13
Mela Muter Maria Melania Mutermilch | "Pejzaż - dwa stogi siana", około 1905
Estymacja:
350,000 zł - 450,000 zł
Sprzedane
600,000 zł
Aukcja na żywo
École de Paris
Wymiary
54,5 x 79,5 cm
Kategoria
Opis
olej/tektura, 54,5 x 79,5 cm, sygnowany l.d.: 'MUTER', na odwrociu papierowa nalepka wystawowa Maxwell Galleries w San Francisco, nalepki Galerie Gmurzynska w Kolonii oraz inne nalepki i napisy inwentarzowe
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Wyjechawszy na stałe do Francji w 1901 roku, Mela Muter już pierwsze letnie wakacje spędziła w Bretanii. Do wybuchu I wojny światowej region ten stał się główną miejscem wyjazdów malarki. Wybór surowej krainy wiązał się z jej artystyczną legendą: od pierwszych dekad XIX stulecia Bretanii stała się miejscem plenerem artystów nowoczesnych, a jej sławę ugruntował Paul Gauguin i szkoła Pont-Aven.
W latach 80. XIX wieku w tej małej wiosce zaczęła prężnie działać kolonia artystyczna, której twórcy pragnęli zreformować twórczość artystyczną. Odrzucili akademizm i naturalizm, zwrócili się ku dawnej sztuce dekoracyjnej, porzucili tradycyjne rozumienie perspektywy. Ich prace oparte były o prymat konturu oraz koloru sugestywnego. Gauguin w tym okresie stał się twórcą metody syntetyzmu, cloisonizmu oraz prekursorem malarskiego symbolizmu. Jego prace odnosiły się do wartości duchowych, które udawało się ewokować przez awangardową technikę malarską oraz bretońską tematykę: obrazy tamtejszego pejzażu, lokalnej duchowości i folkloru.
W podobnym okresie Bretania wabiła innych przybyszów z Polski: Eugeniusza Zaka, Henryka Haydena, Romana Kramsztyka czy Gustawa Gwozdeckiego. Narodowym przyczółkiem nad Atlantykiem stała się posiadłość Władysława Ślewińskiego w Le Pouldu. Malarz ten został od 1889 roku uczniem Gauguina i w autorskim sposób zinterpretował jego metodę syntetyzmu. Na przełomie wieków, jego dzieła wystawiane w kraju propagowały francuski modernizm, co znalazło swój mocny wyraz podczas ekspozycji prac Gauguina z kolekcji Ślewińskiego Salonie Aleksandra Krywulta w 1905 roku. Muter, której życie twórcze rozpięte było między Paryżem a Warszawą, odnalazła, podobnie jak Ślewiński, spokojne miejsce właśnie w Bretanii. Jej związek z regionem wiązał się również z znajomością z amerykańskim malarzem Charlesem Fromuthem, wokół którego zgromadziła się niewielka kolonia artystyczna.
Większa część obrazów z samego początku pobytu we Francji, a wystawianych w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, niezachowanych, a znanych jedynie z tytułów ujawnia inklinacje Muter dla nastrojowego bretońskiego krajobrazu („Burzliwy zachód”, „Szary dzień”, „Mewy nad morzem” i inne). Prezentowany krajobraz wykazuje bliskie formalne związki z najbardziej znanym gauguinowskim w charakterze dziełem Muter, pastelem „Kalwaria bretońska – Tronoën” (około 1902-1906, kolekcja Nawrockich). Artystka posłużyła się w nich antynaturalistycznie stosowanym kolorem, linearną stylizacją, wyrazistym konturem i płaszczyznowym traktowaniem przedstawienia. Szczególnie bliskie szkole Pont-Aven są tutaj plamy czystej barwy, żółcieni, fioletu czy połacie bieli w partii obłoków. W „Pejzażu – dwóch stogach siana” Muter podjęła temat znany w pejzażowych dzieł wielkich malarzy francuskiego modernizmu. Stogi z pasją malował i Gauguin, i van Gogh czy Monet.
Kształciła się w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet w Warszawie. W 1901 roku osiadła na stałe w Paryżu. Studia artystyczne kontynuowała w Académie de la Grande Chaumiere i Académie Colarossi. Od 1902 roku uczestniczyła w Salonach Paryskich. Była blisko związana z działającą w Paryżu polską kolonią artystyczno-literacką; uczestniczyła w ekspozycjach polskiej sztuki w Towarzystwie Artystów Polskich (1914) i Galerie du Musée Crillon (1922). W latach 1911-14 podróżowała do Hiszpanii, w 1915 i 1919 zwiedzała Szwajcarię. Wiele miesięcy spędziła w Bretanii i w południowych rejonach Francji. Mela Muter wypracowała swój własny, oryginalny styl wyrastający z tradycji postimpresjonizmu. Z malarstwa van Gogha przejęła wyrazisty kontur obiegający formy wydobyte szybkimi, wielokierunkowymi uderzeniami pędzla. Malowała urokliwe pejzaże i widoki miejskie, sceny rodzajowe oraz portrety.
