68 x 60 cm

olej, relief/deska, 68 x 60 cm

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


Malarstwo Jerzego Rosołowicza z I połowy lat 60. XX wieku - którego przykładem jest prezentowane tutaj płótno - cechowała reliefowa struktura składająca się z biomorficznych kształtów. W obrazach takich jak prezentowany widoczne są również inspiracje artysty czerpane z malarstwa unistycznego Władysława Strzemińskiego, zwłaszcza jego kompozycji unistycznych z lat 30. XX wieku. Obraz Rosołowicza składa się z wypukłych, okrągłych form połączonych szarą farbą spełniającą funkcję fugi. Koła z farby są zdecydowanie większe w centrum obrazu, co powoduje optyczne wrażenie jego wypukłości.
Działalność artystyczna była dla Rosołowicza praktyką ratowniczą. Zauważał on, że światem rządzą sprzeczności, które mogą zaprowadzić go do zagłady (co wydaje się wyjątkowo aktualną myślą w czasie katastrofy klimatycznej). Tym, co prowadzi ludzkość ku samounicestwieniu, jest celowość i pragmatyczność wszystkich działań, które powodują konflikty i rozmaite problemy między jednostkami, a także prowadzą do niekorzystnej dla ludzkości całkowitej dominacji człowieka nad przyrodą. Praktykowanie i odbieranie sztuki było zatem dla Rosołowicza czynnością naprawczą, w pewnym sensie terapeutyczną, dzięki której można rozwiązać rozmaite problemy społeczne. "Zadaniem artysty jest (…) odkrywanie i tworzenie na wzór natury form o funkcji bezwzględnej" - twierdził Rosołowicz. Poprzez formę "bezwzględną" rozumiał brak pragmatyzmu i celowości sztuki, co przypominać miało bezcelowość istnienia natury. Tę bezcelowość artysta rozumiał jako działanie antysystemowe, przypuszczał bowiem, że skrajny pragmatyzm kierujący ludzkością doprowadzi ją do zguby. Sztuka w jego opinii miała być właśnie bezcelowym remedium na ten stan, a zatem jednocześnie kołem ratunkowym dla cywilizacji.

Studiował w latach 1948-1953 na wrocławskiej PWSSP. Należał do czołowych twórców spod znaku konceptualizmu w Polsce. Po ukończeniu studiów malował metaforyczne obrazy inspirowane malarstwem Paula Klee i Joana Miró. Na przełomie 1957 i 1958 zaczął tworzyć obrazy zaliczane do jednych z ciekawszych przejawów malarstwa materii w Polsce. W drugiej połowie lat 60. wymyślił przyrząd do łapania rosy, oraz Neutrodrom, budowlę wysokości 100 m o kształcie odwróconego stożka, która miała służyć do zakłócania funkcjonowania ludzkich zmysłów: węchu, smaku, słuchu i równowagi. W tym samym czasie do swoich prac zaczął wprowadzać soczewki, najpierw wmontowywał je w obrazy, później umieszczał je w oprawie, budował z nich regularne kompozycje, w połączeniu z pryzmatami. W roku 1968 sformułował teorię funkcji formy.

Description:
"Painting XXI" from the series "Olympian", 1964
oil, relief/panel, 68 x 60 cm;

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

olej, relief/deska