16
Wlastimil Hofman | Portret pani z medalionem (Portret Ady Hammer), 1916
Estymacja:
30,000 zł - 40,000 zł
Sprzedane
26,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. XIX wiek. Modernizm. Międzywojnie
Artysta
Wlastimil Hofman (1881 - 1970)
Wymiary
50,5 x 40,5 cm
Kategoria
Opis
olej/płótno, 50,5 x 40,5 cm, sygnowany, datowany i opisany l.g.: 'Vlastimil Hofmann | Praga 1916', na krośnie malarskim papierowa nalepka aukcyjna
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Kobieta z medalionem na szyi na obrazie Hofmana to Ada Hammer, żona artysty, jego wielka miłość i niezastąpiona muza. Ada pochodziła z katolickiej, czeskiej rodziny, a jej ojciec miał wysokie aspiracje wobec swoich dzieci. Chciał dla swojej córki wysokiej pozycji społecznej, którą mogła zyskać przez odpowiednie zamążpójście. Podczas pierwszego młodzieńczego balu miała zawiązać relację z Ludwikiem Hammerem, przyszłym mężem; w tym samym czasie spotkała również Wlastimila Hofmana. Co ważne, matka malarza i matka Ludwika Hammera były siostrami. Z powodu tychże koligacji rodzinnych Ada utrzymywała ciągły kontakt z Hofmanem, który z czasem fascynował młodą mężatkę coraz intensywniej. Decydujący okazał się okres I wojny światowej, którą artysta spędził u kuzyna Hammera w Czechach. Z tego okresu zachowało się wspomnienie malarza dotyczące Ady Hammer: „Urocza kuzynka czeka z obiadem na stole. W jadalni zauważam jeden z moich pierwszych obrazów, który w roku 1906 wysłałem na wystawę do Towarzystwa Mánesa w Pradze. Okazuje się, że żona Ludwika wówczas jeszcze jako kilkunastoletnia panna Goller wybrała się z ojcem na wystawę. Jej ojciec, z wykształcenia chemik (…) należał do znawców sztuki. Zaproponował córce wybranie obrazu, który się jej najbardziej podoba. No i przypadkiem był to mój obraz, co za miła niespodzianka”. Kuzyn odstępuje Hofmanowi pokój na pracownię. Odtąd artysta maluje zawzięcie, portretuje całą rodzinę, również Adę; ta, samotna i zaniedbywana przez męża, spędza dużo czasu w pracowni Wlastimila, towarzysząc malarzowi przy pracy. Bogusław Czajkowski, który w książce „Portret z pamięci” spisał wspomnienia Wlastimila Hofmana tak opisał relację tych dwojga: „Duszą pracowni jest pani Ada, żona kuzyna, z którą nawiązuje bliską przyjaźń. Jej drobną, jasną, owalną twarz utrwala w kilkunastu wyjątkowo dobrych kompozycjach […] wywiązuje się między nimi coś mocniejszego niż uczucie kuzyna do kuzynki”. Gdy Hofman miał powrócić pod koniec wojny do kraju, do Krakowa w 1917 roku, Ada pojechała razem z nim, przypieczętowując tym samym koniec swojego pierwszego małżeństwa. Wlastimil i Ada pobrali się w 1919 roku w Paryżu, dokąd musieli wyjechać, ponieważ Adzie jako obywatelce Czechosłowacji groziło internowanie. Owe zagrożenie wynikało z napiętych ówcześnie stosunków polsko-czechosłowackich związanych z konfliktem o tereny przygraniczne. Hofmanowie przeżyli ze sobą 50 lat. Zmarli tego samego dnia, 6 marca, w odstępie dwóch lat. Tak o parze pisał Bogusław Czajkowski: „Ona była i jest jego modelką, natchnieniem, pomocą. Pozuje do najlepszych kompozycji. Sprząta pracownię, przygotowuje farby, myje pędzle, gromadzi materiał, robi z prostych listewek ramy, maluje je na kolor srebrny, oprawia w nie wszystko, co artysta maluje; i gotuje obiad. Słowem – niezmordowany duch opatrznościowy, który czuwa nad mężem i domem”.
W latach 1895-1899 studiował w krakowskiej SSP pod kierunkiem F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Unierzyskiego i J. Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u J. L. Gerôme`a. Podczas II wojny światowej był w ZSSR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Należał m.in. do TAP "Sztuka", Grupy Zero, Grupy Pięciu oraz "Secesji" wiedeńskiej. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość J. Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.
Description:
Portrait of a lady with locket (Portrait of Ada Hammer), 1916
oil/canvas, 50.5 x 40.5 cm; signed, dated and inscribed upper left.: 'Vlastimil Hofmann | Praga 1916', on the stretcher paper auction label,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.
