1
Jan Stanisławski | "Zakopane", 1901
Estymacja:
40,000 zł - 60,000 zł
Sprzedane
38,000 zł
Aukcja na żywo
Zakopane, Zakopane. Słońce, góry i górale.
Artysta
Jan Stanisławski (1860 - 1907)
Wymiary
13,5 x 19 cm
Kategoria
Opis
olej/tektura, 13,5 x 19 cm, sygnowany p.d.: 'JAN STANISŁAWSKI', na odwrociu pieczątka ze spuścizny pośmiertnej po artyście z podpisem żony Janiny oraz potwierdzenie autentyczności przez Józefa Mehoffera: 'obrazek Jana Stanisławskiego | stwierdza Józef Mehoffer' oraz napis ołówkiem: 'Zakopane, 1901'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Duże gabaryty Stanisławskiego odpowiadały wielkości serca i sile charyzmy profesora Akademii Sztuk Pięknych (wcześniej Szkole Sztuk Pięknych). Stanisławski, wespół z Julianem Fałatem, podjął się reformowania systemu kształcenia. Przez dziesięć lat, do śmierci, prowadził klasę pejzażu, lub jak sam mówił "uniwersytet pejzażowy". Zapoczątkował ćwiczenia w plenerze, prowadząc studentów na zajęcia na Plantach, w Parku Jordana, Ogrodzie Botanicznym, czy w Dębnikach.
W późniejszych latach, zatroszczywszy się wcześniej o dofinansowanie, organizował dla studentów kilkutygodniowe wyjazdy plenerowe- pod Kraków, aż do Zakopanego. Zachowały się zdjęcia tzw. "peleryniarzy", czyli Stanisławskiego ze studentami w czasie zimowych plenerów w górach, na których ubrani są w długie, chroniące od zimna peleryny. Wyjazdy te, jak wspomina w swoich pamiętnikach jego uczeń Marcin Samlicki, to:
"[…] wycieczki pełne plonów malarskich oraz wspólnego rozweselania. Razem spędzaliśmy czas na pracy, śpiewie, śmiechu i wycieczkach. Promieniowało od nas wokół szczęście tak, że garnęli się różni ludzie jak Władysław Ślewiński świeżo przybyły z Paryża, Reymont, Witkiewicz, Żeromski i inni".
M. Samlicki, Pamiętnik, rękopis w zbiorach Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni, za: U. Kozakowska Zaucha, Malarz Jan Stanisławski i jego uczniowie, http://muzea.malopolska.pl/czy-wiesz-ze/-/a/malarz-jan-stanislawski-i-jego-uczniowie?view=full, dostęp: 17.11.2020.
Mimo porywczego, wręcz apodyktycznego charakteru, malarz był bardzo lubianym wykładowcą. Wyjazdy sprzyjały bliższemu zapoznaniu się z wychowankami. Zdarzało się, że Stanisławski wspomagał ich finansowo w potrzebie. Zachowały się także anegdoty o wkładzie żony malarza - Janiny - w rozwój młodych talentów. Szykowała ona bowiem dla podróżników prowiant.
Malarz wykształcił sobie grono następców, zapamiętanych pod nazwą "szkołą Stanisławskiego".
Od 1900 roku do śmierci w 1907 roku, tworzył widoki z Ukrainy i Polski- Krakowa, jego okolic i Podhala.
Ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. Malarstwa początkowo uczył się w Klasie Rysunkowej W. Gersona w Warszawie, następnie w latach 1884 - 1885 w Paryżu u E. Carolusa - Durana. Odbył wiele podróży artystycznych m. in. do Włoch, Hiszpanii, Austrii i Czech. W 1895 przebywał w Berlinie i współpracował z W. Kossakiem przy realizacji panoramy "Przejście przez Berezynę". W 1897 zamieszkał w Krakowie, gdzie wykładał malarstwo krajobrazowe w Szkole Sztuk Pięknych. Jako pedagog w pracowni pejzażowej wprowadził metodę studiów plenerowych, która dała początek rozwoju tego gatunku malarstwa w sztuce polskiej na początku XX w. Był współzałożycielem TAP "Sztuka". Malował przede wszystkim małe, nastrojowe, syntetyczne pejzaże o szerokiej plamie barwnej.
Description:
'Zakopane', 1901
oil/paperboard, 13.5 x 19 cm; signed lower right: 'JAN STANISLAWSKI', on the reverse a label from the collection of the artist's heirs with the signature of the artist's wife - Janina Stanislawska and the authenticity note made by Jozef Mehoffer: 'obrazek Jana Stanislawskiego | stwierdza Jozef Mehoffer' and a description made by pencil: 'Zakopane, 1901'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20% of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 20%.
