41
Marian Konarski | Kroczący tłum, 1954
Estymacja:
70,000 zł - 110,000 zł
Sprzedane
65,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. XIX wiek. Modernizm. Międzywojnie • Sesja I
Artysta
Marian Konarski (1909 - 1998)
Wymiary
64 x 125 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 64 x 125 cm, sygnowany i datowany p.d. 'M. Konarski 54', na odwrociu autorsko opisany: '54 "ŚLEPCY"' oraz pieczęć aukcyjna, na krośnie malarskim papierowa nalepka wystawowa
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Twórczość Mariana Konarskiego, rozwijająca się przez ponad siedem dekad, należała do nieszablonowych zjawisk w sztuce polskiej XX stulecia. Zazwyczaj odczytywano ją przez pryzmat przynależności twórcy do Szczepu „Rogate Serce” – grupy artystycznej zgromadzonej wokół rzeźbiarza Stanisława Szukalskiego, utworzonej w 1929 roku. Działalność jej członków mieściła się w nurcie sztuki tradycjonalistycznej. Artyści poszukiwali inspiracji w dawnej słowiańszczyźnie, chcąc stworzyć idiom nowej sztuki narodowej. W obrębie grupy funkcjonował rodzaj wolnej szkoły artystycznej – Twórcowni. Artyści, nazywani popularnie „Szukalszczykami”, nadali sobie miana, które kojarzyć się miały ze słowiańskimi przydomkami. Tak Marian Konarski okrzyknięty został Marzynem z Krzeszowic. W 1928 roku Konarski, po zdanej maturze, rozpoczyna studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Kształci się w pracowniach Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego i Xawerego Dunikowskiego. Równocześnie zajmuje się poezją, a jedną z jego wcześniejszych publikowanych prób poetyckich jest wiersz „Jacek Malczewski”, napisany 14 października 1929, w dniu pogrzebu artysty.
W maju 1929 roku po raz pierwszy ogląda w Krakowie prace Szukalskiego. W listopadzie tego samego roku zostaje wydalony z Akademii za „przekroczenie przepisów studenckich w zachowaniu się studentów”. W czerwcu bowiem, wraz z Czesławem Kiełbińskim i Jerzym Makarewiczem, złożył kwiaty w krakowskim Pałacu Sztuki pod rzeźbą „Krak” Szukalskiego. Przez całą swoją karierę rzeźbiarz uchodził za ekscentryka i oryginała, chciał radykalnej przebudowy polskiego świata sztuki, a niepokój publiczności często budziła nacjonalistyczna wymowa jego prac. Rozwój artystyczny Konarskiego w orbicie Szukalskiego nabrał impetu. Konarski w 1929 roku otrzymał od rzeźbiarza srebrną indiańską bransoletę oraz pierścień na znak przynależności do Szczepu „Rogate Serce”. Artyście nadano tytuł szczepowego, a w listopadzie i grudniu 1930 roku na wystawie „I. Wykaz prac Twórcowni Szukalskiego” eksponował aż 43 prace. Tak rozpoczął się dojrzały epizod jego twórczości.
W 1932 roku Konarski występuje ze Szczepu. Rozbieżności natury ideowej i artystycznej miedzy nim a Szukalskim okazują się nie do pogodzenia. Od tego momentu w jego twórczości rysunkowej i malarskiej będzie przewijać się (i krzyżować) wątek poetycko-metaforyczny i realistyczny. Po 1945 roku wraca tworzenia, a dotychczasowy repertuar stylistyczno-treściowy uzupełnią prace moralizatorskie i narodowe. Do nich, w pewnym stopniu, bo dzieło jest pracą w dorobku Konarskiego zupełnie odosobnioną, zaliczyć można prezentowaną pracę. Pasowa kompozycja składa się z maszerującego wprost na widza tłumu mężczyzn ubranych w ciemne fraki. Ich meloniki, laski i wąsy to atrybuty à la Chaplin, a całościowy wizerunek składa się na figurę amerykańskiego milionera-kapitalisty. Tłum łączy się z prawej strony z podobnie odartymi z cech szczególnych żołnierzami, którzy dzierżą czerwone karabiny (czyżby sugestia czerwonoarmistów?). Kluczem do zrozumienia sceny jest figura robotnika krępowanego przez tłum po lewej stronie. Konarski zawiera w obrazie trudno pochwytne przesłanie dotyczące kapitalizmu i militaryzmu, które druzgocą socjalistyczne ideały ludowego państwa. „Kroczący tłum” to przewrotne dzieło realizmu socjalistycznego i osobista, gorzka społeczno-polityczna refleksja doby przedodwilżowej.
