8
Jan Tarasin (1926 - 2009) | "Deszcz", 1964
Estymacja:
200,000 zł - 300,000 zł
Sprzedane
240,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Współczesna. Klasycy Awangardy po 1945
Artysta
Jan Tarasin (1926 - 2009)
Wymiary
90 x 70 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 90 x 70 cm, sygnowany i datowany l.d.: 'Tarasin 64',
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Zaprezentowana praca „Deszcz” powstała w jednym z najważniejszych okresów rozwoju twórczości Jana Tarasina. Po 1956 autor rozpoczął artystyczną wędrówkę od malarstwa figuratywnego do coraz bardziej wyabstrahowanych form i elementów, które nazywał przedmiotami. Obrazy Tarasina są oddzielnym uniwersum. Jego świat zbudowany jest ze swoistych symboli, które zawsze porządkowane są właściwym mu zasadom kompozycji. Artysta operuje zbliżonym kadrem, powiększa niewielki fragment rzeczywistości, dopatrując się w detalu natury istoty rzeczy. Jakby przypadkowo wybrane kadry tworzące obraz Tarasina próbują uchwycić i pokazać świat wzajemnych powiązań, napięć i odniesień. Na płaszczyźnie zamkniętej kwadratem ramy przedmioty i znaki rozpychają się i walczą o uwagę widza kolorem i kształtem. Każdy z nich wydaje się chcieć zaznaczyć, że jest w tej układance najważniejszym elementem.
Jak wspominał malarz, jego myślenie o malarstwie zmienił pobyt na stypendium w Chinach i Wietnamie w 1962. Widoki i krajobrazy Hanoi, Haifong nad Zatoką Tonkińską oraz Pekinu odcisnęły na autorze piętno, przede wszystkim pod względem inspiracji. Jego realizacje zaczęły przypominać dzieła na pograniczu estetyki kaligraficznych znaków dalekowschodnich.
W kolejnych latach, pod odbyciu podróży, Tarasin skupił się w większym stopniu na fakturze. Jego prace, poprzez nakładanie kilku warstw malarskich, stały się bogatymi pod względem grubości powierzchni przedstawieniami, które w zróżnicowany sposób wchodziły w grę z padającymi promieniami światła. Jak opowiadał o pracach powstałych na początku lat 60. XX wieku: „W moich obrazach z lat sześćdziesiątych wszystkie formy abstrakcyjne miały wszelkie cechy przedmiotów, choć nie były ich wizerunkami. Chyba cechy fizykalne pochłaniały wówczas zbyt wiele mojej uwagi i stąd zostały rozbudowane w warstwie faktury, malarskich zróżnicowań” (Jan Tarasin, [w:] Zbigniew Taranienko, Gra, która nie może mieć reguł. Rozmowa z Janem Tarasin, [w:] Dialogi o Sztuce, [red.] Zbigniew Taranienko, Warszawa 2004, s. 91).
Opisany okres był nie tylko momentem znaczącego rozwoju malarstwa Tarasina, ale także rosnącej popularności, nie tylko w Polsce. Kilka miesięcy po odbyciu podroży do Chin i Wietnamu Tarasin został przyjęty do Grupy Krakowskiej, jednej z najważniejszych ówczesnych grup artystycznych. W tym samym roku odbyły się pierwsze zagraniczne indywidualne wystawy, m.in. w Galerie Lambert w Paryżu czy w holenderskim Giessenburgu w Pinkegalerij. To właśnie paryska prezentacja dzieł otworzyła artyście drzwi do międzynarodowych sukcesów. Jedna z wystawionych prac została wybrana na III Międzynarodową Wystawę Młodych Artystów Europa – Japonia w 1964. Dzięki niej Tarasin został nagrodzony jedną z głównych nagród. Ważnym wydarzeniem była również wspomniana już wyprawa do Holandii. Zbiory holenderskiego malarstwa dawnego, które autora miał okazje obejrzeć, zafascynowały go ze względu na umiłowanie konkretu natury. Ta inspiracja pozostała z malarzem do ostatnich lat. W wywiadzie udzielonym w tym samym roku opowiadał:
„Moje obrazy to są w końcu pejzaże panoramiczne, wnętrza, martwe natury. Chcę, by przedmioty – elementy moich obrazów, były materialne i by różniły się między sobą, jak różnią się drzewo i woda. Jak w obrazach Vermeera. Staram się odkrywać i zachowywać hierarchię, jaka istnieje w naturze”. (Jan Tarasin, [w:] Barbara Majewska, Rozmowa z Janem Tarasinem, Współczesność, nr 18, s. 6, [w:] Spotkania z Tarasinem, [red.] Zbigniew Chlewiński, Jacek Czuryło, Marek Pietkiewicz, Płock 2007, s. 11).
W 1951 ukończył malarstwo w krakowskiej ASP w pracowni prof. Zbigniewa Pronaszki. Jako student zadebiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w latach 1948-49. Od 1962 jest członkiem Grupy Krakowskiej. W 1974 podjął pracę pedagogiczną w warszawskiej ASP, a w latach 1987-90 był rektor tej uczelni. W 1984 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1995 w warszawskiej Zachęcie miała miejsce monograficzna wystawa prac artysty.
