7
Agata Bogacka (1976) | "My", 2001
Estymacja:
100,000 zł - 140,000 zł
Sprzedane
110,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Nowe Pokolenie po 1989
Artysta
Agata Bogacka (1976)
Wymiary
114 x 130 cm
Kategoria
Opis
akryl/płótno, 114 x 130 cm, sygnowany i datowany na odwrociu: 'AGATA | 2001',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Praca „My” to jeden z ikonicznych obrazów Agaty Bogackiej z pierwszej, figuratywnej fazy jej artystycznej kariery z początkowych lat po roku 2000. To okres wielkiej rozpoznawalności artystki i jej zawodowego triumfu. Prace, malowane najczęściej na stonowanym, szarym tle, prezentowały postacie młodych kobiet, ale też i mężczyzn. Ich pozy magnetyzowały, zatrzymywały spojrzenie. Nakreślone wyraźną, komiksową kreską, z jednej strony nawiązywały do kultury popularnej, z drugiej stawiały nowe wyzwanie polskiej sztuce w krzykliwym boomie transformacji. Jak zmierzyć się z intymnością, pejzażem wewnętrznym? Jak uchwycić specyfikę kameralnego przeżycia wobec przyśpieszonych zmian społecznych i obyczajowych? Bogacka nigdy nie rezygnowała ze swoistej radykalnej intymności – kruchość na jej obrazach oddawała specjalnie ukazywana nagość portretowanych. Ich „kreskowe” uproszczenie komplikowało bliskie unaocznienie bezbronnego, nagiego ciała. Równocześnie, polemizując z zachodnią tradycją aktu uprzedmiotawiającą ciało, artystka nadawała nagości wymiar psychologiczny i podmiotowy. Prace z pierwszej serii posiadają zagęszczoną atmosferę wewnętrznego napięcia. Bogacka maluje własne wątpliwości, egzaminuje otoczenie z perspektywy tego, co wydaje się jej najciekawsze. Jej nowatorskie spojrzenie, które dużo zawdzięcza dynamicznie rozwijającemu się wtedy w Polsce myśleniu feministycznemu, ukazuje w odmienny sposób tradycyjne motywy wielkiego malarstwa europejskiego: portret, sceny codzienne, intymność, seksualność. Jej postacie nanoszone w prostej, ascetycznej estetyce, przepełnione są bogactwem skojarzeń, odniesień i przemyśleń. To artystyczna wrażliwość autorki wypełnia po wielekroć malarską, rzekomo uproszczoną technikę. Na tych płótnach dzieje się wszystko, gdyż wszystko się rodzi i objawia, jest jeszcze do dopowiedzenia. Obraz „My” to świetny przykład tego sposobu widzenia. Para na obrazie przedstawiona jest jak w słynnej pracy Davida Hockneya „Pan i Pani Clark oraz Percy”, powstałej 5 lat przed narodzinami Bogackiej. Portretuje ona parę designerów Ossiego Clarka i Celię Birtwell, znaną w londyńskim środowisku, wraz z ich kotem w domu w Notting Hill. Kobieta spodziewa się dziecka i dlatego obraz Hockneya porównywano do sceny nawiedzenia. U Bogackiej młoda para nie ma najwyraźniej ani zwierząt, ani potomstwa w planach. To przyjaciele artystki. W młodej parze jest coś, co zniewala i destabilizuje, ale zarazem jest otwarciem, afirmacją różnorodności. Leniwą powagę Hockneya zastępuje dowcipna, kameralna ironia Bogackiej (zawieszone w próżni żelazko). Kości zostały rzucone, możecie się wszyscy z nami utożsamić, rozpoznać we własnym losie. Tytułowe „My” to zaproszenie do autoprojekcji. Seria figuratywna w sztuce Bogackiej prezentowała pokolenie 20- i 30-latków szukających siebie na nowo wobec skąpych wzorów tradycji, osamotnionych, ale przepełnionych energią doniosłości tego momentu, kwestionujących zastane role i tworzących nowy porządek tożsamości, płci i społecznego układu.
W latach 1996 - 2001 studiowała na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (na dyplomie aneks z malarstwa). Swoje prace pokazywała na wielu wystawach indywidualnych m.in. „Ja krwawię” w CSW w Warszawie w 2003, „Najkrótsza droga do domu” w galerii „Raster” w Warszawie w 2004, "Did you love me? w Galerie Meyer Kainer w Wiedniu w 2005, "Pamiętniki" w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie w 2011 Uczestniczyła też w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i zagranicą m.in. „Rzeczywiście, młodzi są realistami” w CSW w Warszawie w 2002, "Malarstwo polskie XXI w." w Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie w 2006, "Double fond" w The Fair Gallery na Frieze Art Fair w Londynie w 2007 Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych oraz państwowych, takich jak CSW Zamek Ujazdowski, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Fundacja Sztuki Polskiej ING, Bank Austria Creditanstalt. Artystka związana z berlińską galerią „Aando Fine Art”.
