2518
Stefan Bakałowicz | Winicjusz i Ligia (scena z "Quo vadis"), 1897
Estymacja:
80,000 zł - 100,000 zł
Sprzedane
65,000 zł
Aukcja online
Malarstwo XIX wieku. Romantyzm, Historyzm, Realizm
Artysta
Stefan Bakałowicz (1857 - 1947)
Wymiary
36 x 27 cm
Kategoria
Opis
olej/deska, 36 x 27 cm, sygnowany, datowany i opisany p.d.: 'S. BAKAŁOWICZ. ROMA (SZKIC) | MDCCCXCVII',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Prezentowany obraz Stefana Bakałowicza powstał w 1897 roku, na fali rosnącego zainteresowania powieścią Henryka Sienkiewicza "Quo vadis". Ze względu na wczesną datę można spekulować na temat przeznaczenia kompozycji. W 1897 roku "Quo vadis" nie było bowiem jeszcze światowym bestsellerem − włoskie tłumaczenie powieści ukazało się dopiero w 1899 roku, a francuskie, które utorowało Sienkiewiczowi drogę do literackiej Nagrody Nobla, w 1900. W 1897 roku, kiedy powstawał obraz Bakałowicza, "Quo vadis" było znane przede wszystkim w dwóch kręgach kulturowych − w Polsce i Rosji (powieść ukazała się w Petersburgu już 1896 roku). Bakałowicz swój obraz zaprezentował więc zapewne albo polsko-, albo rosyjskojęzycznej publiczności. Właściwie w tym samym czasie Henryk Siemiradzki tworzył swoją "Dirce chrześcijańską" − również inspirowaną powieścią Sienkiewicza i pokazaną w 1897 roku. Syn malarza Władysława Bakałowicza. Pierwsze lekcje malarstwa pobierał w warszawskiej Klasie Rysunkowej. W latach 1874-76 kontynuował naukę w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona. W trakcie studiów w akademii petersburskiej w latach 1876-82 był kilkakrotnie wyróżniany srebrnymi i złotymi medalami. Po ukończeniu studiów wyjechał na stypendium do Rzymu i osiadł tam na stałe. Pozostawał w serdecznych stosunkach z Henrykiem Siemiradzkim, również rzymianinem z wyboru. Za nadesłane z Rzymu prace w 1886 otrzymał tytuł akademika w zakresie malarstwa historycznego. Jego specjalnością były niewielkie kompozycje rodzajowe osadzone w scenerii antycznej, nierzadko o zabarwieniu anegdotycznym. Czerpał tematy m.in. z Quo vadis? H. Sienkiewicza. W późniejszym okresie malował też pejzaże, a po podróży do Egiptu w 1903 również sceny orientalne. Był dobrym portrecistą. Obrazy Bakałowicza, utrzymane w manierze akademickiej, zdradzają dobre opanowanie warsztatu, cechuje je sprawność rysunku, żywy koloryt i upodobanie do szczegółu. Wystawiał w Rzymie, Warszawie oraz w Rosji, gdzie jego prace cieszyły się dużym wzięciem.
Syn malarza Władysława Bakałowicza. Pierwsze lekcje malarstwa pobierał w warszawskiej Klasie Rysunkowej. W latach 1874-76 kontynuował naukę w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona. W trakcie studiów w akademii petersburskiej w latach 1876-82 był kilkakrotnie wyróżniany srebrnymi i złotymi medalami. Po ukończeniu studiów wyjechał na stypendium do Rzymu i osiadł tam na stałe. Pozostawał w serdecznych stosunkach z Henrykiem Siemiradzkim, również rzymianinem z wyboru. Za nadesłane z Rzymu prace w 1886 otrzymał tytuł akademika w zakresie malarstwa historycznego. Jego specjalnością były niewielkie kompozycje rodzajowe osadzone w scenerii antycznej, nierzadko o zabarwieniu anegdotycznym. Czerpał tematy m.in. z Quo vadis? H. Sienkiewicza. W późniejszym okresie malował też pejzaże, a po podróży do Egiptu w 1903 również sceny orientalne. Był dobrym portrecistą. Obrazy Bakałowicza, utrzymane w manierze akademickiej, zdradzają dobre opanowanie warsztatu, cechuje je sprawność rysunku, żywy koloryt i upodobanie do szczegółu. Wystawiał w Rzymie, Warszawie oraz w Rosji, gdzie jego prace cieszyły się dużym wzięciem.
