71
Ryszard Woźniak (1956) | "Koza", 1990
Estymacja:
50,000 zł - 70,000 zł
Sprzedane
50,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Ryszard Woźniak (1956)
Wymiary
110 x 90 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 110 x 90 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'RYSZARD WOŹNIAK | 1990 | KOZA | olej | 110x90 cm',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Stach Szabłowski w recenzji wystawy „Parada Równości” w Galerii Klimy Bocheńskiej w 2006 pisał: „Ryszard Woźniak to rasowy malarz. Jego obrazy są mocne, mają pazur, dodatkowo podbity prowokacyjnymi konceptami. W Polsce narzeka się, że młodzi artyści, którzy z racji metryki powinni być buntownikami, są letni, grzeczni, neutralni. O wiele bardziej zadziorni i niepokorni potrafią być twórcy z „generacji mistrzów”, tacy jak Ryszard Woźniak. Ten malarz pozostaje wciąż młody w swojej odświeżającej przekorze. Robi świetne, ironiczne malarstwo, które ma nie tylko dobrze wyglądać (choć wygląda), lecz także wchodzić w konfrontację z rzeczywistością, wytrącać z równowagi, siać inspirujący zamęt i ferment”. Powyższe zdania zdają się w pigułce opisywać najważniejsze cechy malarstwa Woźniaka, które niemalże od samego początku syntetyczne formy, będące jednak nośnikami do przekazywanych treści – w większości o ironicznym lub zabawnym charakterze, niestroniące jednak od podejmowania trudnych tematów. Te elementy wyraźnie wskazują też na powinowactwo ze słynną Gruppą, której członkiem był przez lata malarz. U boku Ryszarda Grzyba, Marka Sobczyka, Włodzimierza Pawlaka, Pawła Kowalewskiego i Jarosława Modzelewskiego twórca w latach 80. i 90. nadawał kształt i ton polskiej scenie artystycznej.
Prezentowana praca jest dość sentymentalnym zapisem codzienności artysty w pracowni. Tytułowy piecyk ogrzewał drewniany dom, w którym Woźniak przez lata malował. Urządzenie skonstruowane przez członka rodziny artysty ogrzewało pięćdziesięciometrową przestrzeń. Woźniak wspominał: „po odśnieżaniu na zewnątrz i ciężkiej pracy fizycznej nie raz zdarzyło mi się przysnąć w cieple piecyka w pracowni”. Białe koła umieszczone na przedstawieniu reprezentują opadające płatki śniegu, którym artysta przyglądał się ze swojej pracowni. Regularna struktura w tle natomiast przypomina o lesie, w otoczeniu którego znajdował się dom.
Oprócz niekwestionowanego uroku bijącego z pracy, „Koza” to też opowieść o scenie artystycznej początków lat 90., w której coraz mniejszą popularnością cieszyła się sztuka malarska. Po dużej fali zainteresowania tego rodzaju twórczością przyszło ochłodzenie – pokazane tu w postaci zimnej już rury odprowadzającej dym z pomieszczenia. W piecyku tli się jeszcze jednak trochę żaru.
Studiował w warszawskiej ASP w pracowni malarstwa S. Gierowskiego (dyplom w 1981). Od 1982 związany z Gruppą brał udział w niemal wszystkich jej wystawach i akcjach, współredagował jej pismo “Oj dobrze już”. W 1987 zdobył I nagrodę na II Biennale Młodych “Droga i Prawda” we Wrocławiu. W latach 1985-1989 (z przerwami) wraz z M. Sobczykiem pracował przy polichromii cerkwi neo-unickiej w Kostomłotach na Podlasiu. W 1986 wraz z Grzybem przebywał na stypendium w Berlinie Zachodnim. W 1991/92 wykładał w prywatnej Szkole Sztuki w Warszawie, założonej i prowadzonej przez J. Modzelewskiego i M. Sobczyka. Od 1992 prowadzi pracownię malarstwa w Instytucie Wychowania Plastycznego WSP w Zielonej Górze. W twórczości z lat 80. odnaleźć można komentarz do rzeczywistości PRL-u („Nowa fala popierdala”), tworzy też ekspresyjne prace w mocnej kolorystyce. Pod koniec lat 80-tych w jego malarstwie ujawnia się nurt symboliczny i metaforyczny. W latach 90-tych bierze udział w licznych performansach i instalacjach.
