63
Jacek Sempoliński (1927 - 2012) | "Miejsce zwane czaszką", 1991
Estymacja:
16,000 zł - 28,000 zł
Sprzedane
24,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Jacek Sempoliński (1927 - 2012)
Wymiary
100 x 79,7 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 100 x 79,7 cm, sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: ''91 | Miejsce zwane | czaszką - opodal | Sempoliński',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Sztuka Jacka Sempolińskiego to malarstwo – często abstrakcyjne – które kontynuowało tradycję tej abstrakcji rozwijającej się w latach 1910-1920 XX wieku. Idzie tutaj raczej o treść niż formalną stronę tego malarstwa. Sempoliński uważał, że sztuka jest swojego rodzaju pośredniczką między światem materialnym a duchowym. Jak wielu malarzy abstrakcjonistów tworzących w 1 połowie XX wieku, uważał malarstwo za sposób na osiągnięcie swoistej łączności z transcendencją. Niezależnie od tego, jak obecnie może się to wydawać naiwne, taki modus tworzenia posiadał swoją tradycję i był mocno ugruntowany w samej formule malarstwa nieprzedstawiającego.
Zmaganie z materią płótna, którego ślady widoczne są na powierzchni obrazu Sempolińskiego – grudki farby i nierówności powierzchni, a czasem także ślady destrukcji płótna, których autor nie ukrywał – to podstawowe motywy działalności tego artysty. Na poziomie formy malarstwo Sempolińskiego ma wiele wspólnego z „odwilżowym” malarstwem gestu. Zamaszyste pociągnięcia pędzla lub monochromatyczne powierzchnie były tym, co od lat 50. XX wieku uchodziło za synonim nowoczesności. W przypadku omawianego artysty taka forma malarska była nie tyle znakiem chwilowej mody, ile sposobem malowania, który pozostał z nim do końca jego twórczości. Ważnym elementem sztuki Sempolińskiego, który ewokuje wspomnianą powyżej treść, jest tytuł, w którym bezpośrednio wskazuje się na przekaz nie tylko duchowy, ale też dosłownie religijny. „Miejsce zwane czaszką” to oczywiście Golgota. Motywy ukrzyżowania i pasji często powracały w twórczości tego malarza, co pozwala zauważyć, że Sempoliński udatnie łączył modernistyczną formę z duchowością. W odróżnieniu od licznych artystów-abstrakcjonistów, którzy chętnie korzystali z tradycji okultystycznej czy też obrazowali wątki tematyczne pochodzące z nieeuropejskiej duchowości, Sempoliński pozostawał wierny lokalnej tradycji również na poziomie wierzeń i towarzyszącej im ikonosfery.
W czasie wojny uczył się w Warszawie malarstwa w konspiracyjnej szkole im. Konrada Krzyżanowskiego. W 1951 skończył warszawską ASP, dyplom otrzymał w 1956. Jest profesorem na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego warszawskiej Akademii. Jest również eseistą, krytykiem sztuki, scenografem. Był współautorem polichromii na kamieniczkach Rynku Starego Miasta w Warszawie. Laureat jednej z głównych nagród podczas legendarnej wystawy w Arsenale (1955). W 1977 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych, m.in.: Muzeum Narodowym w Warszawie, Kielcach, ASP w Warszawie. Monograficzną wystawę artysty zaprezentowała warszawska Zachęta w 2002 roku.
Description:
"Place called a scull", 1991
oil/canvas, 100 x 79.7 cm; signed, dated and titled on the reverse: ''91 | Miejsce zwane | czaszka - opodal | Sempolinski', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Sztuka Jacka Sempolińskiego to malarstwo – często abstrakcyjne – które kontynuowało tradycję tej abstrakcji rozwijającej się w latach 1910-1920 XX wieku. Idzie tutaj raczej o treść niż formalną stronę tego malarstwa. Sempoliński uważał, że sztuka jest swojego rodzaju pośredniczką między światem materialnym a duchowym. Jak wielu malarzy abstrakcjonistów tworzących w 1 połowie XX wieku, uważał malarstwo za sposób na osiągnięcie swoistej łączności z transcendencją. Niezależnie od tego, jak obecnie może się to wydawać naiwne, taki modus tworzenia posiadał swoją tradycję i był mocno ugruntowany w samej formule malarstwa nieprzedstawiającego.
Zmaganie z materią płótna, którego ślady widoczne są na powierzchni obrazu Sempolińskiego – grudki farby i nierówności powierzchni, a czasem także ślady destrukcji płótna, których autor nie ukrywał – to podstawowe motywy działalności tego artysty. Na poziomie formy malarstwo Sempolińskiego ma wiele wspólnego z „odwilżowym” malarstwem gestu. Zamaszyste pociągnięcia pędzla lub monochromatyczne powierzchnie były tym, co od lat 50. XX wieku uchodziło za synonim nowoczesności. W przypadku omawianego artysty taka forma malarska była nie tyle znakiem chwilowej mody, ile sposobem malowania, który pozostał z nim do końca jego twórczości. Ważnym elementem sztuki Sempolińskiego, który ewokuje wspomnianą powyżej treść, jest tytuł, w którym bezpośrednio wskazuje się na przekaz nie tylko duchowy, ale też dosłownie religijny. „Miejsce zwane czaszką” to oczywiście Golgota. Motywy ukrzyżowania i pasji często powracały w twórczości tego malarza, co pozwala zauważyć, że Sempoliński udatnie łączył modernistyczną formę z duchowością. W odróżnieniu od licznych artystów-abstrakcjonistów, którzy chętnie korzystali z tradycji okultystycznej czy też obrazowali wątki tematyczne pochodzące z nieeuropejskiej duchowości, Sempoliński pozostawał wierny lokalnej tradycji również na poziomie wierzeń i towarzyszącej im ikonosfery.
W czasie wojny uczył się w Warszawie malarstwa w konspiracyjnej szkole im. Konrada Krzyżanowskiego. W 1951 skończył warszawską ASP, dyplom otrzymał w 1956. Jest profesorem na Wydziale Wzornictwa Przemysłowego warszawskiej Akademii. Jest również eseistą, krytykiem sztuki, scenografem. Był współautorem polichromii na kamieniczkach Rynku Starego Miasta w Warszawie. Laureat jednej z głównych nagród podczas legendarnej wystawy w Arsenale (1955). W 1977 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzealnych, m.in.: Muzeum Narodowym w Warszawie, Kielcach, ASP w Warszawie. Monograficzną wystawę artysty zaprezentowała warszawska Zachęta w 2002 roku.
Description:
"Place called a scull", 1991
oil/canvas, 100 x 79.7 cm; signed, dated and titled on the reverse: ''91 | Miejsce zwane | czaszka - opodal | Sempolinski', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Stan zachowania
0
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany na odwrociu: ''91 | Miejsce zwane | czaszką - opodal | Sempoliński'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Łódź
Literatura
0
Wystawiany
0
