11
Henryk Rodakowski | Portret Zygmunta Rodakowskiego, około 1841
Estymacja:
22,000 zł - 28,000 zł
Sprzedane
22,000 zł
Aukcja na żywo
Zakopane, Zakopane. Słońce, góry i górale.
Artysta
Henryk Rodakowski (1823 - 1894)
Wymiary
22,5 x 17 cm (w świetle passe-partout)
Kategoria
Opis
akwarela/papier, 22,5 x 17 cm (w świetle passe-partout)
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Sława Henryka Rodakowskiego jako malarza akademickiego i wybitnego portrecisty szła za artystą niemal całe życie i dotarła również do środowiska zakopiańskiego. Stanisław Witkiewicz napisał: "Rodakowski myśli przy swoich portretach. Każdy z nich jest obrazem, dającym pełne wrażenie żywego człowieka, ze wszystkimi jego indywidualnymi cechami. Wrażenie to jest wywołane nie tylko dokładnym przedstawieniem danych rysów lub wyrazu - cały obraz dąży do tego, żeby się zjednoczyć z charakterem człowieka, którego przedstawia. Rodakowski zdaje się zmieniać do pewnego stopnia swój temperament artysty odpowiednio do temperamentu człowieka, którego maluje. Zatracenie na ile się da, roboty technicznej, pozostawienie na płaszczyźnie płótna tylko tonów barwnych, czyli pozbywanie się maniery, jest jedną z cech jego twórczości. Jedną z wysokich zalet jego obrazów jest siła tonu. Użytkuje on z całej skali światła, na jaką stać malarstwo, zachowując przy tym tak wierne stosunki tonów lokalnych, że nawet odrzuciwszy barwę, portrety te byłyby kolorowe" (Tamże, s. 4-5). Sam Henryk Rodakowski dotarł do Zakopanego w 1892 za namową córki. Zamieszkał na pewien czas w willi Jerzewo na Chramcówkach i intensywnie poznawał tamtejsze środowisko ze Stanisławem Witkiewiczem, Władysławem Matlakowskim, lekarzem i badaczem sztuki ludowej, oraz z Henrykiem Sienkiewiczem na czele.
Malarstwa uczył się w Wiedniu, a w latach 1846 - 1850 w Paryżu u L. Cognieta. W 1889 przeniósł się na stałe do Wiednia, później do Zakopanego i Krakowa, gdzie w 1894 został dyrektorem Szkoły Sztuk Pięknych. Był wybitnym portrecistą; sławę przyniósł mu debiut na paryskim Salonie w 1852, gdzie otrzymał wielki złoty medal za 'Portret generała Dembińskiego'. Sukces odniósł też rok później wystawiając "Portret matki", obraz, który sam Delacroix nazwał 'prawdziwym arcydziełem'. Malował też obrazy historyczne i rodzajowe, wykonał wiele szkiców rysunkowych i akwarelowych. Jest jednym z najwybitniejszych malarzy polskich XIX w.; malarstwo nie stanowiło dla artysty źródła utrzymania, dlatego jego obrazy powstawały bardzo długo i były dopracowywane w każdym szczególe, stąd prace tego artysty na rynku antykwarycznym pojawiają się niezwykle rzadko.
Description:
Portrait of Zygmunt Rodakowski, circa 1841
watercolour/papier, 22.5 x 17 cm (dimensions in passe-partout window);
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20% of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Sława Henryka Rodakowskiego jako malarza akademickiego i wybitnego portrecisty szła za artystą niemal całe życie i dotarła również do środowiska zakopiańskiego. Stanisław Witkiewicz napisał: "Rodakowski myśli przy swoich portretach. Każdy z nich jest obrazem, dającym pełne wrażenie żywego człowieka, ze wszystkimi jego indywidualnymi cechami. Wrażenie to jest wywołane nie tylko dokładnym przedstawieniem danych rysów lub wyrazu - cały obraz dąży do tego, żeby się zjednoczyć z charakterem człowieka, którego przedstawia. Rodakowski zdaje się zmieniać do pewnego stopnia swój temperament artysty odpowiednio do temperamentu człowieka, którego maluje. Zatracenie na ile się da, roboty technicznej, pozostawienie na płaszczyźnie płótna tylko tonów barwnych, czyli pozbywanie się maniery, jest jedną z cech jego twórczości. Jedną z wysokich zalet jego obrazów jest siła tonu. Użytkuje on z całej skali światła, na jaką stać malarstwo, zachowując przy tym tak wierne stosunki tonów lokalnych, że nawet odrzuciwszy barwę, portrety te byłyby kolorowe" (Tamże, s. 4-5). Sam Henryk Rodakowski dotarł do Zakopanego w 1892 za namową córki. Zamieszkał na pewien czas w willi Jerzewo na Chramcówkach i intensywnie poznawał tamtejsze środowisko ze Stanisławem Witkiewiczem, Władysławem Matlakowskim, lekarzem i badaczem sztuki ludowej, oraz z Henrykiem Sienkiewiczem na czele.
Malarstwa uczył się w Wiedniu, a w latach 1846 - 1850 w Paryżu u L. Cognieta. W 1889 przeniósł się na stałe do Wiednia, później do Zakopanego i Krakowa, gdzie w 1894 został dyrektorem Szkoły Sztuk Pięknych. Był wybitnym portrecistą; sławę przyniósł mu debiut na paryskim Salonie w 1852, gdzie otrzymał wielki złoty medal za 'Portret generała Dembińskiego'. Sukces odniósł też rok później wystawiając "Portret matki", obraz, który sam Delacroix nazwał 'prawdziwym arcydziełem'. Malował też obrazy historyczne i rodzajowe, wykonał wiele szkiców rysunkowych i akwarelowych. Jest jednym z najwybitniejszych malarzy polskich XIX w.; malarstwo nie stanowiło dla artysty źródła utrzymania, dlatego jego obrazy powstawały bardzo długo i były dopracowywane w każdym szczególe, stąd prace tego artysty na rynku antykwarycznym pojawiają się niezwykle rzadko.
Description:
Portrait of Zygmunt Rodakowski, circa 1841
watercolour/papier, 22.5 x 17 cm (dimensions in passe-partout window);
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20% of the hammer price.
Technika
akwarela/papier
Proweniencja
kolekcja spadkobierców artysty; kolekcja prywatna, Kraków
Wystawiany
Henryk Rodakowski (1823-1894), Muzeum Narodowe w Krakowie, listopad 1994 - styczeń 1995; Henryk Rodakowski (1823-1894), Muzeum Narodowe w Poznaniu, styczeń- kwiecień 1995; Henryk Rodakowski (1823-1894), Muzeum Narodowe w Warszawie, kwiecień- maj 1995; Widziałem prawie arcydzieło, Muzeum Sztuki w Łodzi, styczeń - kwiecień 1997
