12
Igor Mitoraj | "Nudo", 2003
Estymacja:
1,200,000 zł - 1,500,000 zł
Sprzedane
750,000 zł
Aukcja na żywo
Rzeźba i Formy Przestrzenne
Artysta
Igor Mitoraj (1944 - 2014)
Wymiary
180 x 60 x 30 cm
Kategoria
Opis
brąz patynowany, 180 x 60 x 30 cm, sygnowany i numerowany: ‘MITORAJ | 1/6’ oraz pieczęć odlewni: 'FONDERIA D'ARTE | DEL CHIARO | PIETRASANTA | LUCCA ITALY', edycja: 1/6
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Analizując twórczość Igora Mitoraja, nie sposób nie dostrzec oczywistych konotacji z antykiem oraz grecko-rzymską kulturą. W jednej z rozmów artysta wyznał: "ponieważ ludzie patrzą kliszami także na sztukę, chciałbym powiedzieć, że moja sztuka nie jest kopią antyku. Staram się tylko tchnąć ducha antyku, reszta jest jak najbardziej współczesna" (fragment rozmowy z Łukaszem Radwanem, Życie musi być usłane kolcami. Rozmowa z Igorem Mitorajem, rzeźbiarzem, "Wprost" 2009, nr 29). Stwierdzenie to wydaje się kluczowe dla zrozumienia całokształtu twórczości artysty, która niewątpliwie czerpie ze sztuki klasycznej, lecz uzupełnia ją o współczesny wyraz. Na powinowactwo figur Mitoraja z antycznymi posągami niewątpliwy wpływ miało obcowanie z rzymskimi kopiami w trakcie jego nauki na krakowskiej Akademii. Poznanie faktycznych antycznych pierwowzorów jest bowiem zupełnie niemożliwe. Posągi Fidiasza, mistrza artysty, podobnie jak pozostałe rzeźby najwybitniejszych twórców epoki, uległy destrukcji, co nasuwa kolejną myśl o twórczej mistyfikacji Mitoraja. Powiązanie rzeźb artysty z antycznymi posągami sprowadza się wobec tego jedynie do nadania im przez artystę mitologicznych tytułów, które jednak nie zawsze mają swój odpowiednik w greckiej mitologii, czego przykładem jest prezentowana w niniejszym katalogu rzeźba "Ikaria". Forma rzeźb Mitoraja nieustannie ulega postmodernistycznej transformacji, gdzie niemal na naszych oczach jedna forma przeobraża się w kolejną. Możemy zaobserwować przeróżne kontaminacje, połączenia oraz przesunięcia najbardziej zaskakujących fragmentów rzeźb z innymi. Artysta świadomie odejmuje części ciała i twarzy swoim postaciom, stylizując własne prace na muzealne dzieła, które przetrwały wieki, lecz nie bez uszczerbku.
To właśnie kategoria "fragmentu" charakterystyczna dla myśli neoklasycystycznej XVIII stulecia zdaje się kluczowa w rozumieniu fenomenu artysty. Wówczas zarówno w pisarstwie, jak i sztuce odnotowano, że to właśnie skrawek, okruch przeszłości, potrafi ze szczególną siłą działać na wyobraźnię. U Mitoraja pojawiają się więc postaci herosów, tytanów, centaurów, Ikara, ale też Ikarii, uskrzydlone męskie popiersia oraz żeńskie figury z zasłoniętymi głowami gorgon miejscami intymnymi. Ogarnięty pasją tworzenia Mitoraj zdaje się prowadzić nieustanny dialog z własną twórczością. Swoje rzeźby, częstokroć pomniejszone bądź powiększone w skali, zredukowane do zaledwie fragmentu, niczym cytat powiela w swoich kolejnych realizacjach. I tak wykonany z czarnego marmuru "Grepol nero" (2002) najpierw pojawia się w "Colonna I" (1985), uskrzydlona "Ikaria" (1996) w "Paesaggio Ikaria" (1997) oraz "Pannello con centauro" (1999), a pozbawiony głowy oraz ręki tors z kwadratowym wycinkiem na piersi występuje zarówno w "Porta Italica" (1997), jak i "Paesaggio Ithaka" (1997).
