50
Jan Chełmiński | Na przejażdżce, 1875
Estymacja:
70,000 zł - 90,000 zł
Sprzedane
65,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna • XIX wiek - Modernizm - Międzywojnie
Artysta
Jan Chełmiński (1851 - 1925)
Wymiary
44 x 54 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno (dublowane), 44 x 54 cm, sygnowany, datowany i opisany p.d.: 'Jan Chełmiński | 1875 | Monachium',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W kulturze i sztuce polskiej sylwetka konia wydaje się szczególnie silnie zakorzeniona i ugruntowana. Być może dzieje się tak poprzez bieg wydarzeń historii – wojny, potyczki, bitwy, w których to zawsze obecne było to zwierzę. Genezy tego typu przedstawień upatrywać należy jednak nie na terenach Polski, a w odległej Bawarii. Akademickie malarstwo XIX stulecia, szczególnie w redakcji szkoły monachijskiej, postawiło na piedestale motyw konia jako wzór i temat, które podejmowały kolejne pokolenia tradycjonalistów. „Rola konia słusznie predestynuje to zwierzę do zajmowania specjalnego miejsca w malarstwie i wyodrębnienie jego obecności w nowym gatunku tematu, któremu należałoby dać nazwę ‘koń w sztuce polskiej’. To słuszne wyróżnienie, bo obecność konia w malarstwie jest jedynie wiernym obrazem jego działania w historii. Miarą popularności konia w Polsce pozostaje fakt, że nad ugruntowaniem w sztuce niniejszego tematu pracowała spora liczba malarzy. Jedni z nich poświęcali koniowi cały swój talent bez reszty, drudzy zaś w przypadkach koniecznej potrzeby…” (Marek Kwiatkowski, Polscy malarze koni, Warszawa 1991, s. 14). Jana Chełmińskiego, jednego z naszych najwybitniejszych malarzy koni, określić należy zdecydowanie jako reprezentanta tej pierwszej grupy. Był to bowiem artysta cechujący się niezwykłą dbałością w odtwarzaniu sylwetek tych zwierząt. Ewidentnie na wybór tematu wpłynęły u niego predyspozycje, a nie jedynie kwestie zarobkowe, o czym zaświadcza dziś klasa jego kompozycji. Koń i jego otoczenie występują w wydaniu Chełmińskiego w odmiennej od innych artystów formie. Pojawiają się u niego tak popularne wówczas sceny batalistyczno- -wojskowe, lecz brak mu ewidentnie znamiennej dla tego okresu fascynacji ludowością. Tę zastępują liczne sceny o charakterze rodzajowym z życia dworu i arystokracji. Najczęściej ukazywał w tym klimacie artysta wytworne towarzystwa podczas przejażdżek, polowania i sanny, w których to udział biorą wytworne damy i kawalerowie. Kolejną i bardzo istotną dla sztuki Chełmińskiego cechą staje się nastrojowość. Artysta na chłodno studiował sylwetki koni, które to zwykle zastygały w ruchu, pozwalając mu na swobodne i subtelne oddanie ich majestatycznej postury.
Był uczniem warszawskiej Klasy Rysunkowej w latach 1866 - 68. Równolegle uczył się u Juliusza Kossaka i pracował jako litograf. Naukę kontynuował w Monachium, początkowo (1873) u A. Straehubera i A. Wagnera, a od roku 1875 w pracowni Józefa Brandta, później u Franza Adama. W 1882 roku przeniósł się do Anglii, a od 1884 roku, z przerwami na podróże do Europie, mieszkał w Nowym Jorku. Debiutował na wystawach w Krakowie i warszawskiej Zachęcie, a od 1875 roku wystawiał w Monachium, Wiedniu, Berlinie, Londynie i Paryżu. Był jednym z członków założycieli powstałego w Paryżu w 1897 roku Towarzystwa Opieki nad Sztuką Polską. Początkowo malował sceny z polowań oraz scenki rodzajowe w kostiumach osiemnastowiecznych, później głównie sceny związane z wojnami napoleońskimi oraz legionami polskimi. Twórczość Chełmińskiego była niezwykle ceniona, a obrazy chętnie kupowane przez kolekcjonerów.
