6
Leon Tarasewicz | Bez tytułu - tryptyk, 1988
Estymacja:
250,000 zł - 350,000 zł
Sprzedane
250,000 zł
Aukcja na żywo
Dekada buntu. Polska sztuka lat 80.
Artysta
Leon Tarasewicz (1957)
Wymiary
190 x 390 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 190 x 390 cm, każda część sygnowana, datowana i opisana na odwrociu: 'LEON TARASEWICZ 1988 | NEW YORK | [wskazówka montażowa]', na odwrociu nalepki z opisem pracy z Galerii Nordenhake w Berlinie
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
W latach 80. prace Tarasewicza stawały się coraz bardziej abstrakcyjne. Artysta w sposób regularny komponował elementy na płótnach, które wypełniał powtarzającymi się motywami. Wśród nich należy wymienić pnie drzew, szkółki leśne, ptaki latające nad ziemią. W centrum artystycznych zainteresowań artysty znalazł się kolor, faktura oraz światło. Jego sztuka już wtedy nosiła znamiona prostoty oraz subtelności. Artysta najchętniej sięgał po kolory podstawowe, często stosował w ramach jednej pracy barwy dopełniające.
Początek lat 80. to okres studiów, podczas których chętnie uczestniczył w plenerach i dużo podróżował. Kontakty nawiązane w latach 1980-81 z Białorusinami w Warszawie zaowocowały lekturami oraz próbami odnalezienia się i określenia własnej tożsamości. Artysta obronił dyplom w 1984 w pracowni Tadeusz Dominika. Już na dyplomowych pracach głównym motywem była natura oraz przyroda, którą Tarasewicz przedstawiał za pomocą wyabstrahowanych motywów zredukowanych praktycznie do znaków. W przypadku tych prac, podobnie jak w późniejszej twórczości malarza, inspiracją były pejzaże podziwiane w trakcie plenerów.
Po ukończeniu studiów Tarasewicz wrócił do swojej rodzinnej wsi, białostockich Walił. Część domu rodziców wyremontował na swoją pracownię. Waliły stały się dla niego stałym punktem odniesienia. To właśnie tamtejsza natura jest dla malarza ciągłym źródłem inspiracji, której z uważnością się przygląda. W 1985 Tarasewicz wydzierżawił budynek nieczynnej szkoły, którą po latach kupił. Do dziś mieszka oraz pracuje w Waliłach. Jak opisuje niezwykły charakter rodzinnych stron artysty Mariusz Hermansdorfer: „Urodzony i wychowany na wsi, dojrzewał Leon Tarasewicz w stałym kontakcie z przyrodą. Lasy, pola i łąki ziemi białostockiej, jej piękno, ale i zaniedbanie, jej wielokulturowość kształtowały mentalność artysty. Świat, w którym rósł, był i ciągle jest między. Między Wschodem i Zachodem, na rubieżach dwóch kultur, między wartościami i mankamentami współczesnej cywilizacji a wartościami i trudnościami, które występują w bezpośrednim współżyciu z naturą. Między prawosławiem i katolicyzmem, Białorusią i Polską… (…) Uczestniczy w życiu artystycznym” (Mariusz Hermansdorfer, Nasza Galeria – Leon Tarasewicz, „Odra” 1988, nr 12, [cyt. za:] Mariusz Hermansdorfer, Emocja i ład, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 2004, [w:] Jola Gola, Leon Tarasewicz, Warszawa 2007, s. 51).
Druga połowa lat 80. to okres licznych zagranicznych wystaw. Dzieła Tarasewicza pokazywane były m.in. w Szwecji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech. W 1988 Ministerstwo Kultury i Sztuki przyznało mu roczne stypendium twórcze. Pierwszy pobyt w Stanach Zjednoczonych artysta wykorzystał przede wszystkim na zwiedzanie parków narodowych – Yosemite, Grand Canyon, Zion Park. Po podróży, jeszcze w Ameryce, namalował niebiesko- -czerwone obrazy inspirowane amerykański, górzystym krajobrazem. Część prac z cyklu została następnie przemalowana po przywiezieniu do Polski na czarno-czerwono. W 1986 artysta stał się coraz bardziej doceniany w prestiżowych oraz opiniotwórczych środowiskach nie tylko w Polsce, ale także za granicą. Ważnym wydarzeniem była prezentacja dzieł Tarasewicza w Galerie Nordenhake w Sztokholmie oraz Malmö w 1986 oraz 1989. W galerii Nordenhake, instytucji poświęconej sztuce współczesnej o międzynarodowej renomie, artysta prezentował swoje prace łącznie osiem razy.
