109 x 94,5 cm

olej/płótno, 109 x 94,5 cm, opisany na krośnie malarskim: 'MUZA WIEŃCZĄCA' oraz nalepka aukcyjna

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


Andrzej Pronaszko znany jest przede wszystkim jako wybitny scenograf. Choć twórczość dla teatru zajmuje główne miejsce w dorobku artystycznym Pronaszki, jego prace malarskie i rysunki cieszą się dużym uznaniem kolekcjonerów. Artysta wywodził się z krakowskiej ASP, na którą wstąpił w 1909. Uczył się pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego i Stanisława Dębickiego. Jego głównym celem jako studenta była chęć opanowania realistycznej formy i koloru przedstawianej rzeczywistości. Do jego mistrzów należeli: Giotto, Hans Holbein, Rembrandt i Stanisław Wyspiański. Rok później, zrażony konserwatywnym sposobem nauczania w Akademii, Pronaszko opuścił uczelnię, lecz malarstwa nie porzucił. Swój głos sprzeciwu wobec sztuki, polityki wystawowej Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz dyktatury Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” wyraził, założywszy w latach 1911-13 wraz z bratem Zbigniewem Pronaszką i Tytusem Czyżewskim organizację pierwszych Wystaw Niezależnych wzorowanych na francuskich Salons des Independants. Był to moment symboliczny, bowiem od tego zdarzenia Andrzej Pronaszko ściśle związał się z ideami sztuki formistycznej. We wczesnej fazie twórczości postawa artystyczna Pronaszki kształtowała się w sferze oddziaływania sztuki młodopolskiej; stylistyczne pokrewieństwo łączyło jego prace z symbolistycznym malarstwem Jacka Malczewskiego i Vlastimila Hofmana. W okresie formistycznym artysta pozostawał pod wpływem estetyki kubizmu, poszukując jednocześnie nowej formy wyrazu dla pierwiastków narodowych. Rok 1921 otwierał nową fazę w twórczości Pronaszki: klarownie zdefiniowanej, zwartej formie artysta nadał lekko zgeometryzowany charakter, powracając jednocześnie do światłocieniowego modelunku i wprowadzając nastrojową, szaro-niebieską dominantę kolorystyczną W 1926 związał się z awangardową grupą Praesens skupiającą architektów i malarzy o konstruktywistycznym rodowodzie; wspólnie z Szymonem Syrkusem wykonał w 1928 projekt Teatru Symultanicznego. Kompozycje z okresu przynależności artysty do Praesensu odzwierciedlały założenia konstruktywizmu; w układach prostych form geometrycznych zachowana była przedmiotowa aluzyjność na podobieństwo prac purystów, Amédée Ozenfanta i Charlese’a Édouard’a Jeannereta. Do syntetycznej figuratywności w ujęciach martwych natur Pronaszko powrócił w obrazach z lat 50., w których częstym motywem stały się instrumenty muzyczne wtopione w złożony układ przestrzennych segmentów określających wnętrze pracowni; artysta nadawał swym późnym pracom symboliczne tytuły. Prezentowana w katalogu „Muza wieńcząca” jest pokłosiem owych doświadczeń, najpierw zbieranych od 1926, reaktywowanych w latach 50., jak również tych związanych z teatrem i sztuką projektowania scenografii. Andrzej Pronaszko zapisał się w historii nie tylko jako malarz awangardowy, ale także wybitny człowiek teatru. Jego twórczość scenograficzna związana była przede wszystkim z polskim repertuarem poetyckim. Sześciokrotnie projektował dekoracje do „Dziadów”, opracował scenografię prawie wszystkich dramatów Słowackiego; projektował dekoracje i kostiumy do dwóch Norwidowskich prapremier; dwukrotnie opracowywał „Nie-Boską komedię”. Prawie wszystkie dramaty Wyspiańskiego ukazały się na scenie w jego inscenizacji plastycznej.
Brat Zbigniewa Pronaszki. W 1906 uczęszczał do Szkoły Przemysłowej w Krakowie. W latach 1909 - 1910 studiował w krakowskiej ASP u L. Wyczółkowskiego i S. Dębickiego. Naukę kontynuował w Monachium i Paryżu. Podczas I wojny światowej wraz z bratem przebywał w Zakopanem, gdzie zajmował się projektowaniem scenografii. W 1917r. z bratem i T. Czyżewskim założył grupę "Formaliści". Projektował dekoracje głównie dla teatrów w Warszawie, Łodzi, Krakowa i Wilna. W 1957 był profesorem w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Jego scenografia charakteryzowała się architektoniczną konstrukcją dekoracji i kostiumu. W 1955 otrzymał nagrodę państwową I stopnia.

Description:
"Crowning muse", lata 50. XX w.?
oil/canvas, 109 x 94.5 cm; inscribed on the stretcher: 'MUZA WIENCZACA' and a label of Rempex auction house,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

olej/płótno