36,5 x 26,2 cm (arkusz)

kredka/papier, 36,5 x 26,2 cm (arkusz), sygnowany i opisany l.d.: 'son ami | Picasso', datowany p.d.: '27.11. | 61.' oraz opisany l.g.: 'Pour Dominique Sassi', wewnątrz kompozycji drukiem: 'LA | GUERRE | ET LA | PAIX'; na odwrociu drukiem: 'Copyright 1954 by Éditions Cercle d'Art, Paris' oraz numer inwentarzowy (?): 'ceu 4848 | 2'

Rysunek stworzony 27 listopada 1961 roku w Mougins.

Opłaty:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.


Podczas swojego długiego życia Picasso był świadkiem obu wojen światowych oraz hiszpańskiej i koreańskiej wojny domowej. Każdy z tych konfliktów wpłynął z ogromną siłą na rozwój jego twórczości. Począwszy od monumentalnego dzieła „Guernica”, stworzonego w 1937 roku, Picasso nawiązywał w swoich dziełach do kluczowych momentów historycznych, chcąc poprzez swoją sztukę opowiadać historię konfliktów zbrojnych, a jednocześnie wyrażać pragnienie pokoju. Sprzeciw artysty wobec okrucieństwa zainspirował szereg najbardziej znanych przykładów jego twórczości, kreując symbolikę, która na zawsze zapisała się w ogólnej świadomości. Najbardziej wyrazistym ucieleśnieniem idei pacyfistycznych w twórczości artysty stał się jednak słynny motyw gołąbka pokoju. Jego pierwszą wersję artysta wykonał w formie litografii w styczniu 1949 roku, zupełnie nie będąc jeszcze wtedy świadom przyszłej kariery stworzonego wówczas motywu, który ostatecznie stał symbolem swoich czasów oraz symbolem nadziei podczas zimnej wojny. Rycinę tę zobaczył Louis Aragon, poszukujący wówczas odpowiedniego motywu na plakat zbliżającego się paryskiego Kongresu Pokojowego. Bez wahania wybrał ptaka stworzonego przez Picassa na motyw przewodni tego wydarzenia. Partia komunistyczna rozpoczęła konsekwentną promocję Gołąbka pokoju – a w konsekwencji także samego Picassa – który odtąd był z nim nieustannie kojarzony. Tym sposobem niepozorne przedstawienie gołębia stało się katalizatorem licznych zamówień władz państwowych i organizacji społecznych. Historia tego rysunku sięga jeszcze lat 50. XX wieku, Picasso wówczas rozpoczynał pracę nad dyptykiem malarskim „Wojna i Pokój” (1952). Przygotowując się do realizacji tematu, artysta wykonał pomiędzy październikiem 1951 a wrześniem 1952 około 300 szkiców rysunkowych. W tym okresie towarzyszył mu młody komunizujący poeta, eseista, dziennikarz i pisarz - Claude Roy. Owocem rozmów artysty i pisarza stała się książka „Picasso. La Guerre et la Paix" (I wyd. 1954), bogato ilustrowana pracami Picassa. Prezentowany rysunek – wykonany na stronie tytułowej wspomnianej książki „La Guerre et la Paix” – został opatrzony dedykacją dla Dominique’a Sassi, przyjaciela i rzemieślnika, który asystował artyście podczas wypalania jego prac w atelier ceramicznym Madoura w Vallauris. Świadomie nonszalancki styl rysunkowy prezentowanej pracy może budzić skojarzenia z twórczością dziecięcą. Stylizacja ta była stosowana przez artystę – głównie w rysunkach i projektach plakatów. Niemniej jednak, motywy przedstawione na karcie „La Guerre Et La Paix” są szczególnie bliskie artyście nie tylko ze względów ideowych, ale również i personalnych. Ptaki bowiem towarzyszą twórczości Picassa już od wczesnego dzieciństwa. Jego pasja implikowała mnogość ptasich motywów na przestrzeni jego twórczości. Gołąb ma szczególne znaczenie dla artysty, nie tylko w sensie politycznym, ale również i personalnym- może być on traktowany jako sentymentalne wspomnienie dzieciństwa spędzonego z ojcem, José Ruiz y Blasco- również sławnym hiszpańskim malarzem, z którym hodował gołębie w domu rodzinnym w Maladze. Młody artysta często zabierał swoje gołębie do szkoły by móc je szkicować. Sowy z kolei, zostały umiłowane przez Picassa ze względu na zainteresowanie motywami klasycznymi. Sowa symbolizuje w końcu grecką boginię Atenę, będącą opiekunką mądrości, ale również i wojny. Dodatkowo, artysta wykształcił specjalną więź z jednym z przedstawicieli tego gatunku. W 1946 roku, gdy artysta zamieszkiwał jeszcze Antibes, mając tam swoją pracownię, znalazł ranną sowę, kulącą się w rogu lokalnego muzeum. Z jego pomocą wróciła do zdrowia i znalazła dom pośród gołębi i kanarków, gdy artysta postanowił wrócić do Paryża jeszcze w tym samym roku. Sowa jest częstym motywem nie tyko w szkicach, ale również i w ceramice, która była szczególnie umiłowana przez artystę.