Kobieta z medalionem na szyi na obrazie Hofmana to Ada Hammer, żona artysty, jego wielka miłość i niezastąpiona muza. Ada pochodziła z katolickiej, czeskiej rodziny, a jej ojciec miał wysokie aspiracje wobec swoich dzieci. Chciał dla swojej córki wysokiej pozycji społecznej, którą mogła zyskać przez odpowiednie zamążpójście. Podczas pierwszego młodzieńczego balu miała zawiązać relację z Ludwikiem Hammerem, przyszłym mężem; w tym samym czasie spotkała również Wlastimila Hofmana. Co ważne, matka malarza i matka Ludwika Hammera były siostrami. Z powodu tychże koligacji rodzinnych Ada utrzymywała ciągły kontakt z Hofmanem, który z czasem fascynował młodą mężatkę coraz intensywniej. Decydujący okazał się okres I wojny światowej, którą artysta spędził u kuzyna Hammera w Czechach. Z tego okresu zachowało się wspomnienie malarza dotyczące Ady Hammer: „Urocza kuzynka czeka z obiadem na stole. W jadalni zauważam jeden z moich pierwszych obrazów, który w roku 1906 wysłałem na wystawę do Towarzystwa Mánesa w Pradze. Okazuje się, że żona Ludwika wówczas jeszcze jako kilkunastoletnia panna Goller wybrała się z ojcem na wystawę. Jej ojciec, z wykształcenia chemik (…) należał do znawców sztuki. Zaproponował córce wybranie obrazu, który się jej najbardziej podoba. No i przypadkiem był to mój obraz, co za miła niespodzianka”. Kuzyn odstępuje Hofmanowi pokój na pracownię. Odtąd artysta maluje zawzięcie, portretuje całą rodzinę, również Adę; ta, samotna i zaniedbywana przez męża, spędza dużo czasu w pracowni Wlastimila, towarzysząc malarzowi przy pracy. Bogusław Czajkowski, który w książce „Portret z pamięci” spisał wspomnienia Wlastimila Hofmana tak opisał relację tych dwojga: „Duszą pracowni jest pani Ada, żona kuzyna, z którą nawiązuje bliską przyjaźń. Jej drobną, jasną, owalną twarz utrwala w kilkunastu wyjątkowo dobrych kompozycjach […] wywiązuje się między nimi coś mocniejszego niż uczucie kuzyna do kuzynki”. Gdy Hofman miał powrócić pod koniec wojny do kraju, do Krakowa w 1917 roku, Ada pojechała razem z nim, przypieczętowując tym samym koniec swojego pierwszego małżeństwa. Wlastimil i Ada pobrali się w 1919 roku w Paryżu, dokąd musieli wyjechać, ponieważ Adzie jako obywatelce Czechosłowacji groziło internowanie. Owe zagrożenie wynikało z napiętych ówcześnie stosunków polsko-czechosłowackich związanych z konfliktem o tereny przygraniczne. Hofmanowie przeżyli ze sobą 50 lat. Zmarli tego samego dnia, 6 marca, w odstępie dwóch lat. Tak o parze pisał Bogusław Czajkowski: „Ona była i jest jego modelką, natchnieniem, pomocą. Pozuje do najlepszych kompozycji. Sprząta pracownię, przygotowuje farby, myje pędzle, gromadzi materiał, robi z prostych listewek ramy, maluje je na kolor srebrny, oprawia w nie wszystko, co artysta maluje; i gotuje obiad. Słowem – niezmordowany duch opatrznościowy, który czuwa nad mężem i domem”.
W latach 1895-1899 studiował w krakowskiej SSP pod kierunkiem F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Unierzyskiego i J. Stanisławskiego. Lata 1899-1901 spędził w paryskiej Academie des Beaux-Arts u J. L. Gerôme`a. Podczas II wojny światowej był w ZSSR, Tel-Avivie i Jerozolimie. Po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie, a następnie przeniósł się do Szklarskiej Poręby. Należał m.in. do TAP "Sztuka", Grupy Zero, Grupy Pięciu oraz "Secesji" wiedeńskiej. Na jego pracę ogromny wpływ miała symboliczna twórczość J. Malczewskiego. Hofman malował głównie obrazy religijne, sceny rodzajowe, portrety i pejzaże. Jego modelami byli często biedni, prości ludzie, którzy zyskali w jego pracach ponadczasową godność.
Description:
Portrait of a lady with locket (Portrait of Ada Hammer), 1916
oil/canvas, 50.5 x 40.5 cm; signed, dated and inscribed upper left.: 'Vlastimil Hofmann | Praga 1916', on the stretcher paper auction label,
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
olej/płótno
Sygnatura
sygnowany, datowany i opisany l.g.: 'Vlastimil Hofmann | Praga 1916'
Proweniencja
dom aukcyjny Agra-Art, czerwiec 2016; kolekcja prywatna, Polska
