10
Arman | "Long Term Parking", 2001
Estymacja:
300,000 zł - 500,000 zł
Sprzedane
270,000 zł
Aukcja na żywo
Rzeźba i formy przestrzenne
Artysta
Arman (1928 - 2005)
Wymiary
144 x 45 x 45 cm
Kategoria
Opis
instalacja/beton, 144 x 45 x 45 cm, sygnowany i numerowany na plakietce: 'arman EA 3/4’, edycja: EA 3/4
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
- Obiekt importowany spoza terytorium UE na podstawie odprawy czasowej. Importowy podatek VAT w wysokości 8% kwoty wylicytowanej, będzie doliczony do ceny sprzedaży obiektu.
W 1982 francuski artysta Arman zaprojektował i wykonał wielką kolumnę o wysokości 18 metrów, składającą się z 60 samochodów ustawionych pionowo jeden nad drugim i połączonych cementem. Wyglądały nieco jak materia organiczna zatopiona w formalinie – „okazy” zaprezentowane w formie wielkiej, pionowej sztaby. Realizację tę wykonano we francuskiej miejscowości Jouy-en-Josas. Arman zatytułował ją nieco żartobliwie „Long term parking”. Prezentowana w niniejszym katalogu praca jest pomniejszoną wersją wspomnianej realizacji wykonanej w otwartej przestrzeni. O ile tamta ma charakter monumentalny, ta – choć licząca powyżej 1,5 metra wysokości – posiada formę rzeźby o przeznaczeniu kameralnym czy galeryjnym. Prezentowana praca posiada nieco przewrotny charakter. Czyni nieruchomym to, co z założenia stworzone jest w celu przemieszczania się. Tym samym powiela koncept swojego pierwowzoru, w którym kilkadziesiąt samochodów umieszczono na „długoterminowym parkingu”. Daje to efekt cokolwiek surrealistyczny, ale też dekoracyjny. Pozwala to zwrócić uwagę na najważniejszy aspekt zarówno w tej pracy, jak i w całej twórczości Armana: powtórzenie, powielenie, nagromadzenie materii. Zatrzymanie samochodów, ich unieruchomienie, wydaje się zachętą do zwolnienia, zatrzymania się widza i pochylenia się nad tymi problemami, które w swojej twórczości poruszał Arman.
Twórczość Armana charakteryzuje się obecnością obiektów – skumulowanych, zgrupowanych razem, ułożonych w uporządkowany lub całkowicie chaotyczny sposób. Czasami są to przedmioty w dobrej kondycji, innym razem odznaczają się zużyciem, starością i cokolwiek śmieciowym charakterem. Tworzą zatem zorganizowane kompozycje lub zbiorowiska stłoczonych, spiętrzonych, jakby porzuconych gratów. W twórczości Armana dochodzą do głosu treści komentujące współczesne zjawiska kultury materialnej. Konsumpcjonizm, nadprodukcja, degradacja środowiska zachodząca przez nadmierne wytwarzanie przedmiotów i zaśmiecanie nimi planety. Trudno jednak stwierdzić, że Arman należał do grona szczególnie krytycznych, zacietrzewionych ideologicznie artystów – raczej komentował te wydarzenia, a nawet czerpał z nich inspirację. Jego własna twórczość pozostaje nie tylko ich reprezentacją, ale jest też ich częścią. Sam Arman korzystał w swoich działaniach z dobrodziejstwa (i przekleństwa) masowej produkcji przemysłowej. Logika przemysłowego powtórzenia koresponduje z logiką powielenia motywu, „segmentu” w jego własnej twórczości. Jedna dziedzina rzeczywistości wyrasta bezpośrednio z drugiej i syci się nią – czerpie z niej budulec i znaczenia.
Twórczość Armana należy do nurtu, który nazywany jest Nouveau Réalisme (nowy realizm). Nurt ten rozwijał się we Francji w latach 60. XX wieku. Twórczość artystów, których zalicza się do tej tendencji, charakteryzowała się częstym użyciem kolażu i asamblażu. Praktyki twórców, których wspólnie określa się w ten sposób, różniły się jednak znacząco. Co ich zatem łączyło? W październiku 1960 krytyk sztuki Pierre Restany zaprosił grono artystów do mieszkania Yves’a Kleina – malarza i performera. Uznał, że powinni utworzyć grupę występującą pod wspólną nazwą, co ułatwi im zaistnienie w świecie sztuki. Byli to: Arman, François Dufrêne, Raymond Hains, Martial Raysse, Daniel Spoerri, Jean Tinguely oraz Jacques Villeglé. Krytyk zaproponował im wspólne napisanie manifestu nowej grupy. Okazało się, że jedyne zdanie, co do którego zgodzić się wszyscy brzmiało: „Nowi realiści są świadomi swojej kolektywnej tożsamości; Nowy Realizm = nowa percepcja rzeczywistości”. Choć brzmiało to dość enigmatycznie, same prace Nowych Realistów wydawały się znacznie bardziej konkretne. Faktycznie, cechował je bezpośredni związek z otaczającą artystów, materialną rzeczywistością. Wykorzystywali oni obiekty gotowe – znalezione na słupach ogłoszeniowych plakaty, produkty przemysłowe, opakowania itd. Ich asamblaże i kolaże wykorzystywały wizualność dnia codziennego – późnokapitalistycznej kultury konsumpcyjnej. Sztandarowym przykładem tego kierunku była twórczość Armana; dobrze ilustruje jego założenia również prezentowana w tym katalogu praca artysty.
