135 x 160 cm

olej/płótno, 135 x 160 cm,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


„Często myślę o sobie jako o rzeczniku przegranej sprawy, portretuję margines marginesu, prowincję – geograficzną i mentalną – która okazuje się wielobarwnym i urodzajnym miejscem, gdzie idea mutuje, nabiera lokalnej specyfiki, pączkuje, puszcza kłącza i nikt jej tu nie spryskuje roundupem (środkiem owadobójczym), przez co jej owoce nie zawsze są piękne, ale mają niepowtarzalny smak. Drzemie tam ogromna siła kulturotwórcza. Brak znajomości zasad, więc ich nieprzestrzeganie. Wiesz o czym mówię? Jakbym przeczytał więcej książek, to nie miałbym odwagi zrobić pewnych rzeczy... i tak studiowałem na Akademii przez tyle lat”.
RADEK SZLAGA


Głównym motywem twórczości Radka Szlagi jest eksploracja zagadnień kultury wizualnej Ameryki oraz Europy Wschodniej, które artysta kolejno przetwarza i łączy z własną podświadomością i intuicją. Położenie geograficzne implikujące różnice kulturowe, społeczne i światopoglądowe są tematami, które nieprzerwanie pojawiają się w pracach artysty. Szlaga posługuje się kategoriami etniczności, tożsamości narodowej, języka czy historii, poprzez które dokonuje wizualizacji współczesnego świata rozumianego przez niego jako mapa Transatlantyku. Przedstawia tę przestrzeń jako obszar ciągłej wymiany kulturowej i migracji ludności wraz ze wszystkimi konsekwencjami tego procesu. W swoim malarstwie artysta porusza problemy nietolerancji rasowej czy religijnej, ludzi spychanych na margines społeczny czy wpływu kapitalizmu i człowieka na dzisiejszą rzeczywistość. Bohaterowie jego prac nieustannie ulegają transformacji, migrują oraz rekonstruują pola semiotyczne. W swoich obrazach Szlaga tworzy budzący niepokój obraz globalnej wioski, zmierzający ku postapokaliptycznej katastrofie. Dla wyrażenia nurtujących go problemów Szlaga korzysta z powszechnie znanego języka popkultury, elementów literatury, filmu, telewizji i reklamy. Częstokroć określany przez krytykę postmodernistą Szlaga prowadzi widza poprzez natłok zmultiplikowanych obrazów i ikon zaczerpniętych ze zglobalizowanego świata. W konsekwencji tej wędrówki otrzymujemy niezwykle ekspresyjną i osobistą panoramę współczesności, która pomimo swojego enigmatycznego charakteru ewokuje u odbiorcy intymne wspomnienia oraz wnikliwe obserwacje. Jak pisze Kuba Bąk: „Z całą mocą swobody i bezpretensjonalności buduje złożone poetyckie konstelacje postaci ludzkich i zwierzęcych, motywów, znaków, fragmentów pejzaży, sytuacji i zdarzeń, zdań i symboli. Trudno wskazać źródła tej ikonologii, tak jak trudno zrekonstruować ideologiczne pozycje, które determinują ich dobór (…). Szlaga jest odkrywcą niedosiężnych rejonów, gdzie rozprzestrzenia się dzika fauna antropocenu: żubronie, bezpańskie krowy, dumne kury, szopy pracze i mamuty. Gdzie drzemią wyliniałe białe niedźwiedzie, a różowe wieprze pasą się w błękicie pruskim. Wśród purpurowego syropu i cyjanku potasu kwitnie nieformalna ekonomia żuli i wyrzutków, low-life’ów, bękartów anarchii. Tu można uczyć się tego, co dobre i złe, od przedsiębiorców z getta, czarnych, górali i jaskiniowców, wytatuowanego chóru kryminalistów, seryjnych gwałcicieli i pospolitych morderców. Artysta konsekwentnie buduje fantasmagoryczną wspólnotę zdegenerowanych postaci, pogardzanych zwierząt, zmarginalizowanych społeczności, zdegradowanych terytoriów, zwulgaryzowanego języka logotypów i podpisów” (Kuba Bąk, W stronę przeciwstawnego kciuka, [w:] Radek Szlaga, Warszawa 2014, s. 15). Malarstwo Szlagi jawi się zatem jako dokumentacja pewnego procesu, gdzie przy pomocy powszechnie rozpoznawalnych i kojarzonych kategorii oraz znaków ujawnia niepokoje swoich czasów, zachowując przy tym swoiste zasady decorum. Szlaga nawiguje przez obrazy i ikony globalnego świata, czerpiąc zeń fragmenty wybrane wedle tylko jemu znanych kryteriów. W efekcie uzyskujemy potraktowaną niezwykle ekspresyjnie osobistą panoramę współczesności, która mimo swojego enigmatycznego, zagadkowego charakteru wywołuje u odbiorcy intymne obserwacje oraz przywołuje wspomnienia.
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom z Malarstwa pod kierunkiem prof. Jerzego Kałuckiego, p.t.: „Malarstwo 2” obroniony z wyróżnieniem. Laureat Nagrody Artystycznej Miasta Poznania w 2007 Od maja 2007 z Wojciechem Bąkowskim, Tomaszem Mrozem, Konradem Smoleńskim, Piotrem Bosackim, Magdaleną Starską i Izą Tarasewicz tworzy grupę artystyczną PENERSTWO. Twórca gazetki ściennej Dzień Sądu przy poznańskim Arsenale. Zajmuje się malarstwem. Mieszka i pracuje w Poznaniu.

