1
Władysław Skoczylas | Bazylika św. Marka w Wenecji, 1912
Estymacja:
5,000 zł - 8,000 zł
Sprzedane
9,000 zł
Aukcja na żywo
Sztuka Dawna. Prace na Papierze
Wymiary
21 x 27,5 cm (w świetle passe-partout)
Kategoria
Opis
akwarela, ołówek/papier, 21 x 27,5 cm (w świetle passe-partout), sygnowany i datowany p.d.: 'W. Skoczylas 1912'
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Wczesna twórczość Władysława Skoczylasa nosi w sobie pierwiastki zarówno impresjonizmu, jak i pewnego rodzaju swobodę, która stoi w opozycji do jego późniejszego oeuvre graficznego, nacechowanego znacznie większą precyzją i dyscypliną. Ta młodzieńcza działalność, tak akwarelowa, jak i olejna, wiąże się nierozerwalnie z reminiscencją włoskich podróży, które młody artysta odbył w początkach XX stulecia. Półwysep Apeniński jawił się dla przybysza wychowanego w surowym klimacie północy, jako arkadyjska kraina przepełniona słońcem i radością. Trudno dziś dokładnie odtworzyć trasę włoskiej wędrówki jak i jej kolejne przystanki. Jeden z nich wydaje się jednak stanowić ważny punkt na mapie opisywanych tutaj wojaży. To Wenecja – metropolia położona na rozległej lagunie, tuż u wybrzeży Adriatyku, owiana legendą Bizancjum i otoczona splendorem dożów. W pracach Skoczylasa odnajdujemy monumentalne sylwety najświetniejszych zabytków miasta, świadczących o jego bogatej historii. W omawianej pracy - nad połyskującą taflą wody wznosi się fasada Santa Maria della Salute, a ponad kanałem rozpina swój łuk Ponte di Rialto. Zdecydowaną dominantę formalną stanowi tu jednak, bizantynizująca w swej strukturze i dekoracji, bazylika San Marco. Ten symbol potęgi dawnej republiki ukazany został przez Skoczylasa w bardzo subtelny sposób. Delikatnie rozwodniona farba i ledwie co widoczny ołówkowy kontur przenikają się i dopełniają wzajemnie. Symetryczna, pięcioprzęsłowa fasada to mozaika mieniących się żółcieni, brązów, ochry oraz ultramarynowego błękitu. Stosunkowo statyczna kompozycja ożywa dzięki wprowadzonemu sztafażowi. Na wpół przeźroczyste sylwetki przechodniów to jakby snujące się po Placu św. Marka zjawy, duchy Serenissimy, pogrążone w swej odwiecznej wędrówce. Artysta daje się poznać w owej pracy jako twórca wyczulony na kolor, niemniej jednak nie stroniący od zagadnień rysunku. Forma i barwa współgrają tutaj ze sobą tworząc jednolitą, harmonijną całość. Statyka zachwiana zostaje poprzez nutę ekspresji. Tę natomiast równoważy subtelna technika zdradzająca romantyczną naturę malarza.
Studiował w Wiedniu, na krakowskiej ASP u Teodora Axentowicza i Leona Wyczółkowskiego. W Paryżu studiował rzeźbę u Antoine Bourdelle'a oraz w Lipsku, w akademii Sztuk Graficznych (1912-13). Uznany za twórcę nowoczesnego drzeworytu polskiego; po mistrzowsku posługiwał się też akwarelą. Wystawiał razem z formistami. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Artystów Plastyków "Rytm". W latach 1922-34 prowadził katedrę grafiki artystycznej w warszawskiej ASP, a od 1932 był profesorem tej uczelni. W twórczości swej chętnie sięgał do folkloru ludowego, szczególnie często do podhalańskiego. Obrazy olejne w dorobku tego artysty to ogromna rzadkość.
Description:
St. Mark in Venice, 1912
watercolour, pencil/paper, 21 x 27.5 cm (dimensions in passe-partout window); signed and described lower right: 'W. Skoczylas 1912',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
Wczesna twórczość Władysława Skoczylasa nosi w sobie pierwiastki zarówno impresjonizmu, jak i pewnego rodzaju swobodę, która stoi w opozycji do jego późniejszego oeuvre graficznego, nacechowanego znacznie większą precyzją i dyscypliną. Ta młodzieńcza działalność, tak akwarelowa, jak i olejna, wiąże się nierozerwalnie z reminiscencją włoskich podróży, które młody artysta odbył w początkach XX stulecia. Półwysep Apeniński jawił się dla przybysza wychowanego w surowym klimacie północy, jako arkadyjska kraina przepełniona słońcem i radością. Trudno dziś dokładnie odtworzyć trasę włoskiej wędrówki jak i jej kolejne przystanki. Jeden z nich wydaje się jednak stanowić ważny punkt na mapie opisywanych tutaj wojaży. To Wenecja – metropolia położona na rozległej lagunie, tuż u wybrzeży Adriatyku, owiana legendą Bizancjum i otoczona splendorem dożów. W pracach Skoczylasa odnajdujemy monumentalne sylwety najświetniejszych zabytków miasta, świadczących o jego bogatej historii. W omawianej pracy - nad połyskującą taflą wody wznosi się fasada Santa Maria della Salute, a ponad kanałem rozpina swój łuk Ponte di Rialto. Zdecydowaną dominantę formalną stanowi tu jednak, bizantynizująca w swej strukturze i dekoracji, bazylika San Marco. Ten symbol potęgi dawnej republiki ukazany został przez Skoczylasa w bardzo subtelny sposób. Delikatnie rozwodniona farba i ledwie co widoczny ołówkowy kontur przenikają się i dopełniają wzajemnie. Symetryczna, pięcioprzęsłowa fasada to mozaika mieniących się żółcieni, brązów, ochry oraz ultramarynowego błękitu. Stosunkowo statyczna kompozycja ożywa dzięki wprowadzonemu sztafażowi. Na wpół przeźroczyste sylwetki przechodniów to jakby snujące się po Placu św. Marka zjawy, duchy Serenissimy, pogrążone w swej odwiecznej wędrówce. Artysta daje się poznać w owej pracy jako twórca wyczulony na kolor, niemniej jednak nie stroniący od zagadnień rysunku. Forma i barwa współgrają tutaj ze sobą tworząc jednolitą, harmonijną całość. Statyka zachwiana zostaje poprzez nutę ekspresji. Tę natomiast równoważy subtelna technika zdradzająca romantyczną naturę malarza.
Studiował w Wiedniu, na krakowskiej ASP u Teodora Axentowicza i Leona Wyczółkowskiego. W Paryżu studiował rzeźbę u Antoine Bourdelle'a oraz w Lipsku, w akademii Sztuk Graficznych (1912-13). Uznany za twórcę nowoczesnego drzeworytu polskiego; po mistrzowsku posługiwał się też akwarelą. Wystawiał razem z formistami. Był współzałożycielem Stowarzyszenia Artystów Plastyków "Rytm". W latach 1922-34 prowadził katedrę grafiki artystycznej w warszawskiej ASP, a od 1932 był profesorem tej uczelni. W twórczości swej chętnie sięgał do folkloru ludowego, szczególnie często do podhalańskiego. Obrazy olejne w dorobku tego artysty to ogromna rzadkość.
Description:
St. Mark in Venice, 1912
watercolour, pencil/paper, 21 x 27.5 cm (dimensions in passe-partout window); signed and described lower right: 'W. Skoczylas 1912',
Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
Technika
akwarela, ołówek/papier
Sygnatura
sygnowany i datowany p.d.: 'W. Skoczylas 1912'