Description:
"Long Term Parking", 2001
installation/concrete, 144 x 45 x 45 cm; signed and numbered on the author’s plate: 'arman EA 3/4’, edition: EA 3/4,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
- This lot has been imported from outside the EU and placed under Temporary Admission regime. Import VAT is payable at 8% on the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
- Obiekt importowany spoza terytorium UE na podstawie odprawy czasowej. Importowy podatek VAT w wysokości 8% kwoty wylicytowanej, będzie doliczony do ceny sprzedaży obiektu.
W 1982 francuski artysta Arman zaprojektował i wykonał wielką kolumnę o wysokości 18 metrów, składającą się z 60 samochodów ustawionych pionowo jeden nad drugim i połączonych cementem. Wyglądały nieco jak materia organiczna zatopiona w formalinie – „okazy” zaprezentowane w formie wielkiej, pionowej sztaby. Realizację tę wykonano we francuskiej miejscowości Jouy-en-Josas. Arman zatytułował ją nieco żartobliwie „Long term parking”. Prezentowana w niniejszym katalogu praca jest pomniejszoną wersją wspomnianej realizacji wykonanej w otwartej przestrzeni. O ile tamta ma charakter monumentalny, ta – choć licząca powyżej 1,5 metra wysokości – posiada formę rzeźby o przeznaczeniu kameralnym czy galeryjnym. Prezentowana praca posiada nieco przewrotny charakter. Czyni nieruchomym to, co z założenia stworzone jest w celu przemieszczania się. Tym samym powiela koncept swojego pierwowzoru, w którym kilkadziesiąt samochodów umieszczono na „długoterminowym parkingu”. Daje to efekt cokolwiek surrealistyczny, ale też dekoracyjny. Pozwala to zwrócić uwagę na najważniejszy aspekt zarówno w tej pracy, jak i w całej twórczości Armana: powtórzenie, powielenie, nagromadzenie materii. Zatrzymanie samochodów, ich unieruchomienie, wydaje się zachętą do zwolnienia, zatrzymania się widza i pochylenia się nad tymi problemami, które w swojej twórczości poruszał Arman.
Twórczość Armana charakteryzuje się obecnością obiektów – skumulowanych, zgrupowanych razem, ułożonych w uporządkowany lub całkowicie chaotyczny sposób. Czasami są to przedmioty w dobrej kondycji, innym razem odznaczają się zużyciem, starością i cokolwiek śmieciowym charakterem. Tworzą zatem zorganizowane kompozycje lub zbiorowiska stłoczonych, spiętrzonych, jakby porzuconych gratów. W twórczości Armana dochodzą do głosu treści komentujące współczesne zjawiska kultury materialnej. Konsumpcjonizm, nadprodukcja, degradacja środowiska zachodząca przez nadmierne wytwarzanie przedmiotów i zaśmiecanie nimi planety. Trudno jednak stwierdzić, że Arman należał do grona szczególnie krytycznych, zacietrzewionych ideologicznie artystów – raczej komentował te wydarzenia, a nawet czerpał z nich inspirację. Jego własna twórczość pozostaje nie tylko ich reprezentacją, ale jest też ich częścią. Sam Arman korzystał w swoich działaniach z dobrodziejstwa (i przekleństwa) masowej produkcji przemysłowej. Logika przemysłowego powtórzenia koresponduje z logiką powielenia motywu, „segmentu” w jego własnej twórczości. Jedna dziedzina rzeczywistości wyrasta bezpośrednio z drugiej i syci się nią – czerpie z niej budulec i znaczenia.
Twórczość Armana należy do nurtu, który nazywany jest Nouveau Réalisme (nowy realizm). Nurt ten rozwijał się we Francji w latach 60. XX wieku. Twórczość artystów, których zalicza się do tej tendencji, charakteryzowała się częstym użyciem kolażu i asamblażu. Praktyki twórców, których wspólnie określa się w ten sposób, różniły się jednak znacząco. Co ich zatem łączyło? W październiku 1960 krytyk sztuki Pierre Restany zaprosił grono artystów do mieszkania Yves’a Kleina – malarza i performera. Uznał, że powinni utworzyć grupę występującą pod wspólną nazwą, co ułatwi im zaistnienie w świecie sztuki. Byli to: Arman, François Dufrêne, Raymond Hains, Martial Raysse, Daniel Spoerri, Jean Tinguely oraz Jacques Villeglé. Krytyk zaproponował im wspólne napisanie manifestu nowej grupy. Okazało się, że jedyne zdanie, co do którego zgodzić się wszyscy brzmiało: „Nowi realiści są świadomi swojej kolektywnej tożsamości; Nowy Realizm = nowa percepcja rzeczywistości”. Choć brzmiało to dość enigmatycznie, same prace Nowych Realistów wydawały się znacznie bardziej konkretne. Faktycznie, cechował je bezpośredni związek z otaczającą artystów, materialną rzeczywistością. Wykorzystywali oni obiekty gotowe – znalezione na słupach ogłoszeniowych plakaty, produkty przemysłowe, opakowania itd. Ich asamblaże i kolaże wykorzystywały wizualność dnia codziennego – późnokapitalistycznej kultury konsumpcyjnej. Sztandarowym przykładem tego kierunku była twórczość Armana; dobrze ilustruje jego założenia również prezentowana w tym katalogu praca artysty.
Description:
"Long Term Parking", 2001
installation/concrete, 144 x 45 x 45 cm; signed and numbered on the author’s plate: 'arman EA 3/4’, edition: EA 3/4,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
- This lot has been imported from outside the EU and placed under Temporary Admission regime. Import VAT is payable at 8% on the hammer price.
Technika
instalacja/beton
Sygnatura
sygnowany i numerowany na plakietce: 'arman EA 3/4’
Proweniencja
ArtCurial, 2012; kolekcja prywatna, Szwajcaria