Description:
Vinicius and Ligia - scene from Quo Vadis, 1897
oil/board, 36 x 27 cm; signed, dated and inscribed lower right: 'S. BAKALOWICZ. ROMA (SZKIC) | MDCCCXCVII',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Prezentowany obraz Stefana Bakałowicza powstał w 1897 roku, na fali rosnącego zainteresowania powieścią Henryka Sienkiewicza "Quo vadis". Ze względu na wczesną datę można spekulować na temat przeznaczenia kompozycji. W 1897 roku "Quo vadis" nie było bowiem jeszcze światowym bestsellerem − włoskie tłumaczenie powieści ukazało się dopiero w 1899 roku, a francuskie, które utorowało Sienkiewiczowi drogę do literackiej Nagrody Nobla, w 1900. W 1897 roku, kiedy powstawał obraz Bakałowicza, "Quo vadis" było znane przede wszystkim w dwóch kręgach kulturowych − w Polsce i Rosji (powieść ukazała się w Petersburgu już 1896 roku). Bakałowicz swój obraz zaprezentował więc zapewne albo polsko-, albo rosyjskojęzycznej publiczności. Właściwie w tym samym czasie Henryk Siemiradzki tworzył swoją "Dirce chrześcijańską" − również inspirowaną powieścią Sienkiewicza i pokazaną w 1897 roku. Syn malarza Władysława Bakałowicza. Pierwsze lekcje malarstwa pobierał w warszawskiej Klasie Rysunkowej. W latach 1874-76 kontynuował naukę w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona. W trakcie studiów w akademii petersburskiej w latach 1876-82 był kilkakrotnie wyróżniany srebrnymi i złotymi medalami. Po ukończeniu studiów wyjechał na stypendium do Rzymu i osiadł tam na stałe. Pozostawał w serdecznych stosunkach z Henrykiem Siemiradzkim, również rzymianinem z wyboru. Za nadesłane z Rzymu prace w 1886 otrzymał tytuł akademika w zakresie malarstwa historycznego. Jego specjalnością były niewielkie kompozycje rodzajowe osadzone w scenerii antycznej, nierzadko o zabarwieniu anegdotycznym. Czerpał tematy m.in. z Quo vadis? H. Sienkiewicza. W późniejszym okresie malował też pejzaże, a po podróży do Egiptu w 1903 również sceny orientalne. Był dobrym portrecistą. Obrazy Bakałowicza, utrzymane w manierze akademickiej, zdradzają dobre opanowanie warsztatu, cechuje je sprawność rysunku, żywy koloryt i upodobanie do szczegółu. Wystawiał w Rzymie, Warszawie oraz w Rosji, gdzie jego prace cieszyły się dużym wzięciem.
Syn malarza Władysława Bakałowicza. Pierwsze lekcje malarstwa pobierał w warszawskiej Klasie Rysunkowej. W latach 1874-76 kontynuował naukę w prywatnej pracowni Wojciecha Gersona. W trakcie studiów w akademii petersburskiej w latach 1876-82 był kilkakrotnie wyróżniany srebrnymi i złotymi medalami. Po ukończeniu studiów wyjechał na stypendium do Rzymu i osiadł tam na stałe. Pozostawał w serdecznych stosunkach z Henrykiem Siemiradzkim, również rzymianinem z wyboru. Za nadesłane z Rzymu prace w 1886 otrzymał tytuł akademika w zakresie malarstwa historycznego. Jego specjalnością były niewielkie kompozycje rodzajowe osadzone w scenerii antycznej, nierzadko o zabarwieniu anegdotycznym. Czerpał tematy m.in. z Quo vadis? H. Sienkiewicza. W późniejszym okresie malował też pejzaże, a po podróży do Egiptu w 1903 również sceny orientalne. Był dobrym portrecistą. Obrazy Bakałowicza, utrzymane w manierze akademickiej, zdradzają dobre opanowanie warsztatu, cechuje je sprawność rysunku, żywy koloryt i upodobanie do szczegółu. Wystawiał w Rzymie, Warszawie oraz w Rosji, gdzie jego prace cieszyły się dużym wzięciem.
Description:
Vinicius and Ligia - scene from Quo Vadis, 1897
oil/board, 36 x 27 cm; signed, dated and inscribed lower right: 'S. BAKALOWICZ. ROMA (SZKIC) | MDCCCXCVII',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/deska
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany p.d.: 'S. BAKAŁOWICZ. ROMA (SZKIC) | MDCCCXCVII'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Polska
Literatura
porównaj: Bol’shaya kollektziya russkikh khudozhnikov, t. 1, Bakalovich, Bronnikov, Svedomsky, Semiradsky, Moskwa 2004, s. 26, poz. 21 (il.) (obraz "Pytanie i odpowiedź" z 1900 roku, w zbiorach Państwowego Muzeum Rosyjskiego w Petersburgu)