Hiszpański malarz, rzeźbiarz, grafik oraz ceramik, uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów XX wieku. On i Georges Braque są twórcami nurtu malarstwa zwanego kubizmem. d najmłodszych lat Pablo ujawniał swój talent malarski i plastyczny. Najpierw kształcił się w Hiszpanii, później w Paryżu (1901-1922), gdzie znaczny wpływ na jego twórczość miało zetknięcie z postimpresjonistami (m.in. Henrim de Toulouse-Lautrekiem, który miał duży wpływ na jego twórczość sprzed 1901 roku). Prace Picassa z lat 1901-1904 określa się jako okres błękitny. Były to dzieła utrzymane w kolorycie melancholijnym, ukazujące tematykę i postaci osób biednych (Życie, Stary gitarzysta, Dwie siostry, Prasowaczka). Jego pracownia mieściła się przy ulicy La Boetie. Od 1904 mieszkał w Bateau-Lavoir przy ulicy Ravignan 13. Po tym okresie twórczość Picassa weszła w okres różowy, między innymi sceny z życia cyrkowców (Dziewczyna na kuli, Kuglarze, Toaleta, Rodzina arlekina). Od 1907 Picasso pod wpływem Paula Cézanne’a oraz sztuki iberyjskiej i afrykańskiej rozpoczął twórcze eksperymenty z geometryzacją i uproszczeniem formy, które dały początek kubizmowi (Panny z Awinionu, Portret Gertrudy Stein). W dalszym okresie po współpracy z Georgesem Brakiem skrystalizowały się zasady kubizmu analitycznego, hermetycznego i syntetycznego. Za manifest kubizmu uważana była premiera utworu scenicznego Parady do libretta Jean Cocteau, do którego muzykę napisał Erik Satie, a scenografię zaprojektował Picasso. Wystawiony został w 1917 przez „Balety Rosyjskie” Siergieja Diagilewa. Następne lata charakteryzowały ciągłe poszukiwania twórcze. Gdy wybuchła wojna domowa w Hiszpanii, opowiedział się po stronie republikańskiej, a w 1937 na zamówienie republikańskiego rządu Hiszpanii za 200 tys. peset namalował słynną Guernicę, obraz wystawiony w Pawilonie Hiszpanii na Wystawie Światowej w Paryżu. Okres II wojny światowej spędził w Paryżu, w 1944 wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej, a po wojnie zaangażował się po stronie ruchów lewicowych i pokojowych. W 1946 wyjechał na Lazurowe Wybrzeże. W 1948 zamieszkał w Vallauris. W 1948 Picasso przyjechał do Polski, wziął udział w Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju we Wrocławiu, a także odwiedził Warszawę, gdzie podarował Muzeum Narodowemu swoją kolekcję ceramiki, rysunków i barwnych druków. Sygnatariusz apelu sztokholmskiego w 1950 roku. W 1950 roku otrzymał Międzynarodową Leninowską Nagrodę Pokoju (zwaną wówczas Nagrodą Stalinowską)[3]. W latach 40. malował obrazy antywojenne (Masakra w Korei, Wojna, Pokój). Okres twórczości powojennej Picassa jest bardzo bogaty, różnorodny i nie poddający się klasyfikacji.

Description:
"La guerre et la paix" ("Pour Dominique Sassi"), 1961
crayon/paper, 36.5 x 26.2 cm (sheet); signed and described lower left: 'son ami | Picasso', dated lower right: '27.11. | 61.' and described top left: 'Pour Dominique Sassi', inside the composition with print: 'LA | GUERRE | ET LA | PAIX '; on the reverse with print: 'Copyright 1954 by Éditions Cercle d'Art, Paris' and inventory number (?):' ceu 4848 | 2 '

Drawing created on November 27, 1961 in Mougins.,

Additional Charge Details
- In addition to the hammer price, the successful bidder agrees to pay us a buyer's premium on the hammer price of each lot sold. On all lots we charge 18 % of the hammer price.
- To this lot we apply 'artist's resale right' ('droit de suite') fee. Royalties are calculated using a sliding scale of percentages of the hammer price.

kredka/papier

sygnowany i opisany l.d.: 'son ami | Picasso', datowany p.d.: '27.11. | 61.' oraz opisany l.g.: 'Pour Dominique Sassi'