Powrót do DESA.PL
5715 of Liczba obiektów: 32
Obiekt jest zamknięty Andrzej Wróblewski | [Kompozycja abstrakcyjna nr 59], około 1948
Andrzej Wróblewski | [Kompozycja abstrakcyjna nr 59], około 1948 - 1Andrzej Wróblewski | [Kompozycja abstrakcyjna nr 59], około 1948 - 2Andrzej Wróblewski | [Kompozycja abstrakcyjna nr 59], około 1948 - 3Andrzej Wróblewski | [Kompozycja abstrakcyjna nr 59], około 1948 - 4
5715
Andrzej Wróblewski | [Kompozycja abstrakcyjna nr 59], około 1948
Estymacja:
50,000 zł - 70,000 zł
Sprzedane
60,000 zł
Aukcja online
Awangarda i nowoczesność
Wymiary
16,5 x 22,5 cm
Opis
akwarela, ołówek/papier, 16,5 x 22,5 cm, napisy ołówkiem ręką Krystyny Wróblewskiej p.g.: '59' oraz p.d.: 'A Wróblewski',

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


Kiedy po dwóch latach od rozpoczęcia studiów na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie Andrzej Wróblewski wraz z grupą studentów wyjeżdża na pół roku do Holandii, rozpoczyna się nowy, niezwykle ciekawy okres w jego twórczości. Obcowanie ze sztuką Pieta Mondriana, członków grupy De Stijl oraz innych uznanych twórców sztuki nowoczesnej zaowocuje ukłonem w stronę sztuki abstrakcyjnej.
W jednym ze swoich pism powstałych w latach 1948-49 artysta pisze na temat malarstwa: „… Moje zadania jako malarza pojmuję w sposób następujący:
1. Staram się, żeby obraz działał jak najsilniej, to znaczy, żeby przyciągał wzrok i zmuszał patrzącego do określonych przeżyć.
2. Chciałbym, żeby obraz działał jednoznacznie, to znaczy, żeby sama treść przeżycia u widza była taka, o jaką mi chodziło i żeby była u różnych widzów jednakowa.
3. Stwarzam w sobie samym takie warunki psychiczne, aby wykonany obraz działał optymistycznie. Działanie takie posiada, w moim rozumieniu, obraz świadomie konstruowany z form o charakterze pozytywnym (formy geometryczne proste, pełne) i kolorycie silnym, złożonym z barw prostych. Dalej, optymistycznie działa obraz oparty na uogólniającym stosunku do rzeczywistości, kiedy obserwacje powstają jak pojęcia z tego, co jest wspólne poszczególnym zjawiskom – w przeciwieństwie do analitycznego, który szuka i wyraża to, co najbardziej przypadkowe i niepowtarzalne.
4. Ponieważ, organizując pracę, mogę dysponować zakres materiału obserwacyjnego – staram się czerpać go z najpospolitszego życia, wspólnego największej ilości ludzi. Pracuję więc nad najcodzienniejszymi zjawiskami (niebo, domy, ryby), najpopularniejszymi barwami, nad nastrojami najpotrzebniejszymi (poczucie siły, wesołość), wreszcie nad najbardziej podstawowymi formami”.
Obrazy abstrakcyjne Andrzeja Wróblewskiego można podzielić pod względem zastosowanych przez artystę form wyrazu. Pierwsza grupa obejmuje prace zbudowane z prostokątów. W takich kompozycjach artysta całe powierzchnie płócien lub arkuszy dzieli, a następnie wypełnia kolorami: czerwienią, bielą, zielenią, granatem czy żółcieniem. Także z prostokątów Wróblewski buduje pejzaże architektoniczne, którym z racji dalekiego uproszczenia, braku przestrzeni bliżej jest do abstrakcji niż realistycznych widoków.
Drugi zespół to kompozycje tworzone z figur kolistych. Koła wypełnione barwą lub drobnymi podziałami wewnętrznej, migotliwej mozaiki, okręgi obwiedzione pulsującym konturem w pracach takich jak „Słońce i inne gwiazdy” czy „Niebo” reprezentują ciała niebieskie. Skoncentrowane, zamknięte bryły, poprzez umieszczenie w sieci wzajemnych relacji, zaczynają sprawiać wrażenie ruchu w pustej przestrzeni. Na oczach widza rozgrywa się dynamiczny spektakl stworzenia kosmicznego porządku. Znakomitym przykładem tego typu ujęcia jest prezentowana w katalogu pozioma [Kompozycja abstrakcyjna nr 59].
W latach 1945-52 studiował malarstwo na ASP w Krakowie oraz historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od roku 1946 brał udział w wystawach, od 1948 zajmował się także publicystyką, głównie z dziedziny sztuki. W latach 1950-54 pełnił funkcję asystenta w krakowskiej ASP w pracowniach m.in. prof. Radnickiego i prof. Rudzkiej-Cybisowej. Zmarł 23 marca 1957 na samotnej wycieczce w Tatrach. W swoich pracach, posługując się oryginalnym, fascynującym językiem malarskim, w sposób niezwykle sugestywny wypowiedział tragiczne doświadczenia pokolenia dorastającego w okresie wojny i wkraczającego w dojrzałość w czasach stalinowskich. Uważany za prekursora nowej figuracji, współczesnego realizmu, także nowej ekspresji, należy do największych polskich malarzy XX w.

Description:
[Abstract composition no 59], circa 1948
watercolour, pencil/paper, 16.5 x 22.5 cm; pencil inscriptions by Krystyna Wroblewska top right: '59' and lower right: 'A Wroblewski', ,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.
Technika
akwarela, ołówek/papier
Sygnatura
napisy ołówkiem ręką Krystyny Wróblewskiej p.g.: '59' oraz p.d.: 'A Wróblewski'
Proweniencja
zakup bezpośrednio od spadkobierców artysty
Literatura
Antoni Michalak, Andrzej Wróblewski, katalog wystawy, konsultacje Anna Król, Muzeum Okręgowe w Toruniu, Toruń 2003, s. 38 (il.)
Wystawiany
Andrzej Wróblewski rysunki i gwasze z kolekcji prywatnej. Polska Sztuka Współczesna II poł. XX wieku ze zbiorów Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Okręgowe w Toruniu, 19 grudnia 2003 – 18 kwietnia 2004