23
Władysław Jarocki | Chaty góralskie, 1914
Estymacja:
20,000 zł - 30,000 zł
Sprzedane
22,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna • XIX wiek - Modernizm - Międzywojnie
Artysta
Władysław Jarocki (1879 - 1965)
Wymiary
60,5 x 78 cm
Kategoria
Opis
olej/tektura, 60,5 x 78 cm, sygnowany i datowany p.d.: 'Wł. Jarocki 1914', na odwrociu papierowa nalepka aukcyjna
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Władysław Jarocki, reprezentowany w ofercie aukcyjnej przez pejzaż z chatami góralskim, był wybitnym polskim plastykiem, który opierając się na doświadczeniach sztuki Młodej Polski, stworzył indywidualny język wyrazu. Po początkowych studiach na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, od 1902 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie poznał stylistykę symbolizmu Malczewskiego, barwy i linii Wyspiańskiego, dekoracyjnej fantastyki Mehoffera, postulatów Stanisława Witkiewicza i Jana Stanisławskiego o konieczności obcowania z naturą. Przedstawienia portretowe lub pejzaże pędzla Władysława Jarockiego dzięki temu dziedzictwu stały się nie tylko przystępnym reportażem z otaczającej rzeczywistości, ale także niezwykle dekoracyjnym popisem kolorystycznym i kompozycyjnym, zapisem piękna i niepowtarzalności przyrody i monumentalnej wartości etnograficznej. Władysław Kozicki w 1914 tak pisał o dziełach Jarockiego: „(…) natura nie przeżywa u niego żadnych skrajnych stanów podniecenia. Nie wyją wichry, ani nie szaleją burze. Słońce nie zalewa ziemi palącym żarem, ani nie przesyca atmosfery dusznymi oparami drażniących tęsknot i pragnień. W naturze jego panuje spokój, drzewa proste i ciche, nieszarpane wiatrem, rysują się w jednolitem i równem świetle godzin popołudniowych, jak symbole nieskończonego trwania. (…) Wszystko trwa, nic się nie zmienia, nic nie jest przejściowe i chwilowe” (Władysław Kozicki, Władysław Jarocki, „Kłosy”, I, 1914, nr 7). Spuścizna malarska Jarockiego kojarzona jest w historii polskiej sztuki przede wszystkim z obrazami wsi, barwnych chłopskich obyczajów i rytuałów z terenu Huculszczyzny i Podhala. Znacząca dla tych zainteresowań była odbyta w 1904 wyprawa w towarzystwie Fryderyka Pautscha i Kazimierza Sichulskiego w rejony Tatarowa nad Prutem. Tam Jarocki poświęcił się poznawaniu i odtwarzaniu wizerunków Hucułów i ich lokalnych obrzędów. W 1911 Jarocki poszerzył zakres interesujących go motywów o mieszkańców i krajobraz Podhala. Początkowo malował we wsi Witów, następnie w Chochołowie, Poroninie i na Harendzie. Zapisem tych malarskich doświadczeń jest prezentowany w katalogu pejzaż malowany w zupełnej swobodzie i z zaakcentowaniem pierwotnego oblicza przyrody.
Studiował na Politechnice Lwowskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera. W 1902 roku rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego, a w 1906 uzupełnił edukację w Académie Julian w Paryżu. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka' oraz Wiedeńskiej Secesji. Był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Prowadził ożywioną działalność artystyczną i pedagogiczną. W 1921 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym krakowskiej Akademii, a w latach 1925-28 był dziekanem Wydziału Malarstwa i Rzeźby. Od 1937 był profesorem zwyczajnym malarstwa. Wystawiał na licznych wystawach w kraju i za granicą. W bogatej twórczości Jarockiego niezwykle istotną rolę odgrywa wątek ludowy. Artysta chętnie malował postaci hucułów i górali podhalańskich w charakterystycznie zdobionych strojach oraz przedstawiał ich tradycyjne obrzędy. Znaczna część jego dorobku artystycznego znajduje się obecnie w wielu muzeach oraz w słynnej Harendzie, zakopiańskiej willi zbudowanej przez młodopolskiego poetę Jana Kasprowicza, teścia malarza.
