106
Stanisław Ignacy Witkiewicz / Witkacy | Stanisław Ignacy Witkiewicz z Neną Stachurską, fot. Władysław Jan Grabski, 1931
Estymacja:
30,000 zł - 60,000 zł
Sprzedane
38,000 zł
Aukcja na żywo
Fotografia Kolekcjonerska: Klasyka i Awangarda Artystyczna. Sławy, Gwiazdy i Osobowości
Wymiary
17 x 11,5 cm (w świetle passe-partout)
Kategoria
Opis
Stanisław Ignacy Witkiewicz z Neną Stachurską, z seansu: ”Sceny imaginowane", fot. Władysław Jan Grabski, 1931, odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print/papier barytowy, 17 x 11,5 cm (w świetle passe-partout), opisany ołówkiem na odwrociu: ‘Sceny imaginowane: Witkacy z Neną Stachurską | fot. wł. J. Grabski | Zakopane listopad 1931’
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Dla Witkacego – malarza, dramaturga, pisarza i filozofa fotografia była częścią swoistego rytuału towarzyskiego. Witkiewicz lubował się w spotkaniach, podczas których wspólnie z zaproszonymi gośćmi odgrywał role różnych postaci, co można oczywiście wiązać z jego pasją dla teatru, czemu towarzyszyły niejednokrotnie odpowiednie kostiumy oraz właśnie sesje zdjęciowe, utrwalające te maskarady. Ważnym zjawiskiem dla tych wydarzeń były „miny” Witkacego. W ten sposób określić można jego predylekcję dla błazenady, wygłupów, żartów – często przykrych dla współuczestników – i tego wszystkiego, co w literaturze poświęconej artyście określa się mianem „teatru życia” odgrywanego przez artystę. Witkiewicz wcielał się wówczas w coraz to nowe postaci, by zwrócić na siebie uwagę, prze-kazać towarzyszom i towarzyszkom jakieś szczególne przesłanie czy po prostu dla zabicia nudy. Przybierał różne pozy, co chwilę występował w roli innej postaci, zmieniał się na oczach swoich widzów. Warto zauważyć, że takie transformacje osobowości były częścią tworzonej przez Witkacego mitologii własnej osoby. Utrwaliły się one również w fotografii, w której występuje on w coraz to nowej roli, w przebraniu, niejako zakładając kolejne maski. Metamorfozy i maskarady były zatem nie tylko „wygłupami”, ale również wizualizacją przekonań Witkacego na temat jego własnej natury i osobowości. Jedna z przedstawionych w niniejszym katalogu fotografii wykonana została w Zakopanem w 1931 roku. Witkacy ubrany jest na niej w mongolski strój, towarzyszy mu Nena (właściwie Jadwiga) Stachurska. Była ona jedną z partnerek Witkiewicza, której poświęcił kilkadziesiąt pastelowych portretów.
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905 - 1910 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą . Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
Description:
Stanislaw Ignacy Witkiewicz with Nena Stachurska, from the photo session: ’Imaginary scenes', photo: Wladyslaw Jan Grabski, 1931
gelatin-silver print, vintage print/baryta paper, 17 x 11.5 cm (dimensions in passe-partout window); , described in pencil on the reverse: 'Sceny imaginowane: Witkacy z Nena Stachurska | fot. wl. J. Grabski | Zakopane listopad 1931',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Dla Witkacego – malarza, dramaturga, pisarza i filozofa fotografia była częścią swoistego rytuału towarzyskiego. Witkiewicz lubował się w spotkaniach, podczas których wspólnie z zaproszonymi gośćmi odgrywał role różnych postaci, co można oczywiście wiązać z jego pasją dla teatru, czemu towarzyszyły niejednokrotnie odpowiednie kostiumy oraz właśnie sesje zdjęciowe, utrwalające te maskarady. Ważnym zjawiskiem dla tych wydarzeń były „miny” Witkacego. W ten sposób określić można jego predylekcję dla błazenady, wygłupów, żartów – często przykrych dla współuczestników – i tego wszystkiego, co w literaturze poświęconej artyście określa się mianem „teatru życia” odgrywanego przez artystę. Witkiewicz wcielał się wówczas w coraz to nowe postaci, by zwrócić na siebie uwagę, prze-kazać towarzyszom i towarzyszkom jakieś szczególne przesłanie czy po prostu dla zabicia nudy. Przybierał różne pozy, co chwilę występował w roli innej postaci, zmieniał się na oczach swoich widzów. Warto zauważyć, że takie transformacje osobowości były częścią tworzonej przez Witkacego mitologii własnej osoby. Utrwaliły się one również w fotografii, w której występuje on w coraz to nowej roli, w przebraniu, niejako zakładając kolejne maski. Metamorfozy i maskarady były zatem nie tylko „wygłupami”, ale również wizualizacją przekonań Witkacego na temat jego własnej natury i osobowości. Jedna z przedstawionych w niniejszym katalogu fotografii wykonana została w Zakopanem w 1931 roku. Witkacy ubrany jest na niej w mongolski strój, towarzyszy mu Nena (właściwie Jadwiga) Stachurska. Była ona jedną z partnerek Witkiewicza, której poświęcił kilkadziesiąt pastelowych portretów.
Jego ojcem był znany krytyk, malarz i pisarz, twórca tzw. "stylu zakopiańskiego" w architekturze Stanisław Witkiewicz. W latach 1905 - 1910 studiował niesystematycznie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera oraz u Władysława Ślewińskiego w Poroninie. Podróżował do Włoch, Francji i Niemiec. W roku 1914 uczestniczył w etnograficznej ekspedycji Bronisława Malinowskiego do Australii, skąd na wiadomość o wybuchu I wojny światowej wrócił do Europy. Wczesna twórczość malarska pozostawała pod znakiem Młodej Polski i wpływem P. Gauguina i Wł. Ślewińskiego. Później doszedł do swoistego ekspresjonizmu. Z czasem w wyniku teoretycznych przemyśleń na temat formy zrezygnował z twórczości malarskiej. Założył jednoosobową "Firmę Portretową" i ograniczył się do zarobkowego wykonywania pastelowych portretów, tworzonych niejednokrotnie pod wypływem używek pozwalających na eksperymentowanie z formą . Stanisław Ignacy Witkiewicz napisał 4 powieści, ponad 40 dramatów, liczne artykuły i eseje dotyczące malarstwa, literatury, teatru i filozofii. W okresie dwudziestolecia międzywojennego mieszkał głównie w Zakopanem. Po wybuchu II wojny światowej uciekł przed Niemcami na kresy wschodnie, gdzie we wsi Jeziory na Polesiu 18 września 1939 roku popełnił samobójstwo.
Description:
Stanislaw Ignacy Witkiewicz with Nena Stachurska, from the photo session: ’Imaginary scenes', photo: Wladyslaw Jan Grabski, 1931
gelatin-silver print, vintage print/baryta paper, 17 x 11.5 cm (dimensions in passe-partout window); , described in pencil on the reverse: 'Sceny imaginowane: Witkacy z Nena Stachurska | fot. wl. J. Grabski | Zakopane listopad 1931',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print/papier barytowy
Literatura
Przeciw nicości. Fotografie Stanisława Ignacego Witkiewicza, [wybór i oprac.] Ewa Franczak, Stefan Okołowicz, Kraków 1986, il. 213a