Description:
Walking crowd, 1954
oil/canvas, 64 x 125 cm; signed and dated lower right: 'M. Konarski 54', on the reverse inscribed by the author: '54 "SLEPCY"' and auction stamp, on the stretcher paper exhibition label,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Twórczość Mariana Konarskiego, rozwijająca się przez ponad siedem dekad, należała do nieszablonowych zjawisk w sztuce polskiej XX stulecia. Zazwyczaj odczytywano ją przez pryzmat przynależności twórcy do Szczepu „Rogate Serce” – grupy artystycznej zgromadzonej wokół rzeźbiarza Stanisława Szukalskiego, utworzonej w 1929 roku. Działalność jej członków mieściła się w nurcie sztuki tradycjonalistycznej. Artyści poszukiwali inspiracji w dawnej słowiańszczyźnie, chcąc stworzyć idiom nowej sztuki narodowej. W obrębie grupy funkcjonował rodzaj wolnej szkoły artystycznej – Twórcowni. Artyści, nazywani popularnie „Szukalszczykami”, nadali sobie miana, które kojarzyć się miały ze słowiańskimi przydomkami. Tak Marian Konarski okrzyknięty został Marzynem z Krzeszowic. W 1928 roku Konarski, po zdanej maturze, rozpoczyna studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Kształci się w pracowniach Władysława Jarockiego, Ignacego Pieńkowskiego i Xawerego Dunikowskiego. Równocześnie zajmuje się poezją, a jedną z jego wcześniejszych publikowanych prób poetyckich jest wiersz „Jacek Malczewski”, napisany 14 października 1929, w dniu pogrzebu artysty.
W maju 1929 roku po raz pierwszy ogląda w Krakowie prace Szukalskiego. W listopadzie tego samego roku zostaje wydalony z Akademii za „przekroczenie przepisów studenckich w zachowaniu się studentów”. W czerwcu bowiem, wraz z Czesławem Kiełbińskim i Jerzym Makarewiczem, złożył kwiaty w krakowskim Pałacu Sztuki pod rzeźbą „Krak” Szukalskiego. Przez całą swoją karierę rzeźbiarz uchodził za ekscentryka i oryginała, chciał radykalnej przebudowy polskiego świata sztuki, a niepokój publiczności często budziła nacjonalistyczna wymowa jego prac. Rozwój artystyczny Konarskiego w orbicie Szukalskiego nabrał impetu. Konarski w 1929 roku otrzymał od rzeźbiarza srebrną indiańską bransoletę oraz pierścień na znak przynależności do Szczepu „Rogate Serce”. Artyście nadano tytuł szczepowego, a w listopadzie i grudniu 1930 roku na wystawie „I. Wykaz prac Twórcowni Szukalskiego” eksponował aż 43 prace. Tak rozpoczął się dojrzały epizod jego twórczości.
W 1932 roku Konarski występuje ze Szczepu. Rozbieżności natury ideowej i artystycznej miedzy nim a Szukalskim okazują się nie do pogodzenia. Od tego momentu w jego twórczości rysunkowej i malarskiej będzie przewijać się (i krzyżować) wątek poetycko-metaforyczny i realistyczny. Po 1945 roku wraca tworzenia, a dotychczasowy repertuar stylistyczno-treściowy uzupełnią prace moralizatorskie i narodowe. Do nich, w pewnym stopniu, bo dzieło jest pracą w dorobku Konarskiego zupełnie odosobnioną, zaliczyć można prezentowaną pracę. Pasowa kompozycja składa się z maszerującego wprost na widza tłumu mężczyzn ubranych w ciemne fraki. Ich meloniki, laski i wąsy to atrybuty à la Chaplin, a całościowy wizerunek składa się na figurę amerykańskiego milionera-kapitalisty. Tłum łączy się z prawej strony z podobnie odartymi z cech szczególnych żołnierzami, którzy dzierżą czerwone karabiny (czyżby sugestia czerwonoarmistów?). Kluczem do zrozumienia sceny jest figura robotnika krępowanego przez tłum po lewej stronie. Konarski zawiera w obrazie trudno pochwytne przesłanie dotyczące kapitalizmu i militaryzmu, które druzgocą socjalistyczne ideały ludowego państwa. „Kroczący tłum” to przewrotne dzieło realizmu socjalistycznego i osobista, gorzka społeczno-polityczna refleksja doby przedodwilżowej.
Description:
Walking crowd, 1954
oil/canvas, 64 x 125 cm; signed and dated lower right: 'M. Konarski 54', on the reverse inscribed by the author: '54 "SLEPCY"' and auction stamp, on the stretcher paper exhibition label,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d. 'M. Konarski 54'
Proweniencja
dom aukcyjny Libra, Warszawa, listopad 2018; kolekcja prywatna, Warszawa
Literatura
Marian Konarski 1909-1998. Szczepowy Rogatego Serca. Malarstwo, rysunek, rzeźba, katalog wystawy, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Toruń 2015, s. 47, nr kat. 35 w części spisu "obrazy olejne", il. na tylnej okładce; Łukasz Radwan, Zapomniani mistrzowie, w: "Wprost” 2008, nr 26, s. 110–111; Agata Niebudek, Z Konarskim przez dziesięciolecia, „Gazeta; Kielecka” 1994 (20 stycznia)
Wystawiany
Marian Konarski 1909–1998. Szczepowy Rogatego Serca. Malarstwo, rzeźba, rysunek, Muzeum Okręgowe w Toruniu, 11 kwietnia - 24 maja 2015