Description:
"Pleasure Center", 2010
oil/canvas, 135 x 160 cm; , ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

olej/płótno

„Często myślę o sobie jako o rzeczniku przegranej sprawy, portretuję margines marginesu, prowincję – geograficzną i mentalną – która okazuje się wielobarwnym i urodzajnym miejscem, gdzie idea mutuje, nabiera lokalnej specyfiki, pączkuje, puszcza kłącza i nikt jej tu nie spryskuje roundupem (środkiem owadobójczym), przez co jej owoce nie zawsze są piękne, ale mają niepowtarzalny smak. Drzemie tam ogromna siła kulturotwórcza. Brak znajomości zasad, więc ich nieprzestrzeganie. Wiesz o czym mówię? Jakbym przeczytał więcej książek, to nie miałbym odwagi zrobić pewnych rzeczy... i tak studiowałem na Akademii przez tyle lat”.
RADEK SZLAGA


Głównym motywem twórczości Radka Szlagi jest eksploracja zagadnień kultury wizualnej Ameryki oraz Europy Wschodniej, które artysta kolejno przetwarza i łączy z własną podświadomością i intuicją. Położenie geograficzne implikujące różnice kulturowe, społeczne i światopoglądowe są tematami, które nieprzerwanie pojawiają się w pracach artysty. Szlaga posługuje się kategoriami etniczności, tożsamości narodowej, języka czy historii, poprzez które dokonuje wizualizacji współczesnego świata rozumianego przez niego jako mapa Transatlantyku. Przedstawia tę przestrzeń jako obszar ciągłej wymiany kulturowej i migracji ludności wraz ze wszystkimi konsekwencjami tego procesu. W swoim malarstwie artysta porusza problemy nietolerancji rasowej czy religijnej, ludzi spychanych na margines społeczny czy wpływu kapitalizmu i człowieka na dzisiejszą rzeczywistość. Bohaterowie jego prac nieustannie ulegają transformacji, migrują oraz rekonstruują pola semiotyczne. W swoich obrazach Szlaga tworzy budzący niepokój obraz globalnej wioski, zmierzający ku postapokaliptycznej katastrofie. Dla wyrażenia nurtujących go problemów Szlaga korzysta z powszechnie znanego języka popkultury, elementów literatury, filmu, telewizji i reklamy. Częstokroć określany przez krytykę postmodernistą Szlaga prowadzi widza poprzez natłok zmultiplikowanych obrazów i ikon zaczerpniętych ze zglobalizowanego świata. W konsekwencji tej wędrówki otrzymujemy niezwykle ekspresyjną i osobistą panoramę współczesności, która pomimo swojego enigmatycznego charakteru ewokuje u odbiorcy intymne wspomnienia oraz wnikliwe obserwacje. Jak pisze Kuba Bąk: „Z całą mocą swobody i bezpretensjonalności buduje złożone poetyckie konstelacje postaci ludzkich i zwierzęcych, motywów, znaków, fragmentów pejzaży, sytuacji i zdarzeń, zdań i symboli. Trudno wskazać źródła tej ikonologii, tak jak trudno zrekonstruować ideologiczne pozycje, które determinują ich dobór (…). Szlaga jest odkrywcą niedosiężnych rejonów, gdzie rozprzestrzenia się dzika fauna antropocenu: żubronie, bezpańskie krowy, dumne kury, szopy pracze i mamuty. Gdzie drzemią wyliniałe białe niedźwiedzie, a różowe wieprze pasą się w błękicie pruskim. Wśród purpurowego syropu i cyjanku potasu kwitnie nieformalna ekonomia żuli i wyrzutków, low-life’ów, bękartów anarchii. Tu można uczyć się tego, co dobre i złe, od przedsiębiorców z getta, czarnych, górali i jaskiniowców, wytatuowanego chóru kryminalistów, seryjnych gwałcicieli i pospolitych morderców. Artysta konsekwentnie buduje fantasmagoryczną wspólnotę zdegenerowanych postaci, pogardzanych zwierząt, zmarginalizowanych społeczności, zdegradowanych terytoriów, zwulgaryzowanego języka logotypów i podpisów” (Kuba Bąk, W stronę przeciwstawnego kciuka, [w:] Radek Szlaga, Warszawa 2014, s. 15). Malarstwo Szlagi jawi się zatem jako dokumentacja pewnego procesu, gdzie przy pomocy powszechnie rozpoznawalnych i kojarzonych kategorii oraz znaków ujawnia niepokoje swoich czasów, zachowując przy tym swoiste zasady decorum. Szlaga nawiguje przez obrazy i ikony globalnego świata, czerpiąc zeń fragmenty wybrane wedle tylko jemu znanych kryteriów. W efekcie uzyskujemy potraktowaną niezwykle ekspresyjnie osobistą panoramę współczesności, która mimo swojego enigmatycznego, zagadkowego charakteru wywołuje u odbiorcy intymne obserwacje oraz przywołuje wspomnienia.
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom z Malarstwa pod kierunkiem prof. Jerzego Kałuckiego, p.t.: „Malarstwo 2” obroniony z wyróżnieniem. Laureat Nagrody Artystycznej Miasta Poznania w 2007 Od maja 2007 z Wojciechem Bąkowskim, Tomaszem Mrozem, Konradem Smoleńskim, Piotrem Bosackim, Magdaleną Starską i Izą Tarasewicz tworzy grupę artystyczną PENERSTWO. Twórca gazetki ściennej Dzień Sądu przy poznańskim Arsenale. Zajmuje się malarstwem. Mieszka i pracuje w Poznaniu.