1207
Stanisław Wyspiański | Projekt mebli, 1904 (?)
Estymacja:
10,000 zł - 15,000 zł
Sprzedane
9,500 zł
Aukcja online
Młoda Polska. Malarstwo, Rysunek, Grafika
Wymiary
21 x 17 cm
Kategoria
Opis
ołówek/papier, 21 x 17 cm, opisany u góry: 'Piotr Orleański l.2 ul. Filipa'
na odwrociu opisany: 'No 448/W. | Stanisław Wyspiański | Projekt: | Piotr Orleański L: 2 ul. Filipa'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Stanisław Wyspiański był artystą wszechstronnym – obok twórczości czysto plastycznej zajmował się również projektowaniem mebli oraz wnętrz. Pragnął tworzyć spójne przestrzenie inspirując się związkami człowieka z naturą oraz konfrontując się z antycznymi, europejskimi czy ludowymi wzorcami. Najbardziej znaną realizacją Wyspiańskiego jest projekt wnętrza Domu Towarzystwa Lekarskiego przy ulicy Radziwiłłowskiej w Krakowie. Biorąc pod uwagę detale oferowanego projektu, można przypuszczać, że dotyczył on również branży medycznej. „Sam szkic jest bardzo wstępny, na etapie koncepcji, zawiera jednak kilka istotnych informacji. Można domniemywać, że powstawał podczas ustalania przeznaczenia mebli na co wskazuje dość chaotyczne zmieszanie różnych stadiów rysunków. Sądząc po charakterze planu rozmieszczenia siedzisk – przekroju poziomego – zleceniodawcą mógł być lekarz z prywatną praktyką. Zachował się analogiczny projekt (znacznie obszerniejszy – Plan mieszkania Żeleńskich), w którym autor posługuje się taką samą metodą – przekroju poziomego – dla rozplanowania funkcji poszczególnych pomieszczeń, pośród których pojawiają się drobne rysunki mebli. Poza rysunkami krzeseł dla Izby Przemysłowo Handlowej nie zachowały się (…) żadne inne rysunki tapicerowanych mebli, które artysta wykonywał. Były by to więc kolejne z nielicznych zachowanych. Ich detale świadczą też o ewolucji formy projektowanych mebli, najczęściej jednak zgeometryzowanej i prostej ale uzupełnionej tapicerowanym wałkiem – podłokietnikiem czy użyciem dekoracyjnych gwoździ tapicerskich” (fragment ekspertyzy Marty Romanowskiej załączonej do oferowanego rysunku z 2020 roku).
Dramatopisarz, poeta, malarz i reformator teatru. W latach 1884-85 i 1887-95 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (był m.in. uczniem i współpracownikiem Jana Matejki) oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1890-94 przebywał za granicą, głównie w Paryżu, gdzie oddziałała na niego sztuka Paula Gauguina, nabistów oraz drzeworyt japoński. W latach 1898-98 był kierownikiem graficznym krakowskiego czasopisma "Życie". W latach 1898-1905 działał m.in. jako inscenizator w krakowskim teatrze. W 1906 roku został docentem w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Od 1897 roku był członkiem Towarzystwa Sztuka. Ulubioną techniką Stanisława Wyspiańskiego był pastel. Zajmował się też grafiką (m.in. ilustracje do Iliady, winiety i układy graficzne tygodnika krakowskiego "Życie" oraz publikowanych własnych dramatów). Ważne miejsce w jego działalności, rozpoczętej współpracą z Janem Matejką i Józefem Mehofferem przy polichromii Kościoła Mariackiego, zajmowały projekty witraży i polichromii wnętrz: np. w krakowskim kościele Franciszkanów 1897-1905, w katedrze lwowskiej 1892-94 i wawelskiej 1900-02 (nie zrealizowane). W twórczości plastycznej Wyspiańskiego przeważał portret, w dziedzinie którego reprezentował ekspresjonizm (np. portrety Kazimierza Lewandowskiego i Lucjana Rydla 1898) i pejzaż (m.in. cykl widoków na Kopiec Kościuszki 1904-05). Wyspiański opracowywał scenografie do własnych dramatów, projekty dekoracji wnętrz (np. Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie), mebli i tkanin oraz projekty architektoniczne. Był jednym z twórców programu i praktyki tzw. sztuki stosowanej w Polsce, reformatorem grafiki książkowej. W jego stylu widoczny jest zarówno trwały wpływ Matejki, jak i żywe związki z secesją (dekoracyjność, charakterystyczna giętka i kapryśna linia, stylizacje roślinne) oraz wpływy impresjonizmu.