Duże gabaryty Stanisławskiego odpowiadały wielkości serca i sile charyzmy profesora Akademii Sztuk Pięknych (wcześniej Szkole Sztuk Pięknych). Stanisławski, wespół z Julianem Fałatem, podjął się reformowania systemu kształcenia. Przez dziesięć lat, do śmierci, prowadził klasę pejzażu, lub jak sam mówił "uniwersytet pejzażowy". Zapoczątkował ćwiczenia w plenerze, prowadząc studentów na zajęcia na Plantach, w Parku Jordana, Ogrodzie Botanicznym, czy w Dębnikach.
W późniejszych latach, zatroszczywszy się wcześniej o dofinansowanie, organizował dla studentów kilkutygodniowe wyjazdy plenerowe- pod Kraków, aż do Zakopanego. Zachowały się zdjęcia tzw. "peleryniarzy", czyli Stanisławskiego ze studentami w czasie zimowych plenerów w górach, na których ubrani są w długie, chroniące od zimna peleryny. Wyjazdy te, jak wspomina w swoich pamiętnikach jego uczeń Marcin Samlicki, to:
"[…] wycieczki pełne plonów malarskich oraz wspólnego rozweselania. Razem spędzaliśmy czas na pracy, śpiewie, śmiechu i wycieczkach. Promieniowało od nas wokół szczęście tak, że garnęli się różni ludzie jak Władysław Ślewiński świeżo przybyły z Paryża, Reymont, Witkiewicz, Żeromski i inni".
M. Samlicki, Pamiętnik, rękopis w zbiorach Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni, za: U. Kozakowska Zaucha, Malarz Jan Stanisławski i jego uczniowie, http://muzea.malopolska.pl/czy-wiesz-ze/-/a/malarz-jan-stanislawski-i-jego-uczniowie?view=full, dostęp: 17.11.2020.
Mimo porywczego, wręcz apodyktycznego charakteru, malarz był bardzo lubianym wykładowcą. Wyjazdy sprzyjały bliższemu zapoznaniu się z wychowankami. Zdarzało się, że Stanisławski wspomagał ich finansowo w potrzebie. Zachowały się także anegdoty o wkładzie żony malarza - Janiny - w rozwój młodych talentów. Szykowała ona bowiem dla podróżników prowiant.
Malarz wykształcił sobie grono następców, zapamiętanych pod nazwą "szkołą Stanisławskiego".
Od 1900 roku do śmierci w 1907 roku, tworzył widoki z Ukrainy i Polski- Krakowa, jego okolic i Podhala.
Ukończył studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Instytucie Technologicznym w Petersburgu. Malarstwa początkowo uczył się w Klasie Rysunkowej W. Gersona w Warszawie, następnie w latach 1884 - 1885 w Paryżu u E. Carolusa - Durana. Odbył wiele podróży artystycznych m. in. do Włoch, Hiszpanii, Austrii i Czech. W 1895 przebywał w Berlinie i współpracował z W. Kossakiem przy realizacji panoramy "Przejście przez Berezynę". W 1897 zamieszkał w Krakowie, gdzie wykładał malarstwo krajobrazowe w Szkole Sztuk Pięknych. Jako pedagog w pracowni pejzażowej wprowadził metodę studiów plenerowych, która dała początek rozwoju tego gatunku malarstwa w sztuce polskiej na początku XX w. Był współzałożycielem TAP "Sztuka". Malował przede wszystkim małe, nastrojowe, syntetyczne pejzaże o szerokiej plamie barwnej.
Description:
'Zakopane', 1901
oil/paperboard, 13.5 x 19 cm; signed lower right: 'JAN STANISLAWSKI', on the reverse a label from the collection of the artist's heirs with the signature of the artist's wife - Janina Stanislawska and the authenticity note made by Jozef Mehoffer: 'obrazek Jana Stanislawskiego | stwierdza Jozef Mehoffer' and a description made by pencil: 'Zakopane, 1901'
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 20% of the hammer price.
Technika
olej/tektura
Sygnatura
sygnowany p.d.: 'JAN STANISŁAWSKI'
Proweniencja
spuścizna po artyście - Janina Stanisławska, Kraków; dom aukcyjny Polswiss Art, grudzień 2000; kolekcja prywatna, Warszawa
