi twórcami. Tutaj uczył się malowania pejzażu, ale też charakterystycznego, nieheroicznego i często aluzyjnego opisu polskiej historii (na tle polskiego i ukraińskiego pejzażu). Najsilniejsze wrażenie wywarła na nim twórczość nieżyjącego już wówczas Maksymiliana Gierymskiego.
Po powrocie do rodzinnego miasta, Warszawy, Ryszkiewicz włączył się w żywy nurt ówczesnego życia artystycznego. Był nie tylko aktywnym twórcą, ale również organizatorem wystaw i krytykiem. Lista jego aktywności jest długa. Przez wiele lat (1910-12) był prezesem Warszawskiego Towarzystwa Artystycznego. Działał w komitecie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. Publikował recenzje w „Kurierze Niedzielnym” oraz w „Słowie”. I dalej malował. Rok 1900 przyniósł najbardziej spektakularny malarski sukces w karierze artysty: brązowy medal na Wystawie Powszechnej w Paryżu za „Śmierć markietanki”.
Naukę malarstwa rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem Cypriana Lachnickiego i Wojciecha Gersona (1871). W 1875 roku zdał egzamin do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, gdzie przez dwa lata studiował w pracowni malarza-batalisty Bogdana Willewaldego. Następnie, w latach 1878-82, kształcił się u Aleksandra Wagnera w akademii w Monachium, korzystał też ze wskazówek Józefa Brandta. W 1882 roku wrócił do Warszawy, gdzie zamieszkał na stałe. Działał w Komitecie TZSP, wielokrotnie uczestnicząc w wystawach. W 1891 roku otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Berlinie, w 1894 roku srebrny medal na Powszechnej Wystawie Krajowej we Lwowie, w 1901 roku brązowy medal na Powszechnej Wystawie w Paryżu. Malował sceny batalistyczne, historyczne i rodzajowe z życia polskiej wsi.
Description:
Winter scene in front of the cellar, 1880
oil/canvas mounted on panel, 31 x 41 cm; signed, inscribed and dated lower left: 'J. MRyszkiewicz Monachjum 1880',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/płótno naklejone na deskę
Sygnatura
sygnowany, opisany i datowany l.d.: 'J. MRyszkiewicz Monachjum 1880'