Figura ludzka w ujęciu Mitoraja zawsze pełna jest tajemnic, poetyckiej siły, ale także wyrafinowanego, klasycznie pojmowanego piękna. Rzeźby artysty ujmują zmysłową fizycznością oraz ekspresją samej bryły, którą podkreśla subtelna gra światłocienia. To właśnie tęsknota za doskonałością, liczne odwołania do sprawdzonych i potwierdzonych już kanonów piękna, a przede wszystkim wspomniana już tajemnica emanująca z prac artysty czyni tę sztukę niezwykle aktualną, zwłaszcza wedle aktualnych dylematów współczesności. Twórczość Mitoraja należy zatem traktować jako ukłon w stronę grecko-rzymskiej kultury, która stała się dla artysty jedynie przyczynkiem dla własnej, niczym niepohamowanej wyobraźni.
Studiował malarstwo w ASP w Krakowie, m.in. u Tadeusza Kantora (1967-1968). Przez kolejne dwa lata kontynuował studia w Ecole Nationale des Beaux-Arts w Paryżu. W połowie lat 70. poświęcił się rzeźbie, tworząc kameralne głowy, torsy w charakterystycznych zawojach czy bandażach. Pokazał je na pierwszej wystawie indywidualnej w 1976 roku w Paryżu, która przyniosła mu sukces u publiczności i marszandów. W swej sztuce odwołuje się do tradycji antyku, traktując jego spuściznę jako relikty złotego wieku kultury i wiecznotrwałe wzory. Uważany jest za jedną z najwybitniejszych współczesnych osobowości artystycznych. Jego rzeźby, często gigantycznej wielkości, spotyka się w reprezentacyjnych punktach wielu miast Europy, USA i Japonii. Od 1976 roku rzeźby i rysunki Igora Mitoraja pokazano na 120 wystawach indywidualnych.
Description:
"Nudo", 2003
patinated bronze, 180 x 60 x 30 cm; signed and numbered: 'MITORAJ | 1/6 'and the stamp of the foundry:' FONDERIA D'ARTE | DEL CHIARO | PIETRASANT | LUCCA ITALY', edition: 1/6
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Analizując twórczość Igora Mitoraja, nie sposób nie dostrzec oczywistych konotacji z antykiem oraz grecko-rzymską kulturą. W jednej z rozmów artysta wyznał: "ponieważ ludzie patrzą kliszami także na sztukę, chciałbym powiedzieć, że moja sztuka nie jest kopią antyku. Staram się tylko tchnąć ducha antyku, reszta jest jak najbardziej współczesna" (fragment rozmowy z Łukaszem Radwanem, Życie musi być usłane kolcami. Rozmowa z Igorem Mitorajem, rzeźbiarzem, "Wprost" 2009, nr 29). Stwierdzenie to wydaje się kluczowe dla zrozumienia całokształtu twórczości artysty, która niewątpliwie czerpie ze sztuki klasycznej, lecz uzupełnia ją o współczesny wyraz. Na powinowactwo figur Mitoraja z antycznymi posągami niewątpliwy wpływ miało obcowanie z rzymskimi kopiami w trakcie jego nauki na krakowskiej Akademii. Poznanie faktycznych antycznych pierwowzorów jest bowiem zupełnie niemożliwe. Posągi Fidiasza, mistrza artysty, podobnie jak pozostałe rzeźby najwybitniejszych twórców epoki, uległy destrukcji, co nasuwa kolejną myśl o twórczej mistyfikacji Mitoraja. Powiązanie rzeźb artysty z antycznymi posągami sprowadza się wobec tego jedynie do nadania im przez artystę mitologicznych tytułów, które jednak nie zawsze mają swój odpowiednik w greckiej mitologii, czego przykładem jest prezentowana w niniejszym katalogu rzeźba "Ikaria". Forma rzeźb Mitoraja nieustannie ulega postmodernistycznej transformacji, gdzie niemal na naszych oczach jedna forma przeobraża się w kolejną. Możemy zaobserwować przeróżne kontaminacje, połączenia oraz przesunięcia najbardziej zaskakujących fragmentów rzeźb z innymi. Artysta świadomie odejmuje części ciała i twarzy swoim postaciom, stylizując własne prace na muzealne dzieła, które przetrwały wieki, lecz nie bez uszczerbku.