Description:
"Landscape - two haystacks", circa 1905
oil/paperboard, 54.5 x 79.5 cm; signed lower left: 'MUTER', on the reverse paper exhibition label of Maxwell Galleries in San Francisco, labels of Galerie Gmurzynska in Cologne and anotherl labels and inventory inscirptions,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Wyjechawszy na stałe do Francji w 1901 roku, Mela Muter już pierwsze letnie wakacje spędziła w Bretanii. Do wybuchu I wojny światowej region ten stał się główną miejscem wyjazdów malarki. Wybór surowej krainy wiązał się z jej artystyczną legendą: od pierwszych dekad XIX stulecia Bretanii stała się miejscem plenerem artystów nowoczesnych, a jej sławę ugruntował Paul Gauguin i szkoła Pont-Aven.
W latach 80. XIX wieku w tej małej wiosce zaczęła prężnie działać kolonia artystyczna, której twórcy pragnęli zreformować twórczość artystyczną. Odrzucili akademizm i naturalizm, zwrócili się ku dawnej sztuce dekoracyjnej, porzucili tradycyjne rozumienie perspektywy. Ich prace oparte były o prymat konturu oraz koloru sugestywnego. Gauguin w tym okresie stał się twórcą metody syntetyzmu, cloisonizmu oraz prekursorem malarskiego symbolizmu. Jego prace odnosiły się do wartości duchowych, które udawało się ewokować przez awangardową technikę malarską oraz bretońską tematykę: obrazy tamtejszego pejzażu, lokalnej duchowości i folkloru.
W podobnym okresie Bretania wabiła innych przybyszów z Polski: Eugeniusza Zaka, Henryka Haydena, Romana Kramsztyka czy Gustawa Gwozdeckiego. Narodowym przyczółkiem nad Atlantykiem stała się posiadłość Władysława Ślewińskiego w Le Pouldu. Malarz ten został od 1889 roku uczniem Gauguina i w autorskim sposób zinterpretował jego metodę syntetyzmu. Na przełomie wieków, jego dzieła wystawiane w kraju propagowały francuski modernizm, co znalazło swój mocny wyraz podczas ekspozycji prac Gauguina z kolekcji Ślewińskiego Salonie Aleksandra Krywulta w 1905 roku. Muter, której życie twórcze rozpięte było między Paryżem a Warszawą, odnalazła, podobnie jak Ślewiński, spokojne miejsce właśnie w Bretanii. Jej związek z regionem wiązał się również z znajomością z amerykańskim malarzem Charlesem Fromuthem, wokół którego zgromadziła się niewielka kolonia artystyczna.
Większa część obrazów z samego początku pobytu we Francji, a wystawianych w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, niezachowanych, a znanych jedynie z tytułów ujawnia inklinacje Muter dla nastrojowego bretońskiego krajobrazu („Burzliwy zachód”, „Szary dzień”, „Mewy nad morzem” i inne). Prezentowany krajobraz wykazuje bliskie formalne związki z najbardziej znanym gauguinowskim w charakterze dziełem Muter, pastelem „Kalwaria bretońska – Tronoën” (około 1902-1906, kolekcja Nawrockich). Artystka posłużyła się w nich antynaturalistycznie stosowanym kolorem, linearną stylizacją, wyrazistym konturem i płaszczyznowym traktowaniem przedstawienia. Szczególnie bliskie szkole Pont-Aven są tutaj plamy czystej barwy, żółcieni, fioletu czy połacie bieli w partii obłoków. W „Pejzażu – dwóch stogach siana” Muter podjęła temat znany w pejzażowych dzieł wielkich malarzy francuskiego modernizmu. Stogi z pasją malował i Gauguin, i van Gogh czy Monet.
Kształciła się w Szkole Rysunku i Malarstwa dla Kobiet w Warszawie. W 1901 roku osiadła na stałe w Paryżu. Studia artystyczne kontynuowała w Académie de la Grande Chaumiere i Académie Colarossi. Od 1902 roku uczestniczyła w Salonach Paryskich. Była blisko związana z działającą w Paryżu polską kolonią artystyczno-literacką; uczestniczyła w ekspozycjach polskiej sztuki w Towarzystwie Artystów Polskich (1914) i Galerie du Musée Crillon (1922). W latach 1911-14 podróżowała do Hiszpanii, w 1915 i 1919 zwiedzała Szwajcarię. Wiele miesięcy spędziła w Bretanii i w południowych rejonach Francji. Mela Muter wypracowała swój własny, oryginalny styl wyrastający z tradycji postimpresjonizmu. Z malarstwa van Gogha przejęła wyrazisty kontur obiegający formy wydobyte szybkimi, wielokierunkowymi uderzeniami pędzla. Malowała urokliwe pejzaże i widoki miejskie, sceny rodzajowe oraz portrety.
Description:
"Landscape - two haystacks", circa 1905
oil/paperboard, 54.5 x 79.5 cm; signed lower left: 'MUTER', on the reverse paper exhibition label of Maxwell Galleries in San Francisco, labels of Galerie Gmurzynska in Cologne and anotherl labels and inventory inscirptions,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygnowany l.d.: 'MUTER'
Proweniencja
spuścizna po artystce; Galerie Gmurzynska, Kolonia; kolekcja prywatna, Europa
Wystawiany
Mela Muter: First One Man Exhibition in America of an Illustrious French Painter, Maxwell Galleries, San Francisco, 5 lipca - 6 sierpnia 1966
