3
Stanisław Kamocki | "Zagroda góralska (Pod Gubałówką)
Estymacja:
24,000 zł - 35,000 zł
Sprzedane
24,000 zł
Aukcja na żywo
Zakopane, Zakopane. Słońce, góry i górale.
Artysta
Stanisław Kamocki (1875 - 1944)
Wymiary
71 x 103 cm
Kategoria
Opis
olej/tektura, 71 x 103 cm, sygnowany l.d.: 'St. Kamocki', opisany na odwrociu: 'K "ZAGRODA GÓRALSKA" | (POD GUBAŁÓWKĄ)', na odwrociu fragment kartki z kalendarza
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W 1891 ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Krakowie. "Ze szkoły prof. Stanisławskiego, z 'uniwersytetu pejzażowego' wyszedł Kamocki, z tej szkoły, której nauczyciel powtarzał często: 'Malujcie panowie polską wieś, bo może jej za kilka lat nie będzie'. (…) uczniowie brali gorąco słowa mistrza i przejęli od niego tak głębokie i tak zarazem nerwowe umiłowanie polskiego wiejskiego pejzażu, jakby on istotnie niedługo miał zniknąć z powierzchni ziemi" (Antoni Chłoniewski [Stosław], Nasi artyści. Stanisław Kamocki, "Świat" 1909, nr 11). Kamocki uznawany jest za najzdolniejszego ucznia Jana Stanisławskiego. Właśnie od Stanisławskiego przejął umiłowanie przyrody, wrażliwość obserwacji, uczuciowy stosunek do krajobrazu wsi polskiej. Stąd często pojawiające się w jego malarstwie motywy: łany zboża, zagony ziemniaków, stogi siana, drzewa, dworki, wiejskie kościółki oglądane o różnych porach roku. Tematów tych szukał, wędrując po wsiach Podola, Wołynia, Spisza, a szczególnie ziemi podkrakowskiej i podhalańskiej. "Istotną, rdzenną cechą Kamockiego, filozofią jego sztuki jest dążenie do jasności i pogody, akcentowanie tego, co życiu sprzyja, co czyni je radosnym i ponętnym, co je upiększa i podnosi, i nuta ta drga silnie w całej jego twórczości" (Antoni Chołoniewski, tamże, s. 4). Jednocześnie swoją "tatrzańską" twórczością wpisywał się w nurt żywy od połowy XIX wieku, gdy Tatry zaczęły pełnić funkcję enklawy polskości; znajdujący się pod najłagodniejszym zaborem region ten skupiał w sobie ogromne pragnienia niepodległościowe oraz artystyczne i intelektualne, gdy w Zakopanem zaczęła osiadać ówczesna elita.
W 1891 roku ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Floriana Cynka, Józefa Unierzyskiego, Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego. Dzięki stypendium kontynuował naukę w Paryżu. Odwiedził również Włochy, Niemcy i Szwajcarię. W 1919 roku objął katedrę pejzażu na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jako pedagog kontynuował program Stanisławskiego, organizując plenery pejzażowe. Właśnie od Stanisławskiego przejął umiłowanie przyrody, wrażliwość obserwacji, uczuciowy stosunek do krajobrazu wsi polskiej. Stąd często pojawiające się w jego malarstwie motywy: łany zboża, zagony ziemniaków, stogi siana, drzewa, dworki, wiejskie kościółki oglądane w różnych porach roku. Tematów tych szukał wędrując po wsiach Podola, Wołynia, Spisza, a szczególnie ziemi podkrakowskiej i podhalańskiej. Obrazy malował w plenerze. W pierwszym okresie twórczości (1900-15) malował gęstą pastą olejną, którą nakładał obficie, uzyskując efekt konkretnej materialnej powierzchni malarskiej. Operował przy tym niezbyt szeroką gamą barwną. W krajobrazach letnich stosował ciężkie zielenie o niezbyt silnym napięciu walorowym. Posługiwał się na ogół barwami lokalnymi i pozostawał wierny przedmiotowi. W późniejszym okresie farba kładziona była pobieżnie, szerokimi pociągnięciami pędzla, nadając obrazom matową powierzchnię. Należał m.in do ugrupowań artystycznych "Sztuka", wiedeńskiej Secesji oraz Związku Polskich Artystów Plastyków i Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
Description:
'Highlander farmhouse (At the Gubalowka Mountain)'
oil/paperboard, 71 x 103 cm; signed lower left: 'St. Kamocki', inscribed on the reverse: 'K "ZAGRODA GORALSKA" | (POD GUBALOWKA), on the reverse fragment of paper sheet from a calendar
