79
Irena Łuczyńska-Szymanowska | Portret damy w różowej sukni
Estymacja:
4,500 zł - 6,000 zł
Pominięte
Aukcja na żywo
Art Outlet. Sztuka Dawna
Wymiary
69 x 76 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 69 x 76 cm, sygnowany p.d.: 'Łuczyńska-Szymanowska'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Irena Łuczyńska-Szymanowska zaczęła malować w wieku 5 lat. Wspominała: "Gdy kaprysiłam, dawano mi papier i ołówek. Siadałam cicho i rysowałam. Stanowiło to najmilszą moją zabawę". Studia artystyczne rozpoczęła w 1906 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, w pracowni Stanisława Lentza. W 1910 wyjechała na dalsze studia do Paryża. Towarzyszyła jej matka, aby chronić młodą adeptkę sztuki przed "artystycznym zgorszeniem" szerzącym się w paryskim świecie artystów. Pobyt Szymanowskiej w Paryżu przypadł na okres najintensywniejszych wystąpień awangardowych – kubizm, fowiści, futuryzm, ale ją fascynowało przede wszystkim malarstwo dawnych mistrzów, a zwłaszcza dzieła Michała Anioła. Z Paryża wyjeżdżała na południe Francji, m.in. do miasteczka Besse-en-Chandesse w Owernii. W tym okresie powstały pejzaże, które zaprezentowane później na jej pierwszej indywidualnej wystawie w Galerie d'Art Moderne w Paryżu, przyniosły jej duże uznanie krytyków. W 1912 powróciła do kraju i zamieszkała w Warszawie. W tym samym roku odbyła się jej pierwsza wystawa w warszawskiej Zachęcie, w której prezentowała swoje prace przez wiele kolejnych lat podczas wystaw zbiorowych, a w latach 1922, 1926 i 1928 – wystaw indywidualnych. Wystawiała także z artystami z Polskiego Klubu Artystycznego, w Krakowie z Towarzystwem Sztuka, należała do założonego przez Tadeusza Pruszkowskiego Stowarzyszenia Młoda Sztuka. W 1933 uczestniczyła też w otwartej w Amsterdamie Wystawie Prac Artystycznych Kobiet, w której brały udział m.in. Zofia Stryjeńska, Olga Boznańska i Michalina Krzyżanowska. Holenderska prasa uznała dział polski za jeden z najlepszych na całej wystawie. Sama o swojej twórczości mówiła: "Według mnie sztuka, której barwy i formy wysnute są z otaczającego nas świata, służy pięknu i prawdzie. (...) Dążenie do uproszczenia formy – moim zdaniem – może doprowadzić jedynie do absurdu". Była wierna swoim realistycznym założeniom w tematach i komponowaniu obrazów, w których często można dostrzec przemyślane inspiracje czerpane z malarstwa późnego renesansu i baroku, zwłaszcza w dużych kompozycjach figuralnych i portretach, których tło stanowiła rozbudowana drugoplanowa scena.
Jedna z najbardziej popularnych portrecistek okresu dwudziestolecia międzywojennego. Wystawiała m.in. w TZSP w Warszawie i z Towarzystwem Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych. Miała wystawy indywidualne w L`Art Moderne w Paryżu (1912) i kilkakrotnie w TZSP. W czasie II wojny światowej jej pracownia wraz z będącymi tam pracami uległa zniszczeniu.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Irena Łuczyńska-Szymanowska zaczęła malować w wieku 5 lat. Wspominała: "Gdy kaprysiłam, dawano mi papier i ołówek. Siadałam cicho i rysowałam. Stanowiło to najmilszą moją zabawę". Studia artystyczne rozpoczęła w 1906 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, w pracowni Stanisława Lentza. W 1910 wyjechała na dalsze studia do Paryża. Towarzyszyła jej matka, aby chronić młodą adeptkę sztuki przed "artystycznym zgorszeniem" szerzącym się w paryskim świecie artystów. Pobyt Szymanowskiej w Paryżu przypadł na okres najintensywniejszych wystąpień awangardowych – kubizm, fowiści, futuryzm, ale ją fascynowało przede wszystkim malarstwo dawnych mistrzów, a zwłaszcza dzieła Michała Anioła. Z Paryża wyjeżdżała na południe Francji, m.in. do miasteczka Besse-en-Chandesse w Owernii. W tym okresie powstały pejzaże, które zaprezentowane później na jej pierwszej indywidualnej wystawie w Galerie d'Art Moderne w Paryżu, przyniosły jej duże uznanie krytyków. W 1912 powróciła do kraju i zamieszkała w Warszawie. W tym samym roku odbyła się jej pierwsza wystawa w warszawskiej Zachęcie, w której prezentowała swoje prace przez wiele kolejnych lat podczas wystaw zbiorowych, a w latach 1922, 1926 i 1928 – wystaw indywidualnych. Wystawiała także z artystami z Polskiego Klubu Artystycznego, w Krakowie z Towarzystwem Sztuka, należała do założonego przez Tadeusza Pruszkowskiego Stowarzyszenia Młoda Sztuka. W 1933 uczestniczyła też w otwartej w Amsterdamie Wystawie Prac Artystycznych Kobiet, w której brały udział m.in. Zofia Stryjeńska, Olga Boznańska i Michalina Krzyżanowska. Holenderska prasa uznała dział polski za jeden z najlepszych na całej wystawie. Sama o swojej twórczości mówiła: "Według mnie sztuka, której barwy i formy wysnute są z otaczającego nas świata, służy pięknu i prawdzie. (...) Dążenie do uproszczenia formy – moim zdaniem – może doprowadzić jedynie do absurdu". Była wierna swoim realistycznym założeniom w tematach i komponowaniu obrazów, w których często można dostrzec przemyślane inspiracje czerpane z malarstwa późnego renesansu i baroku, zwłaszcza w dużych kompozycjach figuralnych i portretach, których tło stanowiła rozbudowana drugoplanowa scena.
Jedna z najbardziej popularnych portrecistek okresu dwudziestolecia międzywojennego. Wystawiała m.in. w TZSP w Warszawie i z Towarzystwem Szerzenia Sztuki Polskiej wśród Obcych. Miała wystawy indywidualne w L`Art Moderne w Paryżu (1912) i kilkakrotnie w TZSP. W czasie II wojny światowej jej pracownia wraz z będącymi tam pracami uległa zniszczeniu.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany p.d.: 'Łuczyńska-Szymanowska'
Proweniencja
0
Literatura
0
Wystawiany
0
