64 x 96 cm (w świetle passe-partout)

C-Print/papier fotograficzny, 64 x 96 cm (w świetle passe-partout),

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


„Akceptuję świat, jaki jest. Ludzie patrzący na zdjęcia muszą odwzajemnić spojrzenia sportretowanych. Trudno czuć się podglądaczem, kiedy ktoś, kogo podglądasz, patrzy ci w oczy. Nie sądzę, by moje fotografowanie było podglądactwem, ponieważ podglądactwo zakłada ukrywanie się przed fotografowaniem. Ty – jako fotograf – chowasz się, jesteś świadkiem zachowania obiektu bez angażowania się w sytuację i bez ujawniania się. Tego nie ma w moich pracach. Nie ukrywam się, lecz ujawniam w takim samym stopniu, jak mój obiekt. Osoby fotografowane przeze mnie mają świadomość bycia oglądanymi. Nie ma sensu odmawiać im tej świadomości. Uczucie, jakiego doświadcza publiczność, to – mam nadzieję – bardziej empatia niż podglądanie”.
Nan Goldin

Nan Goldin jest niewątpliwie jedną z najważniejszych amerykańskich fotografek, której na wskroś osobista i bezkompromisowa twórczość określona została jako przełomowy wkład we współczesną fotografię artystyczną. Zdjęcia artystki nie stronią od ukazywania scen pełnych tragizmu i okrucieństwa przy jednoczesnym odkrywaniu pokładów miłości czy wrażliwości. Niemal od początku swojej twórczości Goldin podważa odgórnie ustalony społeczny ład oraz porządek, odważnie poruszając tematy dotychczas uznane za nieskalane, wręcz święte. Już jako nastolatka, zainspirowana złotą erą hollywoodzkiego kina, europejską fotografią mody oraz zanikającą elegancją, Goldin dokumentowała styl życia bostońskich subkultur oraz zmysłową dekadencję półświatka. Fotografie artystki, jak w migawkach ukazywały sceny zażywania narkotyków, seksu, undergroundowe imprezy w nowojorskich klubach naprzemiennie z intymnymi obrazkami domowego ogniska. Powstały wówczas fotografie muzyków, społeczności LGBT, jak również osób zmagających się z problemami uzależnień. Jak przyznała po latach: „To oni są prawdziwymi zwycięzcami w walce płci, bo opuścili ring, na którym trwa walka”.
Goldin zaczęła fotografować w 1968 w wieku zaledwie 15 lat. Tym pierwszym doświadczeniom towarzyszyła jednak atmosfera straty, a fotografia miała stać się wówczas dla artystki rodzajem antidotum na pogodzenie się z samobójczą śmiercią siostry. Pierwszy indywidualny pokaz prac artystki odbył się w Bostonie w 1973, gdzie ukazała fotografie będące zapisem wizyt w gejowskich i transseksualnych wspólnotach. Po ukończeniu studiów w The School of the Museum of Fine Arts/ Tufis University w 1978 roku artystka przeprowadziła się do Nowego Jorku, z którym związała się przez kolejne lata. Rok później zaprezentowała tam swój pierwszy indywidualny pokaz slajdów. „Ballada o uzależnieniu seksualnym” – nazwa cyklu, jaki nadała swojemu rozwijającemu się projektowi, już wkrótce przekształciła się w prezentację ponad 900 zdjęć, której towarzyszyła ścieżka dźwiękowa Velvet Underground, Screamin’ Jay Hawkinsa czy Niny Simone.
Twórczość Goldin jest silnie zaangażowana zarówno społecznie, jak i politycznie, wyraźnie koncentrując się przy tym na człowieku i pojęciu bliskości. Artystka ukazuje wszelkie rodzaje międzyludzkich relacji oraz związków, miłości hetero i homoseksualnej, ale także tej macierzyńskiej. Swoją twórczością, która wydaje się być uniwersalnym obrazem ludzkiego życia, artystka skraca dystans do drugiego człowieka, ukazując go w chwili najwyższych uniesień, ale też w momencie ostatecznym, starości, chorobie czy śmierci. Jak przyznaje sama Goldin: „To pamiętnik, który pozwalam czytać innym ludziom. Dzięki niemu mogę uwiecznić każdą chwilę i każdy szczegół. On nie pozwala mi zapomnieć”. Często – tak jak w prezentowanej tu fotografii – portretuje kobiety patrzące w lustra, dziewczyny w łazienkach, drag queens, ludzkie obsesje i uzależnienia. Zdjęcia często przedstawiają życie prywatne bliskich artystce osób. Goldin nie rozstaje się z aparatem, robiąc zdjęcia w nocy, przy sztucznym świetle. Dzięki temu fotografie artystki intrygują gęstym czerwonawym światłem, podkreślając przy tym ich erotyczny pierwiastek.
Prezentowana praca jest emblematycznym dla twórczości Goldin ujęciem i przedstawia jeden z najczęściej pojawiających się już od lat 70. motywów, jakim jest lustrzane odbicie. Wykonana w zaciszu mieszkania fotografia prezentuje kobietę w niezwykle intymnym momencie wchodzenia do wanny. Nagość postaci niezwykle subtelnie rejestruje wiszące naprzeciw kobiety lustro. Innymi, ważnymi pracami są „Joey in My Mirror, 1992”, „Kenny Putting On Make-Up, Boston 1973” czy „C Putting on Her Make-Up, Bangkok 1992”.

Nan Goldin zaczęła fotografować w 1968 roku, w wieku 15 lat. Jej pierwsza indywidualna wystawa odbyła się w 1973 roku w Bostonie – artystka pokazała na niej fotografie z wizyt w gejowskich i transseksualnych wspólnotach, do których wprowadził ją przyjaciel David Armstrong. Pierwsze fascynacje barwnym środowiskiem LGBTQ stały się najważniejszym motywem jej twórczości, który powielała przez kolejne lata. Po ukończeniu studiów przeprowadziła się do Nowego Jorku. Tam zaczęła dokumentować scenę muzyki post punk i new wave, subkulturę post-stonewall końca lat 70. i początku 80. oraz nocne życie miasta. Głównymi tematami jej wczesnych prac są: miłość, życie codzienne, seksualność, płeć. Często dokumentowała również kobiety patrzące w lustra, dziewczyny w łazienkach, drag queens, stosunki seksualne, ludzkie obsesje i uzależnienia. Zdjęcia często przedstawiają życia prywatne bliskich jej osób. Prace po 1995 roku obejmują szeroki zakres tematyki: od wspólnego projektu książki z japońskim fotografem Nobuyoshi Araki, poprzez panoramy Nowego Jorku, krajobrazy, osoby pływające w wodzie, dzieci, rodzicielstwo i życie rodzinne. Prace Goldin najczęściej prezentowane są w postaci pokazu slajdów, często pokazywane na festiwalach filmowych.

Description:
“Kathe in the tub”, 1984
C-Print/photographic paper, 64 x 96 cm (dimensions in passe-partout window); , ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

C-Print/papier fotograficzny