Description:
"Rain", 1964
oil/canvas, 90 x 70 cm; signed and dated lower left: 'Tarasin 64', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Zaprezentowana praca „Deszcz” powstała w jednym z najważniejszych okresów rozwoju twórczości Jana Tarasina. Po 1956 autor rozpoczął artystyczną wędrówkę od malarstwa figuratywnego do coraz bardziej wyabstrahowanych form i elementów, które nazywał przedmiotami. Obrazy Tarasina są oddzielnym uniwersum. Jego świat zbudowany jest ze swoistych symboli, które zawsze porządkowane są właściwym mu zasadom kompozycji. Artysta operuje zbliżonym kadrem, powiększa niewielki fragment rzeczywistości, dopatrując się w detalu natury istoty rzeczy. Jakby przypadkowo wybrane kadry tworzące obraz Tarasina próbują uchwycić i pokazać świat wzajemnych powiązań, napięć i odniesień. Na płaszczyźnie zamkniętej kwadratem ramy przedmioty i znaki rozpychają się i walczą o uwagę widza kolorem i kształtem. Każdy z nich wydaje się chcieć zaznaczyć, że jest w tej układance najważniejszym elementem.
Jak wspominał malarz, jego myślenie o malarstwie zmienił pobyt na stypendium w Chinach i Wietnamie w 1962. Widoki i krajobrazy Hanoi, Haifong nad Zatoką Tonkińską oraz Pekinu odcisnęły na autorze piętno, przede wszystkim pod względem inspiracji. Jego realizacje zaczęły przypominać dzieła na pograniczu estetyki kaligraficznych znaków dalekowschodnich.
W kolejnych latach, pod odbyciu podróży, Tarasin skupił się w większym stopniu na fakturze. Jego prace, poprzez nakładanie kilku warstw malarskich, stały się bogatymi pod względem grubości powierzchni przedstawieniami, które w zróżnicowany sposób wchodziły w grę z padającymi promieniami światła. Jak opowiadał o pracach powstałych na początku lat 60. XX wieku: „W moich obrazach z lat sześćdziesiątych wszystkie formy abstrakcyjne miały wszelkie cechy przedmiotów, choć nie były ich wizerunkami. Chyba cechy fizykalne pochłaniały wówczas zbyt wiele mojej uwagi i stąd zostały rozbudowane w warstwie faktury, malarskich zróżnicowań” (Jan Tarasin, [w:] Zbigniew Taranienko, Gra, która nie może mieć reguł. Rozmowa z Janem Tarasin, [w:] Dialogi o Sztuce, [red.] Zbigniew Taranienko, Warszawa 2004, s. 91).
Opisany okres był nie tylko momentem znaczącego rozwoju malarstwa Tarasina, ale także rosnącej popularności, nie tylko w Polsce. Kilka miesięcy po odbyciu podroży do Chin i Wietnamu Tarasin został przyjęty do Grupy Krakowskiej, jednej z najważniejszych ówczesnych grup artystycznych. W tym samym roku odbyły się pierwsze zagraniczne indywidualne wystawy, m.in. w Galerie Lambert w Paryżu czy w holenderskim Giessenburgu w Pinkegalerij. To właśnie paryska prezentacja dzieł otworzyła artyście drzwi do międzynarodowych sukcesów. Jedna z wystawionych prac została wybrana na III Międzynarodową Wystawę Młodych Artystów Europa – Japonia w 1964. Dzięki niej Tarasin został nagrodzony jedną z głównych nagród. Ważnym wydarzeniem była również wspomniana już wyprawa do Holandii. Zbiory holenderskiego malarstwa dawnego, które autora miał okazje obejrzeć, zafascynowały go ze względu na umiłowanie konkretu natury. Ta inspiracja pozostała z malarzem do ostatnich lat. W wywiadzie udzielonym w tym samym roku opowiadał:
„Moje obrazy to są w końcu pejzaże panoramiczne, wnętrza, martwe natury. Chcę, by przedmioty – elementy moich obrazów, były materialne i by różniły się między sobą, jak różnią się drzewo i woda. Jak w obrazach Vermeera. Staram się odkrywać i zachowywać hierarchię, jaka istnieje w naturze”. (Jan Tarasin, [w:] Barbara Majewska, Rozmowa z Janem Tarasinem, Współczesność, nr 18, s. 6, [w:] Spotkania z Tarasinem, [red.] Zbigniew Chlewiński, Jacek Czuryło, Marek Pietkiewicz, Płock 2007, s. 11).
W 1951 ukończył malarstwo w krakowskiej ASP w pracowni prof. Zbigniewa Pronaszki. Jako student zadebiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie w latach 1948-49. Od 1962 jest członkiem Grupy Krakowskiej. W 1974 podjął pracę pedagogiczną w warszawskiej ASP, a w latach 1987-90 był rektor tej uczelni. W 1984 otrzymał Nagrodę im. Jana Cybisa. W 1995 w warszawskiej Zachęcie miała miejsce monograficzna wystawa prac artysty.
Description:
"Rain", 1964
oil/canvas, 90 x 70 cm; signed and dated lower left: 'Tarasin 64', ,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany l.d.: 'Tarasin 64'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Polska; kolekcja instytucjonalna, Polska