Description:
Highlander cottages, 1914
oil/paperboard, 60.5 x 78 cm; signed and dated lower right: 'Wl. Jarocki 1914', on the reverse paper auction label,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Władysław Jarocki, reprezentowany w ofercie aukcyjnej przez pejzaż z chatami góralskim, był wybitnym polskim plastykiem, który opierając się na doświadczeniach sztuki Młodej Polski, stworzył indywidualny język wyrazu. Po początkowych studiach na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, od 1902 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie poznał stylistykę symbolizmu Malczewskiego, barwy i linii Wyspiańskiego, dekoracyjnej fantastyki Mehoffera, postulatów Stanisława Witkiewicza i Jana Stanisławskiego o konieczności obcowania z naturą. Przedstawienia portretowe lub pejzaże pędzla Władysława Jarockiego dzięki temu dziedzictwu stały się nie tylko przystępnym reportażem z otaczającej rzeczywistości, ale także niezwykle dekoracyjnym popisem kolorystycznym i kompozycyjnym, zapisem piękna i niepowtarzalności przyrody i monumentalnej wartości etnograficznej. Władysław Kozicki w 1914 tak pisał o dziełach Jarockiego: „(…) natura nie przeżywa u niego żadnych skrajnych stanów podniecenia. Nie wyją wichry, ani nie szaleją burze. Słońce nie zalewa ziemi palącym żarem, ani nie przesyca atmosfery dusznymi oparami drażniących tęsknot i pragnień. W naturze jego panuje spokój, drzewa proste i ciche, nieszarpane wiatrem, rysują się w jednolitem i równem świetle godzin popołudniowych, jak symbole nieskończonego trwania. (…) Wszystko trwa, nic się nie zmienia, nic nie jest przejściowe i chwilowe” (Władysław Kozicki, Władysław Jarocki, „Kłosy”, I, 1914, nr 7). Spuścizna malarska Jarockiego kojarzona jest w historii polskiej sztuki przede wszystkim z obrazami wsi, barwnych chłopskich obyczajów i rytuałów z terenu Huculszczyzny i Podhala. Znacząca dla tych zainteresowań była odbyta w 1904 wyprawa w towarzystwie Fryderyka Pautscha i Kazimierza Sichulskiego w rejony Tatarowa nad Prutem. Tam Jarocki poświęcił się poznawaniu i odtwarzaniu wizerunków Hucułów i ich lokalnych obrzędów. W 1911 Jarocki poszerzył zakres interesujących go motywów o mieszkańców i krajobraz Podhala. Początkowo malował we wsi Witów, następnie w Chochołowie, Poroninie i na Harendzie. Zapisem tych malarskich doświadczeń jest prezentowany w katalogu pejzaż malowany w zupełnej swobodzie i z zaakcentowaniem pierwotnego oblicza przyrody.
Studiował na Politechnice Lwowskiej, gdzie uzyskał dyplom inżyniera. W 1902 roku rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego, a w 1906 uzupełnił edukację w Académie Julian w Paryżu. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka' oraz Wiedeńskiej Secesji. Był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Prowadził ożywioną działalność artystyczną i pedagogiczną. W 1921 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym krakowskiej Akademii, a w latach 1925-28 był dziekanem Wydziału Malarstwa i Rzeźby. Od 1937 był profesorem zwyczajnym malarstwa. Wystawiał na licznych wystawach w kraju i za granicą. W bogatej twórczości Jarockiego niezwykle istotną rolę odgrywa wątek ludowy. Artysta chętnie malował postaci hucułów i górali podhalańskich w charakterystycznie zdobionych strojach oraz przedstawiał ich tradycyjne obrzędy. Znaczna część jego dorobku artystycznego znajduje się obecnie w wielu muzeach oraz w słynnej Harendzie, zakopiańskiej willi zbudowanej przez młodopolskiego poetę Jana Kasprowicza, teścia malarza.
Description:
Highlander cottages, 1914
oil/paperboard, 60.5 x 78 cm; signed and dated lower right: 'Wl. Jarocki 1914', on the reverse paper auction label,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'Wł. Jarocki 1914'
Proweniencja
dom aukcyjny Agra-Art, grudzień 1998; kolekcja prywatna, Warszawa
Literatura
0
Wystawiany
0