Mieszka i tworzy w rodzinnej wsi Waliły na białostocczyźnie. Studiował w warszawskiej ASP. Dyplom uzyskał w 1984 w pracowni prof. T. Dominika. Zadebiutował w warszawskiej galerii Foksal w 1984 Współpraca z galerią Foksal umożliwiła artyście zaprezentowanie swoich prac europejskiemu odbiorcy. Począwszy od wystawy indywidualnej w Galleria del Cavallino w Wenecji trwa zainteresowanie twórczością artysty marszandów i kolekcjonerów z Europy i USA. Już w 1988 prace Tarasewicza prezentowane były na w ramach weneckiego Biennale na wystawie Aperto`88. Laureat wielu nagród, między innymi "Jana Cybisa", "Nagrody Nowosielskich". Wczesne obrazy artysty przypominały pejzaże, z których eliminował stopniowo "zbędne" elementy, proponując bardzo osobistą wersję natury. W pracach z ostatnich lat przełamuje formalne ograniczenia malarstwa do przestrzeni rozpiętego na ramie płótna. Często korzysta z możliwości wyjścia poza ramy blejtramu. Maluje przestrzeń ścian, kolumn, podłóg. Jak sam mówi " ...malarstwo od swego zarania w neolicie powstawało na ścianach, posadzkach czy sufitach."
Description:
Untitled - triptych, 1988
oil/canvas, 190 x 390 cm; each part signed, dated and described on the reverse: 'LEON TARASEWICZ 1988 | NEW YORK | [wskazowka montazowa]', labels with the work description from Nordenhake Gallery in Berlin on the reverse
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
W latach 80. prace Tarasewicza stawały się coraz bardziej abstrakcyjne. Artysta w sposób regularny komponował elementy na płótnach, które wypełniał powtarzającymi się motywami. Wśród nich należy wymienić pnie drzew, szkółki leśne, ptaki latające nad ziemią. W centrum artystycznych zainteresowań artysty znalazł się kolor, faktura oraz światło. Jego sztuka już wtedy nosiła znamiona prostoty oraz subtelności. Artysta najchętniej sięgał po kolory podstawowe, często stosował w ramach jednej pracy barwy dopełniające.
Początek lat 80. to okres studiów, podczas których chętnie uczestniczył w plenerach i dużo podróżował. Kontakty nawiązane w latach 1980-81 z Białorusinami w Warszawie zaowocowały lekturami oraz próbami odnalezienia się i określenia własnej tożsamości. Artysta obronił dyplom w 1984 w pracowni Tadeusz Dominika. Już na dyplomowych pracach głównym motywem była natura oraz przyroda, którą Tarasewicz przedstawiał za pomocą wyabstrahowanych motywów zredukowanych praktycznie do znaków. W przypadku tych prac, podobnie jak w późniejszej twórczości malarza, inspiracją były pejzaże podziwiane w trakcie plenerów.
