41
Tomasz Tatarczyk | "Dyptyk czarny", 1982/3
Estymacja:
70,000 zł - 100,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Dekada buntu. Polska sztuka lat 80.
Artysta
Tomasz Tatarczyk (1947 - 2010)
Wymiary
120 x 120 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 120 x 120 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'TOMASZ TATARCZYK | "DYPTYK | CZARNY" 1982/83 | TATARCZYK'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Tomasz Tatarczyk jest autorytetem w doniosłej dziedzinie czerni. Jest jej znawcą i analitykiem, badaczem wrażliwym na czystość tonu, tropicielem rzetelnych efektów wydestylowanych z jej potyczek ze światłem”.
Jarosław Mikołajewski [w:] Tomasz Tatarczyk, katalog wystawy w galerii Stara, Lublin 1993, s. nlb.
Zaprezentowana praca składa się z dwóch płócien połączonych ze sobą czarnym sznurkiem. Sznurek ten nie tylko scala dwie prace składające się na dyptyk, ale również jest przepleciony wokół zewnętrznych krawędzi realizacji. Prace, które artysta tworzył we wczesnych latach 80., miały charakter eksperymentalny. Lokują się one na pograniczu instalacji, rzeźby, malarstwa, a także prac typu site specific. W tym okresie artysta sięgał po nieszablonowe rozwiązania oraz testował różnorodne materiały. Obrazy te są dyskretnie podziurawione, artysta w celu połączenia części stosował zwykle sznurek lub zawiasy. W swoje formie praca nawiązuje do kształtu księgi, którą można swobodnie otwierać i zamykać, zachęcając jednakowo widza do interakcji. Obiekty te mogłyby być wieszane lub stawiane pionowo. Zaprezentowana praca należy do wspomnianego, wczesnego cyklu prac „Księgi”, jednak artysta po pewnym czasie przestał stosować owo nazewnictwo. Prace jednak nadal wykonywał na tej samej zasadzie i nadawał im podobną formę.
Prezentowana praca zdaje się kontynuować ideę pracy dyplomowej zatytułowanej „Przedmioty bezużyteczne”, którą artysta wykonał na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod okiem Jana Tarasina. Inspirowany dokonaniami profesora artysta, stworzył cykl monochromatycznych dzieł, które – jak twierdził – miały na celu nieodwzorowanie rzeczywistości, ale uwiecznienie możliwości płynących z obserwacji, pozornie nieinteresujących i porzuconych przedmiotów, takich jak kartka papieru, niemających na celu cieszenia ludzkiego oka. Nie wprawiają w dobre samopoczucie, lecz istnieją same dla siebie. Kompozycje uwieczniające przedmioty tego typu, niejako zamrażają je, a jednocześnie cechują się chłodem.
W latach 80. odbyła się pierwsza wystawa artysty – w galerii Foksal w 1984. Warto wspomnieć, że Tatarczyk jest malarzem, który późno zadebiutował. Początkowo studiował na Politechnice Warszawskiej w latach 1966-72, a następnie w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1980-88 był asystentem na Wydziale Malarstwa w tamtejszej Akademii. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych, m.in. w: Galerii Foksal, galerii BWA w Lublinie, Galerii Awangarda we Wrocławiu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii 86 w Łodzi, Galerii Zachęta w Warszawie, Soho Center for Visual Arts w Nowym Jorku, Galerie Ucher, Kolonia.
Swoje życie dzielił pomiędzy Warszawę, a dom pod Kazimierzem. Natura i pejzaż były jego naturalnym środowiskiem i inspiracją. Studiował w warszawskiej ASP, wcześniej ukończył studia na Politechnice. Jego twórczość jest efektem wnikliwej obserwacji wybranych z otoczenia i wielokrotnie powtarzanych motywów: zamknięte bramy, drogi, wzgórza, wąwozy, woda i unoszące się na jej powierzchni łodzie lub brodzące w niej psy. Od 1984 roku współpracował z Galerią Foksal w Warszawie. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych m.in. w : Galerii Foksal, galerii BWA w Lublinie, Galerii Awangarda we Wrocławiu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii 86 w Łodzi, w Galerii Zachęta w Warszawie, Soho Center for Visual Arts w Nowym Jorku, Galerie Ucher, Kolonia. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych. W 1999 roku został laureatem Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Rysunku we Wrocławiu. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w N owym Jorku; Fundacji Sorosa w USA i Fundacji Rockefellera we Włoszech. W ostatnim czasie walczył z chorobą, malował mniej. W 2009 roku uhonorowany został za 2008 rok nagrodą im. Jana Cybisa przyznawaną wybitnym malarzom przez Związek Polskich Artystów Plastyków za całokształt twórczości.