To właśnie kategoria "fragmentu" charakterystyczna dla myśli neoklasycystycznej XVIII stulecia zdaje się kluczowa w rozumieniu fenomenu artysty. Wówczas zarówno w pisarstwie, jak i sztuce odnotowano, że to właśnie skrawek, okruch przeszłości, potrafi ze szczególną siłą działać na wyobraźnię. U Mitoraja pojawiają się więc postaci herosów, tytanów, centaurów, Ikara, ale też Ikarii, uskrzydlone męskie popiersia oraz żeńskie figury z zasłoniętymi głowami gorgon miejscami intymnymi. Ogarnięty pasją tworzenia Mitoraj zdaje się prowadzić nieustanny dialog z własną twórczością. Swoje rzeźby, częstokroć pomniejszone bądź powiększone w skali, zredukowane do zaledwie fragmentu, niczym cytat powiela w swoich kolejnych realizacjach. I tak wykonany z czarnego marmuru "Grepol nero" (2002) najpierw pojawia się w "Colonna I" (1985), uskrzydlona "Ikaria" (1996) w "Paesaggio Ikaria" (1997) oraz "Pannello con centauro" (1999), a pozbawiony głowy oraz ręki tors z kwadratowym wycinkiem na piersi występuje zarówno w "Porta Italica" (1997), jak i "Paesaggio Ithaka" (1997).
Figura ludzka w ujęciu Mitoraja zawsze pełna jest tajemnic, poetyckiej siły, ale także wyrafinowanego, klasycznie pojmowanego piękna. Rzeźby artysty ujmują zmysłową fizycznością oraz ekspresją samej bryły, którą podkreśla subtelna gra światłocienia. To właśnie tęsknota za doskonałością, liczne odwołania do sprawdzonych i potwierdzonych już kanonów piękna, a przede wszystkim wspomniana już tajemnica emanująca z prac artysty czyni tę sztukę niezwykle aktualną, zwłaszcza wedle aktualnych dylematów współczesności. Twórczość Mitoraja należy zatem traktować jako ukłon w stronę grecko-rzymskiej kultury, która stała się dla artysty jedynie przyczynkiem dla własnej, niczym niepohamowanej wyobraźni.
Studiował malarstwo w ASP w Krakowie, m.in. u Tadeusza Kantora (1967-1968). Przez kolejne dwa lata kontynuował studia w Ecole Nationale des Beaux-Arts w Paryżu. W połowie lat 70. poświęcił się rzeźbie, tworząc kameralne głowy, torsy w charakterystycznych zawojach czy bandażach. Pokazał je na pierwszej wystawie indywidualnej w 1976 roku w Paryżu, która przyniosła mu sukces u publiczności i marszandów. W swej sztuce odwołuje się do tradycji antyku, traktując jego spuściznę jako relikty złotego wieku kultury i wiecznotrwałe wzory. Uważany jest za jedną z najwybitniejszych współczesnych osobowości artystycznych. Jego rzeźby, często gigantycznej wielkości, spotyka się w reprezentacyjnych punktach wielu miast Europy, USA i Japonii. Od 1976 roku rzeźby i rysunki Igora Mitoraja pokazano na 120 wystawach indywidualnych.
Description:
"Nudo", 2003
patinated bronze, 180 x 60 x 30 cm; signed and numbered: 'MITORAJ | 1/6 'and the stamp of the foundry:' FONDERIA D'ARTE | DEL CHIARO | PIETRASANT | LUCCA ITALY', edition: 1/6
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
brąz patynowany
Sygnatura
sygnowany i numerowany: ‘MITORAJ | 1/6’ oraz pieczęć odlewni: 'FONDERIA D'ARTE | DEL CHIARO | PIETRASANTA | LUCCA ITALY'
Proweniencja
kolekcja prywatna, Polska
Literatura
Igor Mitoraj, Sculptures Monumentales, katalog wystawy, Jardin des Tuileries, Paryż 2004, ss. 74-75
Wystawiany
"Igor Mitoraj, Sculptures Monumentales", Jardin des Tuileries, Paryż 2004