Po ukończeniu studiów Tarasewicz wrócił do swojej rodzinnej wsi, białostockich Walił. Część domu rodziców wyremontował na swoją pracownię. Waliły stały się dla niego stałym punktem odniesienia. To właśnie tamtejsza natura jest dla malarza ciągłym źródłem inspiracji, której z uważnością się przygląda. W 1985 Tarasewicz wydzierżawił budynek nieczynnej szkoły, którą po latach kupił. Do dziś mieszka oraz pracuje w Waliłach. Jak opisuje niezwykły charakter rodzinnych stron artysty Mariusz Hermansdorfer: „Urodzony i wychowany na wsi, dojrzewał Leon Tarasewicz w stałym kontakcie z przyrodą. Lasy, pola i łąki ziemi białostockiej, jej piękno, ale i zaniedbanie, jej wielokulturowość kształtowały mentalność artysty. Świat, w którym rósł, był i ciągle jest między. Między Wschodem i Zachodem, na rubieżach dwóch kultur, między wartościami i mankamentami współczesnej cywilizacji a wartościami i trudnościami, które występują w bezpośrednim współżyciu z naturą. Między prawosławiem i katolicyzmem, Białorusią i Polską… (…) Uczestniczy w życiu artystycznym” (Mariusz Hermansdorfer, Nasza Galeria – Leon Tarasewicz, „Odra” 1988, nr 12, [cyt. za:] Mariusz Hermansdorfer, Emocja i ład, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Wrocław 2004, [w:] Jola Gola, Leon Tarasewicz, Warszawa 2007, s. 51).
Druga połowa lat 80. to okres licznych zagranicznych wystaw. Dzieła Tarasewicza pokazywane były m.in. w Szwecji, Wielkiej Brytanii i we Włoszech. W 1988 Ministerstwo Kultury i Sztuki przyznało mu roczne stypendium twórcze. Pierwszy pobyt w Stanach Zjednoczonych artysta wykorzystał przede wszystkim na zwiedzanie parków narodowych – Yosemite, Grand Canyon, Zion Park. Po podróży, jeszcze w Ameryce, namalował niebiesko- -czerwone obrazy inspirowane amerykański, górzystym krajobrazem. Część prac z cyklu została następnie przemalowana po przywiezieniu do Polski na czarno-czerwono. W 1986 artysta stał się coraz bardziej doceniany w prestiżowych oraz opiniotwórczych środowiskach nie tylko w Polsce, ale także za granicą. Ważnym wydarzeniem była prezentacja dzieł Tarasewicza w Galerie Nordenhake w Sztokholmie oraz Malmö w 1986 oraz 1989. W galerii Nordenhake, instytucji poświęconej sztuce współczesnej o międzynarodowej renomie, artysta prezentował swoje prace łącznie osiem razy.
Mieszka i tworzy w rodzinnej wsi Waliły na białostocczyźnie. Studiował w warszawskiej ASP. Dyplom uzyskał w 1984 w pracowni prof. T. Dominika. Zadebiutował w warszawskiej galerii Foksal w 1984 Współpraca z galerią Foksal umożliwiła artyście zaprezentowanie swoich prac europejskiemu odbiorcy. Począwszy od wystawy indywidualnej w Galleria del Cavallino w Wenecji trwa zainteresowanie twórczością artysty marszandów i kolekcjonerów z Europy i USA. Już w 1988 prace Tarasewicza prezentowane były na w ramach weneckiego Biennale na wystawie Aperto`88. Laureat wielu nagród, między innymi "Jana Cybisa", "Nagrody Nowosielskich". Wczesne obrazy artysty przypominały pejzaże, z których eliminował stopniowo "zbędne" elementy, proponując bardzo osobistą wersję natury. W pracach z ostatnich lat przełamuje formalne ograniczenia malarstwa do przestrzeni rozpiętego na ramie płótna. Często korzysta z możliwości wyjścia poza ramy blejtramu. Maluje przestrzeń ścian, kolumn, podłóg. Jak sam mówi " ...malarstwo od swego zarania w neolicie powstawało na ścianach, posadzkach czy sufitach."
Description:
Untitled - triptych, 1988
oil/canvas, 190 x 390 cm; each part signed, dated and described on the reverse: 'LEON TARASEWICZ 1988 | NEW YORK | [wskazowka montazowa]', labels with the work description from Nordenhake Gallery in Berlin on the reverse
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
każda część sygnowana, datowana i opisana na odwrociu: 'LEON TARASEWICZ 1988 | NEW YORK | [wskazówka montażowa]'
Proweniencja
Galeria Nordenhake, Berlin; kolekcja prywatna, Polska