Description:
"Black diptych", 1982/3
oil/canvas, 120 x 120 cm; signed, dated and described on the reverse: 'TOMASZ TATARCZYK | "DYPTYK | CZARNY" 1982/83 | TATARCZYK',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
„Tomasz Tatarczyk jest autorytetem w doniosłej dziedzinie czerni. Jest jej znawcą i analitykiem, badaczem wrażliwym na czystość tonu, tropicielem rzetelnych efektów wydestylowanych z jej potyczek ze światłem”.
Jarosław Mikołajewski [w:] Tomasz Tatarczyk, katalog wystawy w galerii Stara, Lublin 1993, s. nlb.
Zaprezentowana praca składa się z dwóch płócien połączonych ze sobą czarnym sznurkiem. Sznurek ten nie tylko scala dwie prace składające się na dyptyk, ale również jest przepleciony wokół zewnętrznych krawędzi realizacji. Prace, które artysta tworzył we wczesnych latach 80., miały charakter eksperymentalny. Lokują się one na pograniczu instalacji, rzeźby, malarstwa, a także prac typu site specific. W tym okresie artysta sięgał po nieszablonowe rozwiązania oraz testował różnorodne materiały. Obrazy te są dyskretnie podziurawione, artysta w celu połączenia części stosował zwykle sznurek lub zawiasy. W swoje formie praca nawiązuje do kształtu księgi, którą można swobodnie otwierać i zamykać, zachęcając jednakowo widza do interakcji. Obiekty te mogłyby być wieszane lub stawiane pionowo. Zaprezentowana praca należy do wspomnianego, wczesnego cyklu prac „Księgi”, jednak artysta po pewnym czasie przestał stosować owo nazewnictwo. Prace jednak nadal wykonywał na tej samej zasadzie i nadawał im podobną formę.
Prezentowana praca zdaje się kontynuować ideę pracy dyplomowej zatytułowanej „Przedmioty bezużyteczne”, którą artysta wykonał na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod okiem Jana Tarasina. Inspirowany dokonaniami profesora artysta, stworzył cykl monochromatycznych dzieł, które – jak twierdził – miały na celu nieodwzorowanie rzeczywistości, ale uwiecznienie możliwości płynących z obserwacji, pozornie nieinteresujących i porzuconych przedmiotów, takich jak kartka papieru, niemających na celu cieszenia ludzkiego oka. Nie wprawiają w dobre samopoczucie, lecz istnieją same dla siebie. Kompozycje uwieczniające przedmioty tego typu, niejako zamrażają je, a jednocześnie cechują się chłodem.
W latach 80. odbyła się pierwsza wystawa artysty – w galerii Foksal w 1984. Warto wspomnieć, że Tatarczyk jest malarzem, który późno zadebiutował. Początkowo studiował na Politechnice Warszawskiej w latach 1966-72, a następnie w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1980-88 był asystentem na Wydziale Malarstwa w tamtejszej Akademii. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych, m.in. w: Galerii Foksal, galerii BWA w Lublinie, Galerii Awangarda we Wrocławiu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii 86 w Łodzi, Galerii Zachęta w Warszawie, Soho Center for Visual Arts w Nowym Jorku, Galerie Ucher, Kolonia.
Swoje życie dzielił pomiędzy Warszawę, a dom pod Kazimierzem. Natura i pejzaż były jego naturalnym środowiskiem i inspiracją. Studiował w warszawskiej ASP, wcześniej ukończył studia na Politechnice. Jego twórczość jest efektem wnikliwej obserwacji wybranych z otoczenia i wielokrotnie powtarzanych motywów: zamknięte bramy, drogi, wzgórza, wąwozy, woda i unoszące się na jej powierzchni łodzie lub brodzące w niej psy. Od 1984 roku współpracował z Galerią Foksal w Warszawie. Jego prace były prezentowane na wielu wystawach indywidualnych m.in. w : Galerii Foksal, galerii BWA w Lublinie, Galerii Awangarda we Wrocławiu, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie, Galerii 86 w Łodzi, w Galerii Zachęta w Warszawie, Soho Center for Visual Arts w Nowym Jorku, Galerie Ucher, Kolonia. Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych. W 1999 roku został laureatem Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Rysunku we Wrocławiu. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej w N owym Jorku; Fundacji Sorosa w USA i Fundacji Rockefellera we Włoszech. W ostatnim czasie walczył z chorobą, malował mniej. W 2009 roku uhonorowany został za 2008 rok nagrodą im. Jana Cybisa przyznawaną wybitnym malarzom przez Związek Polskich Artystów Plastyków za całokształt twórczości.
Description:
"Black diptych", 1982/3
oil/canvas, 120 x 120 cm; signed, dated and described on the reverse: 'TOMASZ TATARCZYK | "DYPTYK | CZARNY" 1982/83 | TATARCZYK',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: 'TOMASZ TATARCZYK | "DYPTYK | CZARNY" 1982/83 | TATARCZYK'
Wystawiany
Wystawa indywidualna, Galeria Studio, 1985; Tomasz Tatarczyk – Księgi, Galeria Wizytująca, Warszawa, 16.01-13.02.2016
