7
Stanisław Ignacy Witkiewicz / Witkacy | Portret Joanny Czaplickiej-Rzepka, 1934
Estymacja:
150,000 zł - 180,000 zł
Sprzedane
140,000 zł
Aukcja na żywo
Zakopane, Zakopane. Słońce, góry i górale.
Wymiary
69 x 49 cm
Kategoria
Opis
pastel/papier, 69 x 49 cm, sygnowany i opisany l.d.: 'Ignacy Witkiewicz (T.B), datowany i opisany p.d.: 'NP | Nπ | 1934 X'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Witkacy, stworzywszy w 1925 roku swój ostatni olejny autoportret zatytułowany "Ostatni papieros skazańca" przystąpił do pracy w jednoosobowej firmie w siedzibą w Warszawie (tereny dzisiejszego luksusowego domu towarowego VitKac przy ulicy Brackiej) i w Zakopanem zarazem. By Witkacy zrealizował zamówienie na portret zabiegało wiele osób, należącej m.in. do warszawskiej i zakopiańskiej śmietanki towarzyskiej. Szczególnymi walorami odznaczały się portrety kobiece, które stanowiły niezwykłą mieszankę ich intrygujących osobowości oraz szczególnej słabości, jaką płeć piękną darzył Witkacy. Specyficzne uzdolnienia portretowe Witkacy przejawiał już w młodości, malując i rysując węglem portrety najbliższej rodziny i przyjaciół. Szczególnie udane były właśnie wizerunki bliskich artyście kobiet: matki, kolejnych kochanek oraz narzeczonej, Jadwigi Janczewskiej. "Opisać kobietę od środka jest nie sposób. Na tym załamują się największe tytany literatury" - stwierdził w przedmowie do "622 upadków Bunga, czyli demonicznej kobiety" sam jej autor. Witkacy ujmował postać kobiecą różnorodnie, niezależnie czy pojawiała się ona na kartach powieści i dramatów czy na pastelowych wizerunkach. Bywała ona schematyczną postacią, jak również bogatą wewnętrznie ekscentryczką, anielską istotą oraz demonem. W "Wywiadzie z Brunonem Schulzem" Witkacy wyraził intrygujące przekonanie, że kobieta ze swej natury jest psychiczną sadystką i fizyczną masochistką, natomiast mężczyzna odwrotnie, psychicznym masochistą i fizycznym sadystą.
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905-10 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą. Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
Description:
Portrait of Joanna Czaplicka-Rzepka, 1934
pastel/paper, 69 x 49 cm; signed and described lower left: 'Ignacy Witkiewicz (T.B), dated and described lower right: 'NP | N? | 1934 X',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20% of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Witkacy, stworzywszy w 1925 roku swój ostatni olejny autoportret zatytułowany "Ostatni papieros skazańca" przystąpił do pracy w jednoosobowej firmie w siedzibą w Warszawie (tereny dzisiejszego luksusowego domu towarowego VitKac przy ulicy Brackiej) i w Zakopanem zarazem. By Witkacy zrealizował zamówienie na portret zabiegało wiele osób, należącej m.in. do warszawskiej i zakopiańskiej śmietanki towarzyskiej. Szczególnymi walorami odznaczały się portrety kobiece, które stanowiły niezwykłą mieszankę ich intrygujących osobowości oraz szczególnej słabości, jaką płeć piękną darzył Witkacy. Specyficzne uzdolnienia portretowe Witkacy przejawiał już w młodości, malując i rysując węglem portrety najbliższej rodziny i przyjaciół. Szczególnie udane były właśnie wizerunki bliskich artyście kobiet: matki, kolejnych kochanek oraz narzeczonej, Jadwigi Janczewskiej. "Opisać kobietę od środka jest nie sposób. Na tym załamują się największe tytany literatury" - stwierdził w przedmowie do "622 upadków Bunga, czyli demonicznej kobiety" sam jej autor. Witkacy ujmował postać kobiecą różnorodnie, niezależnie czy pojawiała się ona na kartach powieści i dramatów czy na pastelowych wizerunkach. Bywała ona schematyczną postacią, jak również bogatą wewnętrznie ekscentryczką, anielską istotą oraz demonem. W "Wywiadzie z Brunonem Schulzem" Witkacy wyraził intrygujące przekonanie, że kobieta ze swej natury jest psychiczną sadystką i fizyczną masochistką, natomiast mężczyzna odwrotnie, psychicznym masochistą i fizycznym sadystą.
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905-10 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą. Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
Description:
Portrait of Joanna Czaplicka-Rzepka, 1934
pastel/paper, 69 x 49 cm; signed and described lower left: 'Ignacy Witkiewicz (T.B), dated and described lower right: 'NP | N? | 1934 X',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20% of the hammer price.
Technika
pastel/papier
Sygnatura
sygnowany i opisany l.d.: 'Ignacy Witkiewicz (T.B), datowany i opisany p.d.: 'NP | Nπ | 1934 X'
Proweniencja
dom aukcyjny Agra Art, grudzień 1992; dom aukcyjny Agra Art, październik 1994; kolekcja prywatna, Warszawa