Description:
"We", 2001
acrylic/canvas, 114 x 130 cm; signed and dated on the reverse: 'AGATA | 2001', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Praca „My” to jeden z ikonicznych obrazów Agaty Bogackiej z pierwszej, figuratywnej fazy jej artystycznej kariery z początkowych lat po roku 2000. To okres wielkiej rozpoznawalności artystki i jej zawodowego triumfu. Prace, malowane najczęściej na stonowanym, szarym tle, prezentowały postacie młodych kobiet, ale też i mężczyzn. Ich pozy magnetyzowały, zatrzymywały spojrzenie. Nakreślone wyraźną, komiksową kreską, z jednej strony nawiązywały do kultury popularnej, z drugiej stawiały nowe wyzwanie polskiej sztuce w krzykliwym boomie transformacji. Jak zmierzyć się z intymnością, pejzażem wewnętrznym? Jak uchwycić specyfikę kameralnego przeżycia wobec przyśpieszonych zmian społecznych i obyczajowych? Bogacka nigdy nie rezygnowała ze swoistej radykalnej intymności – kruchość na jej obrazach oddawała specjalnie ukazywana nagość portretowanych. Ich „kreskowe” uproszczenie komplikowało bliskie unaocznienie bezbronnego, nagiego ciała. Równocześnie, polemizując z zachodnią tradycją aktu uprzedmiotawiającą ciało, artystka nadawała nagości wymiar psychologiczny i podmiotowy. Prace z pierwszej serii posiadają zagęszczoną atmosferę wewnętrznego napięcia. Bogacka maluje własne wątpliwości, egzaminuje otoczenie z perspektywy tego, co wydaje się jej najciekawsze. Jej nowatorskie spojrzenie, które dużo zawdzięcza dynamicznie rozwijającemu się wtedy w Polsce myśleniu feministycznemu, ukazuje w odmienny sposób tradycyjne motywy wielkiego malarstwa europejskiego: portret, sceny codzienne, intymność, seksualność. Jej postacie nanoszone w prostej, ascetycznej estetyce, przepełnione są bogactwem skojarzeń, odniesień i przemyśleń. To artystyczna wrażliwość autorki wypełnia po wielekroć malarską, rzekomo uproszczoną technikę. Na tych płótnach dzieje się wszystko, gdyż wszystko się rodzi i objawia, jest jeszcze do dopowiedzenia. Obraz „My” to świetny przykład tego sposobu widzenia. Para na obrazie przedstawiona jest jak w słynnej pracy Davida Hockneya „Pan i Pani Clark oraz Percy”, powstałej 5 lat przed narodzinami Bogackiej. Portretuje ona parę designerów Ossiego Clarka i Celię Birtwell, znaną w londyńskim środowisku, wraz z ich kotem w domu w Notting Hill. Kobieta spodziewa się dziecka i dlatego obraz Hockneya porównywano do sceny nawiedzenia. U Bogackiej młoda para nie ma najwyraźniej ani zwierząt, ani potomstwa w planach. To przyjaciele artystki. W młodej parze jest coś, co zniewala i destabilizuje, ale zarazem jest otwarciem, afirmacją różnorodności. Leniwą powagę Hockneya zastępuje dowcipna, kameralna ironia Bogackiej (zawieszone w próżni żelazko). Kości zostały rzucone, możecie się wszyscy z nami utożsamić, rozpoznać we własnym losie. Tytułowe „My” to zaproszenie do autoprojekcji. Seria figuratywna w sztuce Bogackiej prezentowała pokolenie 20- i 30-latków szukających siebie na nowo wobec skąpych wzorów tradycji, osamotnionych, ale przepełnionych energią doniosłości tego momentu, kwestionujących zastane role i tworzących nowy porządek tożsamości, płci i społecznego układu.
W latach 1996 - 2001 studiowała na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (na dyplomie aneks z malarstwa). Swoje prace pokazywała na wielu wystawach indywidualnych m.in. „Ja krwawię” w CSW w Warszawie w 2003, „Najkrótsza droga do domu” w galerii „Raster” w Warszawie w 2004, "Did you love me? w Galerie Meyer Kainer w Wiedniu w 2005, "Pamiętniki" w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta w Warszawie w 2011 Uczestniczyła też w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i zagranicą m.in. „Rzeczywiście, młodzi są realistami” w CSW w Warszawie w 2002, "Malarstwo polskie XXI w." w Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie w 2006, "Double fond" w The Fair Gallery na Frieze Art Fair w Londynie w 2007 Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych oraz państwowych, takich jak CSW Zamek Ujazdowski, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Fundacja Sztuki Polskiej ING, Bank Austria Creditanstalt. Artystka związana z berlińską galerią „Aando Fine Art”.
Description:
"We", 2001
acrylic/canvas, 114 x 130 cm; signed and dated on the reverse: 'AGATA | 2001', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
akryl/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany na odwrociu: 'AGATA | 2001'
Proweniencja
Galeria Raster; kolekcja prywatna, Belgia
Wystawiany
DYPLOM, wystawa podyplomowa, Akademia Sztuk Pięknych, Warszawa 2001