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20% of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
W 1891 ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Krakowie. "Ze szkoły prof. Stanisławskiego, z 'uniwersytetu pejzażowego' wyszedł Kamocki, z tej szkoły, której nauczyciel powtarzał często: 'Malujcie panowie polską wieś, bo może jej za kilka lat nie będzie'. (…) uczniowie brali gorąco słowa mistrza i przejęli od niego tak głębokie i tak zarazem nerwowe umiłowanie polskiego wiejskiego pejzażu, jakby on istotnie niedługo miał zniknąć z powierzchni ziemi" (Antoni Chłoniewski [Stosław], Nasi artyści. Stanisław Kamocki, "Świat" 1909, nr 11). Kamocki uznawany jest za najzdolniejszego ucznia Jana Stanisławskiego. Właśnie od Stanisławskiego przejął umiłowanie przyrody, wrażliwość obserwacji, uczuciowy stosunek do krajobrazu wsi polskiej. Stąd często pojawiające się w jego malarstwie motywy: łany zboża, zagony ziemniaków, stogi siana, drzewa, dworki, wiejskie kościółki oglądane o różnych porach roku. Tematów tych szukał, wędrując po wsiach Podola, Wołynia, Spisza, a szczególnie ziemi podkrakowskiej i podhalańskiej. "Istotną, rdzenną cechą Kamockiego, filozofią jego sztuki jest dążenie do jasności i pogody, akcentowanie tego, co życiu sprzyja, co czyni je radosnym i ponętnym, co je upiększa i podnosi, i nuta ta drga silnie w całej jego twórczości" (Antoni Chołoniewski, tamże, s. 4). Jednocześnie swoją "tatrzańską" twórczością wpisywał się w nurt żywy od połowy XIX wieku, gdy Tatry zaczęły pełnić funkcję enklawy polskości; znajdujący się pod najłagodniejszym zaborem region ten skupiał w sobie ogromne pragnienia niepodległościowe oraz artystyczne i intelektualne, gdy w Zakopanem zaczęła osiadać ówczesna elita.
W 1891 roku ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Floriana Cynka, Józefa Unierzyskiego, Leona Wyczółkowskiego, Jacka Malczewskiego i Jana Stanisławskiego. Dzięki stypendium kontynuował naukę w Paryżu. Odwiedził również Włochy, Niemcy i Szwajcarię. W 1919 roku objął katedrę pejzażu na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jako pedagog kontynuował program Stanisławskiego, organizując plenery pejzażowe. Właśnie od Stanisławskiego przejął umiłowanie przyrody, wrażliwość obserwacji, uczuciowy stosunek do krajobrazu wsi polskiej. Stąd często pojawiające się w jego malarstwie motywy: łany zboża, zagony ziemniaków, stogi siana, drzewa, dworki, wiejskie kościółki oglądane w różnych porach roku. Tematów tych szukał wędrując po wsiach Podola, Wołynia, Spisza, a szczególnie ziemi podkrakowskiej i podhalańskiej. Obrazy malował w plenerze. W pierwszym okresie twórczości (1900-15) malował gęstą pastą olejną, którą nakładał obficie, uzyskując efekt konkretnej materialnej powierzchni malarskiej. Operował przy tym niezbyt szeroką gamą barwną. W krajobrazach letnich stosował ciężkie zielenie o niezbyt silnym napięciu walorowym. Posługiwał się na ogół barwami lokalnymi i pozostawał wierny przedmiotowi. W późniejszym okresie farba kładziona była pobieżnie, szerokimi pociągnięciami pędzla, nadając obrazom matową powierzchnię. Należał m.in do ugrupowań artystycznych "Sztuka", wiedeńskiej Secesji oraz Związku Polskich Artystów Plastyków i Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych.
Description:
'Highlander farmhouse (At the Gubalowka Mountain)'
oil/paperboard, 71 x 103 cm; signed lower left: 'St. Kamocki', inscribed on the reverse: 'K "ZAGRODA GORALSKA" | (POD GUBALOWKA), on the reverse fragment of paper sheet from a calendar
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20% of the hammer price.
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygnowany l.d.: 'St. Kamocki'