Description:
A ride, 1875
oil/lined canvas, 44 x 54 cm; signed, dated and inscribed lower right: 'Jan Chelminski | 1875 | Monachium',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W kulturze i sztuce polskiej sylwetka konia wydaje się szczególnie silnie zakorzeniona i ugruntowana. Być może dzieje się tak poprzez bieg wydarzeń historii – wojny, potyczki, bitwy, w których to zawsze obecne było to zwierzę. Genezy tego typu przedstawień upatrywać należy jednak nie na terenach Polski, a w odległej Bawarii. Akademickie malarstwo XIX stulecia, szczególnie w redakcji szkoły monachijskiej, postawiło na piedestale motyw konia jako wzór i temat, które podejmowały kolejne pokolenia tradycjonalistów. „Rola konia słusznie predestynuje to zwierzę do zajmowania specjalnego miejsca w malarstwie i wyodrębnienie jego obecności w nowym gatunku tematu, któremu należałoby dać nazwę ‘koń w sztuce polskiej’. To słuszne wyróżnienie, bo obecność konia w malarstwie jest jedynie wiernym obrazem jego działania w historii. Miarą popularności konia w Polsce pozostaje fakt, że nad ugruntowaniem w sztuce niniejszego tematu pracowała spora liczba malarzy. Jedni z nich poświęcali koniowi cały swój talent bez reszty, drudzy zaś w przypadkach koniecznej potrzeby…” (Marek Kwiatkowski, Polscy malarze koni, Warszawa 1991, s. 14). Jana Chełmińskiego, jednego z naszych najwybitniejszych malarzy koni, określić należy zdecydowanie jako reprezentanta tej pierwszej grupy. Był to bowiem artysta cechujący się niezwykłą dbałością w odtwarzaniu sylwetek tych zwierząt. Ewidentnie na wybór tematu wpłynęły u niego predyspozycje, a nie jedynie kwestie zarobkowe, o czym zaświadcza dziś klasa jego kompozycji. Koń i jego otoczenie występują w wydaniu Chełmińskiego w odmiennej od innych artystów formie. Pojawiają się u niego tak popularne wówczas sceny batalistyczno- -wojskowe, lecz brak mu ewidentnie znamiennej dla tego okresu fascynacji ludowością. Tę zastępują liczne sceny o charakterze rodzajowym z życia dworu i arystokracji. Najczęściej ukazywał w tym klimacie artysta wytworne towarzystwa podczas przejażdżek, polowania i sanny, w których to udział biorą wytworne damy i kawalerowie. Kolejną i bardzo istotną dla sztuki Chełmińskiego cechą staje się nastrojowość. Artysta na chłodno studiował sylwetki koni, które to zwykle zastygały w ruchu, pozwalając mu na swobodne i subtelne oddanie ich majestatycznej postury.
Był uczniem warszawskiej Klasy Rysunkowej w latach 1866 - 68. Równolegle uczył się u Juliusza Kossaka i pracował jako litograf. Naukę kontynuował w Monachium, początkowo (1873) u A. Straehubera i A. Wagnera, a od roku 1875 w pracowni Józefa Brandta, później u Franza Adama. W 1882 roku przeniósł się do Anglii, a od 1884 roku, z przerwami na podróże do Europie, mieszkał w Nowym Jorku. Debiutował na wystawach w Krakowie i warszawskiej Zachęcie, a od 1875 roku wystawiał w Monachium, Wiedniu, Berlinie, Londynie i Paryżu. Był jednym z członków założycieli powstałego w Paryżu w 1897 roku Towarzystwa Opieki nad Sztuką Polską. Początkowo malował sceny z polowań oraz scenki rodzajowe w kostiumach osiemnastowiecznych, później głównie sceny związane z wojnami napoleońskimi oraz legionami polskimi. Twórczość Chełmińskiego była niezwykle ceniona, a obrazy chętnie kupowane przez kolekcjonerów.
Description:
A ride, 1875
oil/lined canvas, 44 x 54 cm; signed, dated and inscribed lower right: 'Jan Chelminski | 1875 | Monachium',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
Technika
olej/płótno (dublowane)
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany p.d.: 'Jan Chełmiński | 1875 | Monachium'
Proweniencja
0
Literatura
0
Wystawiany
0