Description:
'Fireplace', 1990
oil/canvas, 110 x 90 cm; signed, dated and described on the reverse: 'RYSZARD WOzNIAK | 1990 | KOZA | olej | 110x90 cm', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Stach Szabłowski w recenzji wystawy „Parada Równości” w Galerii Klimy Bocheńskiej w 2006 pisał: „Ryszard Woźniak to rasowy malarz. Jego obrazy są mocne, mają pazur, dodatkowo podbity prowokacyjnymi konceptami. W Polsce narzeka się, że młodzi artyści, którzy z racji metryki powinni być buntownikami, są letni, grzeczni, neutralni. O wiele bardziej zadziorni i niepokorni potrafią być twórcy z „generacji mistrzów”, tacy jak Ryszard Woźniak. Ten malarz pozostaje wciąż młody w swojej odświeżającej przekorze. Robi świetne, ironiczne malarstwo, które ma nie tylko dobrze wyglądać (choć wygląda), lecz także wchodzić w konfrontację z rzeczywistością, wytrącać z równowagi, siać inspirujący zamęt i ferment”. Powyższe zdania zdają się w pigułce opisywać najważniejsze cechy malarstwa Woźniaka, które niemalże od samego początku syntetyczne formy, będące jednak nośnikami do przekazywanych treści – w większości o ironicznym lub zabawnym charakterze, niestroniące jednak od podejmowania trudnych tematów. Te elementy wyraźnie wskazują też na powinowactwo ze słynną Gruppą, której członkiem był przez lata malarz. U boku Ryszarda Grzyba, Marka Sobczyka, Włodzimierza Pawlaka, Pawła Kowalewskiego i Jarosława Modzelewskiego twórca w latach 80. i 90. nadawał kształt i ton polskiej scenie artystycznej.
Prezentowana praca jest dość sentymentalnym zapisem codzienności artysty w pracowni. Tytułowy piecyk ogrzewał drewniany dom, w którym Woźniak przez lata malował. Urządzenie skonstruowane przez członka rodziny artysty ogrzewało pięćdziesięciometrową przestrzeń. Woźniak wspominał: „po odśnieżaniu na zewnątrz i ciężkiej pracy fizycznej nie raz zdarzyło mi się przysnąć w cieple piecyka w pracowni”. Białe koła umieszczone na przedstawieniu reprezentują opadające płatki śniegu, którym artysta przyglądał się ze swojej pracowni. Regularna struktura w tle natomiast przypomina o lesie, w otoczeniu którego znajdował się dom.
Oprócz niekwestionowanego uroku bijącego z pracy, „Koza” to też opowieść o scenie artystycznej początków lat 90., w której coraz mniejszą popularnością cieszyła się sztuka malarska. Po dużej fali zainteresowania tego rodzaju twórczością przyszło ochłodzenie – pokazane tu w postaci zimnej już rury odprowadzającej dym z pomieszczenia. W piecyku tli się jeszcze jednak trochę żaru.
Studiował w warszawskiej ASP w pracowni malarstwa S. Gierowskiego (dyplom w 1981). Od 1982 związany z Gruppą brał udział w niemal wszystkich jej wystawach i akcjach, współredagował jej pismo “Oj dobrze już”. W 1987 zdobył I nagrodę na II Biennale Młodych “Droga i Prawda” we Wrocławiu. W latach 1985-1989 (z przerwami) wraz z M. Sobczykiem pracował przy polichromii cerkwi neo-unickiej w Kostomłotach na Podlasiu. W 1986 wraz z Grzybem przebywał na stypendium w Berlinie Zachodnim. W 1991/92 wykładał w prywatnej Szkole Sztuki w Warszawie, założonej i prowadzonej przez J. Modzelewskiego i M. Sobczyka. Od 1992 prowadzi pracownię malarstwa w Instytucie Wychowania Plastycznego WSP w Zielonej Górze. W twórczości z lat 80. odnaleźć można komentarz do rzeczywistości PRL-u („Nowa fala popierdala”), tworzy też ekspresyjne prace w mocnej kolorystyce. Pod koniec lat 80-tych w jego malarstwie ujawnia się nurt symboliczny i metaforyczny. W latach 90-tych bierze udział w licznych performansach i instalacjach.
Description:
'Fireplace', 1990
oil/canvas, 110 x 90 cm; signed, dated and described on the reverse: 'RYSZARD WOzNIAK | 1990 | KOZA | olej | 110x90 cm', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Stan zachowania
0
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'RYSZARD WOŹNIAK | 1990 | KOZA | olej | 110x90 cm'
Proweniencja
0
Literatura
0
Wystawiany
0