Description:
Furniture design, 1904 (?)
pencil/paper, 21 x 17 cm; described above: 'Piotr Orleanski l.2 ul. Filipa'
na odwrociu opisany: 'No 448/W. | Stanislaw Wyspianski | Projekt: | Piotr Orleanski L: 2 ul. Filipa',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
na odwrociu opisany: 'No 448/W. | Stanisław Wyspiański | Projekt: | Piotr Orleański L: 2 ul. Filipa'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Stanisław Wyspiański był artystą wszechstronnym – obok twórczości czysto plastycznej zajmował się również projektowaniem mebli oraz wnętrz. Pragnął tworzyć spójne przestrzenie inspirując się związkami człowieka z naturą oraz konfrontując się z antycznymi, europejskimi czy ludowymi wzorcami. Najbardziej znaną realizacją Wyspiańskiego jest projekt wnętrza Domu Towarzystwa Lekarskiego przy ulicy Radziwiłłowskiej w Krakowie. Biorąc pod uwagę detale oferowanego projektu, można przypuszczać, że dotyczył on również branży medycznej. „Sam szkic jest bardzo wstępny, na etapie koncepcji, zawiera jednak kilka istotnych informacji. Można domniemywać, że powstawał podczas ustalania przeznaczenia mebli na co wskazuje dość chaotyczne zmieszanie różnych stadiów rysunków. Sądząc po charakterze planu rozmieszczenia siedzisk – przekroju poziomego – zleceniodawcą mógł być lekarz z prywatną praktyką. Zachował się analogiczny projekt (znacznie obszerniejszy – Plan mieszkania Żeleńskich), w którym autor posługuje się taką samą metodą – przekroju poziomego – dla rozplanowania funkcji poszczególnych pomieszczeń, pośród których pojawiają się drobne rysunki mebli. Poza rysunkami krzeseł dla Izby Przemysłowo Handlowej nie zachowały się (…) żadne inne rysunki tapicerowanych mebli, które artysta wykonywał. Były by to więc kolejne z nielicznych zachowanych. Ich detale świadczą też o ewolucji formy projektowanych mebli, najczęściej jednak zgeometryzowanej i prostej ale uzupełnionej tapicerowanym wałkiem – podłokietnikiem czy użyciem dekoracyjnych gwoździ tapicerskich” (fragment ekspertyzy Marty Romanowskiej załączonej do oferowanego rysunku z 2020 roku).
Dramatopisarz, poeta, malarz i reformator teatru. W latach 1884-85 i 1887-95 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (był m.in. uczniem i współpracownikiem Jana Matejki) oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1890-94 przebywał za granicą, głównie w Paryżu, gdzie oddziałała na niego sztuka Paula Gauguina, nabistów oraz drzeworyt japoński. W latach 1898-98 był kierownikiem graficznym krakowskiego czasopisma "Życie". W latach 1898-1905 działał m.in. jako inscenizator w krakowskim teatrze. W 1906 roku został docentem w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Od 1897 roku był członkiem Towarzystwa Sztuka. Ulubioną techniką Stanisława Wyspiańskiego był pastel. Zajmował się też grafiką (m.in. ilustracje do Iliady, winiety i układy graficzne tygodnika krakowskiego "Życie" oraz publikowanych własnych dramatów). Ważne miejsce w jego działalności, rozpoczętej współpracą z Janem Matejką i Józefem Mehofferem przy polichromii Kościoła Mariackiego, zajmowały projekty witraży i polichromii wnętrz: np. w krakowskim kościele Franciszkanów 1897-1905, w katedrze lwowskiej 1892-94 i wawelskiej 1900-02 (nie zrealizowane). W twórczości plastycznej Wyspiańskiego przeważał portret, w dziedzinie którego reprezentował ekspresjonizm (np. portrety Kazimierza Lewandowskiego i Lucjana Rydla 1898) i pejzaż (m.in. cykl widoków na Kopiec Kościuszki 1904-05). Wyspiański opracowywał scenografie do własnych dramatów, projekty dekoracji wnętrz (np. Towarzystwa Lekarskiego w Krakowie), mebli i tkanin oraz projekty architektoniczne. Był jednym z twórców programu i praktyki tzw. sztuki stosowanej w Polsce, reformatorem grafiki książkowej. W jego stylu widoczny jest zarówno trwały wpływ Matejki, jak i żywe związki z secesją (dekoracyjność, charakterystyczna giętka i kapryśna linia, stylizacje roślinne) oraz wpływy impresjonizmu.
Description:
Furniture design, 1904 (?)
pencil/paper, 21 x 17 cm; described above: 'Piotr Orleanski l.2 ul. Filipa'
na odwrociu opisany: 'No 448/W. | Stanislaw Wyspianski | Projekt: | Piotr Orleanski L: 2 ul. Filipa',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
ołówek/papier
Proweniencja
kolekcja Alfreda Lenicy
