67 x 35 x 40 cm

kamionka, 67 x 35 x 40 cm,

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.


W 1 połowie lat 70. XX wieku Barbara Zbrożyna wykonała serię świeczników. Ich formy nie zawsze sugerowały wizualnie przeznaczenie obiektów komunikowane jednocześnie przez nadaną im nazwę. Niemniej jednak cechą tych rzeźb jest to, że nawet wbrew pozorom niefunkcjonalności, można w nich umieścić świece. Prace te posiadają negatywowo-pozytywowe formy. Wykonane są z gliny kamionkowej ukształtowanej w ten sposób, że figura prezentuje zarówno miejsca wklęsłe, jak i wypukłe będące dwiema stronami jednej powierzchni, co daje wspomniany efekt pozytywów i negatywów.
Świeczniki, jeśli chodzi o ich znaczenie, z jednej strony pozostają przedmiotami użytkowymi, jednak – jak na sztukę rzeźby przystało – zwracają na siebie uwagę przede wszystkim formą i tym zakresem treści, który bezpośrednio z niej wynika. Przypominają minerały lub materię organiczną. Prezentowany w niniejszym katalogu świecznik może budzić nawet skojarzenia ze światem podwodnych roślin. To właśnie organiczność kształtów tej pracy nadaje jej niesamowitego wyglądu – daje wrażenie naturalnego osadu i tworu przyrody. Obok precyzyjnie opracowanych i polerowanych rzeźb Zbrożyny wykonywanych w kamieniu powstawały serie prac znacznie bardziej ekspresyjnych, naznaczonych śladem ręki artystki – należy do nich prezentowany tutaj obiekt.
Jak pisano w krytyce artystycznej początków lat 70. XX wieku, prace Zbrożyny miały wówczas dotykać tematu życia i śmierci. Jeśli pozostać przy takiej interpretacji, świecznik mógłby sugerować swoje rytualne przeznaczenie, związane z religią i obrzędowością (takimi wydarzeniami jak narodziny i śmierć). Może on jednak ewokować również codzienne rytuały – życie w domowym zaciszu.
Studiowała w ASP w Krakowie u prof. Xawerego Dunikowskiego - 1945-1947, a następnie w ASP w Warszawie w pracowni prof. Franciszka Strynkiewicza - 1947-1952. W latach 1951 - 1954 brała udział w rekonstrukcji zabytkowych rzeźb w Warszawie. Współzałożycielka awangardowej Grupy 55. Autorka rzeźb figuralnych, licznych portretów, kompozycji przestrzennych, pomników. Styl jej ewoluował od realizmu (słynna rzeźba przekupki na warszawskim Mariensztacie z 1949), przez syntetyczne uproszczenia i ekspresyjno-metaforyczną deformację do abstrakcji. Nadrzędną zasadą pracy twórczej Zbrożyny było widzenie rzeczywistości poprzez istnienie człowieka. Wynikało to nie tylko z bogatych doświadczeń artystycznych i pedagogicznych rzeźbiarki, ale i z tolerancji wobec ludzkich ułomności. Rzeźba nie wypełniała całkowicie obszaru twórczych poszukiwań Zbrożyny. Równorzędnym sposobem artystycznego wyrazu stał się rysunek. Co jakiś czas porzucała rzeźbę, aby w pełni poświęcić się kreślonym na papierze, swobodnie deformowanym, w pełni organicznym kształtom. Do swych rysunkowych fantazji wplatała szereg niedopowiedzianych do końca form, mających wyrażać ludzki dramat, żal po tym, co nieuniknione. W 2008 warszawska Zachęta zaprezentowała monograficzną wystawę artystki.

Description:
"Candlestick", 1973
stoneware, 67 x 35 x 40 cm;

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.

kamionka